Ang Sentensyang Kamatayan (Death Penalty) sa Pilipinas

KAMAKAILAN LANG, umugong na naman ang usapin tungkol sa parusang kamatayan, pagkatapos

sumambulat sa balita ang ilang karumal-dumal na krimen.

Ang parusang bitay ay kailanman hindi nagsilbi sa kapakanan ng hustisya; bagkus, ito’y ginamit
upang kitlin ang mga kalayaan at karapatan ng mamamayang Pilipino. Mula sa panahon ng mga
Kastila hanggang sa panahon ni Marcos, ang parusang bitay ay ginamit sa politikal at ekonomikong
paniniil.

Panahon ng Kastila (1521-1898)

• Ilan sa paraan ng parusang kamatayan na ginamit ng mga Kastila ay pagsunog, pagpugot ng ulo,
paglunod, garote, pagbitay, pagbaril, pagsaksak at iba pa.
• Sa Codigo Penal ng 1848, ipinataw ang sentensyang kamatayan sa mga Pilipinong tutol sa
pamamahala ng mga Kastila.

Panahon ng Amerikano (1989-1934)

• Ginamit ang parusang bitay sa kampanyang “pacification” ng mga Amerikano at upang supilin ang
mithiing pagsasarili ng mga
Pilipino. Ipinasa ang Sedition Law, Brigandage Act, Reconcentration Act at Flag Law upang
pagtibayin ang marahas na parusa, kabilang na ang death penalty, sa mga makabayang Pilipino.
• Nang rebisahin ang Codigo Penal noong 1932, idinagdag sa lista ng capital offense (mga krimeng
mapaparusahan ng bitay) ang treason, parisidyo, pamimirata, kidnapping, murder, panggagahasa at
robbery with homicide.

Japanese Occupation (1941-1945)

• Walang nakatalang nabitay sa panahong ito dahil laganap naman ang extrajudicial na pagpatay.

Pagkatapos ng Ikalawang Digma

• Idinagdag ang espionage sa mga krimeng may parusang bitay. Sa ilalim ng Anti- Subversion Law,
ang mga lider Komunista ay papatawan ng parusang kamatayan.

Presidente Marcos (1965-1986)

• Nadagdagan at naging 24 ang mga krimeng may parusang kamatayan, kabilang na ang
subersyon, arson, hijacking, illegal fishing, cattle rustling, unlawful possession of firearms, atbp.
• “Deterrence” ang naging opisyal na kadahilanan sa pagpataw ng death penalty. Ito rin ang
gagawing batayan sa pagpataw ng Batas Militar noong 1972.

Presidente Corazon Aquino (1986-1992)

• Sa ilalim ng 1987 Saligang Batas, inabolish ang parusang kamatayan. Lahat ng sentensyang
kamatayan ay ibinaba sa reclusion perpetua. Ngunit noong 1988, nagsimulang mag-lobby ang
militari na ibalik ang parusang bitay para sa mga krimeng kaugnay ng insurgency.
Presidente Fidel Ramos (1993-1998)
• Bilang reaksyon sa mga krimeng “high-profile”, nagkarooon ng sapantahang tumataas ang
karumal-dumal na krimen.
• Ipinasa ang RA 7659 noong Disyembre 1993 diumano upang masugpo ang sinasabing tumataas
na kriminalidad.
• 46 na krimen ang nakalista sa RA 7659 na maaring patawan ng kamatayan.
• Lethal injection ang magiging paraan ng sentensyang kamatayan.

Presidente Joseph Estrada (1998-2001)

• Sa harap ng malawakang kampanya laban sa death penalty, itinuloy ang pagpataw ng parusa kay
Leo Echegaray noong Pebrero 1999. Anim pang iba ang sumunod kay Echegaray.
• Noong 1999, kung kailan naganap ang karamihan sa execution, tumaas naman ang bilang ng
krimen sa bansa ng 15.3% kumpara sa nakaraang taon.
• Nag-isyu ng de facto moratorium sa pagbitay si Presidente Estrada kaalinsabay sa pagdaos ng
Jubilee Year.

Presidente Gloria Arroyo (2001-2010)

• Sinabi ni Arroyo na hindi siya pabor sa parusang kamatayan.
• Dala ng tumataas na bilang ng krimeng may kaugnayan sa droga at kidnapping, inanunsyo ni
Arroyo na ibabalik niya ang pagbitay “para matakot ang mga kriminal.” Noong Disyembre 5, 2003,
tinanggal ni Arroyo ang moratorium sa bitay.
• Noong Hunyo 2006, nilagdaan ni Arroyo ang batas na nagpapawalang-bisa sa parusang
kamatayan.
• Noong Septyembre 2006 naman, nilagdaan ng Pilipinas ang Second Optional Protocol sa
International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR). Kinikilala ng kasunduang ito ang
karapatan ng isang tao laban sa parusang kamatayan. Ipinagbabawal ng Protocol ang pagpataw ng
parusang kamatayan sa sinumang mamamayan ng isang bansang lumagda sa nasabing protocol.
Tahasang ipinagbabawal din ang muling pagpapataw ng death penalty.

May positibo at negatibong epekto ang pagpasa ng batas na ito. Positibo na pagbayaran ng mga
kriminal ang kanilang pagkakasala sa mga mata ng diyos at sa batas ng tao. Negatibo sa mga
dahilang may nahatulan na posibleng naging biktima ng batas, nabilanggo ng walang
kasalanan.Death penalty ang isa sa mga kontrbersyal na balita na minsan ng pnagtalunan at
pinag-usapan sa ating bansa. Dahil nga sa mga hindi maubos-ubos na balita tungkol sa krimen
nagpasya ang pamahalaan na ibalik ito. Maraming nagsasabi na kailangan na maipatupad ang
death penalty dahil sa patuloy na pagdami ng mga kriminal. Narito ang ilang mga dahilan kung
bakit kailangan na maipatupad ang death penalty
1. Dahil hindi natatakot sa batas ang mga kriminal
2. Dahil mas lumalaki ang ginagastos ng bansa dahil sa pag-
aaruga ng mga kriminal
3. Dahil nagiging headquarter na ng mga kriminal ang
4. kulungan
5. Dahil hindi lahat ng nakakulong ay nagdudusa
6. Dahil may mga kriminal na hindi titigil gumawa ng krimen
habang nabubuhay sila
7. Dahil lumilikha ng bagong kriminal ang mga kriminal
8. Dahil mapipigilan ng death penalty ang pagdami ng mga
vigilante na inilalagay ang batas sa kanilang mga kamay
 Maraming ginagawang paraan ang ating pamahalaan upang dumami ang mga turista sa
ating bansa pero diba dapat din bigyan ng pansin ang kabi-kabilang krimen na na nangyayari
sa ating bansa tulad na lamang ng nakawan, kidnapan, patayan. Ang mga kriminal ay kayang
lumikha ng bagong kriminal. Kung ibubuhos lang sana ng ating pamahalaan ang kanilang
pwersa at paggastos ng pera sa pagbawas ng kriminal mas mababawasan sana ang mga
nangyayaring krimen sa ating bansa. Sa kasamaang palad malabong maipatupad ang death
penalty dahil sa kabibilang krimen na nangyayari sa ating bansa.Narito ang ilang mga dahilan
kung bakit hindi magiging epektibo ang pagpapatupad ng batas na ito:

1. Dahil sa taliwas na pananaw ng PNP

2. Dahil sa nangyayaring sabwatan ng mga police at ng mga
kriminal
3. Dahil sa mabagal na proseso at mga nababayarang mga
judge
4. Dahil sa hindi pantay na justice system na nangyayari sa
ating bansa
Paano nga ba maipapatupad ang batas na ito kung mismong ang mga gumagawa ng batas na
ito ang siyang nangunguna na gumawa ng krimen? Kailangan din syempre na unahin muna na
linisin ang judiciary system natin upang sa ganun magkaroon tayo ng mabilis pantay at malinis
na paglilitis sa mga krimen. Nararapat nga bang ipatupad ang nasabing parusa lalo na sa mga
gumawa ng karumal dumal na krimen? Ang dinadahilan ng mga pabor sa pagpapatupad ng
batas na ito ay upang magkaroon ng takot ang mga nagbabablak na gumawa ng krimen. Sa
pamamagitan nito ay magkakaroon ng tahimik at payapang komunidad ang mga tao. Kailangan
ng kumilos ng ating pamahalaan upang mabawasan ang nangyayaring krimen sa ating bansa.
Ang kailangan nating gawin:

1. Patalsikin ang mga tiwaling opisyal ng gobyern

2. Ipatupad ang death penalty
3. I-improve ang edukasyon para sa mamamayan
4. Eradicate corruption sa lahat ng sangay ng pamahalaan
at pribadong sektor
Pero paano nga ba mai-eradicate ang krimen kung hindi naman natatakot as batas ang mga
kriminalat paano naman sila matatakot na gumawa ng krimen kung alam naman nila na hindi
sila mapaparusahan .
PANGWAKAS:

Ayon sa pananaliksik na ito ay kailangan na maipatupad ang parusang kamatayan o death

penalty dahil maraming nagsasabi na ito ang pinakamabisang paraan upang mabawasan ang
krimen at maging maayos at magkaroon ng tahimik at mapayapang pamumuhay.

INTRODUKSYONKilala ang Pilipinas bilang isang Katolikong bansa, bansang

nakasentro sa paniniwala saDiyos at pagsunod s autos nito. Ngunit sa kabila nito
hindi pa rin maiiwasan ang mga karumaldumal na krimeng gawa ng mga taong
walang takot sa Diyos at sa batas, mga krimengkinabibilangan ng pagpatay,
panggagahasa, pagnanakaw at marami pang iba. Ang bawatkrimeng ito ay may
katumbas na kaparusahan kung saan ang sintensyang pagpatay
ang pinakamalupit na kaparusahan. Ilang taon lang ang nakalipas ng ang batas sa p
agpatay ay patayin, ipinawalang bisa.Ang pagbalik sa batas na ito ay muli na
namang umalingawngaw kamakailan lang,marami nanamang isyu at usapan ang
nagkalat. Ang balita ukol rito ay siya mong maririnig saradio, makikita sa
pahayagan at mapapanuod sa telibisyon. Isang malaking komosyan idinnulot pag-
asa sa mga naghahanap ng hustisya at kasawian sa mga nagkasala.Ang Republic
Act No. 7659 o mas kilala bilang ang Death Penalty Law, isangkaparusahan na
syang ipinapataw para sa mga taong nagkasala at lumabag sa
batas, pinakamataas na parusa na wal
a sinuman ang nagnanais. Ito’y isang sintensyang nalimot na sanagdaang panahon
ngunit ngayo’y nais magbalik.
Sa batas na kaya na ito malilinis an gating bansa o wala lang ito sa mga
criminal.Sa muling pagalingawngaw ng parusang ito, maraming isyu ang
bumulalas, mga panig
na may iba’t ibang pananaw ukol rito. Sa pananaliksik na ito hahanapin natin ang
tunay na
kahulugan ng batas na ito, ang sintensyang kamatayan. Katarungan nga ba ang
dulot nito para samga naghahanap ng hustisya, paglabag sa karapatang pantao o
isang kasalanan sa mata ng Diyos
Ang Republic Act No 7659, ang parusa ng kamatayan ay isang parusa para sa mgak
rimen na kasuklam-suklam, matindi, at kamuhimuhi kung saan, ipinakita nila ang
kasamaan,kabangisan, kalupitan, at nakapangipangilabot na gawa kumpara sa
karaniwang pamantayan
ng pamayanan at lubusang pag taliwas sa utos ng lipunan. ."Ang parusa ng
kamatayan ayisang malupit, walang halaga at mapanganib na kaparusahan para
sa isang malubhang dahilan nadumadaan sa prosesong pang hukuman

Mga pangunahing pagsang-ayon sa sintensyang kamatayan

Ang pagkakakulong mayroong tatlo itong pangunahing dahilan, una ito ay
naghihiwalaysa cmga criminal sa mamayan para sa kaligtasan ng nakararami.
Pangalawa, ito ay isangkaparusahan at pangatlo ito ay isang rehabilitasyon para sa
pagbabagong buhay ng mga criminal
sa kanilang paglaya. Ang lohika ng kaparusahang kamatayan rito ay ang kulungan
ay paralamang sa mga taong lalaya at ito ay hindi sa mga taong hindi na lalaya,
kaya ang parusangkamatayan ay para hindi na magtagal pa ang mga kriminal sa
kulungan gayong hindi naman nasila lalaya pa.Kaligtasan, karaniwang ang mga
taong naisasailalim sa kaparusahang ito ay mga biolenteinaasahang sila ay
magdudulot lamang ng kaguluhan at pasakit sa kanilang mga kasama
sakulungan.Karapat dapat na kaparusahan, isa sa pinakasikat na kasabihan ay ang
“mata sa mata atngipin sa ngipin” sa pagpataw ng kaparusahan ito ay isa ring
matinding basehan kahit nung una
pa man. At pinaniniwalaan kung ano ang ginawang kasalanan ng isang criminal ay
dapat rinnyang tanggaping kaparusahan. Kung ito ay pumatay ay kamatayan rin
nya ang kaparusahan.
Mga pangunahing pagtaliwas sa sintensyang kamatayan
Hindi makatao, ito ang pangunahing dahilan ng pagtaliwas sa sintensyang
kamatayan.Pinaniniwalaan ang pagpatay sa isang tao ay hindi makatao kahit ang
papatayin any hindimakatao.Pagkakapantay, isinasaad na hindi mapagbabayaran
ng kamatayan ang isa pangkamatayan at hindi maitatama ang kasalanan ng isa
pang kasalanan.Maling hatol, may mga taong nahahatulan ng batas ng kamatayan
para sa kasalananghindi naman nila ginawa, sa pagpataw na parusang kamatayan
rito ito ay mamamatay ng walanaman siyang kasalanan.Karapatang pantao,
sinasabing ang parusang kamatayan ay lumalabag sa karapatangmabuhay ng isang
tao. Ngunit wala namang saktong depinisyon ang karapatang pantao ito
aynananatiling pinagtatalutalunan
Sa lahat ng usapang ito nakakatiyak parin tayo na sa mata ng Diyos hustisya pa rin ang dapat
na manaig at maparusahan ang dapat maparusahan. Kasama sa pagiging tapat sa kanya ay
ang pagnanais na maisakatuparan at maisalamin ang hustisyang ito ngunit kalakid ng
pagpapatupad ng hustisya ay ang tawag ng panginoon sa atin para sa kagandahang loob
kasama na dito ang ibigin kahit na ang mga kaawaynatin.
Maging bukas tayo para sa lahat hindi dapat galit ang manaig sa ating mga puso
bagkusating ipasiwalat ang pamahalaan maging mapagkumbaba at maging magpatawad tayo
sa lahat. Iwasan nating gumawa ng masasamang bagay na nakakasira sa ating buhay pati na
rin sa paningin ng Diyos.
“The death penalty might be a deterrence to prevent or matakot siya to commit a crime but that
is one school of thought. The other school of thought is iyang death penalty, hindi iyan pantakot.
Isa lamang ito sa mga naging pahayag ni Pres. Rodrigo Duterte tungkol sa pagsulong niya sa
batas na magkaroon ng parusang kamatayan. Tumutol ang simbahang Katoliko sa katwirang
hindi nito mapipigil ang paglaganap ng krimen.

Bilang isang estudyante at mamamayan ng ating bansa, kung ako ang tatanungin, hindi ako sang-
ayon sa death penalty. Bukod sa labag ito sa batas ng Diyos, hindi rin nila mabibigyan ng
pagkakataon na magbago ang isang tao. Hindi ito maari sapagkat marami ang maaapektuhan.

Sabihin na natin na may mga magandang epekto rin kapag ito ay ipinasulong. Ilang halimbawa
na diyan ay; maaring mabawasan ang paglaganap ng krimen dahil sa takot na maparusahan nito,
mababawasan ang masasamang tao sa lipunan, mapapadali ang pag-unlad ng ating bansa, at iba
pa. Nung una, nakumbinse rin ako, at sumang-ayon sa parusang ito dahil pag nakulong rin
naman ang isang kriminal at nahatulan ng habang buhay na pagkakabilanggo, mamamatay rin
naman ito sa bilangguan. Tama naman diba? Pero mali. Mas marami pa ring negatibong epekto
ito sa buhay ng isang tao. Una, sa death penalty wala nang pangalawang pagkakataon ang
nagkasala na magbago dahil kikitilin na ang buhay nila. Ikalawa, hindi ito solusyon sa patuloy na
paglaganap ng krimen. Hindi nito mapipigilan na makagawa ng pagkakamali ang isang tao.
Ikatlo, ang mahihirap ang labis na maapektuhan dahil sa ang iba’y hindi sila ang may gawa na
kasalanan at hindi nila kayang kumuha ng mahusay na abogado para idepensa ang nabintang na
kaso. Ilan lamang ito ito sa mga posibleng epekto kapag naisulong ang parusang kamatayan.

Ang nagkakasala at nagkakamali ay nararapat na parusahan pero sa pamamagitan na matuto sila.

Sa estado ng ating bansa masasabi natinng marami talagang krimen ang nagaganap. Nararapat
silang parusahan ng tama.

Sa Pilipinas mas maraming mamamayan ang kristiyanong Katoliko. Hindi natin dapat
maipaghihiwalay ang politiko sa relihiyon. Ayon sa nakararami, ang buhay ay mahalaga. Tayong
lahat ay binigyan ng buhay ng Diyos. Ang buhay natin ay hiram lang. Walang karapatan ang
sinumang tao na kumuha ng buhay ng kapwa tao. Diyos na ang bahalang magparusa sa mga
nagkakasala.

Ang parusang kamatayan ay maaaring isang hadlang

upang maiwasan o matakot siya na gumawa ng isang
krimen ngunit iyon ay isang pag-iisip ng paaralan. Ang
iba pang paaralan ng pag-iisip ay ang kanyang
parusang kamatayan, hindi iyan pantakot