*****

Downloaded with http://www.carlosgarciamou.com/wattpad-downloader on: 2015-10-12

21:56:39.046346

The story wattpad URL is: http://www.wattpad.com/story/43061491/parts

Please note that this story may be copyrighted.

*****

COMPLETED

SYNOPSIS

Shun Kim has wide range when it comes to getting information. He would know your
deepest and darkest secret in just a snapped of his finger. He is the kind of man
that you'll never dream of lying because he'll know even before you spoke a lie.

And it was put to a test when he meets the stunning waitress, Themarie Alfonso.

Shun Kim has a tons of connection but he couldn't find a single information about
the woman who robbed his sanity, his peace of mind, his attention and his heart.

What to do? What to do?

A/N: Uumpisahan ko po itong isulat kapag natapos ko na si Ymar. Maybe, next week.
Hope you'll like it. - C.C.

COMPLETED

PROLOGUE

GALIT na itinapon ni Shun ang Laptop niya na wala namang silbi. He has been
searching every data base that has connections to every high law enforcement agency
in the world, but nothing.

Every time he searched Themarie Alfonso, wala siyang makuhang sagot. Walang
lumalabas na sagot. He already pulled thousands of strings to get information of
that insolent woman, but nothing ... wala siyang mahanap.

"Fuck!" Sinipa niya ang isa pa niyang laptop na wala ring gamit. It fell into the
floor and cracked.

Humarap si Shun sa dalawang niyang laptop na siyang inaasahan niyang magbibigay sa

kaniya ng impormasyong kailangan niya.

99% searching...

NOT FOUND.

"Fuck you!" He hissed and then looked at his last remaining laptop.

Mas nadagdagan pa ang frustrasyon na nararamdaman niya ng makitang 'Not found' din
ang sagot sa kaniya. That was the data base of FBI, CIA, Interpol, NBI, DAE, and he
even hacked the Government Police Files, but nothing. Nothing!

"Where are you, Themarie?" Tanong niya sa hangin. "Please... magpakita ka na sakin.
Mababaliw na ako."

Nanghihinang napaupo siya sa sofa at napasabunot sa sariling buhok.

Fuck this!
Fuck my life!
Fuck this shit!

Why did I fall in love with that cunning woman?

a/n: sana nagustuhan niyo ang Prologue. Hehe. Kinakabahan talaga ko. huhu

COMPLETED

CHAPTER 1

IT WAS a chilly night outside Club Red. Nanginginig ang katawan ni Themarie habang
nag-aabang ng taxi na maasakyan pauwi sa inuupahan niyang maliit na apartment.
Themarie could afford a freaking penthouse, but she need to be inconspicuous.
Kailangang makita ng mga tao na mahirap at mukhang siyang pera. Kaya nga isa siyang
waitress ng Club Red.

"Hey beautiful." A guy purred over her ear. "How much for the night?"

Hindi natinag si Themarie sa tanong ng lalaki. Palagi na niyang naririnig iyon. Sa

klase ng trabaho mayroon siya, sanay na siyang napagkakamalang hooker.

Kalmadong humarap siya sa lalaki na hindi naman kaguwapuhan saka nang-aakit na

tumingin dito.

"How much?" Ulit niya sa tanong nito saka ngumisi. "Trust me when i say, hindi mo
kaya ang halaga ko." Malakas niyang tinuhod ang pagkalalaki nito sabay sakay sa
Taxi na kapaparada lang sa harapan niya.

Natatawa si Themarie habang nakatingin sa lalaking namimilipit sa sakit sa labas ng

Club Red. Buti nga rito. Akala siguro nito ay isa siyang patakbuhing babae. He's
mistaken. Kung nasa loob siya ng Club, sasakyan niya ang kalibogan nito. Too bad
nasa labas na sila. The fearless and smart Themarie is back.

Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga ng makarating ang taxi na

sinasakyan sa labas ng maliit niyang apartment. Shit hole!

Themarie gravely enter her new home and force herself to sleep. Tomorrow is another
hellish day at work.

NANG magising si Themarie, wala na si Haring araw. Bumangon siya at mabilis na

nagbihis saka nagtungo sa Club Red. That's her routine every freaking day. Club Red
and Home. Wala siyang mga kaibigan na makakausap dahil alam niyang mga abala rin
ang mga ito sa kaniya-kaniyang misyon.

Pagkapasok niya sa Club Red, buhay na buhay na ang buong paligid. Ang daming
matatandang lalaki na naroon at naghahanap ng batang babaeng mauuto. Marami ring
mga prosti roon na naghahanap ng masisilong 4M.

Matandang mayaman at madaling mamatay.

Idiniposito niya ang bag na dala sa locker room at doon na rin nagbihis. Hinubad
niya ang puting blouse na suot saka pinalitan iyon ng halter top na uniform ng
Club. Akmang ibababa na niya ang kaniyang denim jeans ng may magsalitang baritonong
boses mula sa kanan niya.

"I wouldn't do that if i were you."

Mabilis niyang binalingan ang nagsalita at pinukol ito ng nakamamatay na tingin ng
makitang nakatingin ito sa dibdib niya na parang siyang-siya ito sa nakikita. Buti
nalang at hindi niya hinubad ang bra niya kanina. Suwerte sana ng lalaking 'to.
Hmp! Manyak din e. Hindi man lang tumitingin ng palihim.

Pinagmasdan niya nang mabuti ang bastos na lalaki. Matangkad ito at matipuno ang
pangangatawan. Nasisiguro niyang may abs ang singkit na 'to. Parang gusto niyang
itaas ang suot nitong itim na shirt at siguraduhing may abs nga ito. He is
handsome, alright. Square jaw, pointed nose, tanned skin, Chinky eyes that held
amusement as he looked at her, oh, and those natural sexy red lips that is now
stimulating and arousing her desires for this stranger.

Most men in the club wants to pay her for a kiss, pero ang lalaking 'to kahit
libre, ayos lang.

"Sino ka?" Tanong niya ng makabawi sa pagkahumaling sa guwapo nitong mukha. "This
is a ladies locker room."

"I'm the new Bartender. Naki-gamit ako ng banyo, sira doon sa panlalaki e." Suave
ito magtagalog, ibig sabihin, ang mukha lang ang dayuhan dito, pero hindi sa
salita.

"Ah. Okay. Umalis ka na." Mataray na aniya.

Naglakad palapit sa kaniya ang singkit na lalaki. Sa hindi niya malamang

kadahilanan, napa-atras siya dahil hindi niya kaya ang presensiya nito. Parang may
tumatambol sa puso niya ng tumigil ito sa harapan niya at ngumiti, showing his
perfect set of teeth.

Nahiya naman ako sa ngipin ko.

Itinikom niya ang bibig at nag-iwas ng tingin. "Umalis ka na. Magbibihis pa ako."

Inilahad nito ang kamay. "I'm Hellion."

Nakataas ang kilay na tumingin siya rito. "Hellion? Mukhang isa kang demonyitong
bata para pangalanan ka ng ganoon ng mga magulang mo."

His eyebrows quirks up. "What?"

"Hellion means a person or a child who behaves badly. Hindi mo ba alam mo 'yon?"

A half-smile and half-smirk appeared on his sexy lips. "I see. A walking
dictionary. Nice. What's your name?"

"Ang pangalan ko ay para lang sa mga taong gusto ko." Rule 101 in the Club, always
play hard to get.

Binangga niya ang balikat nito ng lampasan niya saka siya naglakad patungo sa
banyo. Doon nalang siya magbibihis dahil mukhang walang balak si singkit na
lumabas.

NAPAILING-ILING si Shun sa inasal ng babaeng waitress. Kung maka-akto naman ito

parang ang linis-linis. Alam niyang lahat ng waitress dito sa Club ni X ay may mga
side line. Mga extra income. Waitress slash prosti.

Ayos lang yan kay X. Hindi naman daw niya ang mga ito binubugaw. He tsked. And Shun
is sure that that stunning gorgeous woman is not an exemption to that. Everybody
needs money, even him.

But as a part time prosti, that woman was smart. Alam nito ang ibig sabihin ng code
name niya bilang isang agent. Shun really was a naughty boy when he was a kid.

Umalis siya sa locker room ng mga babae at nagtungo siya sa likod ng Bar at
inihanda ang sarili na maging isang Bartender ngayong gabi.

Lumipas ang ilang sandali, abala na siya sa pagmi-mix ng mga inumin na order sa
kaniya. Good thing he studied bartending for a year. He needs to have a low profile
so he could kill that son of a bitch without a trace and no evidence.

Hell, yeah.

Shun was making a bloody Mary when someone caught his attention. It's the beautiful
woman, nagsi-serve ito ng mga alak sa costumer at kahit may ngiti ito sa mga labi,
nakikita niyang asiwang-asiwa ito sa malalagkit na tingin ng mga kalalakihan sa
paligid nito.

The woman really is a beauty. 'Yong gandang masarap pagmasdan at habang tumatagal
ay paganda ito ng paganda at nakakabighani na. Hindi niya akalaing may ganitong
babae pa siyang makikilala. Bumaba ang mata niya sa mayayaman nitong dibdib.
Hmm... they look real to me.
Lalo naman ang umbok na pang-upo nito na nakakaakit pagmasdan na umuuga kapag
naglalakad ito. What an asset! Puwede na niya itong kantahan ng nasa iyo na ang
lahat.

Itinukod niya ang siko sa bar at pinakatitigang maiigi ang babae. Pilit na inaarok
ng isip niya kung bakit ito ganoon umakto. Kung ayaw nito sa trabahong waitress, e
di maghanap ng iba. Mahirap ba 'yon?

"Mister, nasaan na ang bloody mary na order ko?"

Bumalik siya sa kasalukuyan dahil sa tanong na 'yon.

"Fuck." Shun hissed and then quickly return to making bloody mary. "Sorry, madam. I
got busy."

"Na busy kamo sa kabubuso sa waitress na 'yon." Sikmat ng babae na nag order ng
Bloody Mary.

Nagtagis ang bagang niya.

And who the fuck are you to say that to me?
Gusto niyang buhusan ng bloody Mary ang babae pero pinigilan niya ang sarili. Pera
rin 'to. Sayang naman. Sisisantehin siya ni X, sigurado 'yon.

Tiis lang, Shun.

Pagkausap niya sa sarili. Huwag mong kalabitin ang gatilyo ng pagtitimpi mo baka
makapatay ka talaga rito. Isipin mo nalang ang tips na natatanggap mo sa bawat
inumin.

Napapangiti siya tuwing may tip na natatanggap. Kahit isang daan lang 'yon, ayos
na. Naniniwala siyang hindi mabubuo ang isang libo kung walang isang daan.

Keep coming, tips. Papa Shun needs you.

After a couple of hours, dumalang din sa wakas ang nag o-order ng alak sa Bar.
Maybe because they are now all drunk and vomiting in the restroom.

Isang malakas na paglapag ng tray sa bar ang gumising sa nagliliwaliw niyang isip.

"Nakakapagod naman 'to." Komento ng babaeng boses.

He looked up and saw the stunning waitress.

"Here." Inilapag niya ang Tequila sa harap nito. "Drink it."

Inirapan siya nito. "Cash ang kailangan ko, hindi inomin."

Napakadali kay Shun na kunin ang pitaka sa bulsa ng pantalon sa suot at kumuha roon
ng limang libo. "Here. Cash."

Saka lang niya na realize ang ginawa ng makitang hawak na ng magandang waitress ang
pera niya.
Fuck! My money! Para 'yon sa charity! Hell! Shit! Son of a fucking bi—
"Ano naman ang kabayaran nito? Kiss? Hug? Blowjob? Sex?"

His mind went blank. Napakurap-kurap siya at may sariling isip ang bibig na
nagsalita. "Kiss?"

"Kiss?" Mahinang natawa ang babae. "Five thousand for a kiss? Cool."

Pumasok ang babae sa loob ng Bar at walang sabi-sabing siniil siya ng mainit na
halik sa mga labi. That was the first time that a woman caught him off guard. That
was the first time that a woman kissed him and he just stand there like a lunatic
that he is.

NAGBIBIRO lang si Themarie ng sabihin niyang cash ang kailangan niya. Naiinis lang
siya sa costumer na panay tanong kung magkano ang gabi niya. Letsugas naman oh! Ito
ang napapala niya sa pagsunod sa utos ng nakakataas.

Mainit pa sa kamay niya ang limang libo ni Hellion at mainit din ang mga labi niya
na nakalapit sa mga labi ni Hellion.

She was right, his lips really is edible.

Themarie didn't mean to kiss Mr. Downright Hot and Gorgeous Chinito. Pero mabuti na
ring halikan niya ito para tumigil na ang malilibog na costumer sa kakatanong kung
magkaano ang gabi niya. Napipika na siya. Baka basagin niya ang baso sa bungo nito
at ang basag na baso ay itarak niya sa malibog nitong bunganga.

Themarie withdraw from the kiss and chuckled. Nakakatawa. Namimilog din pala sa
gulat ang mga singkit? Cool.

"Sapat na ba 'yon sa five thousand mo?" Tanong niya.

Napakurap-kurap ito at mukhang nakabawi na sa pagkabigla dahil may kislap na nang

pagnanasa ang mga mata nito na parang naaakit siyang titigan.

"Was that enough?" Ulit nito sa tanong niya saka ngumisi. "My answer is no."

"Kung ganoon," ibinalik niya ang three thousand dito. "Hayan, two thousand nalang
ang sakin. Para hindi ka naman dehado sa pera mo."

Napailing-iling si Shun. "Pasalamat ka nagagandahan ako sayo."

"At utang na loob ko pa pala na nahalina ka sa kagandahan ko?" Napapantastikuhang

napailing-iling siya. "Letsugas naman oh." Isinampal niya rito ang dalawang libo sa
pisngi nito. "Hayan ang pera mo, isaksak mo iyan diyan sa singkit mong mga mata..."
on second thought ... kinuha niya ang isang libo. "Pang-agahan ko bukas ag
pamasahe. Salamat, Hell boy."

Nagsalubong ang kilay nito at hindi maipinta ang mukha. "H-Hell boy?"

"Yes." She grinned slyly. "Hell short for Hellion. At boy dahil nasisiguro kong
demonyitong bata ka nung maliit ka pa."

Ilang beses itong napakurap na parang dina-digest pa ang sinabi niya. Natatawang
napailing-iling siya.

"Ang slow mo naman, Hell Boy." Sabi niya saka lumabas ng bar at nagpatuloy ulit sa
pagsi-serve ng alak sa ngayon ay mga lasing na nilang costumer.

Eww.

SHUN just stand there, unmoving, as that woman words sunk in to his brain. Hindi
niya matanggap ang sinabi nito. Siya? Slow? Gusto ba nitong isampal niya sa maganda
nitong mukha ang sampong medal niya nang magtapos siya sa koleheyo?

Shun glared at the woman's retreating back. "And I'm not Hell Boy, damn it."

Napabuntong-hininga siya at bumalik sa paghahalo ng inumin. Paminsan-minsan ay

hinahanap ng mga mata niya ang magandang babae.

Fuck!
Ano ba ang nangyayari sakin?
She's just a woman. Keep yourself together, dimwit!
That woman is messing with your head. Huwag mo siyang hayaang masira ang mga plano
mo habang narito ka sa Club Red.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka kinalma ang sarili.

"One scotch on the rocks, Hell Boy."

Napaigtad siya at nabitawan ang hawak niyang Tequila bottle sa gulat. Napakunot ang
nuo niya at tumingin sa nabasag na bote ng tequilla.

Son of a fucking bitch!

What the fuck is happening to me?!
Humarap siya sa babae at kinunotan ito ng nuo. "What!?" Padaskol niyang tanong
dito.

Kinunotan din siya nito ng nuo kapagkuwan ay napailing-iling. "Doon na nga lang ako
sa bar ni Bakleta. Mukhang bad mode ka."

Tinalikuran siya nito at nakakadalawang hakbang palang ng humarap itong muli sa

kaniya.

"By the way, Hell boy, my name is Them."

In that moment, his irritation disappeared. Hell!

Anong nangyayari sakin? Hindi ako 'to. Sinasapian ba ako ng isang alien?

Mabilis niyang kinuha ang cell phone sa bulsa at tinawagan si Ymar.

"Siguraduhin mo lang importante 'to, Shun, kundi itatapon ko ulit ang cell phone mo
pag nagkita tayo."

Kinalimutan niya ang inis niya kay Ymar dahil sa pagtapon nito ng cell phone niya
nuong nakaraang araw.

"Ymar, magpapa-check-up ako. Mukhang may virus na nakapasok sa katawan ko. Hindi na
ako 'to. I'm an alien in my own body and emotion! Fuck this. I need an appointment.
Pronto."

Ymar grunted. "Oo na. Bukas kita ipapa-check-up kau Czarina. Magiging Doctor naman
siya ng mga baliw e. She'll do."

"Thanks—wait, what? Hindi ako baliw."

"Says who?"

Pinaikot niya ang mga mata at pinatay ang tawag. Hmp! Walang kuwentang kaibigan.

A/N: Next week ulit. Kinakabahan ako sa comments niyo. Huhu

COMPLETED

CHAPTER 2
PAGOD na lumabas ng Club si Themarie. Masakit ang likod niya saka ang mga paa niya.
She's a flat shoes and sneakers kind of woman. She loathes high heeled shoes and
Stilettos.

Pero kahit pa niya ka gaano kinaiinisan ang matataas na sapatos na 'yon, wala
siyang choice. Kasi 'yon daw dapat ang uniform ng isang waitress. Kalokohan.

"You look tired." Anang boses mula sa tabi niya.

Themarie frowned. Ni hindi niya narinig na may tumabi sa kaniya. At sa mundong

ginagalawan niya, kapag hindi mo narinig ang yabag ng isang tao, dalawang rason
lang iyon. It's either he's a thief or he's a killer.

Binalingan niya ang lalaking nasa tabi niya. Mataman niya itong tinitigan.
Hellion.

"Kapag ngumiti ba ako, yayaman ako?" Mataray na tanong niya sa lalaki.

This guy is hiding something. Parang may bumubulong niyon sa isip niya. At aalamin
niya kung ano 'yon at kung bakit. Her instinct is telling her something... and her
instinct was always right.

Hellion sighed. "How much for your smile?"

Marahan siyang natawa. "Babayaran mo ako para lang ngumiti o tumawa? Now, that's
something cool." She chuckled again. "Oh, tumawa na ako. One thousand, please?"

Naiiling na kumuha ng pera sa Shun sa pitaka nito na nasa bulsa saka inilagay sa
nakabukas niyang mga palad.

"Here." Anito.

Napatitig siya sa pera na bigay nito. For a bartender, napakadali para rito na
magbigay ng pera. Mukhang hindi ito naghihirap. O baka naman hindi talaga ito
mahirap at nagpapanggap lang? She couldn't tell.

Napailing-iling siya. Gumagana na naman ang utak niya bilang isang Intel.

Ibinulsa niya ang pera saka ginawaran ito ng halik sa mga labi na ikinatigas ng
buong katawan nito. She chuckled lightly. This man has always an uncanny reaction
towards her kisses.
And she has this strong urge to kiss this handsome Chinito guy ever since she saw
him. It's funny. Ngayon lang siya nagkagustong halikan ang isang lalaki. In the
nature of her job, she stays away from having a boyfriend, men in general.

Inilayo niya ang mga labi sa mga labi nito saka ang tungki naman ng ilong nito ang
hinalikan niya.

"Wala nang bayad 'yan." Aniya na ang tinutukoy ay ang paghalik niya sa tungki ng
ilong nito.

Malalim ang bawat paghinga ni Hellion. Naguguluhang napatitig siya sa mukha nito.

"Ayos ka lang?" May pag-aalalang tanong niya saka inilapat ang palad sa dibdib nito
kung nasaan ang puso nito.

His heart was pounding fast against her palm. "Ayos ka lang?" Tanong niya ulit.
"Bakit ang bilis ng tibok ng puso mo—"

"Stop kissing me and my heart would stay still!"

Napaigtad siya sa pagsigaw nito. "Huwag mo nga akong sigawan!" Nagtaas din siya ng
boses. "Wala kang karapatan."

Mabilis na itinikom nito ang bibig at tumingin sa dumaraang sasakyan sa harapan

nila.

"I didn't mean to shout." Anito sa mahinang boses. "You just caught me off guard."

Bumuntong-hininga siya saka bumuga ng hangin. Bigla na namang pumasok sa isip niya
ang walang ingay na yabag ng mga paa nito.

"Puwede ka bang maglakad ng kahit ilang hakbang lang?" Aniya.

She needs to make sure before she investigate.

Hellion shrugged and took five steps. She narrowed her eyes on Hellion's foot. Wala
talaga siyang yabag na naririnig kapag naglalakad ito. This kind of person is scary
and deadly.

Pumara siya ng taxi saka hinalikan sa mag labi si Hellion ulit. And again, he
stilled.

"Bye, hell boy. See yah again tonight." Aniya saka mabilis na pumasok sa pinarang
taxi at nagpahatid sa apartment niya.
NAPATITIG si Shun sa papalayong taxi na sinasakyan ni Them. Wala sa sariling
napahawak siya sa kaniyang mga labi. He told her not to kiss her but... he was just
kidding himself. He likes her kisses even though she always caught him off guard.

Napapailing na pumara siya ng taxi. Hindi niya dinala ang kaniyang sasakyan, baka
masira ang pagpapanggap niya.

Habang nakasakay siya sa taxi na maghahatid sa kaniya sa Bachelor's Village,

napakunot ang nuo niya ng buksan niya ang wallet at nawawalan siya ng isang libo.
Magwawala na sana siya ng maalalang ibinigay pala niya iyon kay Them.

Shun tsked. "Mamumulubi ako sa babaeng 'yon." Well, if it means a kiss from Them,
then he have to work really hard.

Nang maihatid siya ng taxi sa labas ng Bachelor's Village, tinawagan niya ang
kaniyang secretary.

"Tom." He breathes out.

"Yes, Mr. Kim." Anito ng sagutin ang tawag niya.

"How's our fifteen for lease house and lot?" Tanong niya.

"Nabili na po lahat."

"Good. Fax me the statement of account of each house and lot." Wika niya saka
pinatay ang tawag.

Nang makapasok siya sa kaniyang bahay, tinawagan naman niya ang isa pa niyang
sekretarya. His secretaries are men. Mas madali kasi kapag lalaki. Walang arte at
hindi pa-bebe.

"Sanny, kumusta na ang mga bata?"

"Ayos naman po, Mr. Kim. Naipasok na silang lahat sa bahay na pinagawa niyo para sa
kanila. We're already contacting the DSWD to put a social worker in the house if
possible. Na enroll na rin po ang mga bata na nasa tamang edad na para mag-aral.
And the DSWD wants to talk to you in person."

"Okay. Set an appointment with the DSWD." Aniya sa may awtoridad na boses. "I'm
free tomorrow after lunch."

"Okay. And another thing Mr. Kim."

"What?"

"We need more fund for the children's school necessity and foods."

"Sige. Bukas ko ibibigay ang pera."

"Sige po, Boss."

Nang tapusin niya ang tawag, marahas siyang napabuga ng hangin.

Funds. He needs more funds.

"Son of a fucking bitch." Pagmumura niya. "Sino kaya ang puwede kong makutungan
ngayon? Wala naman kasing tumatawag, e."

As if on cue, his phone rang. It was Knight Velazquez calling.

Thanks God. Mukhang makakakutong siya ng malaki-laki. Knight Velasquez is a

freaking count after all.

"Yes?" Aniya ng sagutin ang tawag. "Need anything?"

"May ipapahanap ako sayo." Anito na ikinangisi niya.

"That will cost an arm and a leg, no scratch that, add some limbs too."

"How much?"

Napangisi siya. "Well, i have this new unused car in my disposal—"

"Deal. Ipa-deliver mo kaagad yan dito sa bahay ko at babayaran kaagad kita. Just
find my sister."

Matagal na nitong hinahanap ang kapatid. Ngayon lang ito tumawag sa kaniya para
ipahanap. Looks like he's desperate to find her.

"Okay. Give me one week." He said.

"Okay."
Masaya siya nang ibaba niya ang cell phone. May pera na siyang magagamit para sa
mga bata. Plus 'yong nakurakot pa niya kay Ymar, malaki-laki na 'yon. Idagdag pa
niya ang tips at sahod na matatanggap niya, ayos na 'yon. Kahit papaano ay
makakatulong na 'yon.

Kailangan sariling sikap siya para matulungan ang mga batang 'yon. Nakakaawa naman.
Gustong mag-aral pero hindi makapag-aral dahil sa kawalan ng pera. At alam niya ang
pakiramdam na 'yon. He was an adopted child. Pero bago siya ma-adopt, naging
palaboy muna siya sa lansangan. Hindi niya nakilala ang kaniyang ama. He didn't
know his birthday, his birth place; even his real surname is stranger to him. Wala
siyang alam sa kung sino ang totoong siya maliban sa isang hapon ang ama niya at
hindi niya alam ang apelyido. Ang ina naman niya ay iniwan siya sa bangketa ng kaya
na niyang mabuhay mag-isa.

His adopted parents were half-korean ang half-filipino couple. Walang anak. Kaya
naman naging Shun Kim ang pangalan niya.

Shun is thankful to his adopted parents because they sheltered him and feed him.
Nang mamatay ang mga ito sa isang car accident, napunta sa kaniya ang lahat ng ari-
arian ng mga ito at ipinangako niya sa sarili na palalaguin niya iyon at tutulong
siya sa mga batang nangangailangan. Dahil tulad niya noon, hindi siya magiging Shun
Kim ngayon kung walang may mabuting loob na mag-asawa na kumupkop sa kaniya.

Nagtungo siya sa kaniyang silid at ihiniga ang pagod ba katawan. He really salutes
bartenders. Their job is very tiring. Hindi lang iyon, kaylangang fucos ka sa
paggawa ng mga inumin kundi masasayang lang ang mga alak na hinahalo mo.

Shun sighed.

Wala sa sariling bigla nalang pumasok sa isip niya ang magandang mukha ni Them.

Napangiti siya ng maalala ang paghalik nito sa kaniya. Honestly, he had never been
kiss. But yes, he had sex already. Hindi niya alam kung bakit pero hindi siya
nakikipaghalikan sa mga babaeng nakakatalik niya. He likes it quick and clean. No
kissing, just fucking.

He dislikes getting close to someone. Look at him now, he have friends who are
close to his heart. And he can't let go of them. Kaya ayaw niyang napapalapit sa
mga tao e kasi sa oras na nakapasok ang mga ito sa loob ng ginawang niyang bakod,
wala na. 'Yon na 'yon na talaga.

And then there's Them. He has to harden his defenses. He has to guard that soft
spot of his heart. He likes her. Alam niya iyon mula ng lumapat ang labi nito sa
labi niya. He knew in that instant, that Them will play a big role in his life.
Hindi naman siya tanga para hindi malaman 'yon. At iyon ang kailangan niyang
paghandaan.

Mabilis siyang bumangon ng may pumasok na ideya sa isip niya saka kinuha ang
kaniyang laptop at dumapa siya sa kama.

Napakadali lang para sa kaniya ang i-hack ang data base ng NAIA, SSS at kahit ano
pang Government agency na makakatulong sa kaniya na makakuha ng impormasyon sa
taong hinahanap.

Napatigil si Shun sa pagta-type ng maalalang hindi pala niya alam ang buong
pangalan ni Them. Kaya naman tinawagan niya si X.

"Hey, fucker."

He grimaced at that cursed word. "May empleyado kang Them ang pangalan. Anong full
name niya?"

Mahinang natawa si X. "Want to fuck her?"

Shun rolled his eyes. "I need her full name, X."

"Wait." Bigla itong nawala sa kabilang linya. At nang may magsalita, boses ba iyon
ni Blaze. "Her name is Themarie Alfonso. Why?"

Themarie.
Beautiful name.

"Don't ask." Aniya at pinatay ang tawag.

Shun hurriedly enter Themarie's full name on the search box.

Napangiti si Shun ng lumabas ang lahat ng impormasyon tungkol kay Themarie. The
beauty of Government Data Base. So cool.

Shun run his index finger over Themarie's address on the screen of his laptop.
Hindi niya mapigilan ang mapailing-iling sa pinaggagagawa niya. Talagang may alien
nga sa loob ng katawan niya. Hindi naman siya ganito dati. Hindi siya naghahanap ng
tao na wala naman siyang makukuhang malaking pera. He would not waste his very
important time on searching for a person, lalo na kung wala namang bayad.

Isinara niya ang laptop at patihayang nahiga sa kama.

He needs to sleep. Para mamayang gabi ay gising siya. And as much as he hates to
admit, he's excited to see Themarie again.

NANG makarating si Themarie sa apartment niya, inilabas niya ang kaniyang handy
finger print scanner at inilagay niya ang isang libong pera na pag-aari ni Hellion.

It only took ten seconds to find the owner of the finger print.

Shun Kim. Thirty-one years old. Complexion: Tanned. CEO of Royale Real Estate
Company. Light brown eyes and light brown hair. Half-Japanese, Half-Korean and
Half-Filipino. Adopted son of Mr. And Mrs. Lee Kim. A car, Hammer, is registered
under his name.

Weird.

Bakit ang isang Shun Kim, na mayaman, ay magpapakilalang Hellion? Sino si Hellion?
At bakit siya nagta-trabaho bilang isang bartender. Ano 'yon? Trip lang nitong
pahirapan ang sarili?

Inilapag niya ang finger print scanner sa bed side table saka nahiga sa kama.

Mamayang gabi na siya mag-iisip. Antok na antok na siya at feeling niya at hindi
gumagana ng maayos ang isip niya. Palagi kasing pumapasok sa utak niya ang paghalik
niya sa katakam-takam na labi ni Hellion. Baka pagod lang ako kaya ganoon.

MAAGANG pumasok si Shun sa Club Red. He's excited to see Themarie—no, he's not,
damn it!
I'm

not excited to see that woman.

"Hey, hell boy."

Natigilan siya sa pag-aayos ng alak sa bar at nag-angat ng tingin. And there she
is, the woman who owns the most beautiful face his eyes ever laid on.

"Them." He breathes in.

Themarie smiled at him, amusement dancing in her eyes. "Mukhang naakit ka sa

kagandahan ko ngayong gabi, hell boy." Biro nito. Dumukwang ito at pinanggigilan
ang pisngi niya. "You're so hot and cute."

Hindi niya napigilan ang ngiting gumuhit sa mga labi niya. "Thanks."

Nakangiting itinirik nito ang mga mata. "Yeah. Yeah. Hell boy is hot and
delectable."

His manhood started to hardened. "Fuck me." He hissed a vile curse under his
breath.

"Masyado pang maaga para patulan kita." Wika ni Themarie na narinig pala ang sinabi
niya.

Namilog ang mga mata niya saka tinitigan ang mukha ng dalaga. "What?" He asked
innocently.

"You said fuck me. And i said, too early."

Mabilis niyang tinalikuran si Themarie. Fuck. Me and my fucking mouth!

A/N: So, i added one chapter sa story ni Ymar. Chapter 23 :)

COMPLETED

CHAPTER 3

BEING a waitress was fun. Pero kapag sinusubukan na nang nga manyak na hipuan siya,
talagang naririndi na siya. Ang mamanyak ng mga costumer ng Club na 'to. Halos
lahat gusto maka-iskor sa kaniya. Buwesit!

"Miss magkano ang gabi mo? Isang milyon? Dalawang milyon? Virgin ka pa ba?" Tanong
ng lalaking humahabol sa kaniya habang naglalakad siya patungo sa Bar ni Hellion

Nang makarating siya roon, wala si Hellion. Nasaan kaya ang lalaking 'yon?

"Miss, gusto kitang ikama." Anang lalaki na naguumpisa nang magpainit sa ulo niya.

"Sir," humarap siya sa lalaki na nakataas ang isang kilay. "Ilang ulit ko bang
dapat sabihin na hindi ako isang bayarang babae—"

"Oh come on. Don't play naive and innocent." Anang lalaki. "Magkano ang isang gabi
mo, babayaran ko."

The man's hand move to touch her breast and before it touches one of her private
are, a hand grip the man's wrist and the twist it making the man shouts in pain.
Napatingin si Themarie sa kung sino man ang may gawa no'n sa lalaki.

Nagulat siya ng makita si Hellion na madilim ang mukha habang ang isa kamay nito ay
may hawak ng isang bote ng alak ang isa naman ay pinipilipit ang braso ng lalaking
manyak.
"Kapag sinabi ng babaeng ayaw niya, ibig sabihin, ayaw niya." Hellion said in a
very dangerous voice it made her heart rise a little.

Naiinis na inagaw niya ang bote na hawak ni Hellion saka ipinukpok iyan sa ulo ng
lalaking manyak.

"Kapag ayoko, ayoko. Manyak!" Hindi pa siya nasiyahan, inabot niya ang may lamang
bote ng tequila na nasa Bar at ipinukpok ulit 'yon sa ulo ng lalaki.

"What's happening?" Anang ma awtoridad na boses ng bagong dating na kilalang-kilala

niya.

It's X. The owner of Club Red. This man is lethal and dangerous. Sa dami nang
illegal nitong gawain, hindi man lang ito pinakikialaman ng mga Pulis. But X is not
her job, but one of his clients, or should she say, colleagues.

Chi Wong
. The leader of a very huge syndicate in Asia.

"Binabastos niya ako." Sagot niya kay X na nakataas ang nuo. "Sinabi nang ayoko
makipag-sex sa kaniya pero mapilit siya."

Tumango-tango si X saka tinanggal nito ang pagkakapilit ng kamay ni Hell boy sa

braso nito. Tinulungan ni X na makatayo ng tuwid ang manyak na lalaki saka inayos
ang nagusot nitong pulo.

X smiled. "I allow prostitution in my Club. Kapag gusto ng mga waitress ng Club
kumita ng extra cash, they can sell themselves and I'm the kind of boss who doesn't
give a fuck. But," kinuwelyuhan nito ang manyak na lalaki. "If you force a woman,
like what you did tonight, i always give a fuck."

Binitawan ni X ang kuwelyo ng lalaki saka malakas na sinipa ang lalaki sa tiyan.
Bumagsak ang lalaki sa sahig.

"Banned that guy in my Club." Sabi ni X sa bouncer na kaagad lumapit dito. "Ayokong
nakikita ang pagmumukha niya rito sa loob ng kaharian ko."

"Yes, boss." Mabilis na tugon ng bouncer saka hinila ang lalaki palabas ng Club.

"Thanks, X." Ani Hellion.

"Don't mention it, Hellion."

Hellion.
That name again. Hellion din ang pagpapakilala nito kay X? Hindi Shun Kim?

X and Hell boy exchange glances before X left the scene.

Binalingan siya ni Hellion saka ngumiti ito. "Ayos ka lang?"

Tumango siya habang matamang nakatingin sa binata. Why is he lying? Well,

nagkakilala pa lang sila. Sino siya para pagkatiwalaan nito ng pangalan?

"Okay lang ako, hell boy." Nakangiting sabi niya saka ginawaran ito ng halik sa mga
labi. "Salamat sa pagligtas sakin sa manyak na 'yon."

Hellion frowned. "Huwag mo akong tawaging hell boy."

"Bakit naman. E, ikaw si Hell boy." She tapped the tip of his nose. "At saka i like
hell boy. Napanuod mo ba 'yong movie niya? He's so cool."

Mataman siyang tinitigan ni Hellion saka ito napailing-iling. "Para sa isang babae,
kakaiba ka."

"I'll take that as a compliment, hell boy." Hinalikan niya ulit ito. She really
can't get enough of his sexy lips. "Sige, magta-trabaho na ako."

Hellion just smiled and head towards the Bar. Siya naman ay nagpatuloy sa pagta-
trabaho. From time to time, she would look at Hellion's direction. At palagi niya
itong nahuhuling matiim na nakatingin sa kaniya. At siya naman ay palaging
napapatingin sa mapupula nitong mga labi. Damn that hell boy. This is the first
time that she craved a man's lips. At sisiguraduhin niyang matitikman niya ang mga
labi nito bago siya umuwi mamayang madaling araw.

PAGOD ang katawan na lumabas si Shun sa Club Red. Nakakapagod talaga mag trabaho sa
gabi. Damn it. Ikalawang araw na niya sa Club Red pero wala pa rin siyang makitang
paraan kung paano kikitlin ang buhay ni Wong ng walang masyadong audience. At
palagi itong napapalibutan ng sandamakmak na body guard para mapatay niya ito ng
malapitan.

This assassination should be covert.

Malinaw 'yon na sinabi sa kaniya ng kaniyang boss.

Kill Chi Wong. This is a covert mission.

Bumuga siya ng marahas na hangin saka umupo sa gilid ng kalsada, sa labas ng Club
Red. Malapit nang lumabas ang araw sa silangan.
Natigilan siya ng maramdamang may umupo sa tabi niya.

Shun looked at his side and saw Them. Mabilis siyang tumingin sa paa nito. Thanks
God she's wearing jeans. Ayaw niyang makita ng ibang kalalakihan kung gaano kaganda
ang mga hita nito. There's a feeling inside of him that wants to strangle any men
who looked at Them's beautiful shapely legs.

"Hey, hell boy." Walang buhay ang boses na bati nito sa kaniya saka ihinilig ang
ulo sa balikat niya. "Napagod ka? Gusto mo masahiin kita?"

He rolled his eyes. Siguradong may bayad 'yon. "How much for a back massage?"

Marahan itong tumawa. "Libre sana e, pero dahil nagtatanong ka," she looked at him.
"Five hundred for back massage. Kapag whole body massage, two thousand na 'yon."

Shun looked at his groin. "How much if you massage my..."

Tumawa ng malakas si Them at pinanggigilan ang pisngi niya. "Hindi masahe ang gusto
mo kundi lap dance."

"Lap dance it is." Humarap siya sa dalaga. "Magkano?"

Umiling-iling ito saka dumukwang para halikan na naman siya sa mga labi. Hindi
katulad sa mga nauna nitong halik na natitigilan siya, sa pagkakataong 'to, nang
lumapat ang labi nito sa labi niya, kaagad niyang ibinuka ang mga labi saka
ipinasok ang dila sa loob ng bibig ni Them.

"Uhmm." Them moan as she tasted his lips.

Akala niya magtatagal ang halikan nila pero ito ang unang lumayo.

May nanunodyong ngiti ito sa mga labi. "So lumalaban ka na ng tukaan? Cool. Akala
ko habang buhay kang feeling inosente."

Napailing-iling siya. "Now that i kissed you back, pagbabayarin mo pa ako?"

Ibinuka niya ang palad. "One thousand."

Shun gaped at Them. "May bayad pa talaga 'yon?"

"Oo naman. Pasahe ko sa taxi."

Tumayo siya saka hinila ito patayo. "Halika. Ihahatid nalang kita sa bahay mo. Ang
mahal ng pasahe mo. One thousand talaga?"

Nagdala siya ng sasakyan kanina. He brought his beloved Hammer. Ipinarada niya iyon
ilang metro ang layo sa Club.

"Sakay na." Sabi niya ng makarating sila sa kaniyang sasakyan.

Them looked at his car, frowning. "May sasakyan ka? I mean, you're a bartender."

Son of a fucking bitch! Oo nga pala.

"Pinahiram sakin ni X." There. Nice save.

Tumango-tango ito. "Ahh. Close pala kayo."

Kailangan niyang i-divert ang usapan. "Ikaw, bakit marunong kang mag English?"

"Nagkaroon kasi ako noon ng live-in-partner na amerikano kaya marunong akong mag
english." Seryusong sabi nito.

Shun cannot distinguished if Them was just kidding or not. But if she's not ...

"Ano ang pangalan ng kanong 'yon?"

I'll track him down and kill him.

Ekspertong sumakay si Them sa passenger seat ng sasakyan niya. "Sakin nalang 'yon.
Huwag mo nang pakialaman."

For no apparent reason, he's pissed off. May ka live-in na ito noon? Fuck! He
wanted to throttle the man to death.

Son of a bitch, Kim. Get a hold of yourself.

Huminga siya ng malalim saka sumakay sa sasakyan niya at pinaharurot iyon paalis.
He didn't need to ask her address, pero baka bigla itong matakot dahil alam niya
ang address nito kaya nagtanong siya.

"Ituturo ko nalang sayo." Sagot nito.

And truth to Them's words, tinuro nito ang daan patungo sa bahay nito. It was a
rundown looking apartment. Mga dalawang langaw nalang ang peperma, babagsak na ang
apartment.

"Humanap ka ng ibang apartment." Hindi mapigilang aniya.

"Babayaran mo?"

He stilled. Sasagot na sana siya ng 'oo', nang maunahan siyang magsalita ni Them.

"Okay na sakin ang apartment na 'to. Wala akong perang pambayad para sa mga
magagandang apartment." Anito saka ginawaran na naman siya ng halik sa mga labi.
"Bye. Good morning. See yah later."

Nakatingin lang si Shun kay Them habang naglalakad ito palayo sa kaniya. Bumaba ang
mga mata niya sa maumbok nitong pang-upo. They look delectable.

"You have a nice ass!" Pasigaw niyang sabi.

Nilingon siya ni Them saka nakangiting tinampal nito ang pang-upo. "You have a nice
ass too, Hell boy. Bagay tayong dalawa."

Malakas siyang natawa sa sinabi nito. Hindi pa siya nakakakilala ng babaeng katulad
si Them. So blunt, always has a witty comeback. Para rin itong siga minsan at
sasagutin ka kapag gusto niya, kahit sino ka pa. That's what he like about Them's
rare personality.

"Mas gumu-guwapo ka kapag tumatawa, hell boy." Sabi ni Them na nakapagpatigil sa

kaniya sa pagtawa.

His heart actually leaped a mile because of what Them had said. Fuck shit!

Sinalubong niya ang mga tingin nito. And to his utter shock, Them winked at him.

Them chuckled. "Damn you, hell boy. Ngayon lang ako na-cute-tan sa mga singkit."

Naiiling na tuluyan itong naglakad papasok sa apartment nito. Siya naman ay binuhay
ang makina ng sasakyan saka pinaharurot iyon palayo kay Them.

Damn her too. Ngayon lang siya naghatid ng babae sa bahay nito.

KUNG hindi slow si Hell boy, paniguradong makikita nito ang cell phone niya na
iniwan talaga niya sa upuan ng Hammer nito. Hindi niya gawain na mag-iwan ng kung
ano-ano para magkaroon sila ng kumonekasyon ng isang lalaki, pero heto at ginagawa
na niya.

Iba talaga ang epekto ng singkit na 'yon sa kaniya. She's doing things that she
dislikes doing.

Binuksan niya ang kaniyang laptop at sinunod niyang buksan ang e-mail niya. And as
if on cue, a message from '
AHellion'
popped out.

AHellion: Them?

Napangiti siya. So nakuha nito ang cell phone niya at mukhang kinalikot. Wala naman
kasing password 'yon. Hindi talaga niya nilagyan. That was her decoy phone. Not her
real phone.

ThemarieAlfonso: Yes, hell boy?

AHellion: Naiwan mo ang phone mo sa sasakyan. I opened it and found your e-mail
address. Want to meet me to get your phone back?

Mas lalong lumapad ang ngiti ni Themarie. Binggo! Sabi na e. Men are so
predictable.

ThemarieAlfonso: Sure. Délicieux Cuisine?

AHellion: Okay. Thai Cuisine Floor.

ThemarieAlfonso: Copy, hell body.

AHellion: I'm not Hell boy.

Sa halip na sumagot, isinara niya ang laptop saka pumasok sa banyo ng kaniyang
maliit na apartment. Kailangan mabango siya.

Maliban sa gusto niyang mapalapit kay Hellion na nag mamay-ari ng pinakamasarap na

labi sa buong mundo, gumagana ang utak niya bilang isang Intel. Bakit nagtatago ito
sa pangalang Hellion samantalang Shun Kim ang pangalan nito?

And for a guy who's trying to hide his true identity, he's not that doing a bang up
job.

Nang sabihin niyang sa Délicieux Cuisine sila magkita, sinusubukan niya kong
papayag ito. That Restaurant is for Rich people only. At napakadali para rito na
pumayag na doon sila magkita. And he even pick Thai Cuisine floor. Mukhang alam
nito ang bawat palapag ng Restaurant na 'yon.

Ang isinuot niya patungong Délicieux Cuisine ay kulay baby pink na floral romper
saka pinatungan niya iyon ng puting blazer vest. Pinili niya ang kaniyang ankle
boots na komportable siyang isuot.

Unlike other women who cannot leave the house without a purse and a bag, Them left
the house carrying nothing. Ayaw na ayaw niyang nagdadala ng kung ano-ano sa labas.
Talamak ang snatcher. Nasa tabi-tabi lang ang mga magnanakaw.

Nang makarating siya sa Délicieux Cuisine kaagad siyang nagtungo sa Thai Floor
Cuisine.

Kaagad niyang nakita si Hellion na nakaupo sa mesa na sa gilid at hindi masyadong

pansinin ng mga tao.

"Hey, hell boy."

Nag-angat ng tingin sa kaniya si Shun at kitang-kita niya ang paghanga sa mga mata
nito.

Themarie chuckled lightly. "Huwag kang tulo laway, hell boy. Alam kong maganda
ako."

Akmang uupo na siya ng magsalita si Hellion.

"Where's my kiss?" Tanong nito.

Mahina siyang natawa. "So demanding." Lumapit siya rito saka hinalikan ito sa mga
labi. "There. Okay na?"
Kasi ako okay na.
Tumangon si Hellion. "Yeah. Have a seat."

Nakangiting umupo si Themarie sa bakateng silya na kaharap nito.

"So, where's my phone?"

Hellion took a deep breath. "May tanong muna ako sayo."

Themarie frowned. "Ano?"

Bumuga ng hangin si Hellion na para bang kinakabahan ito. "Hindi ito matanggal sa
isip ko. Kailangan ko 'tong itanong sayo. And it's your freaking fault."

"Ano nga?"

"Magkano ang babayaran ko kung hihilingin kong magpa-lap dance sayo." He blurted
out while his face looks impassive.

Namilog ang mga mata niya. "What?"

A/N: Sana magustuhan niyo. For those who are waiting sa update ni Luther/X, wala po
siyang update ngayon. Nagsabay ang sakit ng mata ko at sobrang sipon na naluluha
ang mata ko. Kaya late ang update ko ngayon kasi hinintay ko pa umepekto ang gamot
na ininom ko. Hehe. Pasensiya na :)

COMPLETED

CHAPTER 4

"SAGUTIN mo ako, Them. Magkano ba?" Tanong ulit ni Shun sa kaniya habang siya ay
namimilog pa rin ang mga mata at hindi alam ang isasagot sa lalaki.

A lap dance?
Crap! Bakit ba hinihiling ng lalaking 'to na i-lap dance niya ito? Baliw din, e.

Tumikhim muna siya bago nagsalita. Masubukan nga ang lalaking 'to. "Half million
for a lap dance."

Hellion didn't even blink. Mabilis ang naging tugon nito. "Deal."
Umawang ang labi niya. "For real?"

Akala niya hindi ito papayag kaya naman nagbigay siya ng halaga. Themarie thought
Hellion was just bluffing.
I mean he's pretending to be a poor bartender ... right?

"Yes."

Napailing-iling siya. "You're unbelievable."

"Kapag may gusto akong bagay, gagawin ko lahat makuha lang 'yon. Even if it means i
have to pay half million just to get it." Seryusong sabi nito.

Sumandal siya sa likod ng upuan. "Paano kong ayoko?"

His brow quirks up. "Ayaw mo nga ba? You already give a price."

Napipilan siya. Nakikita ba nito sa kislap ng kaniyang mga mata na gusto niya? Did
he see the flash of desire that shadowed her eyes seconds ago?

Huminga siya ng malalim saka inilahad ang palad. "My phone please."

Kinuha nito ang cell phone niya sa bulsa ng pantalon nito saka inilagay iyon sa mga
palad niya.

"Thanks." Tumayo siya saka tumingin sa mga mata nito. "Pag-iisipan ko ang
hinihiling mo. I was just kidding earlier." Kinuha niya ang katakam-takam na soup
na nasa mesa. "Sakin na 'to, hell boy."

Naglakad siya palayo kay Hellion.

"Oi, 'yong lalagyan ng soup huwag mong dalhin." Hellion shouted after her.

Napatitig siya sa lalagayan ng soup. Wow. Ang ganda naman. Puwede nang ipagbili 'to
sa mga Antique shop.
Akin na 'to.

"Sakin na 'to, hell boy." Sabi niya saka mabilis na umalis sa Thai Cuisine Floor.

Nang makalabas siya sa Délicieux Restaurant, napatigil siya ng makita si Honey na

nakasakay sa Ducati nito. She's wearing a helmet. Hindi niya makita ang mukha nito,
pero nang makita niya ang plate number ng Ducati, kaagad siyang nagka-ideya kung
sino 'yon.

And the color gray leather over all suit shouts Honey.

Honey is one of her best friends. Ang isa ay si Amethyst. At silang magkakaibigan
ay narito lahat sa Pilipinas para sa misyong ibinigay sa kanila.

"Hop in, pretty lady." Sabi ni Honey na pinalalaki ang boses.

Napailing-iling siya saka mabilis na sumakay sa Ducati nito at niyakap si Honey

mula sa likuran. And as they drove off, Them was thinking about Hell boy's offer.

Papayag ba siya? It's just a freaking lap dance.

NAGDILIM ang mukha ni Shun ng makita si Themarie na sumakay sa isang Ducati. She
even hugged the driver tightly. Was the driver her live-in partner or a boyfriend,
maybe? Fuck! Why is his heart tightening inside his fucking chest? Why is he
feeling pissed off?

Pilit niyang pinakalma ang sarili. May lunch meeting pa siya sa isang DSWD
personnel. Kailangan niyang kumalma.

Ilang beses siyang huminga ng malalim bago sumakay sa Hammer niya. He have this
strong urge to follow Them, but why? Kaya pinilit niya ang sarili na kabigin ang
monabela patungo sa Restaurant kung saan siya may ka-meeting.

Nang makapasok siya Zaired Restaurant, kaagad siyang iginiya ng waitress patungo sa
mesa kung saan naghihintay sa kaniya ang isang DSWD personnel.

"Hello, Mr. Kim." Anang babae na tumayo ng makalapit siya.

He looked at the woman. She's pretty with her pin straight hair and tantalizing
eyes. His type of woman.

Shun smiled. "Hi. You are?"

"Digna Rodrigo." Pagpapakilala nito sa kanya habang nakikipagkamay.

"Hello, Digna. Call me Shun."

"Sure, Shun." May kiming ngiti ito sa mga labi at bahagyang namumula ang pisngi
nito.
Pretty.

Sabay silang umupo ni Digna at inumpisahan nilang pag-usapan ang mga bata sa bahay
na pinatayo niya. From time to time, nahuhuli niya itong nakatunganga lang sa
kaniya habang nagsasalita siya. Panay lang ang tango nito kahit nasisigurado niyang
wala naman itong maintindihan sa mga pinagsasasabi niya.

That turned him off. He likes smart women.

Like Themarie, maybe? She's smart and witty and beautiful and just wow.

"You understand what I'm saying, Digna?" Tanong niya ng hindi na niya mapigilan ang
inis na nararamdaman. "Mukhang hindi naman e."

Napakurap-kurap ito. "Yes, Shun?"

Bumuga siya ng hangin saka nagsalita ulit. "Digna, gusto ko sanang maglagay ng DSWD
personnel sa bahay na pinatayo ko para sa mga bata. Mas makabubuting may tatao roon
na DSWD para maalagaan niyo rin ang mga bata. All i could give them are food,
clothes, shelter and school. 'Yong iba hindi ko na kayang ibigay."

"Ah. Okay." Anito na para nasa ibang daigdig ang isip. "I volunteer."

"Wala bang iba maliban sayo?" He doesn't want to be rude and all, but this woman,
she's starting to get into his nerves.

"Wala, Shun." Ngumiti ito. "May tanong ako. May girlfriend ka na ba, Shun?"

Bago pa siya makasagot, as if on cue, soft arms encircled his neck and lips touched
his cheek.

"Hey, hell boy. Sino iyang ka date mo?" It was Them's voice.

Binalingan niya ang dalaga. Halos isang hibla nalang ang layo ng mga labi nila.
Crap. He wants to kiss those sexy lips that made him up all night.

"Anong ginagawa mo rito?" Sa halip ay tanong niya.

"Kakain ako kasama si Honey."

Honey?
He's pissed again. Kumalma na siya, e! Fuck it!
"Your honey?" Anger is visible on his voice.

"Yeah." May itinuro itong babae na naka leather gray na over all suit. "That's her.
Kaibigan ko."

Gusto niyang sakalin ang sarili. Good God. Isang babae ang pinagselosan niya—wait
what the fuck?!
I'm not jealous! I'm not!

"Shun? Gusto mo subukan ang salad nila?" Pukaw sa kaniya ng boses ni Digna. Nang
tingnan niya ang kausap, iniumang na nito ang kutsara sa bibig niya. "Masarap 'to."

Nakayakap pa rin si Them sa leeg niya.

Hell, no! Themarie knows him as Hellion not Shun.

"Sino si Shun?" Tanong ni Themarie kay Digna.

"Siya." Tinuro siya ni Digna. "His name is Shun Kim. And he has a soft heart for
street children. And I'm Digna Rodrigo, DSWD personnel."

"Ahh.." ani Them. "May kilala ka bang Hellion na nagta-trabaho na Bartender sa

isang Club?"

Mabilis na umiling si Digna. "Wala."

"Does Mr. Kim works in a Club as Bartender?" Tanong pa ni Them.

Digna shook her head again. "Hindi rin. Mr. Kim is a very busy Business man and I'm
sure hindi siya isang Bartender."

Them's face was unreadable. "Ah. Okay."

Pinakawalan siya ni Them mula sa pagkakayakap saka bumulong sa tainga niya.

"Have a happy lunch, Mr. Kim. Nice meeting you." Pagkasabi niyon ay iniwan sila ni
Them at nagtungo ito sa mesa kung saan naroon ang kaibigan nitong si Honey.

Napatitig si Shun sa mesa nila Them habang kumakain sila ni Digna. At nang mahuli
siya ni Them na nakatingin dito, she raised her middle finger at him.
Nagbaba siya ng tingin.
Did i piss her off by lying to her?
Darn it!

"Bakit ka hinalikan ng babaeng 'yon?" Narinig niyang tanong ni Digna.

Shun sighed. "I have to go. May importante pa akong pupuntahang meeting." Sabi
niya. "My secretary will be waiting for you in the Street Children house tomorrow.
Thank you."

Malalaki ang hakbang na lumabas si Shun sa Restaurant. Nagmamadali siyang sumakay

sa sasakyan niya. Papaharurutin na sana niya ang sasakyan palayo sa Restaurant ng
makita si Them na nakaharang sa daraanan niya.

Mabilis niyang inapakan ang brake. "Shit! Them! Umalis ka nga riyan, baka
masagasaan kita."

Them just rolled her eyes at him and hurriedly hop inside his car. Nang komportable
na itong nakaupo sa passenger seat ng Hammer niya, nagkaroon siya ng lakas ng loob
na magtanong dito

Pagdating sa babaeng 'to, nakakatawa dahil naduduwag siya. Samantalang sa uri ng

trabaho niya, hindi niya kilala ang kaduwagan.
So funny.

"Galit ka?"

"Bakit naman?" Balik tanong nito.

Bumuntong-hininga siya. "Kasi ibang pangalan ang binigay ko sayo."

"Ah, 'yon?" Mahina itong tumawa. "Actually, hindi ako galit. You have every right
to not tell me your real name. Saka, dalawang araw palang tayong magkakilala, Hell
boy. I understand."

Para siyang nabunutan ng tinik. "Akala ko galit ka."

"Wala akong karapatang magalit." Anito na nakangiti sa kanya saka inilahad ang
kamay nito. "Shake my hand Mr. Shun Kim. I'm Themarie Alfonso, nice to meet you."

Napangiti siya sa ginawi nito saka tinanggap ang pakikipagkamay nito.

"I like you, Themarie." Pag-amin niya.

Themarie grinned. "I like you too. Paano ba 'yan? Tayo na? Boyfriend na kita?"

Napatanga si Shun sa lumabas sa bibig ni Themarie. "Ano?"

"Bakit? Dahil sa isa kang big shot businessman ayaw mo na sa mga katulad kong
waitress? Maganda naman ko. May ibubuga rin naman ang utak ko. Ayaw mo akong maging
girlfriend? Why is that? I feel insulted—"

Shun shut Themarie off by pressing his lips on hers.

Hmm... Tastes good.

Itinulak siya ni Themarie palayo rito. "Bakit mo ako hinalikan? Gusto mo na ako
maging girlfriend?"

Ang daming rason kung bakit hindi sila dapat magkalapit ni Themarie. Una, hindi
niya ito lubusang kilala. Pangalawa, baka pera lang ang habol nito sa kaniya.
Palagi itong humihingi ng pera bilang kapalit sa ginagawa nito sa kaniya. Pangatlo,
she works in a freaking club. Is she clean? Pang-apat, he doesn't do relationship.
Pang-lima, boyfriend and girlfriend is definitely not his thing.

Ang dami niyang katanungan sa isip niya pero habang nakagingin siya sa mga mata
nito na may kislap ng kasiyahan at kapilyahan, naging blangko ang isip niya at
nawala ang mga katanungan na iyon.

All he wanted to do is to not make any negative move that will erase that twinkle
of happiness in Themarie's eyes. What is happening to me?

And then he remembers his mission. Baka madamay ito. Chi Wong is the leader of a
big syndicate.

Nag-iwas siya ng tingin. "Let's just be friends."

Mapaklang tumawa si Themarie. "Okay. Kung 'yan ang gusto mo." Sumadal ito sa likod
ng upuan saka ipinikit ang mga mata. "Hatid mo na ako sa apartment ko. Inaantok na
ako." Ani Them at hindi na nagsalita.

Pinausad niya ang sasakyan ang mabilis siyang nagmaneho. He should be driving
towards Them's house; instead, he's driving towards his house in Bachelor's
Village. Nakakatawa. Hindi siya madaling magtiwala sa mga tao, pero heto, dalawang
araw pala niyang nakikilala si Themarie, dadalhin na niya ito sa bahay niya.

They're friends, right?

And for a man who dislikes being attached to people, he's doing a great job not
letting Themarie close to him. Just great. Just freaking great.

NANG magmulat ng mata si Themarie, nagulat siya ng makakita ng naglalakihang bahay

sa dinaraanan ng sasakyan ni Hellion—este, Shun pala.

Finally, hindi na niya kailangang magpanggap na hindi niya alam ang totong pangalan
nito. She's actually guilty. Dapat hindi niya pinapakialaman ang finger prints nito
pero dahil pakialamera siya, hayon, nalaman niya ang dapat hindi malaman.

"Hindi ito ang daan patungo sa bahay." Wika niya.

"Hindi nga." Ani Shun. "This is the way to my house."

Nagulat siya pero hindi siya nagpahalata. "Bakit mo naman ako dadalhin sa bahay
mo?"

He trusts her that much?

"Kasi gusto ko."

Ipinarada nito ang sasakyan sa harap ng isang modern glass mansion.

Wow. Just freaking wow. Talagang mayaman nga si Shun Kim. Puro fiber glass ang
nagsisilbing dingding ng bahay nito. Even his pathway is made with black marble.

Nang makarating sila sa pinto ng bahay nito, wala itong inilabas na susi, sa halip
ay isang maliit na remote control ang inilabas nito mula sa bulsa at pinindot iyon.

The door opened.

Pumasok silang dalawa ni Shun sa loob at mas nalula pa siya sa karangyaan ng bahay.
Expensive paintings and furniture's. A leather seat of sofa that cost an arm and a
leg. Marble flooring, high and expensive looking ceiling. Glass walls.

Napakaganda ng loob ng bahay, pero ang nakakuha sa atensiyon niya ay ang hagdanan
ng bahay nito patungong second floor. It's a black color stair. But only one end is
connected to the wall. Wala iyong railing, nakadikit lang ang isang dulo niyon sa
dingding at wala na. Parang nakakatakot na umakyat sa hagdan pero at the same time
parang nakaka-excite.

"Doon ka na matulog sa kuwarto ko." Ani Shun. "Isa lang ang kuwarto sa taas kaya
hindi ka mawawala. Mauna ka na."
"Okay."

Mabilis siyang umakyat sa hagdan. May ngiti sa mga labi niya. She's excited to
sleep on a very comfy bed.

Talagang isa lang ang silid sa second floor. At amoy na amoy niya ang panlalaking
pabango ni Shun sa loob ng silid. Mabilis siyang nahiga sa malambot na kama at
mahina siyang natawa.

At last, a very comfy bed. Thanks God.

Ipinikit niya ang mga mata at natulog na. After two weeks in sleeping in that
shitty apartment, sa wakas, nakahiga din siya sa isang malambot na kama.

Biglang nalang nawala ang ngiti sa mga labi niya ng maalala na na-friend zone pala
siya ni Shun. Gusto niyang tumawa pero hindi niya magawa. Kalokohan. Hindi
nakakatawa ang ma friend zone ng taong gusto mo. And she really like Hellion/Shun
Kim/Hell boy.

Pero anong magagawa niya, e, kaibigan lang ang gusto nito? Letsugas naman oh.
Ngayon lang nagkagusto, na friend zone pa.

A/N: Last update tonight. I'm really sorry. My runny nose isn't helping my aching
eyes. Huhu. Again, pasensya na talaga. Ito lang ang nakayanan ko. Sana magustuhan
niyo :)

COMPLETED

CHAPTER 5

'MOVE NOW, Thems.'

Iyon ang mensahe na natanggap niya mula ng makauwi siya sa apartment niya galing
sa mansiyon ni hell boy--este, Shun pala.

Move now. Anong gusto ng boss niya? Patayin na niya ngayon? Kaya hindi siya
gumagalaw dahil sa dami ng mga body guard na nakapalibot kay Chi Wong. Killing that
guy in short range would be a suicide. And stealing from him would be double
suicide.

Kung papatayin man niya ito at nanakawan, she has to make it covert.

Tumingin siya sa labas ng bintana, madilim na ang kalangitan. Dapat nasa Club Red
na siya ngayon.
Hindi siya papasok.

Binuksan niya ang GPS tracking device niya at tiningnan kung nasaan ang red dot.
The red dot means Chi Wong. She put a bug in his whiskey days ago. Nasa loob ng
tiyan nito ngayon ang tracking device niya.

The red dot is blinking inside Restaurant Pierre.

Let's do this.

Inilapag niya ang cellphone saka kumuha ng blue chambray shirt at pinaresan niya ng
floral capris sa closet niya. Then she wore the torturer beige stiletto. Inilugay
lang niya ang mahabang buhok. Nang masigurong maayos na ang itsura niya, lumuhod
siya sa paanan ng kaniyang kama at hinugot mula roon ang isang mahabang attaché
case. She sighed and opens it.

A Dragunov SVD Sniper gun welcomes her eyes.

Isinara niya ang attaché case saka binitbit iyon at lumabas ng apartment niya.
Sumakay siya ng taxi patungong Hotel La Perla, iyon ang kaharap ng establishemento
ng Restaurant Pierre. Mas madali niyang mababaril mula roon si Chi Wong. At kapag
wala na ito, saka na niya papasukin ang bahay nito para nakawin ang bagay na 'yon.

Nang makapasok sa Hotel, nag tanong siya kay Google ng bagay-bagay tungkol sa Hotel
La Perla.

The hotel was designed by Tejano Architectural Firm.

Hmm... let's see if i can hack into their system.
Using her very high-tech phone, she hacked into Tejano Architectural Firm.
Napangiti siya ng makapasok siya at nakuha ang blueprint ng nasabing Hotel.

After this mission, magkakaroon na talaga siya ng oras para akitin si Hellboy.
Hindi siya papayag na ma friend zone, ngayon lang siya nagkagusto sa isang lalaki,
gagawin niya lahat, makuha lang ang atensiyon nito at makalabas siya sa friend
zone.

Themarie rented the room facing the Restaurant Pierre. Of course, she used a fake
name and a fake ID. From there, it's only hundred meters away or so.

The Dragunov SVD Sniper gun has a maximum range shot of 1,300 meters with
Telescope. Kaya naman alam ni Themarie na ngayon gabi, matatapos na ang misyon
niya.

Pagkatapos niyang i-assemble ang baril binuksan niya ang bintana at inilabas doon
ang kalahati ng barrel ng baril at sumilip sa teleskopyo.

When Themarie get a clear shot on Chi Wong—in the head— she was going to pull the
trigger when an unknown bullet enters the scene, hitting Chi Wong's heart. Natumba
ang lalaki pero walang kumalat na dugo. She can't see blood through her telescope.

Crap! Chi Wong is wearing a fucking vest!

Nang makita mula sa teleskopyo na tinakpan ng maraming body guard si Chi Wong, ang
iba ay naglabasan ng Restaurant, hinahanap ang bumaril, mabilis siyang umatras at
iniligpit ang baril sa loob ng attaché case.

Mabilis ang sunod niyang mga galaw. Fuck it! Kung sino man ang bumaril kay Chi
Wong. Wala siyang utak! Bwesit! Nabulilyaso ang misyon niya dahil sa hinayupak na
'yon.

Nang mapadaan sa isang trash vent, itinapon niya roon ang attaché case. Themarie
can hear the attaché case sliding through the long trash vent and then it stops.
Mukhang nakarating na sa baba, sa basurahan, ang attaché case niya.

Themarie then walk innocently towards the elevator while dialing Honey's number.

"Nasa isang trash vent ang sniper gun ko, pakikuha. Nabulilyaso ang lakad ko." Sabi
niya ng sagutin nito ang tawag.

"Where?"

"Hotel La Perla."

"I'll get it."

Themarie end the call and waits for the elevator to open. Habang naghihintay,
tiningnan niya ang blueprint ng Hotel. There you are. Nagpahatid siya sa
pinakamataas na palapag ng Hotel at pasimpling naglakad patungo sa CCTV room.

May lalaki na nakaharap sa maraming computer, walang ingay niya itong nilapitan at
may diniinang ugat sa batok nito dahilan para mawalan ito ng malay.

"Sorry." Themarie pushed him off the chair and she sat there. "Hmm... let's delete
some footage."

Themarie expertly deleted every footage that she was in. Napakunot ang nuo niya ng
makitang may mga footage na nawawala. Mukhang may utak din naman pala ang sniper na
'yon. Mukhang sabay lang nilang tinanggal ang footage na naroon sila.
Nang matapos ang pakay sa CCTV room, lumabas siya at sumakay ulit sa elevator.
Limang floor na ang nadadaanan niya ng tumigil ang elevator at bumukas. Namilog ang
mata niya ng makita si Shun ang nasa labas ng elevator.

"Hell boy?" Gulat na aniya.

Shun blinked enumerable time. "Them?"

She smiled. "Anong ginagawa mo rito? Hindi ka pumasok sa Club?"

"Nope. Mukhang hindi ka rin pumasok."

Nakangiting pumasok ito sa loob ng elevator at walang sere-seremonyang niyakap

siya.

Her heart pounded erratically inside her chest.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya ulit ng pakawalan siya nito.

"I had a business to attend to." Anito at bumuntong-hininga. "But i lose it."

She rolled her eyes. Businessmen.

Ini-angkla niya ang braso sa braso ni Shun saka ginawaran ito ng halik sa pisngi.
"Mind buying me dinner, hell boy?"

"Sure."

Themarie grinned.

Magkahawak kamay silang lumabas ng elevator. Nakasalubong pa nila ang mga taohan ni
Chi Wong na papasok sa Hotel.

Too late.

Sa Restaurant Pierre sila nag-dinner ni Shun. Syempre, ito ang nagbayad. Kailangan
niyang pangatawanan ang pagiging mahirap niya at ang pagiging mukhang pera niya.
Pero 'yang pagiging mukhang pera, kailangan talaga 'yon. Ilang libo lang naman ang
sahod niya bilang isang waitress. Kailangan may sideline siya. At si hell boy ang
gagawin niyang sideline, mayaman naman 'to e.

Habang hinihintay ang order nila, bumaba ang tingin niya sa attaché case na
inilapag nito sa sahig, sa tabi nito.

"Anong laman niyan?" Out of curiosity, she asked.

Shun's face became impassive. "Papers."

"Ah."

Magtatanong pa sana siya pero hindi na niya nagawa dahil dumating na order nila.
Ibinuhos nalang niya ang atensiyon sa kinakain niya.

Nararamdaman niyang pasulyap-sulyap sa kaniya si Shun kaya naman hinuli niya ang
mga mata nito.

"Ano? May kailangan ka?" Medyo maangas ang dating ng tanong niya.

Shun bit his lower lip. Damn, it looks sexy.

"Puwede sa bahay ka matulog ulit? Ngayong gabi?"

Why not? Aakitin niya ito diba? "Sige. Payag ako."

Themarie smiled innocently.

Friend zone, makakalabas din ako.

HABANG nagmamaneho si Shun patungo sa bahay niya, si Themarie ay nasa passenger

seat, bumalik ang ala-ala niya ang nangyari sa Hotel La Perla.

It was a bad shot. At dahil sa pagkakamali niya, mukhang hindi na lalabas si Chi
Wong na walang body guard na nakapalibot dito.

Why the fucking hell did he hiccupped as he pulls the trigger? Sa halip na tamaan
ito sa ulo, sa katawan nito tumama ang bala. And he's wearing a fucking vest. Of
course, he is.

Hindi niya alam kong malas siya ngayong gabi o talagang hindi pa oras mamatay ni
Chi Wong. Son of a bitch!

He wanted to kill the bastard so he can make a move on Themarie. Dahil alam niyang
ginagago lang niya ang sarili ng sabihin niyang kaibigan lang ang gusto niya. He's
such a fucking liar.
And he plan was to stay away from Themarie until he accomplished his mission, pero
dahil wala siyang isang salita, hayon, inimbitahan pa niya si Themarie na matulog
sa bahay niya.

And then what?

Anong gagawin niya sa dalaga?

Sobra-sobrang pagpipigil niya sa sarili nuong natulog ito sa bahay niya kaninang
umaga. Kinailangan pa niyang uminom ng sleeping pills para hindi maapektuhan ng
kamunduhan ang pag-iisip niya at baka kung ano pa ang magawa niya kay Themarie.

And tonight, can he still rein his desire towards this woman sitting on the
passenger seat of his car? Hope so. Because God knows i want to taste heaven with
her.

Itinigil niya ang sasakyan sa labas ng bahay niya saka tumingin kay Themarie.
"Sigurado ka na gusto mong matulog dito, kasama ako?"

Themarie rolled her eyes. "Gusto mo mag back-out ako?"

Sa narinig, mabilis siyang lumabas ng sasakyan at akmang tutulungan si Themarie na

makababa pero mukhang hindi na nito kailangan 'yon.

Themarie just jumped off the car with her high heel shoes.

Tumaas ang dalawa niyang kilay. "Hindi ba masakit ang paa mo?"

Umiling ito. "Hindi."

Napailing-iling siya. What a weird woman.

Using his remote control key, he opened his house and it was Themarie who entered
first.

At home na at home si Themarie habang nakaupo sa sofa at hawak ang remote ng TV

niya. She's changing the channel in a very fast manner; his eyes were having a
difficulty to keep up.

At sa wakas, tumigil din ito sa Discovery Channel. Kinds of Guns and how to use
them. Yan ang mga gusto niyang pinapanuod.

Shun sat next to Them in a long sofa at watch the show.

Natigilan siya ng maramdamang humilig sa balikat niya si Them, pagkalipas ng ilang
minuto, bumaba ang ulo nito sa hita niya at ginawa 'yong unan.

His manhood hardened. Fuck me!

"Them?"

"Hmm?"

"Can you get off?"

"At bakit?"

"I'm having a hard on. Thanks to your head near my crotch." He honestly answered.

Bumungisngis lang si Themarie at tumingala sa kaniya. Their eyes met. Hers sparkled
in mischief.

"You want me to do something about it?" Pilyang ngumiti ito. "Gusto mo ng lap
dance?"

Tumigil ang paghinga niya. "F-For real?" Pagdating kay Themarie, nauutal siya.

Themarie chuckled then she gets up and sat on his lap.

She rubbed her covered mound against his covered manhood.

"Ohhh..." fuck! Moaning is not his thing! Damn it!

THEMARIE giggled. "Gusto mo 'yon?"

Tumango si Shun na parang kinakapos ng hininga. "Y-Yeah."

Napangiti siya. "Good."

She moves her body seductively, slightly pressing her core against his hard
manhood. Hinawakan niya ang binata sa beywang saka iginalaw niya ang balakang niya.
She grind, sway her body, seduced him, lick his neck and lap dance him.

Panakanakang may lumalabas na daing sa mga labi niya na mas nagpapagana sa kaniya.
Themarie likes it ... no, scratch that. She loves Shun's reaction. It motivates
her. It made her wet too.

Then her phone buzzed. The high-tech one.

Shit!

Umalis siya sa pagkakaupo sa kandungan ni Shun at hinalikan ito sa pisngi. "That's

for free, hell boy."

Lumabas siya ng bahay ni Shun at sinagot ang tawag ni Honey.

"Hey, what's up?" Aniya.

Bumuntong-hininga si Honey bago nagsalita. "I have bad news. 'Yong tracking device
na inilagay mo sa whiskey ni Chi Wong, nawala na sa radar. It only means one thing,
mukhang nalaman na ni Chi Wong at pinakuha nito. So i suggest, huwag ka munang
babalik sa Club Red. Lahat kasi ng waitress, ini-interview ng mga tauhan ni Chi
Wong at pinapasundan 24/7. Manahimik ka muna kung nasaan ka man ngayon."

"Copy that."

Nagpakawala siya ng naiinis na buntong-hininga. Shit! Nabulilyaso na nga ang misyon

niya, ngayon mukhang mas mahihirapan siya.

Bumalik siya sa loob ng bahay ni Shun. Nakaupo pa rin ang binata sa sofa at
nanunuod. Umupo siya sa tabi niya.

"Hell boy?"

"Yeah?"

"I'm tired." Mapapasabak talaga siya sa laban sa mga susunod na araw.

Shun encircled his arms on her and kissed her temple.

"Pahinga ka na, Them." He cradled her in his arms.

SHUN'S manhood is throbbing; his belly hurts like fucking hell. Pero ayos lang.
Kaya pa niyang pigilan ang nararamdaman. Kaya niyang tiisin ang pananakit ng puson
niya.

As he looked at Themarie's face, a smile appeared on his lips.

He really felt something for this woman. It's there, he can feel it.

Dumukwang siya at inilapat ang labi sa mga labi ng dalaga. Ilang minuto ring
nagtagal ang mga labi niya sa labi nito, and when he withdraw his lips from hers,
she spoke.

"May bayad 'yon."

Mahina siyang natawa. That's his line to his friends. At ngayon na si Them ang
nagsabi niyon, alam niyang hindi siya makakatangi. Ganoon ang epekto ng babaeng 'to
sa kaniya.

"Bukas nalang kita babayaran." Aniya.

"Good."

Napailing-iling nalang siya. "Matulog ka na. Bubuhatin nalang kita patungo sa

kuwarto."

"Binabalaan na kita hell boy, mabigat ako."

"May bayad 'yon."

Nakapikit pa rin ang mga mata nito ng may gumuhit na ngiti sa mga labi nito. "Ano
naman?"

"Good morning kiss."

"Good morning kiss then."

COMPLETED

CHAPTER 6

THEMARIE opened her eyes and saw Shun. May tumatamang sikat ng araw sa pisngi niya.
What a nice way to wake up. A new day. Handsome face. I'll have a nice day ahead
for sure.

Napangiti siya. Nasa kama na siya nito at magkatabi silang dalawa. Mukhang binuhat
nga siya nito patungo sa silid. What a sweet guy.
And as if hell boy sense that she's now wide awake, Shun opens his eyes.

"Hey. Good morning, babe."

Ngumiti siya. "Good morning din sayo, hell boy." Hinalikan niya ito sa mga labi. It
was just a peck. "Bayad ko sa pagbuhat mo sakin."

Napangiti ito. "Hindi pa naman ako naniningil."

"Mabuti na ang kusang nagbabayad kesa sa sisingilin pa. Nakakahiya 'yon."

Shun chuckled then gets up. "What do you want for breakfast, babe?" Natigilan ito
na para bang nagsi-sink in palang sa isip nito ang tinawag nitong sa kaniya. "I
mean, Them, anong gusto mong agahan?"

Babe? Tumalon-talon ang mga cells niya sa katawan sa sobrang kilig. "Brewed Coffee
at pancake, hell boy."

"The usual breakfast." Umalis ito sa kama at naglakad patungo sa pinto. "Hintayin
mo ako rito. Ipagluluto kita ng agahan."

Lihim siyang napangiti. "Okay, hell boy. Hihintayin kita."

Shun gave her a lopsided smile and left the room.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi para pigilan ang kilig na nararamdaman. Shun's
effect on her is very new. So new that it sometimes confuses her. Hindi naman siya
isang babaeng madaling mapaniwala ng isang lalaki. Hindi siya isang babaeng
gumagawa ng paraan para makasama ang isang lalaki. Sa uri ng trabaho niya, mahirap
sa kaniya ang magtiwala, lalo na ang matulog sa ibang bahay, lalo na kung bahay
iyon ng isang lalaking hindi naman niya gaanong kilala.

Hindi naman yata sapat ang lumabas sa finger print scanner para masabi niyang
kilala na niya si Shun Kim. But here she is, trusting him and doing everything to
charm that gorgeous Chinito.

Nagtungo sa banyo si Themarie at naghilamos saka nagmumog. After that she went in
front of the mirror and check if she looks okay. Napakunot ang nuo niya ng mapansin
ang salamin ay nakadikit sa sliding na pinto.

She steps closer and slide it open. It's a closet.

Tumigil ang mga mata niya sa revolver gun na nasa ibabaw ng mga nakatupi nitong
damit. She picks it up and checked if it loaded. Mabilis niyang ibinalik ang baril
ng makitang may bala iyon at nakahanda nang kalabitin ang gatilyo.
Why does he have a gun?

Mabilis niyang isinara ang closet ng marinig na bumukas ang pinto. She didn't even
hear his footsteps! This man ... has lots of secret. Nararamdaman iyon ni Themarie
hanggang sa kailaliman ng kalamnan niya.

"Breakfast is ready." Ani Shun na may ngiti sa mga labi at may dala ng tray na may
lamang dalawang tasa ng kape at apat na pancakes.

"Walang lason 'yan?" That came out from Themarie's mouth before she even realizes
it. "It's a joke." Mabilis niyang bawi.

Mukhang hindi naman 'yon pinag-isipan ng masama ng binata. Mahinang tumawa si Shun
at inilapag ang tray sa bed side table saka nilapitan siya.

Shun touched her cheeks using the back of his index finger and smiled sweetly at
her. "I had a good night sleep. How 'bout you?"

Nag-haywire ang puso niya. "A-Ako rin."

Dahan-dahang lumapit ang labi nito sa labi niya.

"How much for a kiss again?" Tanong nito ng gahibla nalang ang pagitan ng mga labi
nila.

Napalunok siya. Nawawala siya sa tamang huwisyo. "F-Free." Shit! Ang bango ng
hininga niya! This is so unfair! He's not fighting fair!

Shun grinned. "Bago 'yon, ah. Libre talaga? As in walang bayad? Walang kahit na
ano?"

Marahan siyang tumango, ang mga mata ay nakapikit at hinihintay na lumapat ang labi
nito sa labi niya.

Then a phone buzzes.

That's it.

Humakbang siya palayo kay Shun. "Sagutin mo muna—"

"Fuck the phone call."

Shun pinned her on the closet and crashed his lips on hers.

Ohhh. He tastes so good.

His kiss was deep and full of want. Themarie feels the same. She wanted to devour
him and Themarie knew that he feels the same. Pero pagkalipas ng ilang minuto,
pinakawalan nito ang mga labi niya.

May ngiti sa mga labi nito. "Gustong-gusto talaga kitang halikan." Pag-amin nito.
"I can't stop myself."

She didn't smile. "Friends don't kiss, Shun."

Shun nuzzle her face with his. "Alam ko 'yon. Friends don't lap dance a friend
either."

Naglumikot ang kamay nito sa beywang niya papasok sa suot niyang pang-itaas at
akmang hahawakan nito ang mayayaman niyang dibdib ng tapikin niya iyon.

"Kapag tinuloy mo 'yan, ibig sabihin, ayaw mo na akong maging kaibigan."

Please, touch me. Ayokong ma friend zone.

Bumuntong-hininga ang binata. "Ayaw naman talaga kitang maging kaibigan."

He touched her breast and massaged it lightly. No man has ever touched her
intimately. No one has ever touched her breasts but she, when she soaped himself,
now, Shun has. And it feels good.

Napaliyad ang katawan niya. "Ohh...i like that."

The phone buzzes again. Hindi na naman iyon sinagot ni Shun. Hinayaan lang nito na
mag-ingay iyon habang minamasahe ang mayayaman niyang dibdib.

So good.

Tumigil sa pag-iingay ang cell phone nito, pagkalipas ng ilang segundo, tumunog na
naman 'yon.

"Sagutin mo." Habol ang hininga na sabi niya. "Baka importante."

"Fuck Shit." He cursed then went to answer the call.

Hinihingal na mariing ipinikit ni Themarie ang mga mata. Holy cow. That is one hell
of a massage.

NAIINIS na sinagot ni Shun ang tawag. Isturbo! He was having the best time of his
fucking life!

"Hey." Ani Shun na hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag. "This better be
good?"

"Wong's gang is looking for you." Anang boses ni X sa kabilang linya. "Akala ko
napatay ka na nila dahil hindi mo sinasagot ang tawag ko."

'

m having the best time of my life, son of a fucking bitch!

"Paano nila nalaman?" Lumabas siya ng silid dahil ayaw niyang marinig ni Themarie
ang sasabihin niya. "I mean, nobody saw me. I was just unlucky last night."

X sighed. "Well, someone put a bug on his drink. Ininom niya iyon at dahil ikaw ang
bagong bartender pinaimbistigahan ka niya, kahit ang mga waitress ng Club,
pinaimbestigahan din niya. Pero ikaw talaga ang tinuturo nilang may gawa no'n. My
hands are tired, Hellion. I can't save your ass this time. You're on your own."

Nawala si X sa kabilang linya.

Shit! Nalaman na ni Chi Wong na nilagyan niya ng bug ang ininom nitong Whiskey
ilang araw na ang nakakaraan? Fuck! At talaga siya ang ituturo dahil siya naman ang
bago at pina-imbetsigahan pa.

Inilagay niya sa bulsa ang cell phone at bumalik sa silid niya. Themarie was now
eating the breakfast that he cooked for her.

"Hey, Them. Ihahatid na kita sa apartment mo."

Tinaasan siya ng kilay ng dalaga. "Kung gusto mong umalis ako, magsabi ka lang."

Fuck! "What? No! It's just that... may gagawin lang akong importante. That was my
secretary." Pagsisinungaling niya. "May emergency sa opisina."

Kumuha ng isang pancake si Themarie bago tumayo mula sa pagkakaupo sa gilid ng

kama.
"Magta-taxi nalang ako kung ganoon."

He felt horrible. "Hindi. Ihahatid kita."

Nakangiting umiling-iling si Themarie. "Okay lang ako, hell boy. Kaya ko ang sarili
ko."

Shun doesn't have a choice but to walk Themarie towards the door of his house and
watch her leave.

So much for having the best time of my fucking life!

Nagtungo siya sa computer room sa basement kung saan may sampong computer na
nakakonekta sa iba't-ibang ahensiya ng Gobyerno, dito man sa Pilipinas o sa ibang
bansa.

Using one of his desktop, it was easy hacking into Club Red security camera. Well,
siya ang naglagay ng mga camera na 'yon. It's normal that he knew how to hack it.

Kitang-kita niya sa footage ang galit na mukha ng mga body guard ni Chi Wong habang
kausap ang kalmadong si X. Tinuturo ng mga ito ang Bar kung saan siya naghahalo ng
mga inumin.

Is his cover compromise? X said so. At kapag totoo 'yon, mukhang mapapasabak siya
sa laban na hindi naman kailangan, kung hindi lang siya sininok ng kalabitin niya
ang gatilyo e di sana patay na ang hayop na 'yon.

Son of a bitch!

Shun left the computer room and gears up. Wearing his ripped rugged jeans, white t-
shirt and black leather jacket, he left his house. Kailangan niyang matapos ang
trabahong 'to para mapagpatuloy na niya ang ginagawa niya kanina kay Themarie.

THEMARIE steps out from the taxi in a hurry. They're here. Kalmado siyang naglakad
papasok sa apartment niya ng may makitang dalawang kalalakihan na nakabantay sa
pintuan. Nakatungo siya at nagpapanggap na nagte-text habang naglalakad.

"Hoy! Ikaw! Tigil! Itaas mo ang ulo mo!" Anang boses ng lalaki at naramdaman niyang
may itinutok ito sa kaniyang ulo.

A gun.

Tumigil siya sa paglalakad.

"Ikaw 'yong waitress na bago sa Club Red di'ba?" Anang isang lalaki na nasa harapan
niya.

She looked up and smiled. "Ako nga 'yon. Bakit? May kailangan kayo sakin?"

"Dadalhin ka namin sa bahay ni Boss Wong." Anang lalaki na may hawak ng baril na
nakatutok sa kaniya.

Siguradong doon siya mamamatay kapag sumama siya. No way. She's not dying there.
May balak pa siyang magkaroon ng bonggang-bonggang burol.

"Hector, pumasok ka sa apartment ng babaeng 'to at dalhin mo lahat ng mga gamit

niya." Anang lalaki na may hawak ng baril.

My laptop!
Marami siyang mga gamit doon na siguradong mapapakinabangan ng mga sindikato.

So she did the most rationale thing to do. Malakas na tinuhod niya ang lalaking
kaharap dahilan para matumba ito at mamilipit sa sakit habang sapo ang pagkalalaki.
Then she duck and a gunshot filled her ear.

Itinukod niya ang mga palad sa sahig at itinaas niya ang paa para sipain ang kamay
nito na may hawak na baril.

The gun flew from the man's hand. Bago pa ito makabawi, magkasunod na malalakas na
sipa ang pinakawalan niya na tumama sa tiyan at sa mukha nito. Nang ma out balance
ang lalaki, mabilis siyang tumakbo papasok sa loob, patungo sa apartment niya.

She locked the door to her apartment, saka ihinarang niya sa pinto ang mahabang
sofa para hindi kaagad ang dalawa makapasok. She knew that those two men will come
after her.

Mabilis ang naging kilos niya. Inilabas niya ang maleta at inilagay doon lahat ng
mga importanteng gamit niya. As she did that, she can hear loud banging on her
apartment door. Pinagsawalang bahala niya iyon. She put her guns, daggers, laptop
and gadgets on the luggage bag. Then she throws it outside the window.

She heard a loud thud after short seconds.

Sunod niyang inilabas ang mga damit niya at lahat ng mga pag-aari niya sa loob ng
apartment na iyon saka sinunog iyon. She used flash paper to burn them, it can
quickly burn things and it doesn't leave a smoke residue afterwards. Magician
always used this trick. Perfect.
Natigilan siya ng marinig na may bumaril sa pinto ng apartment niya. She knew they
shot the lock. It's just a matter of time before they got in— she can hear
footsteps.

Damn it! They're in.

Kinuha niya ang baril na itinago niya sa ilalim ng kama. Themarie slid it in
between her waist and jeans. She walked to the broken window caused by her luggage,
then she jump off.

She heard gun shots again, pero hindi siya tinamaan. When she landed on the dirt,
she quickly strengthen and pulled out her gun and shot the man who looked down from
the window.

"Punyeta ka!" Galit na sigaw nito sa kaniya at itinutok ang baril sa kaniya.

Binaril niya ito ulit, sa pagkakataon ito, tumama ang bala sa kamay nito dahilan
para mahulog ang baril na hawak nito.

Nginisihan niya ang lalaki na masama ang tingin sa kaniya saka kinuha niya ang
luggage at nag mamadaling pumara siya ng taxi at nagpahatid sa bahay ng kaibigan
niya.

Shit! Kilala na siya. This is a covert mission, damn it! Covert!

Napakadali lang para kay Chi Wong na imbestigahan siya. She knew that their
investigation didn't give them the information that they wanted, pero sa ginawa
niya ngayon para makatakas, sigurado siyang hahanapin siya ng mga tauhan ni Chi
Wong. And this mean, no more Shun Kim for the meantime.

Fuck Chi Wong!

Sa bahay nang kaibigan niyang si Amethyst nagpahatid si Themarie. Malamang nasa

apartment pa niya ang mga tauhan ni Chi Wong. And checking in on a Hotel is never a
good idea. Wong can track her down. Ayaw niyang mapasabak sa laban ng hindi siya
handa.

An agent should know when to attack and when to back off sometimes.

"Hey." Bati niya sa kaibigan ng buksan ang pinto.

"Hey, Them." Balik bati nito na nakangiti. "Kumusta? May kailangan ka?"

Bumalik sa ala-ala ni Them ang sinabi niya kay Amethyst nuong nakita niya ito sa
Bar at nakikipagusap kay Hell boy. Iyon ang unang pagkakataon na nakaramdam siya ng
selos. Her words were harsh but she knew that Amethyst wasn't offended.

Themarie sighed. "Yeah. I need comfortable outfit, a mask than can cover from my
nose down to my chin, contact lens preferably green, guns, maybe a riffle or a
silencer if you have one, mini-surveillance camera, mini-audio transmitter, a bug,
and the last but not the least, a laptop."

Amethyst smiled. "Pasok ka."

COMPLETED

CHAPTER7

NANGmakapasok si Shun sa bahay ni Wong sa pamamagitan ng pagdaan sa kisame,

walangingay na lumapag ang mga paa niya sa sahig ng hapag-kainan. Mabilis
siyangtumayo at nang masigurong walang tao, inumpisahan na niya ang trabaho.

Hecarefully took out the small package from his back pocket. It contains tinywhite
grains that couldn't be seen by a naked eye. Binuksan niya iyon atiwinisik-wisik
niya ang pulbos sa hapagkainan. Hindi siya humihinga habangginagawa iyon. Ang
puting pulbos na ito ay lason na galing pa sa Amazon Forestna ang tawag ay
Nou
o sa English ay'Now'. He bought it in the black market with X's help. With this
poison,siguradong mawawala na sa landas niya si Chi Wong. Thanks God for that.

Pagkataposibodbod ang lason sa bawat sulok ng mesa, umalis siya sa hapagkainan

atnagtungo sa CCTV room ng bahay. After he deleted that footage that he was in,his
mission is done.

Justlike that. Easy.

"BILANGmga bagong maid sa bahay na ito, dapat marunong kayong itikom ang iyong
mgabibig. Maliwanag?" Anang babae na siyang mayordoma ng mansiyon ni Wong.

"Maliwanagpo." Sabi ni Themarie kasabay ng mga bagong pasok na maid sa araw na

'yon.

Themariedidn't apply to be a maid. Basta sumabay lang siya sa mga babaeng papasok
sabahay ni Wong kanina para hindi siya mahalata. She really dislikes climbinggates,
crawling in the ceiling and many to mention stuff that agent should do.Kaya naman
basta nalang siyang nakisabay sa kababaehan na mga maid pala.
Binigyansila ng uniform at hinati-hati sila sa tatlong grupo. Ang una ay naglilinis
sataas, ang pangalawang grupo, ang grupo niya ay lilinisin ang basement,
angpangatlo ay magluluto.

Fuck!Dapat nasa pangatlo siyang grupo, 'yong mga nagluluto, para malagyan niya
nglason ang kakainin ni Chi Wong.

Habangnaglalakad sila patungo sa basement, pasalisi siyang lumiko patungo sa

kusinang bahay. She knew the place like the back of her hand. Syempre, inalam
munaniya ang blueprint ng bahay bago siya nagtungo rito.

Goonswith guns are everywhere. Kapag nahuli siya, tiyak na mamamatay siya sa
murangedad.

"Ikaw!"Boses iyon ng mayordoma. "Bakit ka narito sa labas?! Pumasok ka sakusina!"

"Opo."
That was easy.

Mabilissiyang pumasok sa kusina.

"Heto."May nagbigay sa kaniya ng tray na puno ng baso. "Lagyan mo lahat yan ngjuice
na tinimpla ni Mayordoma at ihatid mo sa hapagkainan baka nauuhaw na silaMr. Wong."

"Sigepo."

Isa-isaniyang pinuno ng juice ang baso at dinala iyon sa hapagkainan. Napatigil

siyasa pagpasok sa dining room ng makita ang mga walang malay na tao na
nakayupyopsa mesa.

Whathappened in here?

Naglakadsiya palapit kay Wong at inilapat ang dalawang daliri sa leeg nito. No
pulse!He's dead. May nauna na sa kaniya na patayin si Wong? Is that the same
personwho shot Wong in the chest last night?

Umatrassiya at mabilis na nagtungo sa maid quarters kung nasaan naroon ang sling
bagniya.

Themarietook out her mask and put it on. Pagkatapos ay lumabas siya sa quarters.
Mayisa pa siyang misyon na dapat tapusin.
THEscene inside the dining room made Shun smile. He's on the CCTV room and he
sawhow Wong and his men slowly die because of the poison. Mission
accomplished,baby. Pinahirapan pa niya ang sarili niya. He could have save himself
frombeing a bartender... nah, being a bartender was like a blessing in disguise.
Hemet Themarie.

Natigilanat napatitig si Shun sa babae na lumabas sa Maid's Quarter na may kulay

itimang buhok at nakatakip ang kalahati ng mukha. She was walking towards
Wong'sprivate room.

Madalinitong naiwasan ang mga tauhan ni Wong na nagkalat sa hallway. Hindi naman
itopinansin dahil naka-uniform ito ng pang maid at nakatungo. Walang nakabantay
sasilid ni Wong kaya madali itong nakapasok.

Pinakatitiganniya ang monitor kung saan niya nakikita ang babae na pumasok sa
pribadongsilid ni Wong at may kinuha na Time sand na nasa ibabaw lang ng bed side
table.

Nangmakitang palabas na ito ng silid, mabilis siyang lumabas ng CCTV room attumakbo
patungo sa silid ni Wong na hindi kalayuan sa pinanggalingan niyangsilid.

INILAGAYni Themarie ang time sand sa loob ng sling bag niya saka nagmamadaling
lumabasng silid ni Wong.

Pagkalabasni Themarie sa pinto ng silid ni Wong kung saan niya natagpuan ang
ikalawangpakay, naramdaman niyang may tumutok ng baril sa likod ng ulo niya.

"Freezeor i'll shoot you." A very familiar voice filled her ears. "Alam kong
maykinuha ka. Take it out and dropped it on the floor."

Namilogang mata niya. It couldn't be. No, pinaglalaruan lang siya ng pandinig niya.
Itcouldn't be hell boy.

Tumayosiya at humarap sa may-ari ng baril na nakatutok sa kaniya. And no, her

earsweren't playing with her. It was really Shun Kim who's in front of her.

Damn,boy. She didn't saw that coming.

Mabutinalang pala at kapag pumapasok siya sa bahay ng may bahay, palagi siyangnag-
iiba ng kulay ng buhok at nagko-contact lens. Then half of her face has amask.
Tanging mga mata lang niya ang nakikita.
"Whoare you?" Mas naningkit pa ang mga mata nito. "Hindi ka isa sa mgagoons ni
Wong. Who do you work for?"

Hindisiya sumagot. In one swift move, Themarie backhanded Shun and shoved him on
thefloor. Kinuha niya ang baril nito saka mabilis siyang lumabas ng CCTV room
attumakbo patungo sa dining room.

Gunshotschase after her.

Themariedidn't look back as she run away from the house. Hanggang sa makasakay siya
sasasakyan ni Amethyst na hiniram niya na ipinarada niya three blocks away
fromWong's house, hindi siya lumingon.

Bullshit!All she wanted was to end the mission because she wants to spend time
withShun, and it turns out that Shun is not what she thinks he is. Great! Ito
angnakukuha niya kapag nagtitiwala siya sa mga tao. Trust really have a verytwisted
since of humor.

Habangnagmamaneho, binuksan niya ang laptop at hinack ang CCTV ng bahay ni Wong.
Itwas easy for Themarie to delete some footage that she was in.

Pagkataposniyang i-hack ang CCTV sa bahay ni Wong, tinawagan niya si Honey.

"Yes,Thems?"

"Finda guy named Hellion."

"Bakit?"

"Hanapinmo siya sa lahat ng data base na alam mo. Kahit iyong mga lihim na
agency,hanapin mo. Look for him and don't stop until you find a guy named
Hellion,half-korean, half-japanese and half-Filipino. At kapag nahanap mo, tellme."

"Anoba ang balak mo sa Hellion na 'to?"

"That'sfor me to know, and for you to zip your lips and shut up."

Honeysighed. "Okay. Hahanapin ko siya."

"Salamat."

"Don'tmention it, Thems."

Itinaponniya ang cellphone sa passenger seat at nagtungo sa apartment niya. She has
toclean it up and pay every occupants of that apartment to shut up. Hindipuwedeng
malaman ni Shun ang totoo hangga't hindi niya nalalaman ang totoonitong pagkatao.

I really, really, really like you,Hell boy. But looks like destiny has better plans
for us.

NAKAUPOlang si Shun sa may hagdan ng bahay ni Chi Wong at nakatingin sa mga

taongabala sa paglilinis at paglalagay ng mga bangkay sa body bag.

AgentBradley, a half-filipino, half-american agent from FBI sits beside him.

"Thecamera was disabled. We couldn't get anything." Anito.

Ofcourse the FBI couldn't get anything. He deleted some of the footages and
lookslike that woman delete her footages as well.

Humingasiya ng malalim. "It was a woman. Black hair, green eyes and maybe 5'7
inheight. She's good in hand to hand combat. She backhanded me."

AgentBradley gaped at him. "She did what?"

Shunlooked down. Wala pang nakakatalo sa kaniya sa hand to hand combat at alam
'yonni Agent Bradley. Ito ang ka-partner niya noon nuong nasa FBI pa siya. He
can'tsay that he was caught off guard. Talagang hindi niya nakita ang sunod
nitonggalaw.

"Mabilissiya. I didn't even saw her move, the next thing i know, i was shoved into
thefloor and i was running after her. I knew this house like it's the back of
myhand, i read the blueprint before coming here, mukhang hindi lang pala ako
angkayang magbasa ng Blueprint."

Humingang malalim ang kausap. "Kung sino man siya, wala na siya at nakatakasna."

Umilingsiya. There's always an evidence, they just have to look. "No. Wala manlang
bang nakakita sa kaniya?"

"Maysinabi samin ang mayordoma ng bahay tungkol sa isang bagong maid na

kakapasokpalang kaninang umaga at ngayon ay nawawala siya. That could be her. We
alreadyhave the woman fingerprints on the glass; we're going to analyze it in HQ.
Youcoming?"
"Hell,yeah."

Tumayosiya at sabay sila ni Agent Bradley na umalis sa bahay ni Wong. He has to

knowwho is that woman who backhanded him.

Habangnasa sasakyan siya, patungo sa headquarters ng FBI, may natanggap siyang

tawaggaling sa Boss niya.

"Hello?"

"Hellion,i already told the FBI your participation in Wong's case. As far as the
FBIknows, you are there to infiltrate when you found out that Wong and his men
waskilled by that woman you saw in the house. Just pretend that you're innocent.You
can do that, yeah?"

"Sure."

"Good.You're welcome by the way." The line died.

Ibinabaniya ang cell phone. Kaya naman pala hindi nagtanong si Agent Bradley
kunganong ginagawa niya sa bahay ni Wong samantalang matagal na siyang nagretero
sapagiging FBI Agent. His boss already saves his freaking ass.

'STICK around, Thems. Because ofWong's death, his brother, Zy Wong will be in the
Philippines to get Chi Wong'sbody. And when that happens, you know what to do. As
of now, hide the packagethat you have collected from Wong's house. It's still
vulnerable for transfer.Hide it well, Agent Them. I will collect it from you when
the right timecomes.'
A message from her boss.

Akalanaman niya ay tapos na ang misyon niya, hindi pa pala. Just fucking great!

Bumabaang tingin niya sa hawak niyang package, the one she stole from Wong's
house.It's like a sand of time, nah, more like drugs of time. Dahil sa halip
sabuhangin, droga ang nasa loob niyon. The bottle is more than three inch tall.Easy
to hide.

Nahigasiya sa kama.

Thatdrug inside the bottle is rumored to have new recipe. And her employer wants
toknow what that is. Ang droga na pinagbibili ni Wong ay hindi isangpagkaraniwang
droga na mabibili sa lansangan. His kind of drugs can dry yourbrain if you consumed
too much. It can kill a person in less than ten minutes.

Hindisiya mapakali sa apartment niya kaya naman lumabas siya at nagtaxi patungo
sabahay ni Shun. She needs to find out more about him. She needs to get close
tohim.

Perobago ang lahat, kailangan niyang uminom ng alak. Para mas lumakas pa lalo
angloob niya. She needs liquor to do what's on her mind right now. Kaya namanbumili
siya ng isang bote ng Tequila at ininom iyon.

NANGmakauwi si Shun sa bahay niya, natigilan siya ng makita si Themarie na naroonat

mukhang hinihintay siya.

"Them?"

Ngumitiito ng nakakaakit. "Hey, Hell boy..." she stands up and hugged him."I miss
you, honey."

Hisheart pounded as he blinked. "I miss you too."

Themariegiggled. Amoy alak ang hininga ni Thems. Nakaramdam siya ng pag-aalala para
sadalaga. Bakit ba ito uminom?

"Doyou miss me enough to make love to me?" Tanong nito na namumungay ang mgamata.

Nag-initang katawan niya sa sinabi nito. He felt his body tingled.

Kumunotang nuo niya. "Lasing ka ba?" Sinapo niya ang mukha nito. "Saanka ba
nagpunta kanina?"

"Diyanlang sa tabi-tabi."

Pinangkoniya ang dalaga at ipinasok sa bahay niya. When he deposited her on the
bed,Themarie hugged her thighs around his waist and then pulled him to bed,crashing
into her body.

"Themarie!"He was stunned.

Bumungisngislang si Themarie at sinapo ang mukha niya na ilang dangkal lang ang
layo samukha nito. Then her hands travel down to his neck, their eyes were still
oneach other, then her hand reaches his hipbone.
"Shun..."

Hispulse quickens. "A-Ano?"

"Makelove to me."

Kailanganniyang pigilan ang sarili. "No. Lasing ka."

"Hindiako lasing." Niyakap siya nito sa leeg saka hinalikan siya sa gilid nglabi.
"I want you, Shun. Please? Tatanggihan mo ako? Hindi mo ako gusto?Pero kaninang
umaga, you touched me and i liked it. At gusto kong ipagpatuloynatin 'yon ngayon."

Hinalikansiya nito sa pisngi hanggang sa tainga, at pababa sa leeg niya. All the
while,he was stopping himself not to moan in pleasure.

Angkamay ni Themarie na nasa beywang niya ay naglakbay patungo sa gitnang bahaging

hita niya at saka hinawakan at pinisil ang sandata niya.

"Fuck!"He hissed and Themarie giggled.

"Hmm...ayaw mo pero tigas na tigas naman 'to." She was massaging his manhood
now.Soft and seductive.

Parasiyang kinakapos ng hininga. "Please, Themarie..."

"Please,what?"

"Please..."sinapo niya ang mukha nito saka wala pasabing nilukumos ng mainit na
halil angmga labi nito.

Hecan't stop himself anymore. Hindi na niya kayang pigilan ang

nararamdamangpagnanasa sa babaeng nasa ilalim niya ngayon. His carnal need for
Themarie isfar too strong than his need to stay focus on his mission.

Whatmission anyway? He can't remember as he kissed Themarie deeply andpassionately.

Oneby one, their clothes disappear.

Shunlike the feeling of Themarie's naked body against his. Gusto niya ang init
nanagmumula sa katawan nito, ang natural nitong bango bilang isang babae at angmga
labi nito na walang sawang tinutugon ang maiinit niyang halik habang angmga kamay
niya ay naglalakbay ... naglalakbay patungo sa maseselang parte ngkatawan nito.
"Ohhh!"

Themarie'sbody arched when his hand run against her wet sex.

"God,Themarie, you're already wet for me." His breathing ragged. "I likeit... i
like it very much."

"Uhhmm,Shun..." Themarie cupped his shaft. "Ohh, Hell boy, you feel so hotin my
hand."

Shuntrailed his kisses down to Themarie's ribcage, to her navel, and to the heartof
Themarie's womanhood.

Angbango. So this is Themarie's scent. Damn. Mukhang hahanap-hanapin niya

angmabangong amoy na ito araw-araw.

"Yousmell delectable, Thems." He breathe in her scent before dropping down hishead
and tasting the sweet decadence that was Themarie.

"Ohhh!"Napaliyad si Themarie at napasabunot sa buhok niya. "Gusto ko yan.Guatong-

gusto. Sige lang, Hell boy. Lick me."

AndShun obliged.

COMPLETED

CHAPTER 8

SINAMBA ni Shun ang pagkababae ni Themarie hanggang sa mawalan nang lakas ang mga
hita nito na nanginginig na sensayong hatid ng dila niya sa pagkababae nito. Shun
gripped Themarie's thighs and licked her harder ... faster.

Shun couldn't count how many times did Themarie orgasm. Alam niya kapag nilalabasan
na ito dahil sinasabunutan siya at idinudoldol ang ulo niya sa pagkababae niya na
gustong-gusto naman niya.

"Uhmmm..." daing si Themarie. She's spent, Shun knows that. Pero hindi niya
tinigilan ang pagpapaligaya rito.
He never stops licking and lapping her mound, tasting her juices. Napakasarap ng
lasa nito sa bibig niya.

"T-Tama na." Tinutulak ni Themarie ang ulo niya palayo sa pagkababae nito. "H-Hindi
ko na kaya. P-Please, Shun—Ohhh! Please, i c-can't take it anymore."

Tiningala niya ang dalaga at nginitian ito. "Ayaw mo na? E sa gusto ko pa."

Habol ni Themarie ang hininga habang lupaypay ang mga kamay nito sa kama.
"Nanginginig ang mga hita ko. Hindi ko na kaya."

Lumuhod siya sa harapan ng nakabuka nitong mga hita at pinaglandas ang kamay niya
sa hiyas nito dahilan para mapaliyad si Themarie.

"Ohhh..." ungol ni Themarie habang mahigpit na nakakapit sa bed sheet.

Hinawakan niya ang pagkalalaki at dahan-dahan iyon ipinasok sa loob ng dalaga. Half
way in, he felt it ... her hymen. That tissue covering her entrance.

Tumitig siya kay Themarie na nakaguhit sa mukha ang sakit na nararamdaman. She's a
virgin? Holy shit!
Akala ko nakipag-live in na ito sa isang amerikano.
She told him herself. Bakit ito nagsinungaling sa kaniya.

Kinubabawan niya ito at bumulong siya sa tainga nito. "You want me to stop?"

Yumakap sa kaniya si Themarie. "No. Go on, babe. Take me."

Masuyo niyang hinawakan ang dalaga sa beywang saka masuyong ipinasok ang
pagkalalaki niya sa pagkababae nito. He felt her hymen breaking, and as he
penetrates her womanhood, he sucks her little beads on his mouth. Her breast feels
soft against his tongue.

Ang isang kamay niya ay nakahawak sa beywang nito, ay isa ay minamasahe ang kanan
nitong dibdib.

Shun thrust in and deep. Sinagad niya ang pagkakapasok sa loob ni Themarie at nang
masanay na ito sa kahabaan niya inumpisahan na niyang ibaon at hugotin ang
pagkalalaki.

"Ohhh..." Themarie moaned in pleasure. Mas humigpit pa ang yakap nito sa kaniya at
iyinakap ang mga hita sa beywang niya. "More, Shun."

Shun keeps on thrusting in and out as he trailed his kisses from her breast up to
her chin. Dumako ang mga halik niya sa mga matatamis nitong labi at mapusok na
hinalikan ang dalaga.

Mas bumilis pa ang bawat ang ulos niya at mas palakas ng palakas ang ungol na
namumutawi sa bibig nilang dalawa. Naramdaman niyang bumaon ang kuko ni Themarie sa
likod niya habang napapaliyad ito.

"Ohhhh!" Themarie met his ever thrust. "Malapit na ako. Ohhhh. I'm coming, Shun."

"Fuck!" He cursed; he can feel he's going to climax too. "Thems... Fuck! Fuck!"

His thrust becomes desperate. Sobrang bilis ng paglabas-masok ng pagkalalaki niya

sa pagkababae nito at nang maramdaman niyang humigpit ang pagkakayakap sa kaniya ni
Thems, alam niyang ilang ulos nalang, lalabasan na ito. And after three thrust,
Thems convulsed as she climaxed. Then he let himself orgasm.

He rested his head on her shoulder. Habol niya ang hininga habang nasa loob pa rin
ni Themarie ang kahabaan niya.

Then he felt a hand caressing his hair. Tumingala siya kay Themarie na nakatingin
sa kaniya.

Nginitian niya ang dalaga. "You're a virgin."

Tumango ito. "Bakit, Hellboy? Were you expecting otherwise?"

Humiga siya sa tabi nito. "Sabi mo kasi nakipag-leave in ka sa isang amerikano.

Ayos lang naman sakin kung hindi na."

Ngumiti ito at patagilid na humarap sa kaniya. "Binibiro lang kita ng sabihin ko

'yon."

Itinirik niya ang mga mata at niyakap ito. "Salamat pala."

"Sa?"

"Sa pagbibigay mo sakin ng pagkababae mo. For letting me penetrate you. And thanks
for the pleasure."

Themarie rolled her eyes. "You're welcome." Ipinikit ni Them ang mga mata.

"Why?" Shun can't help to ask why he let him penetrated her.

A ghost smile appeared on her lips. "Isipin mo nalang na nakipag-sex ako sayo dahil
gusto kong makasilo ng mayaman."

He froze. What the fuck? "Pera lang ba ang habol mo sakin?" Mahina siyang natawa.
"Ayos lang sakin. Marami naman akong pera. I could deal with that."

Iminulat ni Themarie ang mga mata saka mahinang tumawa. "Hindi ako lugi sayo."

"Hindi rin naman ako lugi sayo."

NAPANGITI si Themarie sa sinabing iyon ni Shun. Gusto niyang sabihin sa sarili na

kaya siya nakipagtalik kay Shun dahil gusto niyang mas mapalapit pa rito at gusto
niyang makapasok talaga ng buong-buo sa buhay nito. That's a good reason, right?

Pero alam niya sa sarili niya na kaya siya nakipagtalik kay Shun ay dahil sa gusto
niyang maramdaman na mag-isa ang katawan nila ng binata. She wanted to be filled by
him. Ito ang unang beses na nagkagusto siya sa isang lalaki kaya naman gusto niyang
maramdaman kung paano maging isang ganap na babae sa mga kamay nito. And those lips
on her womanhood were too much. Halos mawalan siya ng ulirat. That was the most
delicious thing she ever tasted.

Money? She has that. Iyon lang ang idinahilan niya para hindi na ito magtanong.
That's the safest answer. Very safe.

"Themarie?"

"Yeah?"

"Would you like to live in with me?"

Umawang ang labi niya at namimilog ang mata na napatitig siya kay Shun. "A-Ano?"

Ngumiti ang binata. "Gusto mo dito ka na tumira sa bahay?"

Nakanganga pa rin siya sa gulat. "B-Bakit?"

Nagkibit-balikat si Shun. "Dahil gusto ko kasama kita palagi. Kung gusto mo akong
masilo, you should say yes."

Is my plan backfiring against me?

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Kapag pumayag siya sa gusto nito, magiging
vulnerable siya. Bahay 'to ni Shun, ibig sabihin, hindi siya puwedeng magtago ng
mga baril sa sulok-sulok, hindi lang iyon, she's sure that Shun is a law
enforcement officer. Hindi siya puwedeng mahuli nito. She has too many secrets to
accept Hell boy's proposal.

"Ahm," nag-iwas siya ng tingin. "Okay lang ba?"

"Yeah." Masuyo nitong sinapo ang mukha niya. "Them, kung ayaw mo, ayos lang sakin.
Hindi naman kita pipilitin. I just want to be with you. Pakiramdam ko kasi hindi
kompleto ang araw ko kapag hindi kita nakikita o nakakasama? See? Look what you
have done to me. I feel like an alien in my own body and emotion. You do this to
me."

Themarie chewed her lips as she looked at Shun's chinky eyes. This is it. Mas
mapapalapit talaga siya kay Shun. But she has to give up her gadgets and guns. Can
she do that?

"Sige. I'll live in with you." Aniya.

Isang malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi ni Shun sa sagot niya.

"Thank you for saying yes." Madamdaming wika ni Shun saka ginawaran siya ng halik
sa mga labi. "I'll make you happy. Really happy. Just tell me what you want, money,
clothes, jewelries, name it, and I'll give it to you."

Napakurap-kurap siya. Talagang seneryuso nito ang sinabi niyang pera lang ang habol
niya rito.

Iniba niya ang usapan. "So, does this make you my boyfriend?"

Shun pressed his lips on hers. "Yeah. Sure. You're my girlfriend now then?"

Mahina siyang tumawa para itago ang kilig na nararamdaman niya. So, nakaalis din
siya sa friend zone. Good.

"Yeah. Girlfriend mo na ako simula ngayon." Isiniksik niya ang katawan sa mainit na
katawan ni Shun. He hugged her instantly.

"I'll be a good boyfriend." Ani Shun. "I don't do this boyfriend and girlfriend
stuff, so you have to bear with me. Baka mangapa ako pero ipinapangako ko na
magiging maayos akong boyfriend. I'll make you happy, i promise that."

Hinalikan niya ang baba ng binata at niyakap ito. "Okay. Noted."

She can't promise to be his good girlfriend. Kasi may binabalak siya... at hindi
gawain ng isang mabuting girlfriend ang sekretong magplano laban sa kasintahan
nito.

She can feel sleepiness pulling her to oblivion, narinig niyang nagsasalita pa si
Shun pero malalim na ang tulog niya para marinig pa ang binata ... ay, kasintahan
pala.

NAGISING si Themarie na may humahalik sa pisngi pababa sa leeg niya. She moaned and
opened her eyes. She came face to face with Shun slash Hell boy.

"Good morning, babe." Anito na may masayang ngiti sa mga labi.

She smiled back. "Good morning din."

Hinalikan ni Shun ang leeg niya at bahagyang kinagat ang leeg niya. It elicited a
loud moan from her.

"Shun..." she moaned out her name.

"Yes, babe?" He kissed her bare shoulder. "Anong gusto mong agahan? Ipagluluto
kita. I can cook, if you don't know."

She felt giddy all of the sudden. "Talaga? Ipagluluto mo ako? Pinapakilig mo ba
ako?"

Shun chuckled. "Gumagana ba?"

Napailing-iling siya na napapangiti. "Well, ahm, kinda."

Mahinang tumawa si Shun. "Ipagluluto kita ng agahan o kung gusto mo, tulungan mo
akong magluto. It'll be fun. Promise."

She narrowed her eyes on him then smiled. "Sige. Tulungan kita."

"Good." Umalis ito sa kama saka pinangko siya at pinatayo sa sahig.

Magkahawak kamay silang nagtungo sa kusina at naghandang magluto.

"Here." Binigyan siya nito ng itlog. "Crack it open and put it here." Tinuro nito
ang malalim na pinggan saka inasikaso ang pagtatanggal sa cover ng hotdog na
cellophane.

Sinunod niya ang sinabi ni Shun.

"Ahm," nakangiwing tinapik niya ang balikat ni hell boy para kunin ang atensiyon
nito. "Hell boy?"

Nilingon siya ni Shun. "Yeah?"

Nakangiwing ngumiti siya. "Mukhang nakalimutan kong ipaalam sayo na wala akong
future sa pagluluto." Itinuro niya ang nangyari sa itlog na biniyak niya.

Shun looked at the crack open eggs. Napakurap-kurap ito saka tumingin sa kaniya.
"What happened?"

"Nuong na crack ko na ang itlog, biglang nahulog ang laman sa lababo."

Umawang ang labi nito. "Are you for real?"

Nanulis ang nguso niya. "Kasi naman hell boy e. Wala talaga akong alam sa
pagluluto."

May sinusupil itong ngiti sa mga labi. Is he laughing at her? "Bakit hindi mo sakin
sinabi?"

"I don't want to disappoint you. Diba, kayong nga lalaki, mas gusto niyo ang
babaeng marunong magluto? Pasensiya na. Hindi ako 'yon."

Bumuntong-hininga si Shun.

Matiim siya nitong tinitigan sa mga mata. "I don't need a girlfriend who can cook,
i can do that. Saka ano naman ang gagawin ko sa babae na marunong magluto kong
hindi ko naman siya gusto? Girlfriend kita kasi gusto kitang makasama at hindi
kompleto ang araw ko kapag wala ka, hindi dahil gusto kong ipagluto mo ako."

Her heart warmed at what Shun said.

"Pinapakilig mo na naman ba ako, Hell boy?" Nakangiting tanong niya sa binata.

He grinned. "Is it working?"

"Yeah." Pag-amin niya saka niyakap niya ito at bumulong sa tainga nito. "It's
working."

Niyakap siya ni Shun kapagkuwan ay pinaupo nalang siya sa silya na nakapaligid sa

island counter.
Shun continued cooking their breakfast. He would kiss her from time to time and it
always made her feel giddy.

Habang nagluluto ito, may nakita siyang laptop na pakalat-kalat sa island counter.
Hinila niya iyon palapit sa kaniya saka binuksan.

Nagsalubong ang kilay niya ng manghingi iyon ng password para tuluyang mabuksan.

"Anong password nitong laptop mo?" Tanong niya kay Shun.

Nakita niyang nag-alangan si Shun na ibigay sa kaniya ang password pero pagkalipas
ng ilang segundo, nagsalita rin ito.

"Hellion29." Wika ni Shun.

Mas lalong nagsalubong ang kilay niya. Time for a little inquiry. "Siya nga pala
hell boy, bakit Hellion ang pagpapakilala mo sakin noon? Curious ako."

Nanatiling tahimik si Shun kaya naman alam niyang ayaw nitong sagutin ang tanong
niya. Ibinalik niya ang atensiyon sa monitor ng laptop saka i-ti-nayp ang password
na sinabi nito. When it opens, Themarie quickly open her e-mail.

May e-mail siya galing kay Honey. She clicked it open.

'Shun Kim also known as Hellion, his code name. An agent in Organization. He's a
retired FBI Agent. The Organization solely purpose is to infiltrate and destroy.
Ito lang ang nakuha kong impormasyon sa kaniya. Hope it helps.

-HONEY

Mabilis ang mga daliri niya sa pag-bura ng e-mail ni Honey saka binura rin niya ang
History ng laptop.

Themarie closed the laptop the same time Hell boy put their breakfast on the island
counter.

That was close.

COMPLETED
CHAPTER 9

"YOU did what?!" Honey shouted at Themarie when they met in a secluded place
outside Bachelor's Village. "Please, tell me, na nasa tama kang pag-iisip nang
magdesisyon kang tanggapin ang alok niyang sa bahay ka na niya tumira. For all we
know, he might be doing the same thing as you. Maybe he's spying on you too! God,
Themarie, are you using your effing brain?"

Huminga siya ng malalim. Hindi ganoon katalino ang naging desisyon niya. Alam niya
iyon. "I know my decision is not that smart, but that's okay. I mean, ngayong sa
bahay na niya ako nakatira, mai-spiyahan ko rin siya. I can search through his
house when he's not there."

Umiling-iling si Honey, halatang hindi ito sangayon sa sinabi niya. "You will get
yourself killed, Them."

"Hindi ako mamamatay." Ngumiti siya. "I can do this, Honey."

"Whatever." Umatras si Honey ng dalawang hakbang. "Just call me when you need
help."

Nakangiting tumango siya. "I will."

Nang makalayo sa kaniya si Honey, naglakad siya papasok sa Bachelor's Village.

Hinarang siya ng Security Guard.

"I.D. ma'am." Anang Guard.

Inilabas niya mula sa bulsa sa likod ng fades jeans ang binigay sa kaniyang VIP
I.D. ni Hell Boy. He said this will serve as her get pass.

"Heto ho."

Nang makita ng Guard ang ID, mabilis itong umalis sa pagkakaharang sa daraanan niya
at iminuwestra ang kamay sa malaking gate ng Village.

"Pasok ho kayo, ma'am." Anito.

Magiliw siyang ngumiti saka pumasok. Hindi kalayuan ang bahay ni Shun mula sa gate
kaya naman madali siyang nakarating sa distinasyon.
Hell Boy wasn't there when she arrived in the house. Nag-iwan lang ito ng note sa
pintuan ng kuwarto nito.

The note says

'Hey, honey. May Board Meeting ako. I'll hurry back to you, don't you worry :)'

Kinilig siya sa nabasa.

Sheyte naman oh!
Nakakainis. Kahit anong sabi niya sa sarili na ginagawa niya ito para sa trabaho,
kinokondena naman siya ng katawan niya. Her mind shouts work while her body shouts
pleasure.

Why am i so messed up? Urgh!

Ibinulsa niya ang note saka bumalik sa sala.

Time to work.

Binusisi niya lahat ng sulok na puwedeng pagtaguan ng mga bagay-bagay na dapat ay

tinatago pero wala siyang mahanap. Maliban sa Revolver na nasa closet nito, wala na
siyang makitang kahina-hinalang bagay sa loob ng bahay.

Fuck! Imposibling wala siyang makita. Shun Kim is an agent. But an agent of what?
Baka kalaban nila ang organisasyon na pinagmulan nito, iyon ang kinakakaba niya.
Kaya kailangan niyang malaman kung sino ba talaga si Shun Kim/Hellion.

Umupo siya sa gilid ng kama at huminga ng malalim.

Why the fuck am i doing this?

Tanong niya sa sarili.

Humiga siya sa kama at tumitig sa kisame. She's living in with Hell boy now. What
to do?

Napabalikwas siya ng bangon ng marinig na bumukas ang pinto ng bahay ni Hell Boy.
She was trained to hear from a far.

Mabilis siyang lumabas ng silid at sinilip sa hagdanan kung sino ang pumasok.
Nakahinga siya ng maluwang nang makitang si Hell boy ang pumasok.

Tumakbo siya palapit sa binata at biglang yumakap dito.

"Hey, Hell Boy." Masayang bati niya sa binata. "I miss you."

Shun chuckled and hugged her back. "I miss you too, honey." Bahagyang itong
kumawala sa pagkakayakap sa kaniya saka siya tinitigan. "Wanna eat outside?"

Themarie grinned. "Sure. I would love too!" She's excited.

Kakalimutan muna niya ang mga katanungan niya tungkol kay Shun Kim. Bahala na muna
ang mga iyon. Kalilimutan niyang trabaho ang dahilan kung bakit narito siya. Bahala
na si Zorro sa mga suliranin niya.

EATING outside with Hell boy was like having a date with a billionaire. Hindi lang
sila sa isang mamahaling Restaurant nagpunta kundi sa isang Cruise Ship na umiikot
sa buong Asya, pero sa kasalukuyan ang Black Pearl Cruise Ship ay nakatigil hindi
kalayuan sa Coleman's Port at patuloy ang kasiyahan sa loob ng malaking barko.

"Salamat sa pagdala sakin dito." Aniya na nakangiti. "Para na ako nitong mayaman."

Themarie can afford to dine here but that would cost her an arm and a leg. Good
thing Shun is a Billionaire. If she's easily charm with money and he's working to
charm her with it, it would work efficiently. No doubt.

"No problem." Nakangiting tugon ni Shun sa kaniya.

Magsasalita pa sana si Themarie ng may lumapit sa kanilang guwapong lalaki na may

kulay lila na mga mata. Wow. What a handsome man.

"Shun, my man." Tinapik ng lalaki ang balikat ni Shun. "Kumusta?" Tumuon sa kaniya
ang mga mata nito. "Hey, a lady." Halata ang pagkamangha sa boses nito. Like this
man is not used to seeing Shun with a woman. "Hi," inilahad nito ang kamay sa
kaniya, "Lath Coleman. The owner of this Cruise Ship."

May pagmamalaki ang boses nito. Who wouldn't be proud of this effing ship?
Napakalaki at napakaganda.

Tinanggap niya ang pakikipagkamay nito. "Themarie Alfonso."

Lath smiled and it was heart melting. Good luck sa mga babaeng nahuhumaling dito.
"Ito ang unang beses na nakita kong may kasamang lalaki si Shun." Nakangising
binalingan nito si Shun na hindi maipinta ang mukha. "Nagbibinata ka na, Shun, my
friend."

Pinukol ito ng masamang tingin ni Shun. "Fuck off, Lath."

Sa halip na umalis, tumaas ang kamay ni Lath para tawagin ang pansin ng isang
lalaki na kamukhang-kamukha nito. Kaagad na lumapit sa kanila ang lalaki at nahuli
ng mga mata niya na inginuso ni Lath ang bibig sa kaniya.

Tinutigan siya ng bagong dating. "Woah." May pagkamangha ang boses nito. "What the
hell man? Nagbibinata na ang singkit nating kaibigan."

"Fuck off!" Shun hissed, he sounds pissed off.

Tumawa lang ang bagong dating ang inilahad ang kamay sa kaniya. "Hi, beautiful. I'm
Lash Coleman. Wanna dance?"

"Gusto mong baliin ko ang buto mo at igiling ko ang ibang parte ng katawan mo?"
Shun threatened Lath and Lash as his expression darkened even more.

Mas lumapad ang ngiti ni Lash at tumabi sa kaniya at walang sabi-sabing inakbayan
siya.

"Sayaw tayo, ganda. Gusto mo?" Bulong ni Lash sa kaniya.

Themarie is sure that Lash is trying to pissed Shun off and it's working.

Umiling siya. "Nope." Hinuli niya ang galit na mga mata ni Shun. "I rather dance
with Shun."

Napakurap-kurap si Shun na parang nagulat sa sinabi niya saka lumapit sa kaniya at

tinanggal ang braso ni Lash na naka-akbay sa kaniya.

"Fuck off, Lash." Ani Shun na may malamig at nakakatakot na ngiti. "Or else, Nez
Fernandez, you're beautiful step-sister will know everything."

Nawala ang ngiti sa mga labi ni Lash at napalitan iyon ng pananagis ng bagang nito.

"Try it, fuckers and you'll die." Lash looks threatening but Shun wasn't moved.

"Huwag mo akong takutin, Lash. Huwag mong sagarin ang kabaitan ko. When it comes to
my woman," hinatak siya nito patayo at niyakap ang isang braso sa beywang niya,
"nobody touch her but me and only me. I'm a very possessive man and I'll threaten
you if i have to."

Lash dropped his threatening gaze and smile. "Pasalamat ka at kaibigan kita."

Nagkamayan ang dalawa habang may ngiti sa mga labi.

Lihim na napailing-iling si Themarie. She can't understand men at all. Not in her
life.

Nang mawala ang dalawa, hinila siya ni Shun patungo sa may railing ng first deck.
Lumubog na ang araw at tanging ang buwan nalang ang nakatanglaw sa karagatan na
nagniningning.

"I'm sorry about that." Ani Shun saka hinawakan ang kamay niya. "I'm not really a
jealous type person, I'm just territorial. You're mine now and i don't share what's
mine. I'll kill them if they even try."

Nanlamig si Themarie sa sinabi ni Shun. Of course, he can kill. Ito ang pumatay kay
Chi Wong. Alam niyang kaya nitong pumatay kaya hindi na siya nagkomento pa.

Ano kaya ang gagawin nito kapag nalaman nito kung sino talaga siya?

Bigla siyang nawalan ng gana. "Puwede na ba tayong umuwi? Pagod na ako."

Mataman siyang tinitigan ni Shun, may kakaibang kislap ang mga mata nito,
kapagkuwan ay ngumiti ito saka tumango.

"Sure. Let's go."

Walang imik siya habang papauwi sila. This is not right. Tama si Honey. She will
get herself killed.

Nang makauwi sila, naglakas ng loob siyang sabihin kay Shun ang kanina pa niya
iniisip.

"I don't want to live in with you." Aniya saka nag-iwas ng tingin. "Babalik nalang
ako sa dati kong apartment."

Shun was silent for a couple of minute, the he spoke.

"May nagawa ba akong hindi mo nagustuhan?"

I have many secrets that need to be kept.

"Nothing. It's not you, it's me—"

"Don't bullshit me, Them. And don't use that fucking line on me." Nagtatagis ang
bagang ni Shun. Halata ang galit sa boses nito.
Huminga siya ng malalim. "Hindi ikaw ang lalaking nararapat sakin." Aniya na
nagsisinungaling. Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka nagsalitang muli. "Gusto
ko mas mayaman pa sayo. Preferable matandang mayaman na madaling mamatay. I need
money, Shun."

Hindi makapaniwalang tumawa si Shun. "Magkano ba ang kailangan mo? Magkano ba, ha?
How much are you?"

Pakiramdam niya parang may sumakal sa puso niya. "You can't afford me."

With that, she left his car and calls a cab.

Living in with Shun would be risky. May misyon pa siyang dapat na intendihin.
Makapaghihintay si Shun Kim.

A/N: One chapter lang 'to, CCBells. Haha. Nawawala ako sa story na 'to e. Honestly,
nganga ako kay Shun. Pressure pa rin kasi isa si Shun sa mga inaabangan niyong
character sa Possessive kaya siguro nganga ako. I'll update next saturday :)

COMPLETED

CHAPTER 10

SUSUNDAN sana ni Shun ang Taxi na sinasakyan ni Themarie ng makatanggap suya ng

tawag. It was Lash.

He answered. "This better be good, Lash. And make it fucking fast." Susundan pa
niya si Themarie.

Lash chuckled. "Do me a favor, Kim. Find Nez."

Sabi na nga ba niya. Alam niyang wala si Nez sa bansa, ayon kay Lath, uuwi na ang
dalaga. Nez is Lash and Lath step-sister. Lath won't tell Lash that Nez is coming
home, so he wouldn't either. Oh, well, may makukutongan na naman siya. Good.

Shun rolled his eyes. "That will cost you an arm."

"Name your price." Lash said full with confidence.

Lihim na napangiti si Shun. Alam niyang mayaman si Lash, dapat samantalahin niya
iyon.

"I have an unused Yacht." Shun said. "Fifteen million."

Actually, he bought it seven million and he's planning to sell it twice the price.
I'm a genius or what?

"Ipapadala ko ang cheke bukas." With that, the line ended.

Ngumisi si Shun. Hmm. Pandagdag na rin 'yon sa pundo.

Unti-unting nawala ang ngisi ni Shun ng maalala kung bakit siya nasa loob ng
kaniyang sasakyan.

Themarie!

NANG makapasok si Themarie sa apartment niya, mapait siyang napangiti. Kalokohan

ang pinaggagagawa niya. She just sacrifice her supposedly 'love life' for her work.
Nakakatawa dahil nasasaktan siya sa isiping galit sa kaniya si Shun.

I feel like a bitch for pushing him away like that.

At ngayong bumalik siya sa apartment niya, babalik na rin siya sa trabaho niya
bilang waitress. She still has a mission to do.

Nang makaupo siya sa gilid ng kaniyang kama, tumunog ang cell phone niya. Nang
tingnan niya kung sino ang tumatawag, nagsalubong ang kilay niya.

Why is he calling?
I didn't do anything wrong.

Humugot muna siya ng isang malalim na buntong-hininga bago sinagot ang tawag.

"Hello." Pormal na aniya sa kabilang linya.

"Themarie." His voice was cold and hard. "How are you?"

Themarie rolled her eyes. "I'm fine, Dad."

"How's the mission?"

"Going well." Sagot niya habang kagat ang labi. "I don't know when I'll be home,
maybe next month." Inunahan na niya ito bago pa makapagtanong.

When her Dad calls, it's always about asking when she is going home.

"Good. A month from now, a ball will be held in Monte Carlo, hosted by Lord Henry
Witterwood. We are invited."

Bumuntong-hininga siya. "Dad, that's not my thing. Ball is for lame noble family
who prance around with their fake attitude."

"We have a deal, Themarie." His voice was firm, not accepting a
no
from her. "I will let you run around and be an agent, in return, you'll do what i
say. No buts."

Themarie sighed. "Okay?"

May pagpipilian ba siya? 'Yon ang deal na napag-usapan nila ng ama niya. It was
hard to be an Alfonso. Ang ina niya ay isang Pilipina na nagpunta sa Europa para
mag-aral, then she meet the dashing Von Per Alfonso, her father, They got married
and nine months later, baby Themarie was born.

Namatay ang ina niya nuong sampong taong gulang siya. That was the hardest part of
her life. Nuong nag-college siya, doon niya nakilala si Amethyst at Honey, ang
dalawa niyang kaibigan. And later, men in black suit approach them and offer them
to be more than just a college student. To be an Agent.

Gusto niyang makawala sa bahay ng ama niya kaya pumayag siya. So, here she is now.

Her father's voice snapped Themarie from her deep thoughts.

"Themarie, I'll be expecting you next month. Okay?" Aniya ng kaniyang ama.

"Okay."

Nawala ito sa kabilang linya. Itinapon niya ang cell phone at mapaklang tumawa ng
makaramdam siya ng pangungulila kay Hell boy. Great!
I was the one who push him away, and now, I'm missing him. Just effing great!
Umalis siya sa pagkakahiga sa kama saka binuksan ang laptop niya. Binuksan niya ang
kaniyang e-mail at binasa ang nag-iisang bagong dating na mensahe.

'Chi Wong brother will be arriving tomorrow at dusk. Your mission is to spy on him,
get information about him, but do not kill him. Understood? I already sent someone
to do that. You have two weeks to gather information about him. And keep the
package safe. He'll be looking for that.

-Boss

Themarie sighed. Two weeks more. May ipinadala na silang papatay sa kapatid ni Chi
Wong. Who is it? Magfo-fucos nalang siya sa pinapagawa sa kaniya. She want to get
this over with, so i can spend time with Hell boy... speaking of which, nasaan kaya
ito ngayon?

Iipikit sana niya ang kaniyang mata ng makarinig siya ng katok sa pintuan ng
apartment niya.

Bumuntong-hininga siya saka naglakad patungo sa pinto at binuksan iyon.

Themarie stiffened when she saw Hell boy standing outside her apartment.

"Shun..." she trailed.

He looked at her dead in the eyes. "Bakit ayaw mo na sakin?" Walang emosyon ang
boses nito.

Themarie bit her lower lip. "Paano mo nalaman ang address ko?"

"I have my ways." Inisang hakbang nito ang pagitan nilang dalawa. "Bakit ayaw mo na
sakin? Sagutin mo ako, Them. Kasi mababaliw na ako sa kakaisip kung ano ba ang
maling nagawa ko!" Frustration is now visible on his handsome face. "Why, Themarie?
Tell me fucking why?!"

Hindi naigtad si Themarie sa lakas ng boses ni Shun. Alam niyang galit ito sa
kaniya. Hours ago, we were okay. And because she was over thinking, nasira ang
lahat ng plano nito kung mayroon man.

She sighed. "Umalis ka na, Shun. Wala akong sagot sa tanong mo."

Humakbang siya palayo kay Shun pero pinigilan siya nito sa braso at hinapit palapit
dito. He snaked his arms around her waist, pressing their body together.
"You're not going anywhere." Shun said between his gritted teeth.

Themarie backhanded him then flipped him over her head, earning a loud thud on the
floor.

Shun stares at her, wide eyes. Hindi ito makapaniwala habang nakatingin sa kaniya,
nakahiga pa rin ito sa sahig ng apartment niya.

"Paano mo nagawa 'yon?" Tanong nito sa gulat na boses.

"Umalis ka na, Shun." Aniya.

Tumayo si Shun saka mataman siyang tinitigan. "Aalis ako. Just tell me why."

Tumingin siya sa malayo. Ayaw niyang makipagtitigan kay Shun, para siyang
nahihipnotismo. Napakabilis ng tibok ng puso niya at naapektuhan ang isipan niya.

"Basta ayoko. Bakit ba hindi mo matanggap 'yon?" Aniya habang matuwid na nakatayo.

"So, what?" Babalik ka sa pagwi-waitress, hindi mo ako papansinin tapos aakto ka na

parang wala lang nangyari sa ating dalawa?" Matigas ang boses ni Shun at madilim
ang mukha.

Tumango siya at malamig na tumingin kay Shun. "Na-realize ko lang na hindi ilaw ang
kailangan ko." She paused. What a lie. "Kaya please, hayaan mo na ako." Walang
emosyon ang boses niya.

Mataman siyang tinitigan ni Shun, "that was a bullshit reason. Hindi ako naniniwala
sayo."

Inisang hakbang nito ang pagitan niya saka hinawakan siya sa magkabilang balikat.
Handa na siyang ibalibag ulit sa sahig si Shun ng bumaba ang labi nito sa mga labi
niya.

Themarie sighed and accept the kiss. Kahit ano pang lumabas sa bibig niya, wala
siyang kawala kay Shun. He can melt her anger and defenses with just a kiss as his
weapon.

Dear God... i don't want to lie to him.

Pinigilan ni Themarie ang sarili pero parang may sariling isip ang mga labi niya na
tumutugon sa halik ng binata. She moaned at every touched of their tongue. Her body
shivers when Shun pulled her close.
Hindi alam ni Themarie kung ilang minuto silang naghahalikan. Basta namalayan
nalang niya, nasa sofa na sila at nakakandong siya sa mga hita ng binata at mainit
pa ring naghahalikan.

With all her inner strength, Themarie pulled back, panting.

"Shun..." she search for his eyes.

Shun smirked at her. "Now tell me that you don't want me and I'm not the one you
need." Bumaba ang kamay nito sa beywang niya at niyakap siya. "I like you, Them. I
really, really like you. At hindi kita hahayaang basta-basta nalang akong iwan
dahil sa walang kuwenta mong dahilan. Hindi ako nararapat sayo? Hindi ako ang
hinahanap mo? Well, suck it up, I'm here and I'm not letting you go."

She pressed her lips together and sighed. Dapat tinutulak niya palayo si Shun, pero
heto at kinikilig siya. Ihinilig niya ang ulo sa balikat ni Shun saka niyakap ng
mahigpit ang binata.

"I like you too, Hell boy." Pag-amin niya. "But i can't do this right now. Ayokong
manatili sa bahay mo kasi hindi 'yon dapat. Yes, we had sex. But living in with
you, that's a big leap." Hindi siya nag-iisip ng tama. Maapektuhan talaga ang
misyon niya kapag nanatili siya sa bahay ni Shun. "Please, hell boy. Hayaan mo muna
ako."

"Hahayaan kita," tumigil ito sa pagsasalita na para bang pinag-iisipan nitong

mabuti ang salitang lalabas sa bibig nito, "pero sa isang kondisyon."

Umayos siya ng pagkakaupo sa hita nito saka tumingin sa mga mata ng binata. "Anong
kondisyon?"

"Ako lang dapat ang lalaki sa buhay mo, wala nang iba." Seryusong sabi nito.

Nanunudyong nginitian niya ito. "Jealous?"

"I'm territorial, Themarie. Ang akin ay akin." Hinaplos nito ang pisngi niya at
pinaglandas ang hinalalaki nito sa nakaawang niyang mga labi. "I already stake my
claim on you the night i ripped that hymen of yours. Since then, akin ka na. At
walang puwedeng umagaw sayo mula sakin, I'll kill them first."

Napalunok siya. The intensity of Shun's word seeped through her. Talagang tutuhanin
nito ang banta sa kung sino man ang aagaw sa kaniya. She should be afraid. Kung
kaya nitong pumatay, ano kaya ang gagawin nito sa kaniya oras na nalaman nitong
nagsisinungaling siya rito.

Would he kill her too?

Pinaglandas niya ang daliri sa buhok ni Shun saka pinakatitigan ang singkit nitong
mga mata na nakakaakit pagmasdan. His eyes can really make her melt.

"Sa Bar ako nagta-trabaho, Hell boy. I'm sure marami kang mapapatay." Nagbibirong
aniya.

Shun chuckled. "Mabuti at Bartender ako roon. I could guard you. Always."

Mahina siyang natawa. "Hell boy, alam kong busy ka sa kompanya mo. Huwag mo akong
alalahanin, kaya ko ang sarili ko."

"Yes, you flipped me. I can remember." He grimaced then frowned afterwards.
"Anyway, saan ka natuto no'n?"

Themarie smiled. "Diyan-diyan lang."

Umiling-iling ito. "Kung ayaw mong mag bartender ako sa Club Red, puwede kang
magtrabaho sakin. You can be my secretary and all that."

Inirapan niya ito. Hindi siya puwedeng umalis sa Club Red. Her boss didn't tell her
to. Baka mabolilyaso ang lahat ng dahil sa kaniya at sa puso niya.

"Ayokong maging sekretarya mo." Aniya. "Baka maging sexetarya mo ako. Ayoko nga."
Pinandilatan niya ito. "Hindi mo man sabihin sakin, alam ko ang tumatakbo riyan sa
isip mo. Kayong mga lalaki talaga, ang mamanyak."

Shun throw his head back and laughed. "Wala akong iniisip ma ganoon. Swear."
Itinaas pa nito ang kamay na parang nanunumpa. May pilyong ngiti ito sa mga labi.
"Well, medyo nagiisip ako ng ganoon, but i can control myself." He sexily bites his
lips while looking shy, "i think so."

Pabiro niyang tinampal ang balikat ni Shun saka hinalikan ito sa mga labi.

"Bakit hindi mo nalang sinabi sakin 'to lahat?" Said, Shun, after she kissed him.
"I was hurt, you know."

Themarie felt guilty. "Sorry. Medyo magulo ang isip ko kanina e. Tapos alam kong
magagalit ka at hindi palikinggan ang paliwanag ko—"

"I got mad because you're pushing me away with no valid reason, Thems." Paliwanag
nito. "It feels like you're toying with my feelings. Parang pinaglalaruan mo ako at
masakit 'yon. Alam mong gusto kita, inamin ko 'yon sayo. But somehow, i don't feel
like you like me with equal ferocity. You know what i mean? I can feel it, Thems.
You're holding back."
Hindi bobo si Shun para hindi mapansin 'yon. He's an agent, he's smart, and she
likes him. Very much. She can't deny it now. She's falling for this man ... good
God. Sana talaga mas lumalim pa ang nararamdaman nito para sa kaniya.

Sa halip na tugunin ang sinabi ni Shun, masuyo niyang inilapat ang labi sa labi ng
binata saka ipinasok ang dila sa loob ng bibig nito.

That earns a groan of pleasure from Shun.

"You're making me crazy, Thems." Shun mumbled against her lips and deepen the kiss.

She squeezed her eyes as Shun kiss her chin, her neck, down to her breast.
Napaungol siya sa masarap na sensasyong dulot ng halik nito. Nararamdaman niyang
nasa mga hita na niya ang kamay ni Shun at sinasalat ang gitnang bahagi ng hita
niya.

"Shun." She moaned his name as her body arched in pleasure. "Ipasok mo na." Walang
inhibisyong sabi niya habang binubuksan ang butones ng sariling pantalon.

Themarie wanted Shun to touch her down there. It feels so good the first time.

"Shun ... please..." she's now begging as Shun's hand played with her nipples.
"Shun... touch me."

He was going to slip his hand inside her pants when her phone rang.

Malakas siyang napamura at mabilis na umalis sa pagkakakandong sa hita ni Shun at

sinagot ang tawag.

"What?!" I snapped.

"Babe, kailan ka uuwi rito sa Tuscany?" Tanong ng nasa kabilang linya.

Napakagat labi siya ng mapagsino ang nasa kabilang linya. Lumayo siya kay Shun saka
kinusap ang binata sa kabilang linya.

"After two weeks." Sagot niya.

Bumuntong-hininga ang kausap. "That's too long, babe. Susunduin ba kita o mas gusto
mong ang Daddy mo ang sumundo sayo?"

Themarie grimaced. Kasama sa pagsundo ng Daddy niya sa kaniya ay isang magarang

Limousine, maraming bodyguard at mga paparazzi na walang ginawa kundi ang maki-
tsismis.

"Nah. Pick me up." Aniya. "And stop calling me babe, will you? I hate that
endearment." Iritado niyang sabi.

Tumawa lang ang nasa kabilang linya. "Sure things, sweetheart."

Itinirik niya ang mga mata. "Stop messing around, Terron."

Terron chuckled. "Sorry, sweetheart. I got to go now. I love you, baby."

Themarie sighed. "I love you too."

Pinatay niya ang tawag at huminga ng malalim. Buwesit! Akala niya hindi tatawag si
Terron sa kaniya. Now, what? Nakakainis—

"Bakit nag i-love-you ka sa kausap mo? And who the fuck is Terron?"

The owner of that voice was Shun. Huminga muna siya ng malalim habang pinapaklma
ang puso niya. As Themarie face Shun, she's ready to lie some more.

A/N: One chapter update again. Haixt. Exhausted. Hehe.

So, i started a new series, DARK BOSS SERIES. The book 1 is entit

COMPLETED

CHAPTER 11

SHUN is pissed! Alam niyang may tinatago sa kaniya si Themarie pero hindi ito. Alam
niyang mayroon, but he never expected something like this. When he heard her say i
love you to someone on the other line, parang umakyat ang dugo sa ulo niya.

He saw red. He wants blood! He wants to kill someone!

"Shun-"

"Sino ang kausap mo?" Tanong niya sa malamig na boses. He's losing his control.
Good heavens! "Please, Themarie, tell me." Nakakuyom ang kamao niya.

Themarie giggled, and Shun frown. Bakit naman ito bubungisngis? Mali ba siya? Sana
naman ay mali siya. He really like Themarie and he'll be buried first before he let
someone take her away.

"It's a friend of mine." Ani Themarie saka naiiling na niyakap siya. His doubts and
suspicions instantly fade away. "Nagseselos ka na naman. Iniisip ko tuloy na in
love ka na sakin."

Napakurap-kurap siya habang nakaawang ang mga labi. In love? Kailangan talaga
niyang magpa check-up kay Ymar. He can't love a woman he just met ... right?

Wala pa siyang naririnig na ganoon maliban sa mga Disney Princess' movies na

palaging love at first sight ang nangyayari. That's just so wrong.

Hinawakan siya ni Themarie sa kamay at hinila siya patungo sa pinto ng apartment

nito.

"Umalis ka na." Anito. "Magpapahinga na ako."

Napasimangot siya. "Can't i stay?" Itinaas niya ang kanang kamay na parang
nanunumpa. "Promise, i won't grope you."

Pinandilatan siya ng dalaga. "Hindi. Uuwi ka at magpapahinga ako. Okay?"

Bumuntong-hininga siya. May choice? "Fine. Pero date tayo bukas."

Umakto itong nag-iisip saka ngumiti. "Sige. Date tayo."

That made him calm and happy. Nawala kaagad ang pagdududa niya kay Them na may
kasintahan itong iba. Dapat siya lang ang lalaki sa buhay nito. Dapat siya lang ...
kasi, sa buhay niya, ito lang ang nag-iisang babae.

NAKATINGIN si Themarie sa papalayong bulto ni Shun. Bumuga siya ng marahas na

hangin. Hindi dapat nito malaman kung sino si Terron. Kapag nalaman nito,
siguradong magagalit ito at iiwan siya. She doesn't want that. She wants him to
stay ... stay with him.

Napakasinungaling niya talaga.

I'm going to hell for this!
Good God.
Humimga siya ng malalim saka tinawagan si Honey.

"May kailangan ka, Thems?" Ani Honey sa kabilang linya.

"My Dad and Terron called." Themarie blurted out.

"So? Anong problema?"

"I like Shun." She blurted out. "Anong gagawin ko?"

Bumuntong-hininga si Honey sa kabilang linya saka nagsalita. "You can't like Shun,
Thems. Alam na alam mo yon. Sasaktan mo lang 'yong tao. If he really cared for you,
then you'll just hurt him. Really hurt him."

Alam ni Honey ang mga nangyayari sa buhay niya. Honey and Amethyst knows.

"I'm going to hell because of this, aren't i?" Tanong niya kay Honey. "Pero gusto
ko si Shun, Honey."

"Then stop liking him, Thems." Malungkot ang boses na sabi ni Honey. "Huwag mong
saktan ang lalaking gusto mo."

Her heart tightened inside her ribcage. It hurts. "Bakit ba ganito ang buhay ko?
Bakit ganito?"

"It's your duty, Thems."

"Whatever." Mapait na aniya saka pinatay ang tawag.

Galit siya. Gusto niyang magwala. Pero anong magagawa niya? She's bound to her
duty. That's part of the deal.

Kailangan tapusin na niya ang misyon niya. Kailangang makaalis siya sa bansang ito.
She needs to leave Shun alone. Tama si Honey, sasaktan lang niya ang binata.

Nagtungo siya sa kaniyang silid at humiga sa kama. She needs to think of a plan on
how to get rid of Shun. Masakit pero kailangan niyang gawin.

THEMARIE woke up in the morning, still thinking on what to do. Akmang magpapainit
siya ng tubig ng makarinig siya ng katok sa pinto ng apartment niya.
She sighed and went to open the door.

Bahagyang nanlaki ang mga mata niya ng makita si Shun na nakangiti. He looks so
handsome standing there. Her mouth watered for a taste.

Nahawa si Themarie sa ngiti ni Shun, napangiti na rin siya. "Good morning. Anong
ginagawa mo rito?"

Shun slip inside her apartment but not before kissing her lips. "Good morning. May
dala akong agahan para sayo."

Hindi mapigilan ni Themarie ang sarili na kiligin. Shun always make her melt.

"Ano naman?" Tanong niyan habang sinasara ang pinto at naglakad patungo sa kusina
niya kung saan patungo si Shun.

Inilapag ng binata ang malaking paper bag na dala saka tinapik ang upuan na malapit
sa mahabang island counter.

"Halika rito." Anito na nakakahalinang ngumiti.

Parang may sariling isip ang mga paa niya na naglakad patungo sa upuan saka umupo
roon.

"What now?" Themarie asked.

Ngumiti si Shun saka komportableng gumalaw sa loob ng kusina niya na para bang
nakatira ito roon. Kumuha ito ng dalawang tasa sa cupboard tapos ay nag-templa ito
ng isang kape at isang gatas.

Nagsalubong ang kilay niya ng ilapag ni Shun ang gatas sa harapan niya.

"Here. Sayo 'to." Shun smirked when he saw the disdain on Themarie's face. "What?"
Bakit ayaw mo ba ng gatas? Hindi mo pa ba naririnig ang kasabihang 'uminom ka ng
gatas para ikaw ay lumakas'?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin at bumaba ang mata niya sa kape na sinisimsim
nito. "At bakit kape ang iniinom mo? Ayaw mong lumakas?" Puno ng sarkasmo ang boses
niya.

Mahinang tumawa si Shun. "Uminom ng kape para ikaw ay lumaki."

Themarie looked at Shun incredulously. "What?"

Tinuro ni Shun ang gitnang bahagi ng hita nito. "Get me now?"

Itinirik ni Themarie ang mga mata ng maintindihan ang ibig nitong sabihin. "Shun,
umaga ngayon, huwag mo akong biruin. Wala ako sa mood." She warned him.

Mabilis na sumeryuso ang mukha ni Shun saka naglakad palapit sa kaniya. He hugged
her from behind and kissed her nape making her shiver.

Her mound tightened. Nararamdaman pa rin niya ang labi ni Shun sa leeg niya. She
wanted to turn and kissed him, pero pinigilan niya ang sarili.

"Sorry." Bulong nito sa tainga niya saka may humigpit pa ang yakap sa kaniya. "I
just want to see you smile. Sorry kung hindi mo nagustuhan ang biro ko."

Her irritation instantly melted. Humarap siya sa binata at niyakap ito sa leeg.
"Shun, gaano mo ako kagusto?" Bigla niyang naitanong sa binata.

Naramdaman niyang natigilan ang binata kapagkuwan ay sumagot ito.

"Gaano? Hindi ko alam kasi hindi ko naman kayang sukatin 'yon. Ang alam ko lang,
walang puwedeng umagaw sayo mula sakin. Hindi ako papayag. And i won't give you up
without a fight." Masuyog sinapo nito ang pisngi niya saka matiim siyang tinitigan
sa mga mata. His chinky eyes held possessiveness. "I really like you, Thems. This
is my first time feeling a strong emotion towards a woman. I always give what i
have, Thems. Kakainin ko nalang, ibibigay ko pa, kasi mas kailangan nila 'yon kaysa
sakin. My parents thought me how to be generous to everyone. But I need you more
than they could ever need you. When it comes to you, fuck generosity. If a man
touches you, I'll cut his hands off. If a man kiss you, I'll cut off his lips and
if a man steals your heart, i swear Themarie, i will rip off his heart and fed it
to him."

Those are scary threat, but coming from Shun's lips, it feels different. Good
heavens! Am i turned on by his threat?

Napalunok siya, ang mata niya ay nakatingin pa rin kay Shun. Hinahaplos nito ang
pisngi niya habang masuyong nakangiti sa kaniya.

"Shun, gusto natin ang isat-isa pero-"

"Ayokong marinig yan." He let go of her and went to sip his coffee. "Anyway,"
ngumiti ito, "date tayo?"

Alam niyamg gustong ibahin ni Shun ang usapan kaya ngumiti na rin siya. "Umo-o na
ako kagabi di'ba?
"Yeah." Inubos nito ang kape saka inilabas ang laman ng paper bag. "Inside Date ang
gusto ko, dito sa bahay mo."

Custard Cake. Mocca Cake. Lots of Junk Food and four pieces of beer in can. Ang
huling nilabas nito ay tatlong DVD at ipinakita sa kaniya.

"Pili ka." Anito habang ipinapakita sa kaniya isa-isa ang DVD. "Inside Out, Big
Hero Six or Wall-E."

Natatawang nagsalubong ang kilay niya. "Lahat anime?" Napapantastikuhang tumingin

siya sa binata. "Shun, what are you? Six years old?"

Shun looked away, clearly embraced. "It's a good movie." Depensa nito sa sarili.
"The plot is great and the story itself."

"Okay." Natatawang sabi nalang niya. "Huwag kang masyadong defensive." Pang-aasar
niya rito. "Tara, sa sala tayo. Let's eat these," iminuwestra niya ang kamay sa mga
pinamili ni Shun, "while watching movie."

"Yes! Inside out muna ang panuorin natin." Ani Shun at parang bata na excited na
dinala lahat ng pagkain sa sala habang siya ay dala ang gatas niya saka custard
cake.

Inilapag ni Shun ang mga pagkain sa center table saka binuksan nito ang TV at DVD
player niya. Isinalang nito ang Inside Out saka hinintay na mag-umpisa.

Sumisimsim ng gatas si Themarie, si Shun naman ay nakaakbay sa balikat niya at

nakahilig ang ulo sa kaniya.

As they settled themselves in the long sofa, in front of the TV, Themarie phone
rang.

Her heart thundered inside her chest. No!

Pamilyar na pamilyar sa kaniya ang ringtone na iyon. She set that tone for Terron
only. Para alam niya kapag ito ang tumatawag.

"Naguumpisa na ang movie, Thems." Wika ni Shun ng makitang aalis siya sa sofa.
Naglalambing na niyakap siya nito. "Stay. Huwag mo nang sagutin 'yon." He kissed
her neck, her jaw and then her lips. "Let's start our date." Anito ng pakawalan ang
labi niya.

Nilabanan ni Them ang kagustuhang manatili sa tabi ng binata. She needs to answer
that call. "Sasagutin ko ang tawag na 'yon. Baka importante." Aniya na hindi
makatingin dito.
"Ako na ang kukuha."

Nanlamig ang katawan niya. "Huwag! Ako na." She panicked. Hindi nito puwedeng
malaman ang tungkol kay Terron!

Pero bago pa siya makagalaw, naunahan na siyang umalis ni Shun sa pagkakaupo saka
kinuha ang cell phone niya na nasa devider na nag-iingay.

He looked at the screen on her phone and his face lost its emotion.

Walang emosyon ang mga mata nito na tumingin sa kaniya. "Terron is calling."

Biglang lumakas ang tibok ng puso niya. No! Please, no!

Napako sa kinauupuan si Themarie ng makitang sinagot ni Shun ang tawag at inilagay

ang cell phone sa taenga nito.

Dread consumed Themarie. Oh my god! Mabilis siyang tumayo at lumapit kay Shun.
Akmang aagawin niya ang cell phone niya pero mabilis na nahuli ni Shun ang kamay
niya. Sa isang kisap-mata, nakaupo ulit siya sa sofa. Her whole body was pinned on
the sofa and Shun's body was covering hers, threatening. Kahit anong galaw niya,
hindi siya makawala.

Hindi nagsalita si Shun habang sinusubukan niyang makawala at nakinig lang ito sa
kabilang linya. Gumalaw ang panga ni Shun sa galit at ang mga mata nito ay
matatalim habang nakatingin sa kaniya.

Para itong robot na iniabot sa kaniya ang cell phone niya at malamig ang boses na
magsalita. "It's your fiancé." His voice was cold.

Umawang ang dalang labi ni Themarie. Yumakap siya sa leeg ni Shun at paulit-ulit na
bumulong sa binata. "I'm sorry. I'm so sorry. Shun, I'm sorry."

Binaklas ni Shun ang braso niya na nakayakap sa leeg nito. Then, Shun dropped the
phone in her hand and hurriedly left her apartment.

Kinagat ni Them ang pang-ibabang labi habang makatingin sa nilabasang pinto ni

Shun.

No! I can't lose him!

Mabilis na kinuha niya ang cellphone at nagpadala ng mensahe kay Honey.

'Delete it all, Honey.'

She hit send.

Hindi puwedeng malaman ni Shun kung sino talaga siya. She won't allow that. Mas
mawawalan siya ng pag-asa na makabalik sa piling nito.

I won't let the man I'm falling for slip from my fingers. No!

'THEMS, my beautiful fiancé. How are you?'

Parang sirang plaka na paulit-ulit na nagri-replay iyon sa utak ni Shun habang
nagmaneho siya patungo sa bahay niya.

He tightened his grip on the steering wheel. Son of a bitch! Fuck! Son of a fucking
bitch!

"Arrggggh!" He shouted in too much anger. "Fuck! Shit! Fuck!"

May fiancé na si Themarie at hindi man lang nito pinaalaman. Nanginginig ang kamay
niya sa pinaghalong frustrasyon at galit na nararamdaman.

But I was her first. We had sex and she has a freaking fiancé!

All he wanted to do at the moment is kill that bastard named Terron!

Calm down, Shun.

His subconscious said.
Calm down before you kill someone.

He let out a strained laugh. "Fuck!"

As an agent, he lies for a living. Hindi man lang niya napansin na nagsisinungaling
sa kaniya si Themarie. Ganoon ito kagaling. She lied and lied and he didn't even
notice.
He is so drown at his own feeling for Thems. He's in love with her for fuck sake!
Fuck the days! Wala siyang pakialam-

"Fuck!" He cursed again. "I'm in love with her." Ulit niya saka mahinang natawa.
"I'm in love with Themarie. But does she even love me back?"

His heart tightened. He's mad. Very mad.

Nang makarating siya sa bahay niya, mabilis niyang kinuha ang laptop niya at i-ti-
nayp ang pangalan ni Themarie sa search box ng isang Government Database Software.

Themarie Alfonso.
He hit enter.

Seconds later ...

Search Not Found.

Malutong at malakas siyang nagmura. "What's the meaning of this?"

A/N: Them is about to disappear.

COMPLETED

CHAPTER 12

NAKATUNGANGA si Themarie sa hangin at iniisip si Shun ng tumunog ang cell phone

niya. Wala sa sariling tiningnan niya kung kanino galing ang mensahe at napilitan
siyang basahin ng makitang galing iyon sa boss niya.

Thems,

The target is on the move. Attached to this message is a picture of Zy Wong and the
necklace with three inches height tube as a pendant. That tube contains a liquid,
it's a formula than if put in the water source of the Philippines, many people will
die. This necklace is now around Chi Wong's brother neck, Zy Wong. Steal it. Bring
it to me with the package you stole from Chi Wong's house. And you're allowed to go
home.

P.S. Your previous assignment is given to another agent.

-Boss
Itinapon ni Thems ang cell phone sa ibabaw ng kama saka mabilis na binuksan ang
laptop niya. She hacked into the data base of every airport in China.

It was easy to find Zy Wong. He's in flight 176 that will land in the Philippines
this afternoon at exactly one P.M. 'Yon ang pagkakataon niya na makuha ang
necklace.

Binuksan ni Themarie ang data base na magko-connect sa kaniya sa headquarters.

"Nerdy, what's about Zy Wong's necklace? Hit me." Aniya ng lumabas ang mukha ng isa
sa mga magagaling na profiler sa screen ng laptop niya.

"Stop calling me Nerdy!" Nerdy/Mr. Saad hissed. He's already in his late fifties
and a genius. "Anyway, about the necklace, basically, the content of that pendant
can kill many people. It contain virus that attacks your intestine after drinking
the water."

Her expression becomes grim. "And? Is he planning to use this virus to kill
Filipino citizens?"

"Yes. His brother was killed in the Philippine soil. He wants revenge."

"Thanks."

She closed the data base and went to change into tight denim jeans and leather
tops. Kinulayan niya ang buhok ng pula at inilagay niya ang kulay green niyang
contact lens. She wore her black knee boots and slips her mask into her pocket.

She carried two daggers with her before leaving her apartment.

Ginamit niya ang motorsiklo na pag-aari ni Honey saka nagtungo sa airport. Malapit
nang mag-ala una ng hapon. Malapit nang dumating ang misyon niya.

SHUN has to set aside Themarie first. May misyon siyang dapat tapusin. Chi Wong's
brother is on the move. Darating ito ngayon sa Pilipinas, kasama ang ilang
matitinik na body guard na sanay pumatay ng tao.

Hellion,
New Mission.

Kill Zy Wong.

This is a covert mission.

-Lord Vandreck
Mensahe iyon ng pinuno ng organisasyong kinabibilangan niya.
I have to end this now.
And then I'll deal with Themarie. Mababaliw na talaga siya kapag hindi niya ito
nakita at nakausap.

Mabilis na pinaharurot niya ang sasakyan patungo sa airport. Malapit nang dumating
si Zy Wong.

Tinapunan niya ng tingin ang

AS50 (Bristish)
niya na nakahimlay sa passenger seat. Isa iyong sniper riffle, with direct
impingement, semi-automatic, with 1,500m effective range and 5 to 10 round
detachable box magazine.

Let's see what you can do, baby.

Pumarada siya sa mataas na building, kaharap ng airport at nagtungo sa pinakamataas

na palapag. He already read the blueprint of this building so he knew that there is
one bathroom in the fortieth floor that's facing the airport.

Nang makapasok siya sa nasabing banyo, mabilis niyang inisa-isang buksan ang
cubicle para alamin kung may laman. Nang mapag-alamang wala namang laman ni isa ang
banyo maliban sa kaniya, ini-lock niya ang pinto saka binuksan ang attaché case at
ini-assemble ang sniper riffle na nasa loob niyon.

Then he slightly opens the small sliding window, facing the airport parking lot.
Inilabas niya sa maliit na bukas ng bintana ang kalahati ng baril saka tiningnan sa
teleskopyo ang mga papalabas ng airport.

Nagsalubong ang kilay ni Shun ng makitang may babaeng nakahilig sa nakaparadang

motorsiklo sa harapan mismo ng airport. May pula itong buhok—kinabahan siya sa
nakita. Could it be the same woman who gets away from him in Chi Wong's house?

Humigpit ang hawak niya sa sniper riffle niya at handa nang kalabitin ang gatilyo
ng lumabas si Zy Wong. His body guard's hovering around him.
He was about to shoot one of the guard to have a clear shot on Wong when the woman
with red hair moved. Inatake nito ang mga body guard ni Zy Wong. She punch, kick,
backflip and dodge.

The woman has skills, Shun can tell.

Madaling napatumba ng babae ang tatlong body guard ni Zy Wong. Shun was expecting
the woman to attack Zy Wong, but no, she ripped the necklace off of Zy Wong and
then she ran like demons are chasing after her.

Shun sighed and then pull the trigger. Sinigurado niyang sa ulo tinamaan si Zy
Wong. His blood and brain was splattered in the pavement. He's dead.

Shun mentally patted himself in the shoulder. Good job.

Then he turns his attention to the woman running. Tinanggal niya ang magazine at
pinalitan ang balang laman. Then he aims at the woman and shoots.

Then woman crashed into the ground but she quickly get up and run again.
Another good job.

Ibinalik niya ang snipper riffle sa lalagyan at pasimpling lumabas ng banyo.

Nakangiting sumakay siya sa elevator saka nagpahatid sa lobby ng gusali.

Nang makalabas sa elevator si Shun, sumakay siya sa kaniyang sasakyan at binuksan

at tablet niya. He opened the GPS and tracks the woman.

Shun smirked when he saw a red blinking dot. "Gotcha."

Mabilis na pinaharurot niya ang sasakyan patungo sa babae. He now has her location.

As Shun round in the fifth block, he stopped his car. Lumabas siya ng sasakyan at
walang ingay na lumapit sa babae na pilit tinatanggal ang tracking device na
binaril niya rito.

"Don't move." Shun said to the woman. Nakatalikod ito sa kaniya at nakita niyang
natigilan ito. Itinutok niya rito ang maliit na kutsilyo na dala niya saka
hinawakan ito sa braso. "Humarap ka sakin."

The woman slowly faced him and her eyes captured his. Napatigalgal siya sa ganda ng
mga mata nito. At sinamantala naman iyon ng dalaga. Sinipa nito ang kutsilyo na
hawak niya dahilan para tumilapon iyon. Saka malakas siyang sinipa sa tiyan.

He rubbed his stomach; that hurts. He glared at the woman.

Galit na inatake niya ang babae. Ilang suntok at sipa ang pinakawalan niya na
madali nitong nasasalag.

Mabilis ang kilos ng babae. Bawat atake nito ay malakas. Ni walang isang suntok o
sipa na pinakawalan niya na tumama sa babae. She dodge like a pro, she fought like
a well-trained warrior.

They keep on attacking each other, until Shun get a hold of the woman's mask. He
ripped if off of her. The woman whips her hair back and stared at him.

Shun's body went rigid as he saw the woman's full face. He knew those green eyes.
He knew those plum lips. He knew those fucking face.

He knew her! Shun was pale as he stared the woman. Napakalamig ng buong katawan
niya at malalaki ang mata niya sa sobrang gulat.

"Themarie." He breathes out. "W-Wa...h-how? W-Why?"

Themarie stared at him for a couple of second, walang emosyon ang mukha at mata
nito. Parang hindi siya nito kilala. And then she kicked him in the stomach,
sending him to the dirt.

Mabilis itong tumakbo palayo sa kaniya. He was still shock to the core. He couldn't
move. Themarie? His Themarie? Ito ang babae sa bahay ni Chi Wong. Fuck! He's been
lied for far too long!

Mapakla siyang tumawa at bumuga ng marahas na hangin. "This is getting crazier and
crazier." He whispered to the air.

He pushed himself up and went to his car. Tiningnan niya ang GPS, wala na ang red
blinking dot. Mukhang natanggal na nito ang device sa likod nito at nasira.

Shun let out a loud breath. "Why, Themarie?"

Kailangan niya itong makausap.

He stomped on the gas and drive to Themarie's apartment.

MABILIS na inilabas ni Themarie ang mga damit niya saka ginamit ang flash paper
para sunugin ang lahat ng damit niya na walang maiiwang residue para malaman kung
sino talaga siya.

Shun killed Zy Wong, she's sure of that. Nang makuha niya ang pakay kay Wong,
tumakbo siya. As she run, she looked back and saw Wong getting shot in the head. A
perfect aim and shot. Her boss will be pissed. Ayaw nitong mamatay si Wong, gusto
muna nitong alamin ang lahat ng impormasyon tungkol sa lalaki. But now, he's dead.

Thanks to Mr. Shun Kim.

Mariing ipinikit ni Themarie ang kaniyang mata ng maramdaman ang hindi maipaliwanag
na sakit sa likod niya. That's where Shun shoot her with that fucking tracking
device! Nakuha na niya kanina ang tracking device na binaril sa kaniya ng binata.
She digs into her own flesh to get it out. The pain was excruciating. Then she
destroyed that fucker.

Nararamdaman niya ang likido na dumadaloy sa likod niya.

Her blood.

Pinilit niya ang sarili na gumalaw kahit ang gusto niyang gawin ay matulog. Baka
abutan siya ng binata. She can't afford that right now. She put all the guns in the
attaché case and all her gadgets. Then she dragged it outside her apartment.

Lakad-takbo ang ginawa nita palabas ng apartment niya. Pinipilit niya ang sarili na
gumalaw. Her wound in the back is now starting to darken her vision. Mariin niyang
pinikit ang mata at iminulat ulit iyon. She felt weak because of blood lose. But
she needs to move! Damn it!

Pumara siya ng taxi at nagpahatid sa airport.

Tinawagan niya si Honey.

"Honey, delete all my fingerprints in every data base that there is. Alam na ni
Shun kung sino ako. I want Themarie Alfonso to disappear without a trace." Aniya sa
kaibigan habang mabilis ang tibok ng puso niya sa kaba.

"On it." Anito at huminga ng malalim. "Pinakuha ko na ang motorsiklo ko. At handa
na ang eroplanong sasakyan mo."

"Thanks, Honey."

"Anytime."

Tinapos niya ang tawag at mariing ipinikit ang mga mata.

She ran away from Shun.

She ran not because Shun knew. She ran because she can't face him without telling
everything about herself. She can't do that. Hell! She'll lose Shun for real.

Her heart feels like its tearing apart.

I can't lose him. I just can't. I'm falling in love with him and i messed up. Now,
it's time to face my duty other than being an agent.

NANG hindi naabutan ni Shun si Themarie sa apartment nito, parang may bumaril sa
puso niya at pinatay iyon. The whole place look deserted. It looks cold. Just like
its previous occupant.

As he walked around her apartment, a strangled chuckle escaped his lips.

She left.
She left me.
Where the hell are you, Thems?
You're killing me.

Nagsisisi siya na inatake niya ang dalaga. It was a knee-jerk reaction. And he was
a stupid son of a bitch! Pero kung totoo ang pinagsasabi nito na gusto siya
nito ... bakit ito tumakbo at iniwan siya?

Galit na umalis siya sa apartment ni Themarie at umuwi sa bahay niya.

I will find you, woman.

Nang makapasok sa bahay niya, kaagad siyang nagtungo sa basement. He will find her.

Umupo siya sa harap ng mga laptop niya. Binuksan niya lahat ang Law enforcement
data base at lahat ng Government data base.

There's only one name in the entire search box engine:

THEMARIE ALFONSO.

"Where the hell are you?" He whispered to the air. "Come on, Thems."

Tatlong data base na ang

'Not Found'.
No! His fingers were fast as he type Themarie's full name again in the search box.

'NOT FOUND'.

He typed Themarie's full name again.

'NOT FOUND'.

He type again.

'NOT FOUND'
.

He searched again.

'NOT FOUND'.

And again.

'NOT FOUND'.

"Arrrghh!" Shun shouted in anger and frustration.

Galit na itinapon ni Shun ang Laptop niya na wala namang silbi. He has been
searching every data base that has connections to every high law enforcement agency
in the world, but nothing.

Every time he searched Themarie Alfonso, wala siyang makuhang sagot. Walang
lumalabas na sagot. He already searched every data base to get information of that
insolent woman, but nothing ... wala siyang mahanap.

"Fuck!" Sinipa niya ang isa pa niyang laptop na wala ring gamit. It fell into the
floor and cracked.
Humarap si Shun sa dalawang niyang laptop na siyang inaasahan niyang magbibigay sa
kaniya ng impormasyong kailangan niya.

99% searching...

NOT FOUND.

"Fuck you!" He hissed and then looked at his last remaining laptop.

Mas nadagdagan pa ang frustrasyon na nararamdaman niya ng makitang

'Not found'
din ang sagot sa kaniya. That was the data base of FBI, CIA, Interpol, NBI, DAE,
and he even hacked the Government Police Files, but nothing. Nothing!

"Where are you, Themarie?" Tanong niya sa hangin. "Please... magpakita ka na sakin.
Mababaliw na ako."

Nanghihinang napaupo siya sa sofa at napasabunot sa sariling buhok.

Fuck this! Fuck my life! Fuck this shit!

Why did I fall in love with that cunning woman?

Shun gritted his teeth. Hindi siya susuko. Using his last laptop, he hacked into
different banks data base and look for Themarie, but none.

Wala itong Bank Record, Hospital Record, Passport Record, Driver's license at kahit
na ano pang record na mayroon ang isang normal na tao. Wala siyang mahanap.

Shun stared at his laptop. "Who are you, Themarie Alfonso?"

His thought was cut off when his phone rang.

THEMARIE stared outside the window of the private plane. Pataas na ng pataas ang
eroplanong sinasakyan niya.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi.

We'll see each other again, Hell boy. And when that happens, I'm never letting you
go.
"Miss Alfonso?" A woman's voice snapped her out of her thoughts.

Nag-angat siya ng tingin at ngumiti ng makita ang isang magandang stewardess.

Kaele, that's her name. Kilala niya ito dahil private stewardess ito ng pamilyang
Dashwood, ang may-ari ng private plane na sinasakyan niya

"Yes?" Aniya.

May iniabot ito sa kaniyang wireless na telepono. "Lord Terron Dashwood wants to
talk to you."

Themarie smiled. "Thanks." Tinanggap niya ang telepono at inilagay malapit sa

taenga niya. "Hey, handsome."

Terron chuckles lightly. "Susunduin kita sa airport."

"Thanks."

"Ayos ka lang?" His

tagalog
is good, pero mapaghahalatang hindi ito nabuhay sa pilipinas dahil may tuno ang
pagtatagalog nito o
slang
kung tawagin.

"I'm fine, Terron. I'll talk to you when i get home. Okay?"

"Okay. I love you."

She bit her lower lip. "And i to you."

Tinapos niya ang tawag at tinawagan ang numero ni Shun na mi-ni-morize niya.

After three rings, he picks up.

"What?!" Sigaw nito sa kabilang linya.

"I love you, Hell boy." Pagkasabi no'n ay pinatay niya kaagad ang tawag.

God.
Why is my life so messed up?
A/N: Comment? Hehe

COMPLETED

CHAPTER 13

THEMARIE heaved a deep sighed when the plane landed in the Airport in Tuscany. This
is it. Nakarating na siya sa bansa kung saan siya nakatira at lumaki. Malay okay
Shun Kim.

Nang i-announce ng piloto na puwede na siyang lumabas, nagmamadali siyang lumabas

at malalaki ang hakbang na nagtungo sa waiting area.

Ngumiti si Themarie ng makita si Terron sa waiting area ng airport. He's wearing a

cap and large aviator to cover his handsome face. Siguradong kung walang takip ang
mukha nito, nasisiguro niyang napapalibutan na ito ngayon ng media.

May hawak si Terron na puting placard na may nakasulat na

'Hey, Fiancé'.

Thems felt happy to see Terron. Tumakbo siya palapit sa binata saka mahigpit itong
niyakap.

"I miss you, Terron." She said.

He hugged her back. "I miss you too, baby." Bulong nito malapit sa taenga niya.

Themarie felt her heart clenched. Shun calls her baby or babe. "Please, don't call
me baby."

Mahinang tumawa si Terron saka pinakawalan siya. He smiled at her. "Bakit ba ayaw
mo sa endearment na 'baby' o 'babe'? May dapat ba akong malaman?" Tumaas ang isang
kilay nito, nagtatanong.

She rolled her eyes and confessed. "Ayaw ko lang siyang maalala."

Nawala ang ngiti sa mga labi ni Terron. "Who's the lucky guy? Puwede kong malaman
ang pangalan niya?"
"Shun," them bit her lips, "Shun Kim."

Tinapik-tapik ni Terron ang balikat niya saka hinalikan siya sa pisngi. "Things
will work out, honey. It will, i promise."

Pilit siyang ngumiti. "Sana nga, Terron. I just left Shun and I'm pretty sure he
hates me right now."

Inakbayan siya ni Terron saka iginiya patungo sa parking lot ng Airport.

"Everything will be fine."

"Hope so."

Terron guide her towards the waiting limousine. Nang makita ni Themarie ang driver,
nginitian niya ito.

"Hello, Mr. Cougan." Aniya. "How are you?"

Mr. Cougan is Terron's personal butler. Hindi lang ito magaling sa trabaho, isa
ring itong matalik na kaibigan ni Terron. And he's a good friend of her.

"I'm fine, Lady Themarie." Pormal na sagot ni Mr. Cougan at pinagbuksan sila ng
pinto ng sasakyan.

Sumakay siya sa sasakyan, at sumunod sa kaniya si Terron. Nang komportable na

silang nakaupo, narinig niya ang boses ni Mr. Cougan.

"Where to, Lord Terron?"

Terron leaned on the leather seat. "To Vitale Castle."

"Yes, my lord." Ani ni Mr. Cougan at nagumpisa nang gumalaw ang sasakyan.

Ihinilig ni Themarie ang ulo sa balikat ni Terron. "Sa tingin mo kapag nakipag-usap
ako kay Daddy, makikinig siya?"

"I don't know, sweetheart." Hinagod ng binata ang likod niya. "Pero kailangan mong
subukan."

She smiled. Terron's tagalog is really good. Siguro dahil Pilipina ang ina nito at
ginusto rin nitong matuto ng lengguwahe. Halos pareho lang sila ni Terron, ang ina
niya ang Pilipino. His father fell in love with her mom and viola. Madaming sagabal
ang pinagdaanan ng pagmamahalan ng mga ito. Her mother was a commoner and his dad
is something from the fairytale, you would see how difficult it was for them to be
together. But they stay strong. Kaya nang mamatay ang ina niya, biglang nag-iba ang
ama niya. He becomes cold and hard to her. At sa paglipas ng panahon, nasanay na
siya.

As for Terron, they are good friends years ago, until their parents drop the bomb
and announce their engagement. Wala siyang masabi kay Terron, mabait ito at
maasahan kaya alam niyang magiging maayos ang pagsasama nila.
Of course, until my heart fell for that handsome chinky, Shun Kim.
Lahat ng plano niya na kasama si Terron ay nawala, ang gusto lang niya ay makasama
ito. She even gives her virginity to him and she doesn't regret a thing.

Hindi alam ni Themarie na nakatulog siya hanggang sa gisingin siya ni Terron.

Nakaparada ang limousine sa harap ng palasyo ng kaniyang ama.

"We're here." Anunsiyo ni Terron.

Huminga siya ng malalim saka ngumiti. "Yeah."

Sabay sila lumabas ng sasakyan ni Terron. Nang makita siya ng mga security guards
sa labas ng malapad at malaking pinto ng palasyo, umayos ang tayo ng mga ito at
pinagbuksan sila ni Terron.

Themarie took a deep breath before stepping inside the Palace.

"Chill. Hindi ka naman niya kakainin." Biro ni Terron at inakbayan siya.

Ngumiti lang si Themarie saka naglakad patungo sa library ng kaniyang ama. Alam
niyang naroon ito ngayon at hinihintay ang pagdating niya.

Tumigil si Themarie sa labas ng isang malaking pinto at kumatok.

"Come in." A faint voice said behind the door.

Binuksan ni Terron ang pinto at siya muna ang pinapasok bago ito sumunod.

"Dad." Huminga siya ng malalim at hinintay na magtaas ng tingin ang ama niya.

"Themarie." Anito ng mag-angat ng tingin at nakita siya. "You're here. How's your
flight?"

"Fine." Simpling sagot niya. She doesn't want to elaborate.

Dumako ang tingin nito kay Terron. "When is the wedding? The whole town of Tuscany
is waiting."
Nanlamig ang kamay ni Themarie. Nagkatinginan sila ni Terron bago ito sumagot.

"The wedding will be two months from today." Hinawakan ni Terron ang kamay niya.
"That's why I'm giving Themarie, my fiancé her freedom to do everything she wants
for those two months."

Bahagyan siyang napamulagat kay Terron. Her freedom for two months? Totoo ba 'to?

Her freedom... napangiti siya ng mapait. Nang gustuhin niyang maging agent,
syempre, inilihim niya sa ama. But his father has eyes here and there, he found out
and he was furious. At dahil hindi siya nagpapigil, nagkaroon sila ng kasunduang
mag-ama. Hahayaan siya nitong gawin ang gusto niya, ang kapalit ay sa oras na
sumapit ang ika-twenty eight niyang kaarawan, magpapakasal siya sa lalaking napili
ng kaniyang ama. And that's Lord Terron Dashwood, her childhood friend. His family
is one of the most powerful families in Florence.

And her freedom ends two months from now, in her wedding day.

No mission. No Shun Kim. For good.

Bumalik ang tingin niya sa ama ng maramdaman niya ang matiim nitong titig.

"Dad?"

Father sighed. "Okay. Freedom for two months then. You can go to missions and do
stuff that you want. And then, you two will get wed and you, my daughter, will be
the future Duchess of Tuscany."

Kinagat ni Thems ang pang-ibabang labi niya saka pinilit ang sarili na tumango.

Does she have a freaking choice? It's her duty ... her responsibility.

"You may leave." Anang ama niya na kaagad naman nilang ginawa.

Lumabas sila at pareho silang huminga ng malalim at mahinang tumawa. His father is
a very intimidating man, and Terron is intimidated by him. Siya naman at medyo
takot sa ama niya. Iba kasi ito kapag galit.

Inakbayan siya ni Terron. "Uuwi muna ako sa Florence, Thems. Baka hinahanap na ako
ni mommy."

Tumango siya at pinasalamatan ito. "Salamat sa pagsundo sakin."

"Anytime." Niyakap siya nito saka hinalikan sa nuo. "Two months freedom, Thems. Do
whatever you want." Anito na para bang may gusto itong ipagawa sa kaniya na hindi
lang nito masabi.

"Salamat ulit." Kahit dalawang buwan lang siyang malaya, ayos lang sa kaniya. It's
still freedom and she will take it and enjoy it up to the last freaking day.

Nagpaalam na si Terron at umalis sa Palasyo, siya naman ay nagtungo sa silid niya

at napangiti nalang ng makitang maayos na nakalagay sa study table niya ang mga
gadget niya at mga pag-aaring baril.

Dumako ang tingin ni Themarie sa isang pinto ng nakakonekta sa silid niya ng

lumabas mula roon ang nanny niya mula nuong bata pa siya.

"Nanny Lydea." Lumapit sita rito at niyakap ito ng mahigpit. "I miss you."

"Me too. Now," tinapik-tapik nito ang likod niya. "I already prepare you a bath."

"Thank you."

"You're welcome, honey. I'll prepare your food right away."

"Okay." Nagmamadali siyang pumasok sa nilabasang pinto ni Nanny Lydea at

nakangiting ihiniga ang katawan sa bathtub, and ulo lang niya ang nakalabas sa
tubig na puno ng bula.

Relaxing feeling seeped through Themarie and then she closed her eyes. Biglang
pumasok sa isip niya si Shun.

Ano kayang ginagawa nito ngayon? Is he thinking about her?

Is he looking for me?

SHUN is tracking the call registry of Themarie's last phone call to him. Pero
pagkalipas ng ilang minuto, biglang nawala ang frequency na tina-track niya.

It just disappeared like magic. Like someone cut the line dead.

"Fuck!"

Akmang susuntukin niya ang screen ng laptop niya ng maalalang iyon na ang huli
niyang laptop. He already destroyed them all except this one in front of him.
It had been a one awful week since Them left him. Since she ran away. At sa loob ng
isang linggo na iyon, hindi siya tumigil sa paghahanap dito. He look everywhere for
her. Every data base present except for the forbidden once.

Bumuga siya ng marahas na hangin at tinitigan ang cell phone niya. Themarie's words
still echo in his head.

"I love you, Hell boy."

She loves me. Gusto niyang magtatalon sa tuwa pero pinipigilan siya ng narinig niya
na sinabi ni Terron. Fiancé nito si Themarie. What the fuck is happening? Mahal
siya nito samantalang engage ito sa ibang lalaki.
What am i? A plaything for her?

Sasabog na ang ulo niya sa pag-iisip pero wala naman siyang makuhang kasagutan.

Pero hindi siya susuko. Hindi niya hahayaang mawala sa kaniya si Themarie. That
woman owes him a huge fucking explanation. And he will get it, one way or another!

He narrowed his eyes on the laptop's screen. Napaka-imposibling biglang maglaho ang
isang tao. Napaka-imposible na walang pagkakakilanlan si Themarie. He believe that
someone delete Themarie's data. At kapag walang data na mahahanap tungkol sa isang
tao, its either she's a very important person, an agent or someone in hiding.

Minasahe ni Shun ang balikat at batok niya saka nag-umpisang i-hack ang dalawang
government data base. The USA secret data base and England's Privy Data. It's very
dangerous, he could go to prison if they caught him but he doesn't give a fuck.

Mahahanap niya si Themarie. By hook or by crook.

As he hack the two secret data base in the world, napamura siya ng makitang patong-
patong na firewall ang balakid sa impormasyong hinahanap niya. He has to get rid of
them. Fast. Fuck!

Mabilis ang bawat galaw ng daliri niya habang tumutipa sa keyboard ng laptop niya.
It was a battle between him and data bases' security protection wall.

It wasn't easy but finally, he's in. Isang minuto lang ang mayroon siya para
mahanap si Themarie at para hindi siya mahuli. After one minute, they will know his
location if he didn't withdraw from their data base.

Mabilis niyang i-ti-nayp ang pangalang

Themarie Alfonso
sa search engine.
Searching 50%...

Tumunog ang cell phone niya. Sa isiping baka si Themarie ang nagtext, mabilis
niyang binuksan ang mensage.

Hellion,

New Mission.

A syndicate name Romano X is running rampart around Florence, Pisa and Tuscany.
Find out the name of their leader, their members, activities and their hideout. You
will be working with another agency who knows every corner of Italy. Book a ticket
to Tuscany, fly and Agent Winslow will fetch you in the airport. I will expect a
full report of this mission a week from now.

-LORD VANDRECK

Bumuga ng marahas na hangin si Shun at mabilis na isinara ang laptop niya na hindi
manlang tinitingnan kung lumabas ang pangalan na hinahanap niya.

And it did.

Themarie Alfonso Vitale. Daughter of Duke Rosso Vitale of Tuscany and Lady Tanya
Alfonso Vitale (Decease). Engaged to be married to Terron Dashwood, son of Lord
Ferreo Dashwood of Florence.

THEMARIE force her eyes to open when her phone beeped. Inabot niya iyon na nasa bed
side table. Napamura siya ng makitang madaling-araw na. Pero dahil galing iyon sa
boss niya, pinilit niya ang mata na basahin ang mensahe.

Thems,

A mission for you.

Meet your partner in Greco Condominium in Tuscany, 40th floor, room 409, at exactly
12:00 noon in the 2nd of November.

-Boss

Bumuga siya ng marahas na hangin saka bumangon. It's already four in the morning.
She might as well get some exercise or jog around the Palace.

Themarie had been here for a week now, she have one month and three weeks freedom,
susulitin niya iyon.

A/N: Two months freedom? What to do? What to do?

COMPLETED

A/N: Naka-private po ang CHAPTER 15 kasi ka inosentehan ang laman. Hehe. To read,
follow me.

CHAPTER 14

ISINUKBIT ni Shun ang backpack sa balikat niya saka naglakad patungo sa waiting
area ng Airport. Tumigil pa siya sa Florence para doon sumakay ng plane patungo
rito sa Tuscany. He could have taken the train but plane is much faster.

This must be a very covert mission.

Kaagad na nahagip ng mata niya ang lalaking kasing tangkad niya at kasing laki ng
katawan niya na may hawak na placard na may nakasulat na
'Hellion'
.

Is he my partner?

Huminga muna siya ng malalim bago lumapit sa lalaki

"That's me." Aniya na hindi ngumingiti.

The guy chuckled. "I would never question it." He has a thick accent. "You do have
chinky eyes, Lord Vandreck said."

He nods. "Let's get this mission over with."

Umiling-iling ito at naglakad sa tabi niya, patungo sa parking lot.

"Look, Agent Hellion, I'm not your partner." The guy informed him making him halt.

"What?" Naningkit ang dati na niyang singkit na mata.

"I'm just here to give you these." May inabot itong maliit na papel, isang dalawang
susi at isang envelop na may lamang puting maliit na flash drive. "You'll be
staying in the address written in the small paper, one of the keys is for your
home, and the other one is for your car. And inside the flash drive contains
information that you and your partner will need."

Tinanggap niya ang mga iyon at nagtanong. "Where's my car?"

"That one." Itinuro nito ang isang kulay itim na Mustang na nakaparada hindi
kalayuan sa kaniya.

Napasipol siya. He likes mustang. "Thanks."

The man just nods his head.

Nagmamadali siyang sumakay sa Mustang at binasa ang address kung saan siya
pansamantalang titira.

"Greco Condominium in Tuscany, 40th floor, room 409."

Umaasa si Shun sa GPS habang nagmamaneho. He can't stop looking at scenery around
him. Damn. Tuscany is a very amazing town. Very beautiful. Full of lush green
forest and trees. Looking at the whole place, it seems that the town is not
affected by pollution.

The GPS led him to a wide but car-less street. Napatigil siya sa pagmamaneho ng may
madaanan siyang napakalaking gate at sa loob niyon ay isang napakagandang palasyo.

Wow.
Bago pa mapigilan ni Shun ang sarili, lumabas siya ng sasakyan at lumapit sa gate
pero pinigilan siya ng dalawang bantaysa labas.

"Tourist is not allowed inside." The guard stated.

Bumuntong-hininga siya. Hindi na bago sa kaniya ang pagkamalang turista. With his
chinky eyes, it's clear as the blue sky that he is Asian and a tourist.

Tumingin ulit siya sa malaking palasyo. "Who lives there?" Tanong niya.

"The Duke of Tuscany." The Guard answered.

Tumango-tango siya saka umatras patungo sa sasakyan niya. He slid inside and drives
again. This time, he stops in front of Greco Condominium. After informing the
receptionist his name, they immediately let him in.

Madaling nahanap ni Shun ang room 409, nang makapasok siya sa loob ng
pansamantalang condo niya, napasipol siya. Damn. The condo is over the top. So
lavish and it shouts expensive in every corner.

Ibinaba niya ang backpack na dala sa sahig saka umupo sa mahabang sofa. Nagsalubong
ang kilay niya ng makakita ng isang envelop na kulay berde.

Out of curiosity, he picked it up and opened it.

A scented forest green invitation card was inside the royalty looking envelop. He
pulled out the invitation card and read it. It has color gold calligraphy writing.

You are invited to a Royal Halloween Ball in Monte Carlo, hosted by Lord Henry
Witterwood.

Naguguluhang inilapag niya ang imbitasyon sa round table.

"Am i in the wrong room?" Tanong niya sa hangin. "Baka mali ang napasukan ko."

Napatigil siya sa pag-iisip ng tumunog ang cell phone niya. It's a message from his
boss.

"Hellion, you will attend the ball in Monte Carlo in replacement of me. A good
friend of mine hired me to look after Duke Vitale of Tuscany's daughter in the
ball. I cannot attend so i gave the invitation to you. Please, protect Lady Vitale.
Keep her safe. - Lord Vandreck."

Napamura siya. Fuck! Gagawin pa siyang bodyguard.

Pinulot ulit niya ang imbitasyon at binasa kung kailan ang ball.

Witterwood Mansion, Monte Carlo. October 31, At exactly eight P.M.

Shit! It's now October 29th.

Mabilis na isinukbit ni Shun ang backpack at lumabas ng condo. He has to go to

Monte Carlo. Fast. Fuck his boss.

BUMUGA ng hangin si Themarie ng makita ang sarili sa salamin. She doesn't like
wearing dress and corset. Huminga siya ng malalim saka lumabas ng silid niya.

Corset paired with high heeled shoe equals hell.

"Ready?" Anang boses ni Terron na pumukaw sa kaniya.

Nagtaas ng tingin si Thenarie at ngumiti ng makita ang binata. Terron looks dashing
with his prince-like attire. Hollowed Ball ang pupuntahan nila pero nasisiguro
niyang hinding pang-Halloween ang suot ng mga dadalo kundi katulad ng suot niya
ngayon.

"Not really." Sumimangot si Themarie. "Ayoko sa mga ganitong pagtitipon."

Tinawanan lang siya ni Terron saka pinagsiklop ang palad nilang dalawa.

"Come on, mali-late na tayo."

Terron gently tugged her towards her father who'd been waiting for them before the
close door of the penthouse they rented when they arrive in Monte Carlor earlier
today.

Nang makalabas sila ng penthouse, sumakay sila sa limousine na maghahatid sa kanila

sa bahay ni Lord Henry Witterwood.

Ayaw niyang uma-attend pero may kasunduan sila ng ama niya kaya wala siyang ibang
pagpipilian.
"Hey. Everything will be fine." Bulong sa kaniya ni Terron na hawak ang kamay niya.

She squeezed his hand as her answer.

Walang imik silang tatlo habang patungo sa bahay ni Lord Henry. It's been a long
time since she attended a ball. And she doesn't know how to act anymore.

Nang tumigil ang sasakyan sa harap ng bahay ni Lord Henry, bumuga siya ng marahas
na hangin saka umusal ng munting panalangin. She prayed to God to help her survive
through the night.

NANG makapasok si Shun sa loob ng pagdadausan ng Hollowen ball, nakahinga siya ng

maluwang. He had been contemplating on what to wear. He settled on black tuxedo and
thanks God he did. Mukha naman itong hindi Halloween ball.

Women are wearing dresses and men are wearing tuxedo and some royal clothes.

This is the weirdest Halloween party ever.

Kaagad siyang nagtungo sa bar na naroon at umorder ng whiskey. The bartender gives
him his order and he drank it, bottom's up.

Ipinalibot niya ang paningin sa kabuonan ng lugar na pinagdadaosan ng Hollowed

Party. Isang tingin lang at masasabi mo nang lahat ng tao rito ay galing sa
mayayamang pamilya at matatawag na mga duhong-bughaw.

Fuck this! He feels out of place.

Fuck his boss! Paano niya malalaman kung sino si Lady Vitale? He doesn't even know
who's Duke Vitale. He didn't research because he was in a fucking hurry to get
here.

Inilabas niya ang cellphone saka nagtanong kay Mr. Google kung kilala ba nito si
Duke Vitale. And fortunately, the two know each other. Pero wala siyang makitang
larawan ng anak nitong babae. Fuck!

The loud voice of the herald dragged him from his reverie.

"Announcing the arrival of Lord Terron Dashwood of Florence and his Lady Themarie
Alfonso—"

Shun was beyond shock he never heard the rest.

Lord Terron? Themarie is with him? What the fuck is the meaning of this?! Para
siyang binuhusan ng malamig na tubig ng makita si Themarie na pumasok sa loob ng
pinagdadausan kasama ang isang lalaki. He can feel himself getting paler. His
chinky eyes were wide with shock and disbelief.

Terron is a freaking Lord of Florence! Fuck! And Themarie is going to marry him? No
wonder. Mayaman siya pero hindi kasing yaman ni Terron. Fuck! Why does it hurt so
much? Kumuyom ang kamao ni Shun at parang may sariling isip ang paa niya na
naglakad palapit kay Themarie. Pero bago pa siya makalapit dito, maraming tao ang
lumapit sa dalawa.

And fuck! They are congratulating them for their engagement and for their fucking
upcoming wedding! And to top it off, Themarie is smiling at every congratulation...
and she seems very happy while he felt like shit for a fucking week!

He cannot bear it anymore. He felt like his heart has been ripped apart multiple
times. He walked back, headed towards the mansion balcony.

He needs fresh air.

THEMARIE wanted to run from these people fake congratulations. Alam naman niyang
puro peke ang mga ngiti sa mga labi nito. Puro mga plastik at mapagpanggap. They
are nice to her because she will be the future Duchess of Florence.

"Are you okay?" Pabulong na tanong sa kaniya ni Terron.

Humarap siya rito at niyakap ang binata. "I need space. Lots of air. Cant breath."

Terron secured her with his arms snaking around her waist and then he pulled her
towards the mansion balcony while saying 'excuse us' as they pass the plastic
people surrounding them.

Minutes later, fresh air kissed her face. Napapikit siya at naramdamang ihinilig
siya ni Terron sa railing ng balkonahe.

"Terron."

He smiled tenderly at her as he caressed his cheek. Halatang nag-aalala ito sa

kaniya. "Ayos ka lang? Should i get you a drink, sweetheart? Food? Anything?"

"Thank you for saving me there." Niyakap niya si Terron at hinalikan sa pisngi.
"Water will do, honey."

"Okay. Stay here, I'll be right back." Terron kissed her cheek before leaving her
alone in the balcony.
Themarie sighed and then face the scenery below the balcony. Mula sa kinatatayuan
niya, kitang-kita niya ang dagat ng maraming barko na naka-daong sa pantalan.
Napakaganda ng mga iyon tingnan dahil may iba't-ibang kulay ang mga 'yon. They
twinkle and dance as the water lapped at the boats and ship.

Beautiful.

Someone cleared their throat making her jump. Pero hindi siya humarap sa isiping si
Terron ang nasa likuran niya.

"Sweetheart? Honey?"

Napamulagat siya at mabilis na lumingon. Umawang ang labi niya ng makita ang
pinakahuling lalaki na makikita niya rito sa Monte Carlo. He should be in the
Philippines! He should be away from her!

"Shun." She was breathless.

He smirked. "What a pleasant surprise seeing you here,

Lady
Themarie Alfonso."

Para siyang nabunutan ng tinik sa narinig. She assumed he didn't hear the rest of
her name and tittle. Hindi nito narinig ang apelyido ng ama niya at kung sino
talaga siya.

"Hellboy—"

"Don't you fucking call me that!" He sneered at her and pinned her on the balcony.
Their body touching, her body felt that tingling sensation. "Don't call me that."
Malumanay na sabi nito saka matiim siyang tinitigan. "Did you enjoy his company?
Mas magaling ba sa kama si Terron kaysa sakin? Oh, yeah, he's richer too. A Lord."

Para siyang sinampal sa sinabi niya. She felt her blood boiled. "Fuck you."

"You have, Themarie. Nakakalimutan mo na ba? You already fuck Shun Kim. And as far
as i can remember, you beg me to fuck you fast and hard."

Sobrang nag-init ang pisngi niya sa narinig. Yes, she remembered it too. And this
man is rubbing it against her face.

"Walang nangyari samin ni Terron." Aniya sa walang buhay na boses. "I'm not a slut,
Mr. Kim. Ikaw lang ang nag-iisang lalaki na hinayaan kong makapasok sa loob ko.
Wala kang karapatang sabihan ako ng ganoon." Tumaas ang kamay niya at malakas na
sinampal ang pisngi nito. "I hate you for saying those things to me. Oo, umalis ako
at tinakbuhan ka. But it doesn't give you the right to insult me like that."

Puno ng galit na sinakop ni Shun ang kaniyang mga labi. She missed him, so she
opened her lips to accept him. Napaungol siya ng malasahan ang dila ng binata sa
loob niya. God. She missed him! But too soon, Shun let go of her lips.

"I hate you." He said in cold voice, it made her heart shatter.

Themarie smiled dryly. "The feeling is mutual."

I love you and I am scared to lose you.

Tinulak niya palayo sa kaniya ang binata at pumasok siya sa loob ng kabahayan. She
felt suffocated. Sinalubong niya si Terron na may dalang isang basong tubig para sa
kaniya.

"Here." Kumunot ang nuo nito. "You okay, sweetheart?"

Ininom niya ang tubig saka walang buhay na tumawa. "Yeah. I'm fine. Why wouldn't i
be?"

Pasimple siyang lumingon sa balkonahe at nagtama ang mga mata nila ni Shun. They
are dangerously dark as he glared at her, hate sporting his chinky eyes. Madilim
ang mukha nito at nakakuyom ang kamao halata ang galit sa mukha.

"Thems?" Pukaw sa kaniya ni Terron.

Ibinalik niya ang atensiyon kay Terron at hinila ang binata patungo sa dance floor.
The song was soft and seductive.

Terron immediately hugged her waist and she encircled her arms around his neck.

"Ayos ka lang? You look rather pale." Ani Terron sa nag-aalalang boses.

"Ayos lang ako." Pagsisinungaling niya.

She's not fine. Her heart was beating so fast. So darn fast. It was yearning for
Shun. Ito ang gusto niyang kayakap ngayon. But he hates her. Just like she thought.

And it breaks her heart.

A/N: Poor Shun Kim.

 COMPLETED

CHAPTER 16

THEIR mission was simple, infiltrate the syndicate name

Romano X
, collect information and get out. Madaling sabihin, pero napakahirap gawin, lalo
na kung si Shun Kim ang ka-partner niya.

Yes, they confess that they have missed each other, but that is all. Iniiwasan siya
ng binata, nararamdaman iyon ni Themarie. Hindi nga ito tumitingin sa gawi niya,
palagi itong nakakunot ang nuo at masama palagi ang tabas ng mukha.

He would scowl from time to time, glared at her then say nothing afterwards.
Nakakapika na ang inaasal nito. For three consecutive days, she sucked it up.
Kasalanan naman niya kasi kung bakit ganoon ang pakikitungo nito sa kaniya pero
napupuno na siya.

Alam niyang wala siyang karapatang magalit pero punong-puno na siya. Malapit na
niyang kalusin ang galit na namumuo sa kalooban niya.

"Saan ka pupunta?" Tanong ni Shun ng makitang pipihitin niya pabukas ang pinto ng
condo nito.

Huminga siya ng malalim saka nilingon ito. "Home."

"And where is your home?"

Bumuka ang bibig niya at handang magsinungaling na naman sa binata pero napigilan
niya ang sarili. What's the point in lying? He already know the half truth about
her.

Bumuntong-hininga siya. "May bahay kami rito sa Tuscany. Dito ako ipinanganak at
lumaki. My mother is a Filipina, my father is a Tuscan. Baka hanapin ako ni Dad,
magagalit na naman 'yon sakin."

Mas lalong nalukot ang mukha nito. "Dad?" Mapait itong ngumiti. "Puro
kasinungalingan ang sinabi mo sakin noon. You present yourself as a poor woman in
need of a wealthy gentleman. At ako naman si tanga, nagpa-uto sayo. Tell me,
Themarie, was it fun lying to me?"

Bumuga siya ng marahas na hangin. Irritation is growing inside her. "Shun, we're
both Agent. And part of that job is to lie and lie and lie. Kaya pagpasensiyahan mo
na kung nagsinungaling ako." She felt so down all of the sudden. "I really have to
go. Baka isipin ni Dad na sinasamantala ko ang dalawang buwan kong kalayaan."

Nagsalubong ang kilay ni Shun. "Dalawang buwang kalayaan?"

Tumango siya at pilit na ngumiti. "Two months from now, I'll be wed to Lord Terron
Dashwood."

Umasim ang mukha ni Shun, halata ang pagkadisgusto sa narinig. "Bakit ba hindi na
ako nagulat? Mas mayaman siya sa'kin at mas kaya ka niyang buhayin. Tama ba ako?"

Hindi siya sumagot.

Dumilim ang mukha ni Shun. "Bakit hindi ka makasagot? Ang yaman lang naman niya ang
habol mo 'di'ba? O baka naman mahal mo siya. You only like me after all." Diniinan
nito ang saliting
'like me'
.

Bumuga siya ng hangin. She felt defeated. Alam niyang kahit magpaliwanag siya,
nakasara ang utak ng binata para intindihin siya.

Tinalikuran niya ito. "Aalis na ako. Walang patutunguhan ang usapang 'to."

"Why?" He sneered. "Because I'm just a lowly commoner while Terron is a fucking
lord?!"

Ipinikit niya ang mga mata at nagbilang hanggang sampu bago binuksan ang pintuan at
umalis sa penthouse.

She can't stand Shun. He's starting to piss her off big time. Malapit nang sumabog
ang ulo niya sa pinaghalong galit at konsensiya na nararamdaman.

Papasok na siya sa elevator ng may humawak sa braso niya. Her reflex move before
she saw that it was Shun. Mabilis na hinawakan niya ang kamay ng humawak sa braso
niya at pinilipit iyon.

"Fuck!" Shun glared murderously at her. "Let go!"

Mabilis niyang binitiwan ang binata at kinagat ang pang-ibabang labi ng makitang
mensahe nito ang braso na pinilipit niya.

"Pasensiya na." Hingi niya ng tawad. "Akala ko kung sino."

Shun cursed again. "Fuck!" Pinukol na naman siya nito ng masamang tingin. "Saan ka
pupunta? Iiwan mo na naman ako?" He sounds so bitter and something inside her snap.

Huminga siya ng malalim saka walang emoayong sinalubong ang matatalim na mata ng
binata. "Alam mo, Shun, napupuno na ako. Stop acting like a bitter-jealous-fucking-
boyfriend! Kung galit ka sakin, e di magalit ka. I don't want to put up with your
irritating attitude towards me any longer!" She huffed then went inside the
elevator leaving a stunned Shun.

Habang pababa ang elevator, nagpupuyos si Themarie sa galit. Nasa isip niya si Shun
at ang ugali nito sa kaniya.

Alam niyang galit ito, but for god's sake, it has been three days since she said
sorry! Hindi siya umaasa na mapapatawad siya nito pero umaasa siyang magiging civil
sila para sa isa't-isa.

But it seems that Shun can't even stand to be with her for more than five minutes
without scowling at her. That dipshit! Siya lang ba ang nagsinungaling? Pati rin
naman ito, ah! Nagsinungaling din ito sa kaniya tungkol sa katauhan nito, pero
nagalit ba siya? Bwesit!

Everything is complicated and Themarie doesn't think that two months will be enough
to fix everything.

Nang makalabas siya sa Greco Condominium, tinawagan niya si Terron. Two rings and
he picks up.

"Please tell me that you are here in Tuscany." Sabi niya kaagad ng sagutin nito ang
tawag.

Mahina itong tumawa. "Bakit? Bored ka na?"

"No." Sumakay siya sa Ducati niya at ikinuwento ang nangyari sa araw na iyon,
kasama na ang pinagsasasabi niya kay Shun sa labas ng elevator.

"He's an ass." Ani Terron ng matapos siyang magkuwento. "Humingi ka na ng tawad,

ano pa ba ang gusto niya?"

"Malay ko! Nakakairita siya!" Inis na sabi ni Themarie na naiinis.

Wala siyang pakialam kung nakakauha siya ng atensyon. Hindi naman ng mga ito
naiintindihan ang lengguwahe na gamit niya. That's why she and Terron often
converse in Tagalog, wala kasing nakakaintindi ng pinaguusapan nila maliban nalang
kung isa kang Pilipino.
"Nasaan ka ba?" Tanong ni Terron. "Kararating ko lang sa Tuscany para bisitahin
ka."

Terron is really a sweet friend. Sana ito nalang ang nagmay-ari sa puso niya, e di
sana walang problema at walang balakid.

"Magkita nalang tayo sa bahay." Aniya.

"Okay. See you."

Nawala ang kausap sa kabilang linya kaya naman ibinalik niya sa bulsa ang cell
phone at pinaharurot ang motor patungo sa bahay niya... kung matatawag ngang bahay
ang palasyong tinitirhan niya.

SHUN mumbled every curse word present in the whole fucking world as he type Terron
Dashwood in the search engine of some private data base for Royal Families List in
the whole England.

Bakit ko ba ginagawa 'to? I'm already moving on! Wala akong pakialam kung
nagpakasal pa si Themarie sa Terron na 'yon.

His subconscious snorted and taunted him.

Oh, talaga lang? If that is so, stop wishing Terron Dashwood dead.

Hindi maipinta ang mukha niya.

Fuck off, subconscious! I am not in the mood.

Just accept the fact that you cannot move on and you love her still.

Nalukot ang mukha niya. Nababaliw na siya. Nakikipag-usap siya sa sarili niya.

Maybe he should accept Stroam's offer. Pagkabalik niya sa Pilipinas, magpapa-check-

up talaga siya sa kasintahan ni Stroam na si Czarina.

Napatigil siya sa pag-iisip ng lumabas ang impormasyong hinahanap niya tungkol kay
Terron Dashwood.

Name: Terron Marco Dashwood

Fuck! Even his name sounds rich. E siya? Halatang pang-pulubi!

Marahas niyang ipinilig ang ulo. Kailan pa siya naging pulubi? Last time Shun
check, he's net worth is still billions.

Age: 30

So, he is a bit older than Terron? Shit! Baka isa iyon na rason kung bakit
magpapakasal si Themarie sa lalaki. Mas bata ito sa kaniya. Fuck!
What am i saying?! I'm only thirty-fucking-one.

Address: Dashwood Castle, Florence

His address? Philippines. Nagsalubong ang kilay niya. Mas sosyal pakinggan ang
address ni Terron.

Educational Background: Graduated in Grade School and High School with highest GPA.
He got his degree in Oxford— Criminal Lawyer. He graduated with high Excellency.

Shun snorted. Valedictorian siya nuong nagtapos siya ng elementarya. Valedictorian

ulit siya ng nuong high school siya. And fuck! He took up Political Science in
Stanford and graduate in flying fucking colors. Hindi lang iyon, kumuha rin siya ng
kursong Criminology at siya ang pinaka-magaling sa klase niya. And he's a fucking
FBI Agent, nag retero lang siya kasi may nag-offer na isang organisasyon sa kaniya
at alam niyang mas makakatulong siya roon kaysa sa pagiging FBI Agent.

And why the fuck am i trying to surpass Terron?

Napailing-iling siya at pinagpatuloy ang pagbabasa.

Family Background: Only son of Lord Ferreo Dashwood of Florence. Beloved nephew to
the Queen of England. A Lord in his own right. And engage to be married to Lady
Themarie Alfonso Vitale, daughter of Duke Vitale of Tuscany, and soon to be
Tuscany's Duchess.

Para siyang isang lobo na nawalan ng hangin. Shun felt deflated as he read that
part again and again and again.
Nanghihinang napasandal siya sa likod ng sofa na kinauupuan niya.

What the fuck? A future duchess? Lady Themarie Alfonso Vitale? Really?
I'm blown away to bits!

Kung ito ang anak ni Duke Rosso Vitale, ibig sabihin doon ito nakatira sa palasyo
na nakita niya nuong unang siyang makarating dito sa Tuscany. And she's the one he
was supposed to protect in the Halloween Ball.

Isinara niya ang laptop at mabilis na lumabas ng condo niya. Hindi niya alam kung
anong gagawin niya kapag nagkita sila ni Themarie, pero kailangan niyang
siguraduhing tama ang impormasyong nabasa niya.

He wants to deny it really bad, but can he? Kailangang makita ng sarili niyang mga
mata ang katutuhanan.

Three days together and Themarie didn't even bother telling him the truth. His
heart shattered again. Lies and lies again. Nakakabaliw na. Mame-mental na talaga
siya.

Gamit ang sasakyan niya, nagmaneho siya patungo sa palasyo na umagaw sa atensiyon
niya nuong unang beses na nakita niya iyon. It was a massive palace and looks
grandiose.

Gusto niyang manliit. He had called Themarie a freaking gold digger. Oh, how wrong
he was. Gusto niyang suntukin ang sarili pero wala namang magiging silbi 'yon.

Mabilis na nakarating si Shun sa bahay ni Duke Vitale— kung matatawag ngang bahay
ang grandiyosong palasyo.

Lumapit siya sa Guard na nasa gate para kausapin ang mga ito.

"Hi." Shun tried to smiled but failed. He grimaced. "Ahm, I'm here to talk to Lady
Themarie Alfonso Vitale. I know you wouldn't let me in so i am asking if you can
kindly tell her it's Shun Kim. She knows me."

Inilabas niya ang cell phone saka ipinakita ang tanging larawan nila ni Themarie na
magkasama bilang pruweba na magkakilala nga sila ng dalaga.

The guard studied the picture— Mukhang ito ang pinuno sa mga guard na nakatuka sa
gate dahil lahat tumingin dito ng matapos siyang magsalita— and then to him. Tumayo
siya ng tuwid na para bang sa pamamagitan niyon ay papapasukin siya.

Pagkalipas ng ilang segundong pagsusuri sa kaniya ng bantay sa pamamagitan ng

matiim na titig, bumuntong-hininga ito at itinutok sa kaniya ang mahabang baril na
hawak.

"I will accompany you towards the Palace door. If you do something funny, I'm going
to shoot you. Understand, lad?"

Mabilis siyang tumango. "I understand."

The guard signaled the other guards inside to open the gate and they did.

Habang naglalakad sila patungo sa pinto ng palasyo na metro-metro ang layo,

nakatutok sa kaniya ang baril ng Guard. Huminga siya ng malalim saka nag-
concentrate nalang sa paglalakad. Baka bigla siyang matapilok at sa sobrang gulat
ng Guard ay bigla siyang barilin.

Mamatay siya ng wala sa oras at wala man lang kalaban-laban.

Nang makarating sa pinto, nag-usap ang dalawang Guard. He can't speak Italian, but
he understands the luggage.

"This man wants to speak with Lady Themarie. They know each other."
Anang Guard na katabi niya sa lengguwaheng Italian.

"Guard him."
The other said in stern look. He speaks Italian too.
"If he does something funny, shoot him."
Binuksan nito ang pinto ng palasyo. "You may enter." English na ang gamit na
lengguwahe nito ng magsalita ulit.

Shun didn't need to be told twice.

Pumasok siya sa loob ng palasyo at napatanga siya sa karangyaang sumalubong sa

kaniya. Damn! This is place came out from a Fairytale. Very glamorous. Expensive.
Rich. Wow. Just wow.

Nang may makasalubong silang Guards, nagtanong ang kasama niya sa lengguwaheng
Italian.

"Have you seen her grace?"

Tanong nito.

Her grace?
Themarie?

The other guard nodded. "She is in the Garden."

"Grazie."

After that exchange, the Guard literally pushed Shun towards an open oval door that
leads to the entrance of the Garden.

Shun froze at the sight in front of him.

Magtabi si Themarie at Terron sa isang bench at nag-uusap ang dalawa. May ngiti sa
mga labi ni Themarie habang si Terron naman ay bakas ang kislap ng kasiyahan sa mga
mata nito.

Shun stared at Themarie. She looks every inch of a Lady with nobility and tittle.
Nakasuot ito ng kulay krema na gown at nakaayos ang buhok nito. She looks so
gorgeous and so painful to look at.

Masakit, kasi habang nakatingin siya kay Themarie, alam niyang mas nababagay itong
makasama so Terron kaysa siya. He knew it. They look good together. They will be
happy together.

Pero tumututol ang puso niya. And his possessiveness and jealousy can be easily
seen in his chinky eyes. He wants to murder the Lord in cold blood.

Themarie is his.
Mine.

COMPLETED

CHAPTER 17

PAKIRAMDAM ni Themarie ay may nakatingin sa kaniya kaya ipinalibot niya ang tingin
sa kabuonan ng harden. A gasp escaped her lips when her eyes settled on a man
standing few meters away from her and Terron.

"Shun." Tawag niya sa pangalan ng binata na madilim ang mukha na nakatingin sa

lalaking katabi niya.
Narinig yata ni Terron ang pangalang binanggit niya dahil sinundan nito ang tingin
niya.

Terron's hold Themarie's hand and pulled her up. Lumipad ang tingin ni Shun sa
magkahawak nilang kamay ni Terron.

Was she imagining it or she saw pain in Shun's eyes? The jealousy... the
possessiveness... ayaw niyang umasa pero sa nakikita nang mata niya, umaasa siya na
sana mahal din siya nito.

But what's the use of loving each other? Two months from now, ikakasal siya kay
Terron. And her freedom ends there.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya kay Shun.

"Naninigurado." Sagot nito sa malamig na boses.

Hindi niya naintindihan ang ibig nitong sabihin pero hindi na siya nag-abala pang
alamin.

"Tapos ka nang manigurado?" Tumaas ang kilay niya. Galit pa rin siya sa binata. He
frustrated her like no other. "Makakaalis ka na."

Humigpit ang hawak ni Terron sa kamay niya saka bumulong sa taenga niya. "Aalis na
muna ako. Mamaya nalang tayo mag kuwentuhan ulit." Nginitian siya ni Terron saka
hinalikan sa pisngi.

Hindi ni Themarie napigilan si Terron ng iwan sila nito sa garden. Terron even took
the guard with him.

Nagtama ulit ang mga mata nila ni Shun at naramdaman niya ang mabilis na pagtibok
ng puso niya para rito. Shit! Why is she so in love with this man?

Naglakad palapit sa kaniya ang binata, ang mga mata nito ay hindi umaalis sa matiim
na pagtitig sa kaniya.

"Lady Themarie." Sambit nito saka mapait na ngumiti. "I'm such a prick, no? I
called you a gold-digger."

Nagsalubong ang kilay niya. "Ano?"

"Lady Themarie Alfonso Vitale, future Duchess of Tuscany." Nakalapit na ito sa

kaniya at hinaplos ang pisngi niya. "Sweet God, i really don't deserve you."
"Ano ba ang pinagsasabi mo, hell boy?"

Matamis itong ngumiti. "I miss that." Then he whispered. "Hell boy." Hinawi nito
ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa nuo niya. "I feel like a commoner
standing in front of you, My Lady."

Inirapan niya ito. "Puwede ba hell boy, tigilan mo ako. You too are rich. Have you
forgotten your net worth? Ang pinagkaiba lang natin ay-"

"-may titulo kang pinanghahawakan, ako wala." Pagtatapos nito sa sasabihin niya.
"You are Lady Themarie Alfonso Vitale, future Duchess. And i am just Shun-"

"Shun Kim, the hell boy." Natatawang pagtatapos din niya sa sasabihin nito. "See,
may title ka rin naman."

Shun chuckled and oh, she miss him so much it hurts.

Hinawakan ni Shun ang kamay niya saka masuyong pinisil 'yon. "I'm sorry I'd been as
ass these past few days. Sa tingin ko, senyales yan ng isang taong malapit nang ma-
mental." Mahina itong tumawa. "You just pissed me off, you know. You lied to me. I
know you're sorry but it really pisses me off. Pero alam mo kung anong mas
bumabaliw sakin?"

"Ano?"

"Knowing that you are to be wed to another man in less than two months." Pain
shadowed his chinky eyes. "Mababaliw na ako sa kakaisip kung anong puwede kung
gawin para hindi matuloy ang kasal niyo. I even thought of kidnapping you after our
mission. Pero mas nananaig 'yong plano kong i-assassinate si Terron Dashwood. I
love that idea. I'm so brilliant, yeah?" Masaya itong ngumiti na para bang
napakaganda ng naisip nitong ideya.

Themarie shook her head, chuckling.

"Bakit ka tumatawa?" Masaya ang bukas ng mukha ng binata. "Pinagtatawanan mo ang

plano ko?" Sumimangot ito na parang bata. And dammit, he's so adorable when he
wants to.

Pinisil niya ang kamay nito. "Hell boy, it's my duty to marry Terron. As much as it
pained me to leave you, kailangan kong gawin 'yon."

Matiim siyang tinitigan ni Shun. No hint of happiness in his eyes. They were just
staring at her, intently. No emotion present or whatsoever.
"Shun..."

He close the space between them, their body touching and its making her feel
tingles down there.

"You said it's your duty to marry Terron. It's your responsibility. And it pained
you to leave me. Pero bakit ka umalis? And why did you call me, saying those three
magic words if you can't prove them to me. Ang tatlong salita na iyon ang dahilan
kung bakit hindi ako tumigil sa kakahanap sayo." He dipped his head, their lips
almost touching. "Those three magic words keep me going every time i lose hope.
Bakit mo pa sinabi iyon kung hindi mo naman kayang panindigan ang salitang iyon?"

Oo nga. Bakit ba niya sinabi iyon? Maybe because she cannot hold on to it in her
chest. Kailangan niyang ilabas ang nararamdaman. Telling Shun that she loves him
was a reckless move on her part.

"Shun..."

"Why are you torturing me, Themarie?" Dumapo ang kamay nito sa dibdib kung saan
naroon ang puso nito. "Why are you hurting me so much? Why are you breaking my
heart?"

Parang nalaglag ang puso niya at nagkapera-peraso sa huling sinabi ng binata.

God. She is such a bitch!

Akmang yayakapin niya ang binata ng marinig niya ang boses ni Terron. It's sounds
urgent and edgy.

"Themarie! Your father is coming this way." Ani Terron.

Namilog ang mata niya sa gulat. No! Hindi nito puweding makita si Shun! Oh hell!
Her father will kill Shun! Kilala niya ang ama niya at alam niyang kaya nitong
patayin ang binata.

Hinila niya si Shun patungo sa isang pinto ng nakakonekta sa harden patungo sa

paikot na hagdan na nakakonekta naman sa left wing ng palasyo.

"Themarie-"

"Shut up!" She hissed at Shun.

Malalaki ang hakbang niya habang hila-hila si Shun. They are in the long hallway of
the Palace that leads to her room.
Themarie was panting as she ran.

Nang makarating siya sa silid niya, mabilis niyang itinulak ang pinto pabukas saka
hinila papasok ang binata. Themarie quickly locked her bedroom door and then she
face Shun, her breathing ragged.

Itinulak niya paupo si Shun sa kama niya saka bumuga ng hangin. She felt so relieve
that her father didn't see them.

"That was close." Humugot siya ng isa pang malalim na hininga.

Shun smirk, his eyes dancing in amusement. "So," hinaplos nito ang gilid ng hita
niya. "I'll be staying here then? I assumed this is your room?"

Pleasure shoots through her loins when his hand caressed her inner thigh.

"Shun."

"Ano?" Hinila siya nito paupo sa hita nito. "We're alone. We're in your bed. And i
want you."

"Shun, may fiancé na ako."

"Pakialam ko naman."

Napasinghap sa gulat si Themarie ng bigla siyang ihiniga ni Shun sa kama at

kinubabawan siya.

"Shun!" Pinandilatan niya ito.

He smirked. "Babe, nakakalimutan mo ba? Akin ka." His eyes darken with desire for
her. "Akin ang katawan mo. Akin ang isip mo. At akin ang puso mo. Akin ka, Themarie
Alfonso. From the moment i laid my eyes on you in the locker room in Club Red, i
know you are mine and i will keep you. No matter what."

Nanuyo ang lalamunan niya sa sinabi nito. Nag-umpisang nanubig ang mata niya. Sweet
God. She loves this man so much. Ngayong narito ito sa tabi niya, nakikita at
nahahawakan niya, hindi na kayang layuan o iwanan ang binata. She can't.

She couldn't. Hindi niya kaya.

"Themarie?" Pukaw nito sa kaniya.

Tumingin siya sa singkit nitong mga mata. "Hmm?"

"Can i make love to you now?" He asked softly.

Ngumiti siya. "Do you have to ask?"

Kaagad na bumaba ang labi ng binata sa mga labi niya. Napaungol siya ng malasahan
niya ang binata. God. His lips were intoxicating, like an aphrodisiac. Ayaw niyang
maglayo ang mga labi nila.

His lips feel so food against hers.

But too soon, Shun pulled away to trailed kisses down her jaw line. Nararamdaman
niya ang pag-iinit ng katawan niya. Napaliyad siya ng sapuin nito ang isa sa
mayayaman niyang dibdib.

"Oh." She moaned as Shun take her dress off.

Shun's touch is addicting. Gusto niya ang masuyo nitong paghimas sa tagiliran niya,
pababa sa pang-upo niya at pinisil iyon, kapagkuwan ay nagpatuloy ang kamay nito sa
paglalakbay patungo sa gitnang bahagi ng hita niya.

"Oh!" Themarie body arched as Shun slid one finger inside her.

Her toes curled. Her eyes shut. Her breathing ragged. She's so wet as Shun slowly
move his finger in and out of her.

Tumaas ang balakang niya at iginalaw iyon para umayon sa galaw ng mga daliri ng
binata. Her body is burning in pure bliss and Shun Kim's hot mouth suckling her
nipples are adding to the pleasure.

Napasinghap sa sarap si Themarie ng maramdamang dalawang daliri na ni Shun ang nasa

loob niya at naglalabas-pasok. Hindi na niya kayang habulin ang hininga habang
paulit-ulit siyang nilalabasan dahil sa sobrang sarap na pinapalasap sa kaniya ni
Shun.

Themarie didn't know when an orgasm began and when it started. She just keeps on
moaning, writhing and groaning in pleasure oh Shun's master touch.

The pleasure was too much for Themarie, she exploded again. She screamed Shun's
name as he plunge himself inside her, filling her, stretching her wet-hot walls.

"Oh, Shun!" She was chanting his name in delirious state. "Harder, baby. Faster.
Oh!"
Shun plunged his manhood deeper. He buried himself deep inside her and then he
began moving- in and out. In and out.

In and out until Themarie was moaning Shun's name as she orgasm again.

In every orgasm, Themarie swear she saw stars behind her close eyelid.

Napayakap siya sa binata ng maramdamang mas naging desperado ang bawat hugot at
baon nito sa pagkababae niya. His movement becomes intense and deliriously
pleasurable.

Themarie wrapped her legs around Shun's waist and pulled him closer, deeper inside
her. Pinipigilan ni Themarie na mapaungol ng malakas baka may makarinig sa kaniya.

Shun keeps on thrusting deeply, harder and faster. Until he buried his hard as rock
manhood inside her and spurt his hot seen.

"Shun!" Her body arched.

"Themarie!" He moaned and collapsed on the bed beside her.

Pareho sila hinihingal ng binata habang magkatabing nakahiga sa kama niya.

Naramdaman ni Themarie na tumagilid si Shun at niyakap siya ng mahigpit. "Don't

leave me, Thems. Choose me."

Nakapikit ang mata niya kaya alam niyang akala ni Shun at tulog siya.

Let me hear those three magic words, Shun. And I'll run away with you right now.
Pepeng hiling niya kay Shun.

Naramdaman niyang may humaplos sa pisngi niya. And them a feathery kiss was place
on her cheeks.

"I want you, Themarie Alfonso." Anito sa seryusong boses. "And no one is going to
steal you away from me. No one."

HINDI ALAM ni Themarie na nakatulog pala siya. Nagising siya na may tumatapik sa
balikat niya.

Nagmulat siya ng mata at nagtama ang paningon nila ni Terron.

Disappointment washed over her when she didn't see Shun. And Terron saw the emotion
in her eyes.

"Umalis na siya kani-kanina lang." Imporma sa kaniya ni Terron.

Bumangon siya at lihim na napangiti ng makitang naka-pajama na siya. Mukhang

dinamitan siya ni Shun habang tulog siya.

That man is sweet when he wants to be. Pero nakakairita rin ito kapag galit at
nakasara ang isip sa mga paliwanag niya.

"May nakakita ba sa pag-alis niya?" Tanong niya na nag-aalala baka may nakakita
rito.

Umiling si Terron. "That guy have some mad skills. Kung hindi ko pa siya nakitang
tumalon mula sa tuktok ng mataas na pader kanina, hindi ko malalamang nakaalis na
siya."

Themarie grinned. "That's my hell boy." She felt proud of her man.
Her man.

She already staked a claim on Shun. Nakakatawa. Ni hindi pa nga nito sinasabi ang
tatlong katagang hinihintay niya.

Umiling-iling so Terron kapagkuwan ay sumeryuso ang mukha. "Thems, i don't want to

cut your happiness short, pero pinapaalala ko lang sayo. One month and two and a
half weeks nalang ang kayaan mo. Sa tingin mo, magagawan mo ng paraan ang kasal
natin para hindi matuloy?"

Bumuntong-hininga si Themarie. Kaagad na nawala ang kasayang naramdaman niya.

"Wala pa akong maisip, Terron." Pag-amin niya. "Natatakot ako sa gagawin ni Daddy.
He's one of the most influential men in England, Terron. Napakadali lang para kay
Daddy na sirain kung ano man ang naipundar ni Shun para sa sarili niya. Natatakot
ako sa kayang gawin ni Daddy."

"If you let fear rule your decision, then I'm afraid you'll lose Shun Kim. At
nasisiguro kong pagsisisihan mo 'yon."

Lumunok siya para pigilan ang luhang gustong kumawala sa mga mata niya. "Mahal ko
si Shun, Terron. Hindi ko kayang mawala siya."

"Then do something to keep him." Ani Terron saka nanunudyong ngumiti. "Now, take a
freaking bath. You reek of sex."

Malakas na tumawa si Themarie saka naglakad patungo sa banyo na nakakonekta sa

kuwarto niya. Papasok na sana siya ng magsalitang muli si Terron.

"We have a luncheon in Florence the day after tomorrow." Anito. "Kailangang sumama
ka sakin. Gusto kang makita ni mama."

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. "Paano ko 'to sasabihin kay Shun?" Siguradong
magagalit na naman ito at nakasara na naman ang isip sa paliwanag niya.

Terron chuckled. "Tell him and make sure he won't assassinate me."

That made Themarie chuckle. Hmm. Hindi nalalayo ang sinabi nito sa ideya ni Shun.
Ang lalaking 'yon talaga.

A/N: Ang halay talaga ng dalawang 'to.

COMPLETED

CHAPTER 18

HINDI napigilan ni Shun ang ngiting kumawala sa labi niya ng makita si Themarie sa
labas ng pintuan ng condo niya. Nang makarinig siya ng katok, hindi niya inaasahan
na si Themarie ang kumakatok.

"Hey." Anito na may naiilang na ngiti.

"Hey." Nilakihan niya ang bukas ng pinto. "Pasok ka."

Pumasok si Themarie sa loob ng condo niya. When she passed him, her scent enveloped
him making him hard.

Fuck!

Isinara niya ang pinto saka hinawakan ang dalaga sa beywang at ipininid ito sa
nakasarang pinto.
"Shun..."

They were almost touching, making his manhood stiffer. Tumatama ang hininga nito sa
mukha niya at napakabango niyon. Her breath smells like fresh air in the summer
season.

Shun gulped. "I want to kiss you."

"Hmm-mm." Her eyes were slowly dropping half-close.

His thumb runs over her lower lip. So smooth. "Pero engage to be married ka na sa
iba."

"Hmm-mm." Nakasara na ngayon ang mga mata nito.

He smirked. "And i don't really give a fuck."

Shun pinned her hard and kissed her hard. It wasn't a soft kiss. It was a kiss full
of need, passion and lustful desire.

Nang maghiwalay ang labi nila, pareho sila hinihingal.

"Themarie..." he kissed the tip of her nose softly. "Anong ginagawa mo rito? Bukas
pa tayo aalis patungong Florence 'di'ba?"

After their love making in her room yesterday, they talk about their mission. At
napagkasunduan nilang sa makalawa sila tutungo sa Florence para mag-imbestiga. And
that day is tomorrow.

"Ahm," nag-iwas ito ng tingin. "Magpapaalam sana ako sayo."

His heart thundered. Hindi niya maiwasang hindi magulat. Nagpapaalam ito sa kaniya?
He felt happy all of the sudden.

"Saan ka pupunta at magpapaalam ka?" Tanong niya habang hinuhuli ang mailap nitong
nga mata.

Sa wakas, tumingin din ito sa kaniya. She seems nervous. "Ahm, I'm attending a
Luncheon tomorrow."

"And?" May masama siyang pakiramdam sa pamamaalam nito.

"With Terron."
Kaagad na binitiwan niya ito na para bang napaso siya. He cursed under his breath.
Si Terron na naman! Ayaw niyang marinig ang pangalan ng lalaking 'yon!

He turns his back on Themarie then storm towards the long sofa. He's pissed off and
jealous!

"Shun—"

"Go." His voice was cold and unfeeling. "Sumama ka sa kaniya."

Narinig niyang malakas itong bumuntong-hininga.

"Shun, kaya nga ako nagpapaalam diba? Para ipaalam sayo na kasama ko bukas si
Terron kaya hindi ako makakasabay sayo patungong Florence. Doon nalang tayo
magkita."

His feature darkened. He's blood is boiling in anger and fucking jealousy. Green is
really not his favorite color.

Huminga siya ng malalim saka humarap kay Themarie. She looks so beautiful. At
napakasakit kasi ang nakikita ng mga tao na kasama nito ay ibang lalaki at hindi
siya.

He really wanted to assassinate Terron.

"Hell boy," hinaplos nito ang pisngi niya. Her eyes were tender as she looked deep
in his eyes. "I maybe am assuming for doing this. Nagpapaalam ako kasi pakiramdam
ko magagalit ka."

His anger melted. Shit! "Halata bang nagseselos ako?"

Themarie giggled. "Yes."

He rolled his eyes. "Yes, I'm jealous." He sighed. "Kailangan mo bang sumama sa
kaniya? It's just a Luncheon."

"Luncheon with some influential people in Florence. Kasama roon ang mga magulang ni
Terron. They want to see me."

Nalukot ang mukha niya sa selos. "Buwesit. Bakit ba gusto ka nilang makita? Gusto
ka ba nila para sa anak nila?"
Tumango ang dalaga. "Yes. They like me for Terron. Mabait si mama Tara at Papa
Ferreo."

His heart twisted in pain. "Ganoon ba?"

"Yes."

"Kailan ang alis mo?"

"Mamayang hapon."

"Ingat ka kung ganoon." Aniya at niyakap ito.

His jealousy won't do any of them good. Kahit anong gawin niya, kahit pag-aari niya
ang katawan at puso nito, still, the fact remains that she is Terron's and not his.

It hurts so much.

"I'll see you in Florence then, babe." Aniya at binitiwan ito.

Themarie smiled and pressed her lips on his. "Pagkatapos ng Luncheon bukas,
hahanapin kaagad kita."

"Saan ang Luncheon?"

"Sa Dashwood Castle."

Kumuyom ang kamao niya. "Alam ba ng lalaking 'yon ang namamagitan satin?"

"Oo. And trust me when i said that he doesn't want to marry me. Para sa kaniya, ako
ay kapatid niya at para sakin, kuya ko siya."

Umingos siya. "Kapatid? E bakit

sweetheart
ang tawag niya sayo. Ano 'to, lokohan?"

Inirapan siya ng dalaga. "That's his endearment to me. Ganoon na talaga ang tawag
niya sakin noon pa."

Shun grimaced. "Sweetheart? Honey? Ako ba talaga pinaglololoko mo, Themarie? A guy
used endearment when a girl is special to him. I call you
'babe'
because you are special to me."
Nagsalubong ang kilay niya ng makitang kumislap ng kasayahan ang mata ni Themarie.
They glint in delight.

"Special ako?"

"'Yon lang ang narinig mo sa haba ng sinabi ko?" Sarkastikong aniya.

Mahinang tumawa si Themarie. "E sa 'yon lang ang nakakuha ng interes ko."

Pinaikot niya ang mga mata. "Yes, you are special. Sa tingin mo magseselos ako kung
hindi? Mag-iisip ba ako ng assassination plan kay Terron Dashwood kung hindi?"

"Okay."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Pagkatapos kong sabihing espesyal ka, okay
lang ang sagot mo?"

Themarie chuckled and kissed him. "Special ka rin sakin, hell boy."

Pakiramdam ni Shun ay umakyat ang lahat ng dugo niya sa kaniyang pisngi. Fuck!
Please! Please!
Tell me I'm not fucking blushing!

Pinukol siya ng kakaibang tingin ni Themarie saka tinusok-tusok ang pisngi niya.
"Namumula ang pisngi mo, hell boy." Amusement danced in her eyes. "Did i make you
blush?"

"No!" Tinalikuran niya ito. "Umalis ka na."

Tinawanan lang siya ni Themarie saka niyakap mula sa likuran. Her breast pressed
against his back. Shun suppress a blissful groan. Dibdib palang, naninigas na ang
alaga niya, ano pa kaya kung pagkababa na nito na nakadikit sa katawan niya, baka
nangisay na siya.

Tsk!

Mariing kinagat ni Shun ang ibabang labi ng maramdamang hinalikan siya ni Themarie
sa batok. Nagsitaasan ang mga balahibo niya. Hindi lang iyon ang tumaas, pati rin
ang bagay na nasa gitnang bahagi ng hita niya.

Curse you, Pénis! Stop reacting!

"See yah tomorrow, hell boy." Themarie kissed him on the neck again and then left.

Para siyang lobo na nawalan ng hangin. Napaupo siya sa sofa at bumaba ang tingin sa
alaga niya.

"What the fuck is wrong with you? I'm trying to stop myself from fucking her brains
out for goodness sake!"

At bilang sagot ng alaga niya, mas tumayo pa ito at nanigas lalo.

"Fuck! I need an icy cold shower."

THE luncheon went well. Nakausap ni Themarie ang mga magulang ni Terron. They seem
excited about the upcoming wedding, well, Themarie wasnt.

Pagkatapos niyang makipag-usap sa mga magulang ni Terron, sinamahan siya ng binata

para maglakad-lakad sa kabuo-an ng palasyo. Nang mapagod silang dalawa, umupo sila
isang bench na nakaharap sa malawak na harden ng mga Dashwood.

"So," Tumingin sa kaniya si Terron. "May naisip ka nang plano para sa inyo ni Mr.
Kim?"

Mabilis siyang umiling. "Kagabi ko pa pinag-iisipan kung paano pero wala talaga
akong maisip na ideya. I want to protect Shun from Dad."

Tumingin si Terron sa harden. "I could just back out."

Nanlaki ang mga mata niya. "No. Hindi mo iyon puwedeng gawin. Alam mo naman siguro
na kapag nag back-out ka sa kasal natin, malaking halaga ang babayaran ng pamilya
mo sa pamilya ko."

"I know." Terron grumbled. "But i can't let you marry me when i know that you will
not be happy with me."

Bumuntong-hininga siya. "Our life sucks."

"Yeah." Terron agreed. "In Royalty and nobility, love is not a luxury we can have."

Tumango siya. "Responsability before blood. I know."

Themarie felt deafeated. Bagsak ang balikat niya hanggang sa makatanggap siya ng
mensahe galing kay Shun. They exchange number after they learn that they are
partners.
'Babe, where are you?'

Kaagad niyang sinagot ang mesahe.

'With Terron.'

Mabilis na nag reply sa kaniya si Shun.

'I'm outside Dashwood's Castle. We have to make a move on our mission. Hihintayin
kitang lumabas diyan.'

'Im coming.'
Themarie texted back.

Humarap siya kay Terron. "Kailangan ko nang umalis. May gagawin pa ako."

"O, sige. Halika, ihahatid kita sa labas."

Side by side, they walk towards the exit.

Nang makalabas si Themarie sa malaking gate, kaagad niyang nakita si Shun na

nakasakay sa Mustang. Nang magtama ang mga mata nila, nginitian siya ni Shun.

She smiled back and went to enter the passenger seat.

Humarap siya kay Shun at napasinghap siya sa gulat ng kuyumusin ni Shun ng halik
ang mga labi niya. Napaungol siya sa bibig nito habang tinutugon ang halik nito.

"Babe..." he whispered against her lips. "I miss you."

"Hmm-mm." Kinagat niya ang pang-ibabang labi nito. "Na miss din kita."

Shun smiled againt her lips and then dropped sweet three little kisses on her lips.
"So, kumusta ang luncheon?"

Tumaas ang kilay niya habang sinusuri ang mukha ni Shun. Behind his smile lies his
possessive and jealous face.

Hmmm...
Ngumiti siya ng pagkatamis-tamis. "The Luncheon went well. Palagi kaming magkatabi
ni Terron. Magkahawak ang kamay namin kasi iyon ang gusto ng mga magulang niya. We
shared—"

"Please tell me that you didn't share kisses." He sneered. Madilim ang mukha nito
at halata ang selos sa mukha.

Mahina siyang natawa. "We shared glances and words."

Kaagad na nabawasan ang madilim nitonf mukha. "Good." Hinalikan ulit siya nito.
"Let's go to one of Romano X's headquarters here in Florence. My boss just sent me
their address."

"Okay. Let's go."

Hinalikan muna siya ni Shun bago pinaharurot ang sasakyan patungo sa destinasyon
nila.

NAKARATING sila sa gate ng isang malaking bahay. The house looks gloomy and dark.
It's menacing to look at. Damn. Kinakabahan si Themarie. Sanay siyang mag-isa lang
siya sa isang misyon.

Bumaling sa kaniya si Shun saka hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa. "At
least naaayon ang suot mo sa gagawin natin."

Bumaba ang tingin niya sa kaniyang suot na ankle boots, denim jeans at baby pink
tops. Pasalamat nga siya at hindi ganoon ka pormal ang Luncheon.

Tinaasan niya ito ng kilay. "Aakayatin natin ang bahay na yan?"

Ngumisi si Shun. "Yes, babe. We will."

Lumabas ito ng sasakyan at sumunod siya. Walang bantay ang gate pero may CCTV
naman.

Lumapit siya kay Shun na nakatingala sa camera na nasa labas ng gate habang hawak
ang cell phone nito. As she stood beside him, she saw how good Shun is in hacking
using only his phone.

"I block all the cameras." Ani Shun habang abala pa rin sa cell phone nito.

His hair is disbeheld. He's wearing white shirt, leather jacket, faded jeans and
rubber shoes. He looks ragged with his look. Lumakas ang tibok ng puso niya. Damn.
Ang guwapo talaga ng lalaking 'to.

He looks so cool with his phone. Damn!

"Okay." Sabi niya at ekspertong inakyat ang gate.

Shun gaped at her skill. Nginitian niya ang binata at kinindatan. "Halika na,
hellboy."

Katulad niya, ekspertong umakyat si Shun sa gate.

"Maghiwalay tayo." Ani Shun sa kaniya. "I take the left side of the house. Thirty
minutes tops. Dito tayo magkita." Ipinalibot nito sa braso sa beywang niya saka
siniil ng maiinit na halik ang labi niya. "Mag-ingat ka." With that, he left.

Napangiti si Themarie. Natutuwa siya na may tiwala sa kaniya si Shun. She's happy
that he doesnt treat her like a china doll porcelaine. She's delighted to know that
Shun treat her like an equal.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka maingat na nagtungo sa kaliwang

bahagi ng bahay. Her move was stealthy. Her feet doesnt make a sound when it come
contact with the ground.

Wala siyang dalang armas para ipagtanggol ang sarili niya.

It was near dusk. Walang masyadong bantay sa labas ng bahay. Pero nang makapasok
siya sa loob, nanlamig ang katawan niya ng makakita ng sampong kalalakihang armado.

"Shit." Themarie hissed under her breath. Mabilis siyang nagtago sa likod ng
dalawang malalaking base na magkatabi.

Narito sila para mag-espeya, hindi para makipaglaban.

Sinuri niyang maiigi ang mga hawak na baril ng mga kalalakihan. They are high
calibre. Expensive. Powerful. At sa uri ng suot ng mga ito, mukhang hindi ang mga
ito pipitsugin.

Akmang aalis na siya ng marinig ang usapan ng mga ito. They spoke in Italian so she
perfectly understands.

"Boss said to ready. We are going to rob a bank tonight."

Anang boses lalaki.
Napamura siya. Mabilis na inilabas niya ang cell phone at nagpadala ng mensahe kay
Shun tungkol sa narinig niya saka pasimpling pumasok sa isang silid na malapit sa
pinagtataguan niya.

Themarie froze when she saw the content of the room. Napakaraming dikalibreng
baril, pampasabog at iba pa na naka-imbak sa nasabing silid. Good heavens! Ano ba
ang binabalak ng sindikatong 'to? Pasabugin ang buong Florence?

Mabilis siyang tumalilis palabas ng silid at maingat na bumalik sa labas ng gate

para doon hintayin si Shun.

Thirty minutes had already passed.

Nag-aalala na siya kay Shun at akmang susundan ang tinahak na daan ng binata ng
makita niya ito na lakad-takbong lumalapit sa kaniya.

"What did you find?" Kaagad na tanong niya.

Shun's face become strained with worry. "Bombs. Lots of bombs. More than twenty
armored car and a room for of Drugs worth billions i think."

"Oh, God."

"Yeah. Oh, God." Hinawakan siya ng binata sa braso saka hinila patungo sa sasakyan
nila. "You drive."

Siya ang nagmaneho habang abala si Shun sa cell phone nito.

"I re-activated their cameras again." Anito. "Anyway, magrereport ka ba sa boss

mo?" Kinunotan siya nito ng nuo. "Who's your boss, by the way?"

Naumid ang dila niya sa tanong nito. Does she trust Shun enough to open the
organization she was in?

Themarie narrowed her eyes on the road. "Ikaw, sino ang boss mo?"

"Lord Vandreck. Code name niya— shit!" Napamura si Shun ng bigla niyang inapakan
ang brake at napasubsob sila pareho. "What the fuck, babe?!"

Marahas siyang bumaling sa binata. "Lord Vandreck? Siya ang boss mo?"

Tumango si Shun.
Mahina siyang natawa. "Damn. He's my boss too."

COMPLETED

CHAPTER 19

HINDI makapaniwala si Themarie na magkapareho sila nang boss ni Shun. Lord Vandreck
sent Shun to kill Chi Wong, and he sent her to kill and stole from Chi Wong. Ganoon
din ang nangyari sa kapatid nitong si Zy Wong.

Siya ang nagnakaw, si Shun ang pumatay. Napailing-iling siya.

"What now?" Tanong ni Themarie kay Shun habang nasa loob pa rin sila ng sasakyan na
nakaparada sa gilid ng kalsada.

"Sasabihin natin kay boss ang nalaman natin. Mission accomplished. 'Yon lang naman
ang pinapagawa niya diba? Wala siyang sinabing patayin o wasakin ang sindikato."

Tumango siya saka bumuga ng marahas na hangin. "Yeah. Mission accomplished." Parang
may kumurot sa puso niya ng maisip na baka uuwi na ito sa Pilipinas ngayong tapos
na ang misyon nilang dalawa. "Uuwi ka na?" She felt like choking.

Tumango si Shun. "Oo. Ano pa ang gagawin ko rito? I don't want to see you get
married to another guy, so I'm leaving."

"Iiwan mo ako." It wasn't a question.

"Iniwan mo rin naman ako noon." Shun pointed out. "Patas na tayo."

Her heart broke. "So you want to get even? 'Yon ba ang dahilan kaya niyakap mo ako
at hinalikan?"

Mapaklang tumawa si Shun. "Themarie, kung alam mo lang ang nararamdaman ko at kung
ano ang laman ng isip ko, hindi mo masasabi ang bagay na iyan."

Bumaling siya sa binata. "Kung ganoon sabihin mo sakin kung anong nararamdaman mo."
Sabi niya na para bang napakadali niyon gawin.

Malungkot na ngumiti ang binata. "What's the use, Themarie? Kahit naman anong gawin
ko, ikakasal ka pa rin. Sasaktan lang natin ang isa't-isa kapag hindi pa tayo
maghiwalay ngayon. Or are you willing to abandon everything here and come back to
the Philippines with me? Kung kaya mong iwan ang lahat dito sa Tuscany para sa
sumama sakin, ipagsisigawan ko ang nararamdaman ko para sa'yo."

"I can't abandon my father and country. I'm sorry. Hindi ako pwedeng sumama sa'yo
sa Pilipinas."
Responsibility before love.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi para pigilan ang luha na gustong kumawala sa
mga mata niya. She feels like her heart is being wrench away from her ribcage. It
hurts so much. "Wala akong ibang kapatid. Ako lang ang tagapamana ni Daddy. Siguro
nga dapat ka nang umuwi," Parang pinipira-piraso ang puso niya habang nagsasalita.
"hindi ako puwedeng sumama sayo."

"Okay." Walangemosyon ang mukha nito pero puno naman ng sakit ang kislap ng mga
mata nito."Uuwi na ako sa Pilipinas. Tapos na ang pakay ko sa bansang ito. I don't
belong here, Thems," he exhaled loudly and pain shadowed his eyes, "and as much as
it pained me, you don't belong to me either."

Umiling siya, ngayon ay namumuo na ang luha sa mga mata niya. "Huwag mong sabihin
'yan. Shun, I love y—"

"Stop torturing me, Themarie!" Sigaw nito sa kaniya, ang mga mata nito ay
nagmamakaawa at nababasa niya ang sakit na nakapaloob do'n. "Tama na. Masakit na.
Okay, you love me, but what can those three words do? Wala! Kahit pa hanggang
langit ang pagmamahal mo sakin, walang mangyayari. Sasaktan lang natin ang isa't-
isa. You are breaking my heart without you knowing it. Jesus, Themarie! I want to
fight for you, i really do. But how can i fight when in the first place, you
weren't mine to begin with. Give me some fucking break. I already went insane
searching for you; i don't want to totally lose my sanity now that I'll lose you.
I'm barely hanging on my sanity. Sa tingin mo ayos lang sakin na ikasal ka sa
iba?!" Puno ng galit at selos ang mga mata nito. "Masakit na masakit na isiping
ikakasal ka sa iba. Bakit? Dahil mahal na mahal kita, Themarie Alfonso! Mahal na
mahal! Kahit pa nagsinungaling ka sakin, kahit pa pinagmukha mo akong baliw at
tanga, kahit pa sinaktan mo ako ng hindi mo namamalayan, mahal na mahal pa rin
kita. So please, i beg you! If you can't be with me, don't tell me that you fucking
love me."

Napipilan siya sa lumabas sa binig nito. Tears stream down her eyes. She can feel
and hear her heart breaking into tiny pieces.

"Hindi ako puwedeng sumama sayo." Nasasakyang sabi niya. May responsabilidad siyang
hindi niya puwedeng talikuran.

And his father will kill Shun or destroy him. Hindi hahayaan ng ama niya na masira
ang pag-iisa ng pamilya Vitale at Dashwood.

Tama nga ang sinabi ni Terron. For nobility and royalty

'love is not a luxury, its responsibility'
.

Tumango si Shun saka nginitian siya. Mukhang hindi ito nasiyahan sa ngiting
ibinalik niya, dumukwang ito para halikan siya sa mga labi.

God. He tastes to good!

I will miss him. My hell boy.

Pinakawalan ni Shun ang mga labi niya saka hinaplos nito ang pisngi niya. "Mag-
ingat ka, okay? Kapag may kailangan ka, tawagan mo lang ako. I'll be there."

Tumango siya habang umiiyak. "Okay." But she'll never call him. Never.

Nagpalit sila ng puwesto ni Shun. Ito na ang nagmaneho hanggang sa makarating sila
sa palasyo ng mga Dashwood.

"Be safe." Anito.

Hindi siya nagsalita. Lumabas siya ng sasakyan at nakatungong pumasok sa loob ng

gate ng palasyo. Guards didn't stop her, they let her in knowing who she is. Hindi
siya lumingon kay Shun. Hindi siya lumingon para alamin kung iniwan na siya nito.

God. It hurts so much!

Mabilis ang lakad niya hanggang sa tumama siya da isang bulto.

"Sweetheart?"

Nag-umpisa siyang humagulhol ng marinig ang boses ni Terron. "He left me." Umiiyak
na sabi niya. "Iniwan na niya ako, Terron."

Terron instantly wrapped his arms around her and rubbed her back. "Tahan na.
Magiging maayos din ang lahat."

"I hardly doubt that, Terron. Hindi na maayos ang lahat. I can't abandon my
father." Puno ng pait ang boses niya saka walang imik siyang umiyak.

Her life sucks. Wala talaga siyang happy ever after. Bakit ba siya umasa? Si Shun
nga ang prinsipe ng buhay niya pero hindi naman pang-fairytale ang pagmamahalan
nila.

Hindi niya alam kung magiging masaya siya sa kaalamang mahal siya ni Shun. He loves
her. Themarie didn't know if she'll celebrate or die in heartbreak.
AFTER Shun talk and reported to his boss about their now accomplished mission, he
book a flight home. He made his mind go blank. If only his heart would stop beating
for that woman. Kung may nagsabi sa kaniya tatlong buwan ang nakakaraan na
mawawasak ang puso niya dahil sa isang babae, baka tinawanan niya ang kumag na
nagsabi niyon at i-a-assassinate niya.

Who would have thought that Shun will fall in love? Sino nga ba ang mag-aakala na
ang kutongerong si Shun Kim na palaging sinasamantala ang mga kaibigan niya ay mag
mamahal ng sobra-sobra?

Even he didn't thought of it. And now, look at him. He feels like dipshit.

Shun loves Themarie. Gusto niyang ipaglaban ang pagmamahalang nararamdaman niya.
But hearing Themarie say those words in the car, alam niyang dapat niyang irespito
ang desisyon nitong huwag sumama sa kaniya at hayaan itong manatili sa Tuscany. She
has responsibility and de does too. Maraming bata sa lansangan na nangangailangan
ng tulong niya.

Shun can't stay in Tuscany even if he wants too.

He has responsibility to his employees and to those kids that's now under his care.
Kahit gaano pa niya kamahal si Themarie, walang patutunguhan ang pagmamahalan nila.
Kahit uuwi na siya at iiwan si Themarie, hindi pa rin niya matanggap na hindi para
sa kaniya ang dalaga.

Sabi ng iba, Love will make you happy. Kalokohan 'yon. Puro kasinungalingan. Love
will crush you, hurt you and ruin you. Bakit ka pa magmamahal ng isang tao kung
hindi naman kayo para sa isat-isa. What's the use of loving if you aren't meant to
be together.

Love is full of shit. That's the truth about love. Love may make you happy and
contented but it will also make you experience hell in the highest form.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka naglakad papasok sa eroplano na

sasakyan niya pauwi sa kung saan siya nararapat.

Naririnig ni Shun na unti-unting pagkakapira-piraso ng puso niya. He can feel his

heart bleeding, but what choice does he have? He can't assassinate Themarie's
fiancé and father.

Jesus Christ!
I'm becoming a murderer! He must really love Themarie for him to think of killing
those two every chance he got.

Shun sighed then he heard his phone rang. Napipilitan siyang sinagot ang tawag.
"Shun, my man, kumusta na ang pinapahanap ko?" Si Lash ang nasa kabilang linya.

"Hindi ko pa nahahanap." Walang buhay na sagot niya.

Nawalan ng imik ang nasa kabilang linya. Then a stunned voice of Lash filled his
ears. "Huh? Kailan mo pa hindi nahanap ng pinapahanap sayo? Magugunaw na ba ang
mundo?"

He rolled his eyes. "Fuck off."

Tumawa lang si Lash. "No wonder naguumpisa nang mairita si Knight. Nakausap ko siya
kanina at wala pa raw balita sayo tungkol sa pinapahanap niya. I told him 'same
here', and he doesn't look happy at all. Ano ba ang nangyayari sayo?"

Kung ibang tao siguro ang nagtanong sa kaniya, baka binulyawan niya. But he
considered Lash as one of his friend, and he might need some advice.

"I fell in love, Lash. 'Yon ang nangyari sakin." Tahimik na sabi niya saka
mapaklang natawa. "I fell fucking in love and i feel like fucking shit."

"Woah." Lash puffed a breath and spoke. "Was it her? 'Yong babaeng kasama mo sa
cruise ship ko?"

"Yes."

"So? What are you going to do about that?"

"Nothing. Ikakasal na siya sa iba."

"Oh, tapos? Hahayaan mo nalang? Damn, man, nasaan si Shun Kim na palaging may
naiisip na paraan? Nasaan ang kaibigan kong mandurugas na sasamantalahin lahat ang
pagkakataon na nakikita? Shun, fight for her you lunatic!"

Napangiti siya. "I can't."

Noon, siya ang nagbibigay ng advise sa mga kaibigan niya tungkol sa love life ng
mga ito. Tumutulong siya para maging masaya ang mga ito. Advising his friends were
easy, but applying those advises to him is really hard to do.

"At bakit?" Hindi makapaniwalang tanong nito. "And please don't tell me that she's
getting married. Hanggat hindi pa siya kasal, magpag-asa ka pa—"
"Her father is the Duke of Tuscany, Lash. She's engage to be married with the
future Duke of Florence!" Galit na putol niya sa kaibigan. "Ano pa ang pag-asa ko
ro'n? I'm just a fucking commoner, Lash! My name doesn't have a tittle before it."

Bumuntong-hininga si Lash. "Shun—"

"Shut up, Lash. Alam ko ang ginagawa ko."

"Fine." Lash sighed. "Huwag mo nang hanapin si Nez. Idagdag mo nalang sa Charity mo
ang binayad ko."

"Charity?"

"Yeah. Calyx told me."

Fuck you, Calyx.

"Okay."

"Bye, man."

"Yeah. Sure."

Nakahinga siya ng maluwang nang mawala ang kausap sa kabilang linya. Tamang-tama
naman na nag-uumpisa nang gumalaw ang eroplanong sinasakyan.

Tumingin siya sa labas ng bintana. "Goodbye, Themarie."

NANG makauwi si Themarie sa bahay nila, she spend her day crying her heart out.
Kinaumagahan, pinatawag siya ng kaniyang ama at nagulat siya ng madatnan si Terron
sa opisina ng ama niya.

Nagtama ang mga mata nila ni Terron. Ngumiti ito sa kaniya.

"Hey." Hinawakan nito ang kamay niya ng makaupo siya sa upuan na nasa harapan nito.

"Hi." Walang buhay na bati niya at bumaling sa kaniyang ama. "Hi, Dad."

Tango lang ang tugon nito.

Isang mahabang katahimikan ang nagdaan bago nagsalita ang kaniyang ama.
"This came out last night." May inilapag itong diyaryo sa ibabaw ng mesa saka
matiim na tumitig sa kaniya. "Is there anything you want to say about it?"

Nakakunot ang nuong binasa niya ang laman ng diyaryo. She inwardly gasp, her eyes
widen at the article in front page.

HAVING AN AFFAIR BEHIND HER FIANCE'S BACK.

Sa ibaba niyon ay larawan nila ni Shun na nagkalapat ang mga labi. The picture was
taken yesterday. When they were in the car, kissing like nobody cares.
Nanlamig ang buong katawan niya na tumingin sa kaniyang ama. "Dad, i can explain."

"No need." Walang emosyon ang mukha nito. "I agreed with your freedom for two
months, but not anymore. You are to stay in this house twenty-four/seven. I don't
want you meeting this man—"

"He already left me, Dad." Hindi napigilan ni Themarie ang luhang kumawala sa mga
mata niya. "Don't bother telling me not to meet with him, he already left the
country and went back to the Philippines."

A stunned expression crosses his father's face. "Philippines?"

Tumango siya at mahinang natawa. "Maybe it's Vitale's family fate. We always fell
in love in the Philippines. You meet mom there and i met Shun there. I love him,
Dad. But i also know that i have responsibility. I have no other sibling. I am your
only heir."

Sa unang pagkakataon simula ng mamatay ang ina niya, lumambot ang ekspresyon ng
mukha ng kaniyang ama. "Thank you for choosing your responsibility. But you are to
be married with Terron. I cannot change that. It will cause a scandal and our
family reputation with be at stake."

His father looked at Terron who had been silent. "I'm really sorry, Terron, but you
have to understand that the wedding have to happen even after this."

Tinapunan ng tingin ni Terron ang diyaryong nasa ibabaw ng mesa. "What are you
planning to do with that article, your grace?"

Bumuntong-hininga ang ama niya. "I will tell the press that it was just a ploy to
scandalize both of our family. If this man already leaves the country, we don't
have a problem. I will tell the press that the picture was edited or some sort."

Tumango si Terron. "And the wedding?"

"I already talk to your parents and we already change the date."
Kaagad na kinabahan si Themarie sa narinig. "Change the date?"

"Yes. You two will get wed two weeks from now."

Themarie's stomach dropped. Parang may bombang ihinagis sa kaniya at nang sumabog
ay nawasak hindi lang ang puso niya kundi ang pag-asa at plano niya. She wanted to
go after Shun. Pero sa mga nangyayari ngayon, hindi na niya makikita pa ang
lalaking mahal niya.

"And Themarie?" Pukaw sa kaniya ng ama.

Nag-angat siya ng tingin. "Yes?"

"In two weeks' time, i will give this man," tinuro nito ang larawan ni Shun sa
diyaryo, "a fair chance to fight for you. If he returns, i might change my mind
into marrying you off with Terron. But, you are not allowed to call him." Bumaling
ito kay Terron. "You too. You are not allowed to tell this man to come back. He has
to come back with his own free will. If he loves my daughter, he will come back. If
he isn't," tumingin ito sa mga mata niya. "Then I'm sorry, Themarie, you will get
married."

Napalunok siya at mariing ipinikit ang mga mata.

Please, Shun, please, come back.

A/N: So, ipopost ko ngayon ang SYNOPSIS ng POSSESSIVE 9: Lash Coleman. Sana
magustuhan niyo. It only means na malapit nang matapos si Shun Kim.

COMPLETED

CHAPTER 20

A WEEK later and Shun was a messed. He didn't shave. He seldom took a bath. He
seldom eats. He never answered his calls and messages. And he never leaves his
house. He's mending his broken heart and it wasn't healing at all.

Damn it!

He dropped his phone on the floor as he drink the remaining content of the bottle
of rum in his hand. Nakahiga siya sa mahabang sofa habang nilalasing ang sarili
para makalimutan ang babaeng 'yon. Sa halip na maka move on at makalimot, mas
lumalala pa ang pangungulila niya kay Themarie.
Nababaliw na nga yata talaga siya. He was even contemplating if he will put himself
in a Mental Institution.

Bumuga siya ng marahas na hangin saka pinulot ang cell phone niya sa sahig. Then he
called Ymar.

"Hey, my man." His voice was slurred, halatang lasing siya.

"Shun?" Paninigurado ni Ymar. Maybe he doesn't sound like himself.

"Yeah. It's me." Sinubukan niyang umupo sa sofa pero wala siyang lakas kaya
napahiga siya ulit. "Hey, ahm, can you tell your girlfriend to make a reservation
for me?"

"Reservation?" Naguguluhang ulit ni Ymar.

"Yes. Reservation in the Mental Hospital." Mahina siyang tumawa. "I'm losing it,
Ymar. And it's because of a fucking woman who i love so much but she's getting
married. Nababaliw na ako. I want to go back to Tuscany. Pero paano kung hindi na
niya ako tanggapin? Paano kung nagbago na ang isip niya at hindi na niya ako mahal?
Baka magpakamatay na talaga ako, Ymar, hindi lang ako mabaliw. Kaya pa reserve mo
ako, ha? As soon as I can pull myself together, I'll go back to Tuscany. If I have
to drag Themarie back to the Philippines with me, I will. Siguro magagalit siya
pero lilipas din naman 'yon diba? I thought I'm moving on, pero pinagloloko ko lang
ang sarili ko. I wasn't! And I need her to stay sane!" God. It feels so good to
confess those things to someone.

"Ayos ka lang ba, Shun?" Ani Ymar.

Pinatay niya ang tawag at binitawan ang cell phone dahilan para mahulog na naman
'yon sa sahig. And the next thing he knew, he was dozing off.

Hindi alam ni Shun kung ilang oras ang nakalipas ng magising siya. He can hear
voices near him. Hindi nga lang niya maimulat ang mga mata dahil masakit ang ulo
niya at hindi siya makagalaw sa sobrang kalasingan.

But can hear the voices clearly.

"What do you know?" Boses iyon ni Ymar na parang nagtatanong.

It was Lash's or Lath's voice who answered, hindi siya sigurado. "Ang alam ko
ikakasal na ang babaeng mahal niya. And to top of it all, she's a Duke's daughter."

"So what? Tutulong pa rin tayo. How many times did this punk help us?" Boses iyon
ni Iuhence. "Oo nga at kinukutungan niya tayo pero para naman 'yon sa mga batang
lansangan. Wala akong pakialam kahit anak pa siya ng hari. Let's stop that freaking
wedding."

"Moron." It was Knight. "Nasa Tuscany ang babaeng 'yon at narito tayo sa Pilipinas.
How can we stop that wedding? And yeah, i, too, am not scared. I'm a Spaniard Count
for Christ's sake!"

"Ano naman ang nakapagmamalaki sa titulo mo?" Boses iyon ni Valerian at mukhang
galit ito kay Knight. "Count ka lang. The fact still remains na inalila niyo kaming
mga Pilipino. At hindi lang 'yon, minaltrato niyo pa kami at tinuring na mga bobo.
At bakit ko tutulungan 'tong singkit na 'to? I hate Japanese as much as i hate
Spaniards."

"Shut up, Valerian. You're so sour and bitter." Si Knight ulit iyon at mukhang
nasisiyahang makipagbangayan kay Valerian.

"Shut up you two." Si Dark iyon. "Let's get down to business. Anong gagawin natin?"

"Oo nga. Nasa Tuscany 'yong babae." Si Ymar ang nagsalita. "And Shun is really
broken hearted."

"Okay. What do we do?" Si Tyron 'yon.

"Whatever it is, I'm in." Si Lander.

"Count me in." Si Calyx.

"Lath can't join us. Busy siya kahahabol sa love of his life niyang si Haze." Ani
Lash.

"Ano na nga ang gagawin natin?" Si Train iyon at mukhang naiinip na.

"We stop the wedding, lunatics." It was Cali who answered.

"Nasa Tuscany nga diba?" Sabad ni Ream na ikinagulat niya. Anong ginagawa nito
rito? "Anyway, Dark, can you please tell your beloved Anniza that she owes me a
thousand pesos for the necklace."

"Shut up, Ream." Dark hissed. "Paano natin pipigilan kung nasa Tuscany ang kasal?"

"We have planes, morons." Ani Valerian. "We fly."

Knight grumbled under his breath. "I am not a moron. I excel in my studies, thank
you very much."
"Moron." Valerian said again, sounding delighted.

"Tumahimik nga kayong dalawa." Si Ymar iyon. "Okay. We have planes. Pero hindi kaya
tayo makulong sa gagawin natin?"

"Isama natin si Evren." Suhestiyon ni Dark. "He's the best Lawyer i know. Kaibigan
ko siya."

"Evren Yilmaz?" Nagtatanong na ani ni Tyron. "That guy is a legend in court."

"Oo nga." Segunda ni Iuhence. "He could be useful."

"So, it's settled then, we're going to Tuscany." Excited na sabi ni Calyx.

Someone snorted. "Yeah. But before we leave, magpaalam muna kayo sa mga asawa
niyo." Boses iyon ni Valerian. "Ayokong magka-world war three pagbalik natin."

"Right. Kita-kita nalang tayo sa airport in an hour." Boses iyon ni Train na

mukhang papalayo na.

Shun heard muffle of voices murmuring 'okay', pagkatapos ay narinig niyang nag-si-
alisan na ang mga may-ari ng boses.

Thanks God. Parang may mga bubuyog kanina sa sobrang ingay ng mga ito. Pipilitin
ulit sana niyang imulat ang mata ng may panyo na sumapo sa ilong at bibig niya.

He couldn't even move in so much drunkenness, so paano niya bubugbugin ang taong
may hawak ng panyo.

At bago siya mawalan ng malay, narinig niya ang boses ni Ymar.

"Sorry, man, but we need to do this."

"BABALIK siya." Iyon ang palaging sinasabi ni Terron kapag nagkikita silang dalawa
kapag binibisita siya nito sa bahay niya.

Themarie is sick of it!

"Kailan?!" Sigaw niya sa sobrang frustrasyon at sakit. "Kapag kasal na tayo?

Terron, six days from now, ikakasal na tayo. Nawawalan na ako ng pag-asa na babalik
pa siya, na ipaglalaban niya ako." Isa-isang tumulo ang luha niya.
"Don't lose hope. Babalik siya." Ani Terron na umaasa pa ring hindi matutuloy ang
kasal nila.

"Ayoko nang umasa. Mas nadodoble ang sakit kapag lumilipas ang isang araw na walang
Shun na nagpapakita."

Inakbayan siya ni Terron. "Kung hindi siya darating, mag-iisip tayo ng ibang
paraan."

"Like what?"

"Basta, ako na ang bahala." Tumayo ito. "Dito ka lang at hintayin mo si Shun.
Naniniwala akong babalik siya para sayo. Kung mahal ka niya, babalik siya."

Lumuluha na tumango siya at sinubukang ngumiti. "Okay. I'll wait."

Terron patted her head and then left.

Naiwan si Themarie na umiiyak. "Shun, please, balikan mo ako." Pagmamakawa niya sa

hangin.

Napaigtad at napatingin siya sa pinto ng kaniyang silid ng bumukas iyon at pumasok

ang kaniyang ama.

Mabilis niyang pinahid ang mga luha at tumayo. "Hi, Dad."

"Themarie," lumapit ito sa kaniya at hinaplos ang mamasa-masa pa niyang pisngi.

"I'm sorry if I'm doing this to you. It's just that, i want to make sure if this
man really loves you. When i fall in love with your mother, there are lots of
hindrances to our happy ever after. But that didn't make me stop. I fought hard to
keep your mother. I fought until i won. I even left Tuscany to go after her in the
Philippines. That's why I'm doing this. I want that man to fight for you. I want to
see what he can and will do to keep you."

"He loves me, Dad." Sabi niya sa mahinang boses.

"Then he must prove it." He affectionately caressed her cheek. "You have to be like
your mother. Even when my parents ship her off to the Philippines and told her that
i don't love her anymore and she was just a passing fancy, she didn't believe them.
She trusted me. She never doubted my love for her. That's what you should do.
Believe in the man you love. He will come. If you believe he loves you, then he
will return to fight for you."

Themarie nodded. "Yes. Shun loves me and he will come back for me."
"But if he didn't," tumalikod ang kaniyang ama at naglakad patungo sa pinto ng
kaniyang silid, "you will marry Terron."

"I don't want to."

"You don't have a choice." With that, her father left.

Nahiga siya sa kama at tumingin sa kisame. "Nasaan ka na ba, Shun? Kapag nakita
kita, kakaratehin at susuntukin talaga kita sa pagpapaiyak mo sakin."

"LUNATICS, we just enter Tuscany. Buckle up and let's fucking descend." Ang boses
ni Valerian sa speaker ang gumising kay Shun sa pagkakaidlip.

Babangon sana siya ng mapansing nakatali siya sa kinahihigaan. Pinukol niya ng

masamang tingin ang taong may hawak ng panali: Ymar.

"Untie me!" Sigaw niya na nito.

Ymar was startled and then chuckled. "Relax." Tinanggal ni nito ang pagkakatali sa
kaniya. "There you go."

Mabilis siyang bumangon at ipinalibot ang paningin. His head is throbbing, umiikot
din ang paningin niya pero hindi siya puwedeng magkamali. Nasa eroplano siya!

"Nasaan ako?" Tanong niya habang isa-isang tinitingnan ang mga kaibigan niya na
komportableng nakaupo at nagbabasa ng iba't-ibang klase ng magazine.

Si Lash ang sumagot kaniya. Ibinaba nito ang magazine sa hita nito at tumingin sa
kaniya. "Tumingin ka sa labas ng bintana."

"Hindi na kailangan, alam kung nasa loob ako ng eroplano." Aniya.

Bumuntong-hininga si Knight at nagsalita. "Look, man, we're just trying to help."

"By?"

"By taking you to Tuscany, moron." Sagot ni Ymar. "Pipigilan mo ang kasal."

Umawang ang labi niya. "What? Nababaliw na ba kayo? O baka hindi niyo pa alam na
anak siya ng isang Duke?"

"Alam namin." Sabad ni Tyron. "Pero wala kaming pakialam. Tutulungan ka pa rin
namin."

"Pero hindi niyo naman desisyon kung pipigilan ni Shun ang kasal diba?" Anang boses
ni Valerian na lumabas mula sa cockpit.

"What the fuck, man? Sinong nagpipiloto?" Kinakabahang tanong ni Iuhence.

"Auto-pilot." Lumapit sa kaniya si Valerian. "Malapit na tayo sa Tuscany, Shun. Ang

kailangan ko lang gawin ay ilapag ang eroplano at naroon na tayo. We already did
our part and that is to bring you to Tuscany, the rest is yours. Kaya tatanungin
kita ngayon, ilalapag ko ba ang eroplano at pipigilan mo ang kasal o uuwi tayo at
hahayaan mong makasal ang babaeng mahal mo sa iba?"

"Yeah, Shun, pick." Segunda ni Knight. "You clearly love this woman. Are you
willing to give her up to another man? Kaya bang tanggapin ng puso mo na may ibang
lalaki na humahalik at nakikipagtalik sa babaeng mahal mo?"

Shun's heart tightened in pain. Parang sirang plaka na nag-replay sa isip niya ang
mga ala-ala niya na kasama si Themarie.

The first time he meets her. Their first kiss. Their first love making. When he
offered her to live in with him. Their first date. The time that she left him and
he search for her like a mad man. When he saw her again in that ball. When he
learned that she is her partner. Their love making in the condo and in her room in
her house. And their last kiss in the car.

Lahat ng ala-alang iyon ay may kaakibat na kasiyahan at sakit. Pero kahit nasaktan
siya, hindi nawala ang pagmamahal niya para kay Themarie. And his friends, these
lunatics who are with him now in this plane were right, he have to stop that
wedding one way or another.

Hindi niya kakayaning may humahalik na ibang lalaki sa babaeng mahal niya. Hindi
niya kayang tanggapin na may ibang makakakita sa katawan nito na halos sambahin
niya kapag nagtatalik sila. Hindi kayang tanggapin ng puso niya na ang babaeng
mahal niya ay makikipag-isang dibdib sa isang lalaki, lalo na kay Terron.

Shun already plan to come back in Tuscany, at ngayon, malapit na siya sa nasabing
bansa.
Themarie is mine!
Hindi siya mabubuhay ng masaya kung wala ito sa tabi niya.

He has to stop the wedding. But how? Ang tanging pinanghahawakan lang niya ay ang
kaalamang mahal din siya ni Themarie.

In that moment, an idea hit him.

Isang paraan lang ang naiisip niya para mapigilan niya ang kasal, kailangan niyang
kausapin ang ama ni Themarie. He has to show the Duke, Themarie's father, that he
loves his daughter from here to the moon and back.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka tumingin kay Valerian. "Land this
plane. I'm stopping that fucking wedding."

Valerian grimaced. "I don't take orders from a Japanese." Tumalikod ito at pumasok
sa cockpit kapagkuwan ay nagsalita sa speaker. "Put your seatbelt on, buckle-up,
we're about to descend."

Mabilis siyang umupo sa bakanteng upuan saka nagsuot ng seat-belt. Nang mag-angat
siya ng tingin, napakunot ang nuo niya ng makita ang hindi niya kilalang lalaki na
katabi ni Dark.

"Sino ka?" Tanong ni Shun sa lalaki.

Sinalubong ng lalaki ang tingin niya. "I'm Evren Yilmaz. And I'm here in case you
all go to Prison for what you're about to do and you need an awesome Attorney to
bail you out." He grinned. "Nice to meet you Mr. Shun Kim."

"Same here." Tinaggap niya ang pakikipagkamay nito saka tumingin sa labas ng
bintana. Malapit nang lumapag ang eroplanong sinasakyan nila.

'

m coming for you, The

marie. But first, i will have a talk with

your father.

A/N: It's really cute when Possessive boys get together and help each other.
They're weird but downright gorgeous. Who agrees with me? Itaas ang dalawang paa at
ibuka. Haha. Kidding aside, hope you like this chapter. These men really know how
to help a brokenhearted lad.

COMPLETED

CHAPTER 21
NANG makarating si Shun at ang mga kaibigan niya sa Tuscany, kaagad na naghanap
sila ng Hotel. At sa hindi malamang kadahilanan ni Shun, isa lang ang kinuhang
silid ng mga baliw niyang kaibigan samantalang sobra sampu ang bilang nila.

"Don't look at me." Ani Lash na nakataas ang dalawang kamay sa ere. "Ang mahal kaya
ng room sa Hotel na 'to."

Shun gaped at his friends. "Ang yayaman niyo tapos namamahalan kayo?"

Umingos si Ymar. "Ikaw ang mandurugas sa aming lahat kaya sagot mo ang room na
'to."

Itinirik niya ang mga mata. "Ewan ko sa inyo."

Pumasok siya sa banyo at naligo. Nang lumabas siya ay naka-ahit na at guwapo na

ulit. He's wearing only a boxer. Ang mga baliw kasi niyang kaibigan, nakalimutang
dalhan siya ng damit. Ano ngayon ang isusuot niya? Alang naman naka-boxer lang siya
kapag nakipag-usap sa ama ni Themarie?

Tumaas ang dalawang kilay niya ng makitang may hawak na tuxedo si Knight. At mas
lalong nagsalubong ang kilay niya ng i-abot sa kaniya ni Knight ang tuxedo.

"Anong gagawin ko riyan?" Nagtatakang tanong niya.

"Kainin mo baka masarap ang tela." Sarkastikong sabad ni Valerian.

Shun flipped Valerian with his middle finger and looked at Knight. "Anong
paggagamitan ko niyan?"

"Isusuot mo 'to kapag nakipagusap ka sa Duke. Alang naman denim jeans ang isuot mo
at sneakers? Pupunta ka sa palasyo at kakausapin ang ama ng babaeng mahal mo,
kailangan magpa-impress ka." Knight smirked. "And this tuxedo is made to impress."

Huminga siya ng malalim at tinanggap ang Tuxedo. Nagbihis siya sa harapan mismo ng
mga kaibigan niya na walang pakialam kahit pa yata maghubad siya.

After putting on the Tuxedo, he faced his friends. "Better?"

May inilapag na Italian shoes si Calyx sa sa harapan niya. "Plus that shoes? Much
better."

Natatawang isinuot niya ang sapatos at humugot ng isang malalim na hininga.

"Ready?" Tanong ni Dark.

Tumango siya. "As i can ever be."

"Good." May iniabot ito sa kaniyang susi. "'Yan ang susi ng sasakyan na nirentahan
ko para magamit mo. Pag-uwi natin sa Pilipinas, babayaran mo ako ng may doble pa sa
nirenta ko."

"Okay. Thanks." Tinanggap niya ang susi. Hindi na niya naisip na kinukutugan siya
ni Dark. Bahala ito sa buhay nito basta makita lang niya si Themarie.

Shun was about to twist the door open when he heard his friends murmuring 'Good
luck' and 'you can do it'.

It was weird but at the same time, it made him feel at ease. Halos kalahati sa mga
kaibigang kasama niya ngayon ay pinagdaanan na ang pinagdadanan niya. Nasaktan at
nakipaglaban ang mga ito para maging masaya. They lower their egos and pride for
the woman they love. And now, it's his turn to fight for his happy ending.

And he will win. No matter what.

ANOTHER day had passed and still no sign of Shun Kim. Araw-araw ay umaasa siya na
darating ito pero ni anino nito ay hindi dumating.

Sinubukan niyang tumakas, pero masyadong madami ang body guard na palagi niyang
kasama kaya hindi niya nagawa. Sinubukan niyang kunin ang cell phone niya na nasa
pangangalaga ng kaniyang ama pero bago pa niya mahawakan ay naunahan siya ng
kaniyang ama na binabantayan din pala ang naturang gadget.

She wanted to cry in frustration, but what could it do? Hindi maibabalik ng luha
niya si Shun.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka napatigil sa paglalakad ng makita si

Terron na papalapit sa kaniya.

"Terron?"

"I have a plan." Hinawakan siya nito sa kamay saka hinila patungo sa opisina ng ama
niya.

Sinubukan niyang makawala sa pagkakahawak nito pero bigo siya. "Terron, ano ba,
bitawan mo ako!"

"Huwag kang maingay." Anito at kumatok sa pinto ng opisina ng ama niya.

"Come in." Said her father's faint voice behind the door.

Nagtatakang pumasok siya sa loob ng opisina ng ama kasabay si Terron. Hindi pa sila
nakakaupo ng may inilapag si Terron na mukhang stick sa ibabaw ng mesa ng kaniyang
ama.

His father frowned at the 'stick'. "What is that?"

"A pregnancy test, your grace." Sagot ni Terron at pinisil ang kamay niya. "And
it's positive. Therefore, i decline marrying Themarie for she is pregnant with
another man's child."

Napakurap-kurap siya at napatanga kay Terron. Ano daw? Buntis siya? Dumako ang
tingin niya sa
'stick'
na nasa ibabaw ng mesa ng kaniyang ama. Sigurado siyang hindi siya gumamit niyon,
kaya saan 'yon nakuha ni Terron?

Nang tumingin sa Themarie sa kaniyang ama, para itong tinuklaw ng ahas sa sobrang
gulat. Her father face was pale. His lips parted in shock. He was immobile.

"Terron!" Themarie hissed at the man beside him.

Humihingi ng paumanhin ang mga mata ni Terron ng tumingin sa kaniya. "That's the
only way, Themarie." Pabulong na sabi nito sa kaniya.

Themarie let out a frustrated sighed and looked at his father. "Dad, are you okay?"

Her father's icy cold eyes stared at her. "Who is the father, Themarie?"

Napakagat labi siya at hindi sumagot. Ayaw niyang magsinungaling sa ama niya. Si
Terron ang sumagot para sa kaniya.

"Themarie told me that it was Shun Kim."

Bago pa makapagsalita ulit ang ama niya, pumasok ang head ng security guard sa gate
ng kanilang bahay at nagsalita.

"A man named Shun Kim is outside the gate and he wants to talk to you, your grace.
And he also said that," tumikhim ito at naiilang na tinapunan siya ng tingin bago
pinagpatuloy ang sasabihin, "he is Lady Themarie's beloved boyfriend."

Kumurap-kurap ang ama niya saka huminga ng malalim. "Terron and Themarie, you are
dismissed. You may leave." Tumingin ito sa head ng security guard. "Bring Mr. Shun
Kim to me. Now."

Halos lumuwa ang mata ni Themarie sa gulat. Her heart was hammering inside her
chest as the thought of Shun coming back swirl inside her head. Bumalik ito? Para
sa kaniya? Pero bakit gusto nitong makausap ang kaniyang ama at hindi siya?

Her heart was bouncing in so much happiness. He's here! He's back. The man that she
loves is back!

A wide happy grin stretched over her lips. "Shun came back."

"Yes." It was Terron.

Nakalabas na sila ngayon sa opisina ng kaniyang ama at nasa harden sila. Hindi nga
niya namalayan na iginiya siya patungo roon ni Terron. She was lost with the
thought that Shun is really here!

For me!

Pero bakit si Dad ang gusto niyang kausapin at hindi ako? Parang may kumurot sa
puso niya. Narito ba talaga ito para sa kaniya o baka sa ibang kadahilanan?

Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga saka pinukol ng masamang

tingin si Terron na nakaupo sa bench, sa tabi niya.

"Ano sa tingin mo ang ginawa mo? Terron! I'm not pregnant!"

"I know." He gave her an apologetic smile. "I'm sorry. Iyon lang kasi ang naisip
kung dahilan. I don't want to marry you as much as you don't want to marry me. You
know i love you and I'll do anything for you. You are like a sister that i never
had, Themarie." Niyakap siya ng binata. "Willing akong pakasalan ka noon kasi alam
kung wala tayong choice, but now, you have a choice. Shun Kim is your choice of
happiness, sweetheart. Kung hindi siya babalik, ako ang maghahatid sayo sa kaniya."

"But he's here now." She said softly.

"Yes, he is." Hinagod nito ang likod niya. "Magiging masaya ka sa piling niya."

Sana nga... sana nga narito siya para sakin.

KINAKABAHAN si Shun Kim ng pumasok siya sa isang silid kung saan naroon ang ama ni
Themarie. Inayos niya ang tuxedo na suot at nag-angat ng tingin sa lalaking nakaupo
likod ng mahogany table at nakaupo sa swivel chair.

The man looks intimidating and he was intimidated. Pero hindi niya pinahalata ang
nararamdaman. Lumunok siya at humugot ng isang malalim na hininga bago nagsalita.

"Good afternoon, Sir." He didn't know how to address a freaking Duke! Shit!

Matiim siyang tinitigan ng Duke, hindi ito kumukurap. Kapagkuwan ay hinagod siya
nito ng tingin mula ulo hanggang paa. The way he's looking at him, Shun feels like
he's a Rat and the Duke is the Lion.

He gulped.

"Take a sit." The Duke said in an intimidating tone.

Mabilis na umupo si Shun dahil pakiramdam niya ay nanginginig ang tuhod niya. It's
official. Themarie's father is intimidating and scary as hell!

"So," halata ang English accent nito sa pagsasalita. "Who are you and why do you
want to talk to me."

This is it!
Help me, oh, Lord.
"I am Shun Kim, half-Filipino, half-Korean and half-Japanese. I am here to talk to
you about the woman i love, your daughter."

The Duke grunted and then leaned back on his swivel chair. "My daughter is getting
married in three days' time, Mr. Kim."

What the fuck?! "And I'm here to stop it."

He chuckled coldly; it made the hair of his back rose. "Really? Funny. And how are
you going to do that?"

"By telling you that i can love her more than anyone in this world. Sir, i love
your daughter, from the top of her hair to the tip of her toe. I cannot function
without her. When i left, my world just shut down. I need her to live. Yes, now,
I'm alive, but I'm not happy and my happiness is Themarie. My world is bleak
without her, i may not die physically, but my heart is already withering, losing
its will to live."

Tumingin siya sa mga mata ng kausap. "Sir, your daughter is lovely, amazing, smart,
funny and i know that a man like me doesn't deserve her. She is like a Goddess and
i am just a commoner who loves her more than anything. My name doesn't have a title
but even though I'm no Prince, Duke or King, Themarie is my Princess, my Duchess
and my Queen. She's my world, Sir. She's everything to me. Please, let me marry her
instead."

Mataman siyang tinitigan ng ama ni Themarie na para bang pinag-aaralan siya at ang
mga sinabi niya.

"If and if, i let you marry my daughter, would you do these following for her?"

"Say it and I'll do it." Puno ng kompeyansang aniya.

"My guards will beat you up for three hours."

Napalunok siya. "I accept."

For Themarie.

"You will be submerged into a swimming pool full of large ice cubes."

"I accept."
For Themarie.

The Duke grinned wickedly. "You will clean every inch of this Palace with no help.
And i want it spotless."

For Themarie.
"I'll do it."

"I want you to jump off a cliff."

"Sure." Walang pag-aalinlangang aniya. "But i suggest I'll do it after the other
tasks. I might die."

Tumango ang lalaki. "Good. But i do have a question before i let you do those
tasks."

Hindi siya umimik at hinintay lang na magsalita ulit ang kausap.

"When did you deflower my daughter?" His voice return to its menacing sound. "And
did you know that she's pregnant? With your child?!"

Tinakasan ng dugo sa katawan si Shun. Nanuyo ang lalamunan niya at halos lumuwa ang
mga mata niya. "Oh, God."
"Yes, oh, God." Tumayo ang lalaki. He was big, buff and scary. He looks like a
Viking ready to kill a freaking Dragon. "I should kill you for deflowering my
daughter! I should kill you for getting her pregnant!" Lumapit ito sa kaniya ay
kinuwelyuhan siya. "What can you say about that, Shun Kim?!"

Wala na ang takot sa katawan niya. He's already in blissful heaven because of the
news.

"I'm a Dad? Really?" A grin spread his lips. "Hell! I'm now a father!"

"Yes." The Duke grunted and glared at him. Kung nakakamatay ang tingin, inu-uod na
siya ngayon. "And why should i let you marry my daughter and be the father of her
child? Answer me, boy!"

Sinalubong niya ang nakakamatay nitong tingin. "Because, Sir, i love your daughter
and i worship the ground that she walked on."

The Duke sneered at him. "You better not change religion, because if you will, i
will kill you with my bare hands."

His chinky eyes widen a bit. "What? I'm a Christian, Sir, i would never change my
religion—"

Pinandilatan siya nito. "I though you worship the ground that my daughter walk on?
What happened to that?"

His mouth agape and then he blinked twice. Iyon pala ang tinutukoy nito. Dahil
sinasamba niya si Themarie, dapat hindi siya magbago ng relehiyon.

Shun chuckled. "Yes, Sir."

"Good boy." Hinawakan siya nito sa braso saka walang sabi-sabing hinatak siya
palabas ng opisina at patungo sa ikatlong palapag ng bahay na iyon.

Panay ang hatak sa kaniya ng ama ni Themarie hanggang sa makarating sila sa isang
pamilyar na silid.

It's Themarie's room.

What on earth?

The Duke shoved him inside the room. "If you hurt my daughter, i will kill you in
more ways than one."
Akmang tatalikuran na niya ito ng magtanong siya. He needs clarification.

"Did i stop the wedding?" Shun asked carefully.

Pinukol siya nito ng masamang tingin. "Should i give you a memorandum saying that
you are to be wed with my daughter?" Puno ng sarkasmo ang boses nito.

Happiness swell inside him, pero may gumugulo pa rin sa isip niya. "Why? I thought
it's her responsibility to marry a soon to be Duke and rule Tuscany."

"Yes, it is." May kalungkutan sa mga mata nito. "But it is

my

responsibility
to make her happy, and you are her happiness so I'm blessing the union between you
too."

Isang malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi niya. "Thank you." Hindi kayang
ipahiwatig ng salitang 'masaya' ang nararamdaman niya sa mga oras na iyon.

God did bless him.

"Thank you, Sir." Ulit na sabi niya.

"I will send my daughter to her room and i expect you to be here, waiting, and make
her happy." Bumalik na naman ang intimidating nitong aura. "Or else, i will—"

"You will kill me. I know."

"Good."

The Duke left him inside Themarie's room.

A/N: Who wants some effing memorandum to marry one of the Possessive men? Haha. I
want one!

COMPLETED

CHAPTER 22
BUMILIS ang tibok ng puso ni Themarie ng makita ang kaniyang ama na papalapit sa
harden. Hindi niya alam kung dahil iyon sa takot, pangamba para kay Shun o dahil sa
kabang nararamdaman. Nasaan na kaya si Shun? Hindi ito kasama ng Daddy niya.

Did her father throw Shun out? No!

"Daddy, where's Shun?" Kaagad na tanong niya ng makalapit sa kanila ni Terron ang
kaniyang ama.

Tumingin sa mga bulaklak ang kaniyang ama saka nagsalita. "That man doesn't deserve
you, Themarie."

Parang nahulog ang puso niya at nagkapira-piraso. "What did you do to him, Dad?"
Nangumpisa nang malaglag ang mga luha niya. "You said if he came back—"

"I know what i said, Themarie." Putol ng ama niya sa iba niyang sasabihin. "Before
i gave you any information about Mr. Kim, i want us to go to an Ob-gyne clinic. I
want to know for myself that you are really pregnant." May kakaibang kislap ang mga
mata nito na hindi niya kayang intindihin. "Go to your room and change."
Tinalikuran na siya nito, "Terron, come with me to my office."

Walang nagawa si Themarie kundi ang makinig sa kaniyang ama. Si Terron ay walang
imik na sumunod dito at siya naman ay nagtungo sa kaniyang silid na laglag ang
balikat at basa ang pisngi ng luha.

Themarie pushed open her door and step inside her room. Pakiramdam niya ay may
pumipiga sa puso niya at napakasakit niyon. Narito na si Shun. Nagbalik ito. Pero
bakit hindi siya nito kinausap? Things could have been different if he just talks
to her first.

Does he love her at all? Like what he said? Maniniwala ba siya? Should she dare
herself to hope for her happy ever after ending?

Nag-usap na ang Daddy niya at si Shun.

I don't know what happened inside Dad's office but I'm pretty sure the answer is
negative.
At kapag nalaman ng ama niya na hindi naman talaga siya buntis, siguradong tuloy
ang kasal—

"Tatayo ka nalang ba riyan?"

Napaigtad at napasinghap si Themarie ng marinig ang pamilyar na boses ni Shun.

Hinanap ng mata niya ang pinanggalin ng boses nito.

And there he is, comfortably lying in his bed. Pinagkrus nito ang braso sa likod ng
ulo nito at ginawang unan, may ngiti ito sa mga labi at ang mga mata nito ay may
kislap na kasiyahan na makita siya at naroon din ang pagmamahal nito sa kaniya.

"Hell boy..." ayaw kumurap ni Themarie sa isiping baka halusinasyon lang niya ang
binata.

Shun chuckled and then patted the space beside him. "Come here, babe."

Kaagad siyang lumapit sa kama niya at nahiga sa tabi ng binata. If this is just her
hallucination, he felt so real. He felt so good. So damn good.

"Babe," patigilid na humarap sa kaniya ang binata at masuyong hinaplos ang pisngi
niya. "I'm sorry i left." Puno ng pagsisisi ang mga mata nito.

"Pero bumalik ka." Pabulong na sabi niya. "Am i hallucinating?"

Mahina itong natawa. "Hallucinating? Babe, I'm wounded. I'm real you know."

Matiim niyang tinitigan ang binata saka sinapo ang mukha nito.
He is real!
"Akala ko umalis ka na. Sabi ni Daddy hindi ka nararapat para sakin, so, i assumed
that he sent you away."

Shun grinned. "Sabi ng Daddy mo sakin, hintayin kita rito sa kuwarto mo at

pasayahin ka sa abot ng aking makakaya. Of course, who am I in to turn him down?
Gusto kong ma-impress siya kaya umo-o kaagad ako, it's not like it's hard to do.
Gagawin ko ang lahat maging masaya ka lang, hindi ko kailangan ang Daddy mo para
pagsabihan ako."

That made Themarie smile, then frowned when she remembered something. "Anong
nangyari sa pag-uusap niyo ni Daddy? Sinaktan ka ba niya?" Puno ng pag-aalala ang
boses niya.

"Nah. He just asked me things and stuff. And he told me not to change religion
because i told him that i worship the ground that you walk on." Umiling ito saka
bahagyang ngumiti. "Its official, babe, your father is one hell of an intimidating
man! Trust me when i said that because i have met my fair share of intimidating men
in my life." He let out a long breath.

"You... worship the ground that i walk on?" Kumurap-kurap siya at hindi
makapaniwala sa narinig.

Nagsalubong ang kilay ni Shun. "Babe, 'yan lang ba ang narinig mo sa mga sinabi
ko?"

Namumula ang pisngi na nag-iwas siya ng tingin. "Iyon lang kasi ang nakakuha sa
atensiyon ko."
Shum smirked; the sight made her heart beat insanely fast. "Yes, i do worship you,
Themarie Alfonso. At wala akong balak mag-iba ng relihiyon."

Mas bumilis pa lalo ang tibok ng puso niya, pakiramdam niya ay sasabog ang dibdib
niya sa sobrang pagmamahal sa binata. She can also see love shining in his chinky
eyes and it filled her heart with amazing feeling.

"So," kinakabahan siya pero kailangan niyang magtanong, "anong ginagawa mo rito?
Bakit ka bumalik?"

Bumukas ang gulat sa mukha nito. "Hindi mo ba talaga alam kung bakit ako narito?"

May ideya siya pero ayaw niyang mag-assume. Assuming things led to heartache. It's
proven and tested by many people.

"Bakit ka narito, Shun? Bakit ka bumalik?" Tanong niya sa binata habang nakatingin
sa singkit nitong mga mata na nakakunot sa kaniya.

Her heart was beating fast. At dahil nakalapat ang kamay niya sa dibdib nito,
nararamdaman din niya ang mabilis na pagtibok ng puso nito, katulad ng sa kaniya.

Shun smiled. "Thems, bumalik ako para sayo. I love you so much, my world just shut
down when i left, I thought by now, you would know that. I can't stay away knowing
that i left my happiness here in Tuscany and you are my happiness, Thems. Akala ko
magiging maayos ako sa Pilipinas, akala ko makakapag-move on ako kapag naroon na
ako at malayo sayo, but damn boy, i was very wrong. Sa isang linggong magkalayo
tayo, walang ibang laman ang tiyan ko kundi alak para makalimutan ka. Pero hindi
gumana, kahit lasing ako, naaalala pa rin kita. Palagi kang nasa isip at puso ko. I
can't live without you, babe."

Hinahaplos nito ang pisngi niya habang nagsasalita. Napakabilis ng tibok ng puso
niya at pakiramdam niya ay kaya niyang lumipad sa sobrang kasiyahan na
nararamdaman.

The man she loves just told him that he can't live without her! Every woman in the
world would melt at those words said by their beloved.

Hindi niya napigilan ang sarili na itulak pahiga ng maayos sa kama niya ang binata
saka kinubabawan ito.

Shum chuckled at her boldness. "You miss me?" Nanunudyo ang kislap ng mga mata nito
at ngiti.

She blushed and un-straddle him. Akmang uupo siya sa tabi nito ng hawakan nito ang
kamay niya saka hinila pahiga sa katawan nito. Nakaramdam siya ng kakaibang
sensasyon ng magkalapit ang katawan nila ni Shun. As always.

Themarie muffle a gasp when she was abruptly rolled over on the bed, to lie on her
back and Shum was on top of her, looking deeply into her eyes.

"Hely boy..."

Napakagat labi siya ng bumaba ang bibig ng binata sa leeg niya at masuyo siyang
hinalikan. He kissed her softly, his hot lips travelling down to the valley of her
breast. Akmang huhubarin niya ang pang-itaas na damit ng maramdaman niyang
natigilan si Shun at nagtatanong ang matang tumingin sa kaniya.

"I just remembered." Anito na halata ang gulat at pagtataka sa mukha pero naroon pa
rin ang pagmamahal sa mga mata nito. "Buntis ka raw?"

Themarie sucked a breath and cursed Terron in her head. Mariin niyang ipinikit ang
mga mata at nang buksan niya ulit iyon, halos ilang dangkal nalang ang layo ng
mukha nila ng binata.

"Are you?" Ulit nito. There's a glint of unfathomable happiness in his eyes.

Ayaw niyang mawala ang kasiyahan sa mga mata nito pero wala siyang ibang
pagpipilian.

"Hindi ako buntis." Wika niya saka humugot ng isang malalim na hininga, "si Terron
ang may kagagawan ng kasinungalingang 'yon. Akala kasi niya na hindi ka na babalik.
With that lie, i will never be force to marry him. Pareho kaming hindi sang-ayon sa
kasal pero alam din namin pareho na walang kaming kawala. Kaya naman ng pumasok ka
sa buhay ko at nalaman ni Terron na mahal kita, ginawa niya ang magagawa niya para
hindi matuloy ang kasal."

Themarie felt Shun's disappointment, but the seconds later, he grinned. His eyes
were twinkling in happiness. "Mahal mo ako?"

Inirapan niya ito. "Hindi ba obvious?"

Humor fled his handsome face. "Ewan ko ba, Thems, pagdating sayo, wala kong tiwala
sa sarili ko. With you, i can easily lose my confidence and my self-esteem. It was
easy for doubt to creep in. Alam kong mahal mo ako, nararamdaman ko 'yon, but
still, i need words, i need clarification and i want to hear you say it again and
again and again."

Iniangat niya ang kaniyang ulo para naglapat ang mga labi nila ng binata. Nang
pakawalan niya ang mga labi nito, ngumiti siya ng pagkatamis-tamis.

"I love you, Shun. My hell boy."

Happiness and love glinted on his eyes. "I love, Thems. My babe."

"I love you more."

"I hardly doubt that, babe." He claimed her lips and snake his tongue inside.

Hindi niya napigilang mapaungol ng pakawalan ni Shun ang mga labi niya saka bumaba
ang halik nito sa leeg niya, patungo sa taenga niya.

Bumulong ang binata ng makalapit ang bibig nito sa kaniyang taenga. "How about i
impregnate you for real?"

Her heart thump like crazy and smile graze her lips. "Ngayon na?"

"Bakit? May gagawin kang iba?"

Mahina siyang napamura ng maalala ang ama niya. She completely forgot her father.
Shit! "Gusto ni Daddy na pumunta sa Clinic para alamin kung buntis ako o hindi."

Shun grinned naughtily as he quickly undress me. "We better hurry then."

Natatawang hinubad din niya ang damit ng binata. Yes. Dapat nga silang magmadali.

Without further ado, no foreplay and all that, Shun slid himself inside her making
both of them groan in blissful pleasure.

"Oh!" Themarie moaned.

"Fuck!" Shun groaned.

Napaliyad si Themarie at sabay silang napaungol ni Shun. He buried his face on his
neck as he started thrusting in and out.

Sinasalubong ng balakang ni Themarie ang bawat ulos ng binata. Seconds turns to

minutes. Shun keeps thrusting in and out. Hard and fast. Mahigpit siyang napakapit
sa likod ng binata ng maramdaman niyang malapit na niyang maabot ang rurok ng
kaligayahan.

"Oh! Shun!" Malakas niyang ungol habang napapaliyad sa sarap.

Shun keeps on thrusting, in and out her move in hard and fast manner. Palakas na
nang palakas ang ungol nilang dalawa. And next thing Themarie knew, she orgasm
around Shun's hard and erect manhood. Then he followed, filling her with his hot
seed.

Hinihingal na nag-angat ng tingin sa kaniya ang binata. May pilyong ngiti ito sa
mga labi. "Sa tingin mo buntis ka na?"

Pabiro niya itong tinampal sa balikat. "Ano 'yon, magic?"

Shun snickered. "Well, hindi lang naman ito ang unang beses na may nangyari satin.
A man can hope, cant i?"

Her face softened. "Gusto mo talagang mabuntis ako? You want to be a dad?"

Ngumiti ang binata sa kaniya at hinaplos ang pisngi niya. "Yes. I want to be a dad.
I want a little version of you and me calling me Daddy or Dada. And i also want to
make sure that your Dad won't marry you off with than man. Akin ka lang, Themarie.
At kung kailangang buntisin kita para maging akin, i will gladly do it in a
heartbeat."

Her heart melted and she swoons. Darn this man! No wonder na in-love siya sa
binata. He just knew the words to say to make her heart beat insanely faster than
normal. Not to mention na kapag kasama niya ito, pakiramdam niya perpekto ang mundo
at walang mangyayaring masama sa kaniya.

"I love you, Shun." Puno ng pagmamahal na aniya.

Shun smiled at her lovingly. "I love you too, babe."

"I love you more."

"It's not possible."

Kinikilig na napangiti siya. "You're making my heart flutter."

"And i intend to do that forever."

Pareho silang natigilan ni Shun ng bigla nalang bumukas ang pinto ng silid niya.
Mabilis na kinumutan ni Shun ang kanilang hubad na katawan.

Themarie glared at the man who enters her room. "Terron! Hindi ka ba marunong
kumatok?!"

"I'd been knocking, sweetheart—"

"Don't you dare call her that!" Shun sneered. Halata ang selos sa mukha nito.

Napangisi si Terron kay Shun. "Jealous and possessive are we?"

"Yes and yes." Hindi man lang iyon ini-deny ng binata. "And I'm also territorial."

Tinawanan lang ni Terron ang panlilisik ng mata ni Shun.

"Anyway," Terron clasp his hand. "Narito ako para ipaalam sa inyong dalawa na
kanina pa naiinip ang Daddy ni Themarie. We're supposed to visit an ob-gyne clinic,
remember?" Bumaling ang tingin nito kay Shun na walang pakialam na nagbibihis sa
harapan nila ni Terron. "And you, Mr. Kim, your
friends
are wreaking havoc outside the palace door. They render the guard unconscious,
inakyat nila ang gate at hinahanap nila ang bangkay mo at kung saan ka raw
nilibing."

Umawang ang labi ni Shun sa sobrang gulat kapagkuwan ay napailing-iling. "Mga baliw
talaga."

Walang imik na umalis si Terron sa silid niya at mabilis naman na nagbihis si

Themarie.

Together, with their hand intertwined, they walk towards the palace door where her
father was waiting for them with a deep frown.

"What took you so long?" Tanong nito habang masama ang tingin na ipinukol kay Shun.

Pilyong ngumiti si Shun pero hindi nagsalita. Shun knew better than to anger her
father.

"We just talk." Ani Shun.

"Just talk?" Puno ng pagdududa ang boses ng kaniyang ama.

"Yes." Shun looked down, hiding his grin. "Just talk."

"Good." The Duke signaled the guards to open the door.

The sight that greeted them outside was weird. Halos may sobra sampung kalalakihan
na nakaupo sa hagdanan pababa. And the way they sit, parang mga walang pakialam sa
mundo ang mga ito. Parang magsasaka sa baryo na nagkukumpulan at nagkukuwentuhan.
Themarie knew some of the men. They are rich businessmen. Kaya napaka-weird makita
na nakaupo ang mga ito sa hagdanan at nag-uusap na para bang normal na gawain iyon
ng mga ito.

It was the man with blue green eyes who first notice them standing. Dumako ang
tingin ng lalaki kay Shun at malapad na ngumiti.

"And Shun Kim lives!" Sigaw ng lalaking may kulay berdeng mata at lumapit sa kaniya
saka inilahad ang kamay. "Hi, I'm Iuhence Vergara. Nice to finally meet you."

Nakipagkamay siya sa lalaki at napapantastikuhang napatingin sa iba pang

kalalakihan na ngayon ay nakatayo na.

"Akala namin patay ka na." Anang lalaki na may kulay asul na mga mata.

"Oo nga. Magpapa-party sana ako dahil patay ka na e."

"Shut up, Valerian!"

"You shut up, Spaniard!"

Tumikhim ang ama niya at nagtatanong na tumingin kay Shun.

"They're my friends." Sagot ni Shun at pinandilatan ang mga kaibigan nito. "Anong
ginagawa niyo rito?"

The man with butterscotch eyes answered. "Moral support?"

Umingos si Shun. "Lunatics."

Tumikhim ulit ang ama niya. "Oh, well, your friends may accompany us to the ob-gyne
clinic." Pagkasabi niyon ay bumaba ito sa hagdan at sumakay sa limousine na
nakaparada.

Terron did the same. She and Shun followed. Fortunately, may sasakyang dala ang mga
kaibigan ni Shun kaya convoy sila patungong Ob-Gyne clinic.

A/N: Malapit na pong matapos si Shun Kim at si Lash Coleman na po ang susunod. Hope
you like this story :) - C.C.

COMPLETED
A/N: I dedicate this story to Jergen Carbonell Camince. For supporting SHUN KIM and
for the awesome cover! Thank you so much.

CHAPTER 23

HALOS mapuno nila ang buong Ob-Gyne Clinic. All in all, nasa labing-apat ang bilang
nila at wala ni isang gustong nagpa-iwan sa labas. Shun was tempted to choke the
life out of his friends but stop himself. They did help him.

"Ano ba ang ginagawa niyo rito?" Tanong niya sa mga kaibigan ng nakaupo na sila.

Si Lash ang sumagot. "Baka kasi bigla ka nang himatayin kapag narinig mo ang
sasabihin ng Doctor."

Shun snorted. "Hindi ako si Iuhence na nahimatay ng malamang buntis ang asawa
niya."

Iuhence just grinned. "It's part of my charms."

Inungosan niya ito at hindi na nagsalita. The Doctor ushered Themarie inside a
room. Naiwan silang lahat sa labas. Nakaupo si Terron sa pang-isahang sofa.
Nakatayo naman ang ama ni Themarie, Valerian, Knight, Lash, Cali at siya. Ang
nakaupo sa dalawang mahabang sofa ay sina Tyron, Iuhence, Train, Lander, Calyx,
Dark, Ymar at Evren.

It took more or less ten minutes before Themarie and the Doctor went out of the
room. Kaagad niyang hinuli ang mata ng dalaga. Nang magtama ang tingin nilang
dalawa, nagtatanong na tinaas niya ang kilay. Hindi sumagot si Themarie, sa halip
ay bumaling ito sa Doctor at tumango.

The Doctor then cleared her throat to get everyone's attention. Lahat sila na nasa
loob ng clinic ay tumingin sa Doctor at hinintay ang sasabihin nito.

"Lady Themarie is already four weeks pregnant—"

"Yes!" Hiyaw niya sa saya saka mabilis na lunapit sa dalaga at mahigpit itong
niyakap. "Told yah! I love you so much! I love you so much. I love you so much!"
He, then, crashed his lips against her and then pulled away. "Thank you. Thank you
so much."

Walang mapagsidlan ang kaligayahan niya sa mga oras na iyon, ganoon din naman si
Themarie. Pero kaagad na naputol iyon ng makitang nahimatay ang ama ni Themarie.
The Duke fainted at the news!

"Your grace!" Terron shouted in worry.

"Dad!" Themarie shouted in panic.

"Sir!" He and his friends shouted in unison.

Walang namutawing salita sa mga labi nila. Nagtulong-tulong silang buhatin ang Duke
at isinakay sa limousine.

Then they drove to the nearest Hospital.

NAG-AALA si Themarie habang naka-upo sa gilid ng Hospital bed na kinahihigaan ng

ama niya. Terron had managed to calm down the media and answer all the reporter's
questions.

Si Shun naman at ang mga kaibigan nito ay nasa labas ng silid at naghihintay na
magising ang Daddy niya.

"Themarie..." a raspy voice filled her ears.

Mabilis na tumingin si Themarie sa ama na ngayon ay mulat na ang mga mata. "Dad!
Thank God you're awake. Bigla ka nalang nahimatay kanina, nag-alala ako sayo."

Ngumiti ito, hindi niya inaasahan iyon.

"Sorry, Themarie. I was just shock that i am now officially a grandfather." The
Duke chuckled. "I'm happy for you, my daughter. I'm happy to see you happy. And I'm
glad you have Shun Kim. That man love you, he would even jump off a cliff for you."

Napamulagat siya. "Ano?"

"When we were talking, i threaten and scared him a bit. But he didn't back down. He
said he loves you and hold his ground. That man deserves you, my daughter."

Ngumiti siya. "Thanks Dad." Kapagkuwan ay nakaramdam siya ng kalungkutan. "And I'm
sorry. I'm your only heir and the Dashwood will be angry—"

"It's okay. Days ago, i already talk to Duke Ferreo Dashwood. We already agreed not
to continue the wedding for they don't want their son to marry a woman who's
carrying a child with another man. Looks like Terron told his father before me. The
Duke of Florence told me not to worry; the relation between Tuscany and Florence
will remain as it is." Hinawakan nito ang kamay niya saka pinisil. "Themarie, your
happiness is more important to me than anything in this world. I forced you to
marry Terron because i know that your heart does not belong to someone else. But
when i saw love in your eyes at the mention of that man's name, i know i have to
let you go. It's okay if you leave Tuscany. Be with the man you love, because God
knows i will do the same if I'm in your shoes. Just promise me you'll visit. This
old man will miss you. I may act cold and hard towards you at times, but remember
this, you are my daughter and i love you very much."

Her tears fall. Ilang beses ba niyang hiniling noon na marinig mula sa kaniyang ama
na mahal siya nito. After her mother's death, he was different. Naging malamig na
ang pakikitungo nito sa kaniya. She was wrong to accuse him of not loving her. Her
father does love her in his own ways.

"I love you too, Dad." Niyakap niya ang ama ng mahigpit. "I promise to visit."

Ilang minuto silang magkayakap ng Daddy niya. Nang kumawala sila sa yakap ng isa't-
isa, masuyo siyang nginitian ng kaniyang ama.

"Be happy, Themarie."

"I will."

Bumukas ang pinto at pumasok doon si Shun. Nang makitang gising na Daddy niya,
nawala ang pag-aalala sa mukha nito.

"Sir."

"Mr. Kim," intimidating na naman ang boses ng ama niya at lihim siyang napangiti ng
makitang ngumiwi si Shun. "Or Shun. Which do you prefer, son-in-law?"

Shun instantly grinned. "Shun. Shun is good."

"Okay. Now get out before i punch you for deflowering my daughter before the
wedding."

"Dad!" Namumula ang pisngi niya.

"What?" Pinandilatan nito si Shun. "You better plan a perfect wedding for my
daughter or else, i will—"

"—you will kill me." Ani Shun na nakangiti. "I know."

"Good. Now leave me alone to rest."

Nangingiting umalis siya sa tabi ng kaniyang ama at lumapit kay Shun. Their lips
met for a second and then he pulled her out of the room.

"Hey, guys. Okay na si Duke Vitale." Ani Shun sa mga kaibigan nito na nakaupo sa
waiting area. Kaagad na tumingin sa kanila ang mga kaibigan nito. "And, I want you
to meet Themarie Alfonso Vitale, my girlfriend—"

"Hindi mo pa nga ako tinatanong, e." Sansala niya.

Shum give her a lopsided smile. "Can you be my girlfriend?"

Mabilis siyang tumango. "Yes!"

Hinalikan siya nito sa mga labi at humarap sa mga kaibigan nito. "And she'll soon
be my fiancée. Kailangan ko lang makabili ng singsing para makapag-propose ako ng
maayos."

Bumilis ang tibok ng puso niya. Magkakatotoo na ang lahat ng pinangarap niya mula
ng makilala si Shun. Ikakasal silang dalawa at buntis siya. Her life couldn't get
any better than this.

"Please tell me na hindi ka kasali sa kulto ni Tyron." Anang lalaki na naka-krus

ang mga braso sa harap ng dibdib.

Napangiti si Shun. "Sorry, Cali," inakbayan siya nito. "Sa mga pinagdaanan at
naramdaman ko at sa plano kong i-assassinate si Terron sa sobrang selos, i am
certainly a member of Possessive Men Club."

Nagtawanan ang mga kaibigan nito at isa-isang nagpakilala sa kaniya.

"Hey, Tyron Zapanta." Anang lalaki na may kulay butterscotch na mga mata. "I'm the
President of Possessive Men Club. I have a very lovely wife and two adorable kids."

"Hi, I'm Iuhence Vergara. Ako ang pinaka guwapo sa aming lahat."

Umangal kaagad ang mga kaibigan nito na ikinabit-balikat lang ni Iuhence.

"Hello. I'm Train Wolkzbin. Half-Russian.. Mayroon akong nakapagandang asawa at mga
anak na kasing guwapo ko."

Kilala niya ang lalaking 'to. Ang tagapag-mana ng Wolkzbin Enterprise. Wow.

"My name's Lander Storm. Ang pinaka-macho sa aming lahat."

Umingos ang lalaking katabi nito at nagpakilala. "The name's Calyx Vargaz. Ako ang
pinakamagaling mag-shoot sa aming lahat."

Pabirong sinuntok ni Lander and balikat ni Calyx. "Hindi porke't naka-triplets ka

ay magaling ka na mag shoot." Tinuro siya nito. "May buntis oh. Contender si Shun
ngayon. Malay mo quadruplets ang laman ng tiyan ni Lady Themarie."

Malaki ang matang napahawak siya sa kaniyang tiyan. "What?!" She was horrified.

Kaagad siyang niyakap ni Shun mula sa likuran. "Huwag kang makikinig sa kanila.
Wala kaming lahing kambal." Paused. "I think so."

Natatawang inirapan niya ang kasintahan.

"I'm Dark Nikolas Megalos Stavros Montero, Dark for short." Kinuha nito ang kamay
niya at nakipag-shake hands sa kaniya. "I'm half-Greek. Ako ang pinakaguwapo at
pinakamayaman."

Kaagad na umingos ang lalaking nasa likuran nito. "Huwag kang magpapaniwala sa
kaniya Lady Themarie. Ako ang pinakamayaman. I am a Spaniard Count, Knight
Velazquez. Dark here is just a Prince."

Nanlaki ang mga mata niya. Spaniard Count? Prince? What the hell? Shun's friends
are really something.

"I'm Valerian Volkzki." Pagpapakilala ng lalaking mag-isang nakatayo sa gilid. "And

i kick Japanese and Spaniard's asses."

Bago pa siya makapagtanong kung anong ibig nitong sabihin, bumulong sa taenga niya
si Shun. "Galit yan sa mga Hapon at Espanyol. In short galit sakin at kay Knight.
Hindi siya maka move on sa History e."

Tumango-tango siya habang ina-absorb sa isip niya ang nalaman. May mga tao palang
hindi maka move on sa history? Weird.

"I'm Cali Sudalga and I'm handsome." Kinindatan siya nito, samantalang si Shun
naman ay tinaasan ito ng kamao.

Shun and his possessiveness.

"Kilala mo na ako 'di'ba?" Ani Lash. His amethyst eyes were twinkling.

Tumango si Themarie. "Oo. Nasaan yong kakambal mo?"

"Nandoon, hinahabol ang love of his life niya." Anito.

"I'm Ymar Stroam." Pagpapakilala ng isang lalaki. Parang ito lang yata ang pormal
sa magkakaibigan. Ito lang ang hindi weird.

"Evren Yilmaz here." Anang lalaki na abala sa paglalaro ng COC.

"And I'm Ream Oliveros." Naglakad ito palapit kay Shun at may ibinigay na kulay
itim na velvet box. "It's the most expensive engagement ring in my store. Dinala ko
in case interesado ka."

Shun grinned and snatch the velvet box from Ream's hand. "I'll pay you when we get
back."

Halos lumuwa ang mata ng mga kaibigan ni Shun.

"Totoo ba ang nakikita ko? Si Shun na mandurugas at kuripot, bumili ng isang mahal
na enggagement ring?"

"Nagugunaw na ba ang mundo?"

Hindi pinansin ni Shun ang mga kaibigan at lumuhod sa harapan niya. Binuksan nito
ang black velvet box at bumulaga sa kaniya ang kulay itim na diamond ring.
Goodness! Black diamond is a rare stone and very expensive too.

"Shun—"

"I love you, Themarie. I can't promise you anything other than i will love you for
the rest of my life. Ikaw ang babaeng gusto kong makasama habang buhay. Ikaw ang
babaeng hindi ako magsasawang mahalin. Ikaw lang ang babaeng sasambahin ko at
pangako, hindi ako magpapalit ng relihiyon." He grinned. "So, will you marry me?
Would you marry this man kneeling in front of you? Would you give me the privilege
of loving you every day?"

It wasn't the most romantic proposal. Pero hindi naman 'yon ang kailangan ni
Themarie. Wala siyang pakialam kung hindi romantic ang proposal ni Shun. Ang
importante, siya ang babaeng napili nitong makasama habang-buhay.

"Yes. I'll marry you."

Isang napakalapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ni Shun. "God, i love you so
much." Tumayo ito at sinakop ang mga labi niya, kapagkuwan ay inilagay sa daliri
niya ang singsing. "My fiancé." Hinalikan ulit siya nito at bumulong sa mga labi
niya. "You're mine, Themarie."
Hinaplos niya ang pisngi nito at ipinalibot ang mga braso sa leeg nito. "Hell boy,
simula ng makita kita sa Club Red, i know that I'm the one for you."

Their lips met again. Wala silang pakialam sa palakpakan ng nasa paligid nila. Ang
mahalaga kay Themarie ay lalaking kahalikan niya, ang lalaking mahal niya at ang
lalaking nakatakda niyang maging asawa.

TWO MONTHS LATER... Both Filipino and Tuscan are present when the grandest wedding
was held in the Philippine soil.

Themarie Alfonso Vitale and Shun Kim's Nuptial.

Naroon ang ama ni Themarie na galing pa sa Tuscany, dumalo rin ang mga kaibigan ni
Shun na siyang maiingay sa simbahan. Imbitado rin ang mga naging katrabaho ni
Themarie sa Club Red na ngayon ay nakasara na dahil sa pagkamatay ng may-ari na si
X.

Katulad nga ng sinabi ng ama ni Themarie, na sinunod naman si Shun, isang

gradiyusong kasalan ang idinaos sa napiling simbahan ng magkasintahan.

In that church, they made their vow to love and cherish each other. And there, they
share their first kiss as husband and wife, with their friends and families as
witness.

Pagkatapos ng kasal, nakatanggap ng mensahe ang mag-asawa. Galing iyon sa boss

nilang si Lord Vandreck.

Thems & Hellion,

Happy greetings to both of you. I

'

m happy to

receive

the

invitation

to your wedding but sadly, i

can't
 attend. Hellion,

I'm

happy that you finally found the woman you'll love for eternity. You deserve to be
happy. I think i did the right thing when i sent you to Monte Carlo to attend that
ball.

I'm

not even slightly guilty for what i did

i lied to you about protecting Lady Vitale. And it also

wasn't

coincidence

that you two were partners. Yes, i know about you and Themarie and yes, i played a
role of a matchmaker

. I think it works, yeah? You two had done so much for the Organization. It's time
for the Organization to pay it back. It's time for me to pay it back.

My gift to both of you is freedom from the Agency. I now

officially

fired you both. You are no longer an agent in my Organization.

Good luck

and may God bless you.

Farewell,

Lord Vandreck

"What now?" Tanong ni Themarie kay Shun habang nasa sasakyan sila patungo sa
reception.

Tinupi ni Shun ang sulat galing sa boss nila. "Now, we start our own family."
Hinawakan nito ang tiyan niya. "At magiging masaya tayo."
Ngumiti si Themarie at hinalikan sa labi ang asawa. "I love you, hell boy."

"I love you too, babe."

"I love you more."

"I highly doubt that, babe."

COMPLETED

A/N: I dedicate this to all SILENT READERS! Thank you so much for the READS <3 Love
you, Silent CCBells. - C.C.

CHAPTER 24

"HERE you go, babe," inilapag ni Shun ang medyo mainit pang gatas sa ibabaw ng bed
side table. "Inumin mo, okay? Sabi ng Ob-Gyne mo ay kailangan ni baby ang gatas."

Czarina is Themarie's Ob-Gyne. Hindi niya hahayaang lalaki ang magpa-anak sa asawa
niya.

"Hell boy, ayokong inumin ang gatas na 'yan!" Naiinis na tugon ni Themarie saka
nagtalukbong ng kumot.

Napailing-iling nalang siya. Tatlong buwan na ang tiyan ni Themarie at may mood
swing na ito. At siya palagi ang napagbubuntunan. Walang nangyari sa balak nilang
Honeymoon.

"Iiwan ko lang dito ang gatas." Aniya saka umalis sa silid nila.

Shun went to the first deck of Black pearl cruise ship to breathe some fresh air.

After their wedding two days ago, napagdesisyonan nila ni Themarie na mag-honeymoon
sa Black Pearl cruise ship na umiikot ngayon sa buong Asya. And it's for free.

It's Lash and Lath's wedding gift. Yes. Ganoon ka kuripot ang dalawang 'yon.

"Dapat nasa tabi ka ngayon ng mahal mong asawa." Anang boses mula sa tabi niya.
Binalingan niya ang nagsalita, hindi niya alam kung si Lath o Lash ito. Wala kasi
itong suot na sunglasses. Lath loves sunglasses.

"It's Lash." Imporma nito sa kaniya.

Ibinalik ni Shun ang tingin sa karagatan. "Themarie is three months pregnant. She
had mood swings and all that pregnant stuff. At saka simula ng sumakay kami sa
cruise ship na 'to, ayaw niyang magpahawak sakin. Ayoko namang puwersahin siya."

Lash snickered beside him. "The life of a married man." Bumuga ito ng hangin. "So,
tigang ka ngayon."

Nagkibit-balikat si Shun. "Yeah."

"Nasaan naman ngayon ang asawa mo?"

"In bed. She was vomiting this morning." Worry crossed his face. "Nag-aalala ako sa
kaniya kanina. Hinang-hina siya habang sumusuka. I want to punch myself for being
so useless. I was just standing there, walang magawa."

Mahinang tumawa si Lash. "Tatlong buwan palang 'yan. Ano pa kaya kapag narinig mong
sumigaw sa sakit ang asawa mo habang nanganganak. I'm sure magwawala ka."

Shun shudder in fear. "Damn. How did our married friends survive that ordeal?"

"Malay ko. Malalaman mo kapag nanganak ang asawa mo."

To be honest, Shun is afraid for that day to come. Ayaw niyang makitang nasasaktan
ang asawa niya. He loves Themarie so much.

Lash patted his back. "Chill. Three months palang. May anim na buwan ka pa para
sisihin ang sarili mo." He chuckled, parang siyang-siya ito sa pinagdadaanan niya.
"This should be fun to watch."

Shun rolled his eyes and sighed. "Bakit kaya ayaw niyang hawakan ko siya?"

"Baka nauntog na ang asawa mo at nagising na siya sa katutuhanang hindi ka pala

niya mahal talaga." Sagot ng bagong dating na si Lath.

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Gusto mong malunod? Kaya kitang itulak."

Tumawa si Lath. "Pikon ka talaga, Shun. Hindi ka naman dati ganyan. Ang nagagawa
nga naman ng pag-aasawa." He tsked.
He rolled his eyes and left the first deck. Baka nga maitulak niya si Lath.

Sino ang hindi mapipikon? Themarie loves him, damn it!

Bumalik siya sa cabin nila ni Themarie at naroon pa rin ang asawa niya sa kama,
nakahiga. Hindi pa rin nito ininom ang gatas at halatang malamig na iyon.

"Thems, 'yong gatas. Bakit hindi mo ininom?" He asked, slightly irritated. Tinimpla
pa naman niya iyon para rito.

Hindi sumagot ang asawa at nanatili sa posisyon nito sa kama.

Bumuntong-hininga siya saka umupo sa gilid ng kama. "Thems?"

No answer.

"Babe?"

No answer.

"Themarie?"

Still, no answer.

He gritted his teeth in frustration. May katotohanan ba ang sinabi ni Lath? Hindi
na ba siya mahal ni Themarie?

His heart tightened. He felt suffocated.

"Babe, hindi mo na ba ako mahal?" Parang may pumipipit sa puso niya. "May nagawa ba
akong hindi mo nagustuhan? May nagawa ba akong masama para tratuhin mo ako ng
ganito? Ayaw mo na ba sakin?"

He felt fear crept into his heart when Themarie didn't answer.

"Themarie—"

She snored.

Napakurap-kurap siya at umawang ang labi. Nasapo niya ang nuo. Great. Just great!
Nagda-drama siya rito, tulog naman pala ang kausap niya!
Fuck!

Shun huffed in annoyance.

The bed shakes a little, meaning Themarie moved.

"Hell boy?" Halata sa boses nito ang antok. "You okay?" Bumangon ito at sinapo ang
mukha niya ng hindi siya bumaling dito. "Bakit parang pinagsakluban ka ng langit at
lupa?"

Irritation filled him. "Kasi hindi mo ako pinapansin! Mula ng sumakay tayo sa Black
Pearl, hindi mo na ako pinansin. Ni halik nga ayaw mo. Don't you want me anymore?
Did your desire for me already wear off? Shit, Themarie, hindi mo na ba ako mahal?"

Napapantastikuhang tumingin ito sa kaniya. "Shun, naka-drugs ka ba?"

"What?!" He asked incredulously.

Kinunotan siya nito ng nuo. "Hell boy, hindi kita pinapansin kasi masama ang
pakiramdam ko." Huminga ito ng malalim at pinaglandas ang hinlalaking daliri sa
magkasalubong niyang kilay. "Pasensiya na at ganoon pala ang pagkakaintindi mo.
Sorry. And hell boy, if your ever doubt my love for you again, lulunurin kita."
Tumalim ang mga mata nito. "At ayoko ng gatas! Hindi mo ba talaga ma gets 'yo—"

He crashed his lips against hers. She kisses him back in an instant. Good heavens!
Na-miss niya ang asawa. Na miss niya ang mga labi nito. Hell! He missed the feeling
of their body pressed against each other.

His manhood becomes hard in an instant their lips met.

Pinalalim pa niya ang halik, mas naging mapusok siya at ganoon din ang asawa.
Sinapo niya ang batok nito at mas diniinan ang halik. Napahalinghing ang asawa niya
at yumakap ito sa kaniya.

Mas nag-uumigting pa ang pagkalalaki niya habang pinagsasaluhan nila ang isang
mainit na halik. He wanted to take off his clothes to free his erection, but first,
he needs to undress his lovely wife.

Hinitak siya pahiga ni Themarie. Maingat siyang kumubabaw dito dahil baka maipit
niya ang tiyan nito.

"Themarie—"
"Kailangan kita, Shun."

Napatitig siya sa magandang mukha ng asawa. He can see desire written in her face.
Her face was flushed, her lips parted and she looks arouse. She still wants him!
She still desires him!

"Ayos lang ba na..." bumaba ang tingin niya sa tiyan nito na hindi pa kalakihan.

"Oo. Ayos lang." Hinapit siya nito sa leeg at siniil ng halik ang labi niya.

Shun groaned at her mouth. Sweet Jesus! His wife's lips taste so damn delicious. So
damn good. Mula pa nuong unang naglapat ang labi nila na nakaka-adik ang halik
nito.

Naglaban ang dila nila, kinagat ni Themarie ang labi niya at pinaglandas ang dila
nito sa gilid ng kaniyang labi, nang-aakit. At siya naman ay naakit.

Damn this woman! He's so hard for her.

"I love you, Shun." Themarie said between kisses.

Mas lalong tumigas ang pagkalalaki niya. "I love you more, babe. Now, let me ravish
you."

"OH, YEAH." Napaungol si Themarie ng maramdamang menasahe ni Shun ang dibdib niya.

His hand on her breast feels so good. Gusto niya ang daliri nitong nilalaro ang
perlas na nasa tuktok ng dibdib niya.

Shun took off her clothes and suck her taut nipples.

"Holy shit!" Themarie moaned in pleasure. Ang sarap ng ginagawa nitong paglalaro sa
dibdib niya. "Shun, keep sucking my nipples."

As Shun suck and lick her nipples, he expertly takes off her pajama and throw it
somewhere in the room. Sumunod ang panty niya at ang mga damit nito.

Napaliyad si Themarie ng maramdaman niya ang hubad na katawan ni Shun na nakalapat

sa hubad din niyang katawan.

Damn. It feels so good. She missed this. Pesteng morning sickness naman kasi e. It
always leaves her weak and sick. But not today. She would make love to her husband
until she couldn't move anymore.
Suddenly, Shun stopped.

Natigilan siya at hinuli ang mga mata nito. Shun was looking at the glass of milk
in the bed side table.

Sa isiping baka pilitin siya ng asawa na uminom, inunahan na niya ito. "Ayoko! I
swear, Shun, kapag pinilit mo akong inumin 'yan, lulunurin talaga kita."

Hindi nakinig si Shun. Inabot nito ang isang baso ng gatas saka nilasahan. He
rolled his tongue over his lips seductively. Themarie groaned when her clit
throbbed. Shit!

"Hell boy—"

"Masarap naman."

Pinandilatan niya ito. "E di ikaw ang uminom."

"Na-ah." Malokong ngumiti ito sa kaniya. "I'll make you drink this one way or
another."

"No!"

"Watch me." Uminom ito ng gatas saka ibinalik sa bed side table ang baso.

And then Shun pressed his lips against her parted ones. Themarie moaned when sweet
liquid filled her mouth. Hindi niya kaagad nilunok iyon. It tasted like milk.

But Shun won't let her spit it out. Diniinan nito ang paghalik sa kaniya hanggang
sa napilitan siyang lunukin iyon. But some of the milk spilled from her lips,
sliding down her chin.

Themarie moaned when Shun licked the milk off her chin and cheeks. Then he slid one
finger inside her.

Napaungol ng malakas si Themarie pero kaagad ding nainis ng hindi gumalaw ang
daliri ni Shun sa loob niya.

"Shun—"

Hinalikan siya nito sa labi. "Ubusin mo muna ang gatas na tinimpla ko para sayo.
After that, i will make love to you until you can't walk anymore."
Desire flashed through her eyes. Yes. She likes that. Pero mas gusto niya ang uri
ng pagpapainom sa kaniya ni Shun ng gatas. It's more delicious. So damn delicious.

"Fine." Nang-aakit na ngumiti siya. "Feed me. Feed me with your mouth, Shun. 'Yon
lang ang tanging paraan para mapainom mo ako ng gatas."

Shun's eyes sparkled in hunger for her. "Deal."

Shun took a mouthful of milk— while his finger was still inside her— and then
pressed his lips against her mouth.

Kaagad na tinanggap ni Themarie ang gatas habang hinahalikan si Shun. Then Shun
positioned his head over her breast. With his lips covered in milk, he licked her
nipples. Napaliyad siya.

"Damn, babe. You taste good."

Napangiti si Themarie ng may maisip na kapilyahan. Gusto nitong inumin niya ang
gatas? Fine. Iinumin niya. Pero sa paraang gusto niya.

Itinulak niya pahiga sa kama si Shun at umupo sa hita nito. Nararamdaman niya ang
matigas nitong pagkalalaki na tumutusok sa bukana ng pagkababae niya. It feels so
good, pero kailangan niyang pigilan ang sarili. May gagawin pa siyang tiyak na
masasarapan sila pareho.

"Kahit anong gawin ko, huwag kang gagalaw. Okay?" Bilin niya sa asawa.

Nagtatakang tumango si Shun. "Okay."

"That's my hell boy."

Mabilis niyang inabot ang gatas na nasa bed side table, and then she poured a small
amount of milk on Shun's abs.

"What the..."

Naputol ang ano mang sasabihin ni Shun ng bumaba ang mga labi ni Themarie sa tiyan
nito ang dinilaan ang abs ang asawa. Shun groaned. Themarie keeps on licking the
milk off his abs.

Dang it! The milk taste so good. Mas masarap kung ganito niya iinumin ang gatas.

Pinapagpatuloy ni Themarie ang ginagawa. She poured small amount of milk on his
navel: she licked it off. And then she poured just the right amount of milk on his
erect manhood.

Malakas na napamura si Shun na hindi naman pinansin ni Themarie. Ibinuka niya ang
bibig at ipinasok doon ang kahabaan ni Shun. Damn! The milk taste so good. Themarie
keeps on sucking and licking Shun's shaft. Nag-i-enjoy siya sa lasa ng pagkalalaki
nito ngayong may halo iyong gatas.

Themarie hates milk, but damn boy, mas masarap ang gatas kung ganito niya iinumin.

She poured the remaining milk on Shun's manhood and balls.

"Oh! Shit!" Shun moaned.

Parang uhaw na uhaw si Themarie na dinilaan ang pagkalalaki ni Shun.

"Shit! Themarie!" Napasabunot ang asawa niya sa kaniyang buhok. "Oh, fuck, babe!
Faster. Move faster, babe."

Mas binilisan pa niya ang pagtaas-baba ng bibig niya sa kahabaan nito. Nag-i-enjoy
siyang paligayahin ang asawa. She greedily licked off and drank the milk that
surrounds his shaft. She keeps doing that until there's no milk left on his manhood
and balls.

"Oh, Themarie!" Napaliyad si Shun sa ginagawa niya sa pagkalalaki nito. "Lalabasan

na ako. Stop it, babe."

Mabilis niyang sinunod ito at iginiya ang kahabaan nito papasok sa basang-basa na
niyang pagkababae.

Sabay silang napaungol ni Shun sa pagsasanib ng katawan nila.

"God, Themarie, you feel so tight and good and delicious." Pa-ungol na sabi ni Shun
habang nag-uumpisa siyang ilabas-masok ang pagkalalaki nito sa pagkababae niya.

Bawat ulos ay humahabol ang balakang ni Shun at sinasalubong ang bawat galaw niya.
Napapikit siya sa sarap ng pag-iisa nila ng asawa. Para siyang nasa langit at
hinihili ng mga anghel habang naglalabas-masok ang kahabaan nito sa loob niya.

"Ang sarap..." daing niya. "Ang sarap, Shun."

"I know, baby." Hinawakan siya nito sa beywang at iginiya siya na bilisan ang
galaw.
Inilapat ni Themarie ang mga palad sa ma-muscle na tiyan ni Shun at doon kumuha ng
lakas. With her palm firmly rested on Shun's abs, she pushed herself up and then
let herself fall down. Pareho silang palakas ng palakas ang ungol ni Shun.

They were both desperate to reach heaven.

Themarie can hear the slapping of their skin as they make love hard and fast.

Napapapikit, napapadaing at napapaliyad si Themarie sa sarap na nalalasap. Good

God. It's so good. So freaking good.

"Shun... I'm coming." Hinihingal na sambit niya habang mabilis na naglalabas-masok

ang kahabaan nito sa loob niya. "Oh, Shit! Oh, Shun."

"I know." He was panting. "Hayan na ako, baby. I'm coming too."

The grip of Shun's hand on her waist tightened as they both reach the peak of their
orgasm. And together, they exploded like wildfire in the wilderness of bliss.

Nanghihinang humiga si Themarie sa tabi ni Shun na kaagad naman siyang niyakap.

"That was amazing." Hinihingal na anito. "Mula ngayon, ganoon na ang pag-inom mo ng
gatas. And i wouldn't take no for an answer."

Mahinang tumawa si Themarie. "Agree. Pero kailangan nating bumangon at maligo. Baka
langgamin tayo. Kailangan din natin papalitan ang bed sheet—"

"I love you." Sansala ni Shun sa iba pa niyang sasabihin.

Her heart swelled in love and happiness.

Kinikilig na inilapat niya ang labi sa labi ng asawa. "I know. And i love you too."

"I can get use to this." Wika ni Shun pagkalipas ng ilang minuto. "Just the two of
us. Together. In a cruise. Wala na akong hihilingin pa. Kontento na ako."

Napuno ng kasiyahan at pagmamahal ang puso ni Themarie. "Wala na rin akong

mahihiling pa. Mahal kita at mahal mo ako. Kontento na ako."

Mahigpit siyang niyakap ni Shun at hinalikan sa nuo. "Mahal na mahal kita,

Themarie." Pabulong na sabi nito na mas lalo pang nagpasaya sa kaniya.

Life couldn't get any better than this.

 COMPLETED

A/N: I dedicate this to THEMARIE ALFONSO for letting me use her name. I hope you
find your very own SHUN KIM in the future. Thank you so much for the friendship and
i'll treasure you always. You are not just a reader to me, you are a friend and i
hope to see you soon. - C.C.

EPILOGUE

Seven Mo

nths Later - Black Pearl Cruise Ship

"SHUUUUUUUN!" Parang hinahati sa sakit ang tiyan ni Themarie habang sumisigaw ng

malakas. She was screaming her husband name as the pain in her stomach intensified.

She's laboring. In a cruise ship! At naghahanap pa ng Doctor ang asawa niya.

Oh hell! Paano kung walang Doctor sa cruise ship na 'to? Kasalanan 'to lahat ng
Shun. Nuong isang buwan pa niya gustong umuwi sa Pilipinas, pero ayaw nito, dadaong
naman daw ang barko sa Pilipinas bago siya manganak.

Buwesit! Bakit ba nakinig siya rito?

"Shun! Shun!" Hinawakan niya ang tagiliran habang kagat ang labi sa sobrang sakit
na nararamdaman.

Mahihimatay siya sa sobrang sakit.

"Shun!"

"Babe!" Humahangos na pumasok si Shun sa silid na inuokupa nila saka pumuwesto sa

paanan niya. "May babaeng Doctor daw dito. Pero hinahanap pa nila Lash at Lath."
Puno ng pag-aalala ang boses nito. "Babe, oh God. Are you okay?"

Umangat ang paa niya at sinipa ito na kaagad naman nitong nasalag.

"Buweset ka!" Humilab ulit ang tiyan niya at napasigaw siya sa sakit. "Nagtatanong
ka kung okay lang ako?! Tingnan mo nga ako at sabihin mong okay lang ako! Kasalanan
mo 'to- Araaaaaaay!"
Shun kissed her trembling knees. "I'm sorry, babe."

Themarie breathing ragged as she tried to fight the pain. Nasapo niya ang tiyan ng
maramdamang parang nilabasan siya ng likido sa kaniyang pagkakabe.

"Oh God." Themarie looked at Shun in panicked. "Shun, ang panubigan ko!"

Nakaawang ang bibig na bumaba ang tingin ni Shun sa pagkababae niya. Puno ng pag-
aalala at takot ang mukha nito habang nakatingin doon.

"Hell boy-"

"Lalabas na ba siya?" May takot sa boses nito.

Themarie bit back a scream of pain as her hands tightened around her stomach.
"Nararamdaman ko na siya, Shun." Habol niya ang hininga habang ang puno ng pawis
ang buong katawan niya. "Lalabas na yata siya, Shun."

"Fuck!"

"Kasalan mo 'to!" Themarie was now in full panic. "Kung umuwi na tayo sa Pilipinas-
anong ginagawa mo?" Pinandilatan niya ang asawa na ang isang kamay ay nasa tiyan
niya ang isa ay nasa pagkababae niya.

"Push, babe. Nakikita ko na ang ulo ng bata. Baka mapano siya." Anito habang
nakaluhod sa nakabuka niyang mga hita. "Umire ka. Sige na. Dadating na ang Doctor,
but now, you need to push."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka malakas na umere.

"Shit!" Shun cursed. Umangat ang kamay nito na nasa pagbabae niya para tuyuin ang
pawis nito sa nuo.

Themarie gasped when she saw blood coating his hand. "Shun-"

"Umire ka, babe. Umire ka." Utos ng asawa niya.

Mariing ipinikit ni Themarie ang mga mata saka malakas na umire ng umire. Nawawalan
na siya ng lakas pero kailangan niyang umire. Naliligo na siya sa sariling pawis
pero itinulak pa rin niya ang sarili na umire.

Themarie didn't know how long she pushed and pushed and pushed... and then
suddenly, an infant cry filled the room.

Tumigil ang paghinga ni Themarie at tumitig sa asawa niya na nakatingin sa duguan

nitong kamay kung saan karga-karga nito ang anak nila.

Shun looked up at her and smiled in so much happiness. Themarie couldn't contain
her tears from falling.

"Our baby is a he."

Her baby. Oh God. Her baby boy. So tiny.

Pinakawalan ni Themarie ang kanina pa niyang pinipigil na hininga ng may pumasok sa

babae sa silid niya, kasunod nito ay si Lash at Lath na halata ang pag-aalala sa
mukha.

"Holy hell!" Napamura si Lash ng makita ang duguang si Shun.

Kaagad na lumapit ang babae sa kaniya at nagpakilala. "I'm Teresa Castillo. Isa
akong Doctor." Lumuhod ito sa kama at binuksan ang kit na dala nito. "Here. Let me.
Paliguan mo ang bata, lagyan mo ng kaunting alcohol ang tubig na ipapaligo niya,
okay?"

Nakita niyang ginupit ng Doctor ang pusod ng bata. Everything becomes blurry after
that. Pina-ire pa siya ng Doctor para mailabas ang placenta niya. After that,
Themarie lost consciousness in exhaustion.

SA TULONG ni Lash at Lath, nilinis ni Shun ang sanggol na nasa mga bisig niya.

"He's slippery." Komento ni Shun habang nakatingin sa anak niya.

"Malamang. He's covered in blood." Lash said while preparing the bath.

Nilagyan naman ng alcohol ni Lath ang tubig na ipapaligo ng anak niya. Ihiniga niya
ang anak niya sa malambot na tinuping kumot. Using a soft cloth, pinaliguan niya
ang kaniyang anak.

Parang sasabog ang dibdib niya sa sobrang kasiyahan na nararamdaman. Sweet Jesus.
He's one lucky man. To have this baby boy to call him Dad in years' time.
Napakasuwerta niya.

"Anong ipapangalan mo kay baby singkit?" Tanong ni Lath ng matapos nilang paliguan
ang anak niya at pinulupot sa katawan nito ang malambot na tuwalya.
"Saito Becker." Nakangiting sagot niya habang hinahaplos ang pisngi ng anak niya.

"Pumayag naman kaya ang asawa mo?" It was Lath. "Saito is a Japanese name. Tapos
nilagyan mo pa ng Becker na amerikano ang dating."

Hindi niya pinansin ang sinabi ni Lath at puno ng pagmamahal na tinitigan ang anak
niya. "Ang suwerte ko."

"Excuse me?" Anang boses ng Doktora.

Nilingon nilang tatlo ang babae.

"Ano?" Aniya na nagtatanong ang mga mata.

"Nalinis ko na ang asawa mo." Wika nito. "Makabubuti kung lilipat kayo sa malinis
na kuwarto." Suhestiyon nito. "At kapag dumating na tayo sa Pilipinas, ipa-new born
screening niyo kaagad ang bata para masigurong maayos ang lagay niya."

Tumango siya. "Salamat, Doktora."

"Walang anuman 'yon. I'm glad to help. Babalik ako mamaya para i-check ang
kalagayan ng asawa mo." Umalis na ito ng silid.

"Lumipat kayo sa kabilang kuwarto." Ani Lath pagkalabas ng Doktora. "Walang tao
roon at kalilinis lang. Buhatin mo ang asawa mo, ako na ang bahala sa anak mo."

Shun nodded instantly. Maingat niyang pinangko si Themarie na nakabalot ang katawan
sa malinis na kumot at dinala sa kabilang silid. Shun was very careful as he laid
down his wife on the new bed. She was sound asleep and she looks so beautiful.

This woman had given him a son, a very handsome boy. At mas lalo lang niya itong
minahal ng sobra-sobra.

He pressed his lips on hers. "I love you, babe. Thanks for giving our son. God. I
love you so much."

He kissed her again before Lath and Lath enter the room.

"Shun, your son is so cute." Natatawang sabi ni Lash.

His baby made a gargling sound and in an instant, he was filled with so much love,
adoration and happiness.
"Kochikow-chikow." Lash said in a child-like voice while poking his son's cheek.
"Ang cute mo. Ang singkit din ng mata mo. Sana hindi ka lumaki na mandurugas at
kutungero katulad ng Daddy mo. Mukhang pera kasi 'yang ama mo, e. Huwag kang
gagaya, okay? Baka kutungan mo ang magiging anak ko sa hinaharap."

His baby made a gargling sound again, making Shun chuckled.

Kinuha niya ang anak sa bisig ni Lash at isinayaw-sayaw ito.

"Hey, baby. Ako ang Daddy mo." Lumamlam ang mga mata niya. "I love you so much,
baby."

Tinapik ni Lath ang likod niya. "Bukas dadaong ang Black Pearl sa Pilipinas."

"Aalis na muna kami. If you need anything, hanapin mo lang kami." Ani Lash.

"Thanks, guys."

Umalis ang magkambal at siya naman ay isinasayaw pa rin ang anak niyang lalaki.
God. He looks so cute in his arms, gargling and squirming a little.

Shun kissed his son's forehead and murmured i love you.. Hindi niya maipaliwanag
ang kasiyahang nararamdaman.

"S-Shun..."

Mabilis na bumaling si Shun sa pinanggalingan ng boses. Isang malapad na ngiti

kumawala sa mga labi niya ng makita ang asawa na gising na.

"Hey, babe." Umuklo siya at hinalikan ito sa labi. "Kumusta?"

Sa halip sa sagutin siya, tumitig ito sa sanggol na nasa bisig niya. "Puwede ko ba
siyang hawakan?"

"Of course." Mabilis na ihiniga niya sa tabi ni Themarie si Saito Becker. "Here yah
go."

Themarie looked at their son with so much love in her beautiful eyes. "So tiny."
Hinaplos nito ang pisngi ni Saito Becker. "Kamukha ka ng Daddy mo, baby. Siguradong
mas guwapo ka pa kay Daddy mo."

Shun kissed his son's cheeks. "I named him Saito Becker. Okay lang ba?" Tumingin
siya sa kaniyang asawa. "Next time, ikaw naman ang magpapangalan."
Nalukot ang mukha nito. "You mean to say, bubuntisin mo pa ako?"

Mahina siyang tumawa. "Oo naman. Sa susunod babae naman ang gagawin natin."

Inirapan siya nito. "Ikaw ang magbuntis. Ayoko na! Alam mo ba kung gaano kahirap
manganak?"

"Alam ko." Habang pinapaanak niya ito, nanghihina siya sa bawat pag-ire nito. He
was afraid earlier. He wanted to punch his face for hurting his lovely wife. "I was
there, babe. Alam kong nahirapan ka."

Lumambot ang mukha nito. "I love you, Shun. And thank you for being there for me
earlier."

He smiled lovingly at his wife. "I love you more, babe."

Humiga si Shun sa kama, pinapagitnaan nila ang kanilang anak. Pinagsiklop niya ang
palad nilang mag-asawa at pinisil iyon.

Themarie looked at him and smile. "Hindi ko akalain na manganganak ako sa cruise
ship. I was afraid. But i still feel safe knowing that you are here with me. Mahal
kita, Shun. Mahal na mahal."

His heart swells in so much happiness and love. "Mahal din kita, Thems. Mahal na
mahal. And i intend to love you as long as i breathe."

-THE END

-C.C.

A/N: Posted na po ang POSSESSIVE 9. Here's the

link: https://www.wattpad.com/story/51081715-possessive-9-lash-coleman