9 Keinginan Asas Kanak

Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 5

9 KEINGINAN ASAS KANAK-KANAK:

Pendahuluan:
Setiap insan di dunia ini mempunyai keinginan, terutamanya kanak-kanak.
Sebagai guru, kita perlu memahami keinginan mereka dan memberi ruang
kepada kita untuk mengatur sesi pembelajaran serta pendekatan yang digunakan
dengan cara yang lebih berkesan. Seni Dalam Pendidikan merujuk kepada
muzik,pergerakan dan seni visual. Salah satu cara untuk memenuhi perasaan
ingin tahu dan kehendak kanak-kanak adalah melalui seni yang mampu
membangunkan potensi mereka untuk menjadi insan yang kreatif dan imaginatif.
Seni merupakan asas perkembangan individu. Jika diajar dengan baik maka
akan dapat merangsang kepakaran deria kerana semua deria merupakan ruang
bagi pembelajaran. Kanak-kanak akan dapat meluahkan perasaan mereka
tentang isu-isu persekitaran yang member kesan kepada mereka. Ini akan
membolehkan mereka menyentuh, merasa dan meneroka melalui interaksi
terhadap persekitaran. Kanak-kanak mesti diberi peluang untuk menyatakan
pendapat dan pengetahuan yang mereka temui. Mereka boleh meluahkan idea
dan perasaan mereka melalui aktiviti pendidikan yang merupakan satu keperluan
dan keinginan asas kepada setiap kanak-kanak. Berdasarkan teori pembelajaran
Maslow,pendidikan boleh diumpamakan berada di tahap fisiologi iaitu tahap yang
merupakan keperluan asas kepada kanak-kanak. Pendidikan perlu dipenuhi
sebelum manusia mencapai tahap kesempurnaan kendiri dan estetik. Ini
bermakna pengajaran dan pembelajaran dalam bilik darjah bergantung kepada
setakat mana keperluan pelajar dapat dipenuhi. Sebagai seorang guru secara
amnya dan sebagai seorang ibu atau bapa secara khususnya kita hendaklah
membantu kanak-kanak dalam memperkembangkan kebolehan kreatif dan
imaginatif kanak-kanak. Sehubungan dengan itu, kita perlu memahami naluri
semulajadi kanak-kanak dan keinginan asas mereka bersesuaian dengan
kecenderungan dan peringkat umur. Dauer dan Pangrazi (1983: 11-12) telah
mengenalpasti.

9 keinginan asas kanak-kanak :


1. Keinginan untuk bergerak
Kanak-kanak suka mengambil peluang untuk bermain dan melibatkan diri dalam
sebarang kegiatan fizikal. Dari aspek perkembangan fizikal, Froebel menyatakan
permainan biasanya melibatkan aktiviti fizikal yang berhubung rapat dengan
perkembangan

kanak-kanak

dari

aspek

motor

kasar

dan

motor

halus.

Perkembangan fizikal merupakan suatu aspek penting dalam pendidikan awal


kanak-kanak. Komponen perkembangan fizikal memberi fokus kepada empat aspek
penting iaitu perkembangan psikomotor halus, perkembangan psikomotor kasar,
kesihatan dan keselamatan. Kenyataan Froebel ini adalah selaras dengan pendapat
Schmidt(1982) dalam ErnieSuliana (2008), yang menyatakan psikomotor merupakan
satu proses gabungan latihan dan pengalaman yang menjana perubahan tindakan
atau pergerakan yang kekal, iaitu pembelajaran yang telah berlaku berdasarkan
maklum balas mengikut prestasi pengetahuan (knowledge of performance) dan
pengetahuan keputusan (knowledge of results). Aspek perkembangan fizikal kanakkanak dapat dikembangkan melalui empat aspek yang telah dinyatakan. Antara
strategi pengajaran dan pembelajaran yang boleh dijalankan untuk memupuk
perkembangan fizikal kanak-kanak ialah:
i. Aspek Perkembangan Psikomotor Kasar
Kanak-kanak harus diberi peluang menyertai pelbagai aktiviti pergerakan yang aktif,
pantas, dan mencabar. Dengan bermain terutamanya dalam permainan aktif, kanakkanak belajar mengawal pergerakan dan mengimbangi tubuh mereka serta
melicinkan perjalanan sistem dalam tubuh seperti sistem pernafasan dan sistem
saraf. Misalnya, aktiviti bermain di padang permainan, aktiviti seperti memanjat dan
menuruni gelongsor, bergayut pada monkey bar , bermain buaian dan sebagainya
dapat membantu perkembangan fizikal kanak-kanak.
ii. Aspek Perkembangan Motor Halus
Kemahiran motor halus pula ialah kemahiran yang melibatkan kemahiran
menggunakan otot kecil seperti pergerakan jari serta koordinasi jari dan mata.
Penguasaan psikomotor halus yang baik adalah amat penting dalam membantu

pergerakan asas dan kemahiran menulis kepada kanak-kanak. Antara aktiviti dalam
bentuk permainan yang boleh dijalankan bagi membantu perkembangan fizikal
dalam aspek ini ialah seperti merantai manik, menjahit kad berlubang, menconteng
kertas, melipat, mengoyak dan merenyuk kertas, menguli doh dan lain-lain lagi.
Kebolehan yang dimiliki oleh seseorang dalam menggunakan sebahagian atau
keseluruhan anggota badan untuk berkomunikasi atau menyelesaikan masalah.
Selain itu, kinestetik juga merupakan kecekapan menginteprestasikan pergerakkan
anggota atau tubuh. Kecerdasan kinestetik (Gardner 1993), merujuk kepada sensori
badan terhadap pergerakan. Antara kaedah yang sesuai untuk memproses idea
baru ialah menghubungkan idea tersebut dengan pengalaman yang lepas yang
berkaitan dengan pergerakkan badan. Contohnya, menulis sesuatu perkataan
dipapan putih dengan menggunakan pen maker adalah langkah yang terbaik untuk
memastikan seseorang itu lebih mengingat perkataan tersebut berbanding dengan
menggunakan kaedah mengeja. Menurut Howard Gardner, badan manusia bukan
sejenis mesin, amat berbeza daripada objek tiruan di dunia ini. Ia adalah saluran
deria rasa seseorang individu, perasaan peribadi dan cita-cita, dan tidak ketinggalan
entiti dimana orang lain bertindak balas secara unik berdasarkan kualiti
kemanusiaan mereka yang tersendiri. Antara ciri-ciri kanak-kanak yang mempunyai
kecerdasan kinestetik adalah merekayang berminat dengan aktiviti sukan dan fizikal
yang

cergas.

Kebanyakkan

mereka

juga

mempunyai

kebolehan

dalam

menggunakan bahasa badan lebih suka kepada aktiviti tarian dan lakonan.
Kecerdasan kinestetik ini dapat dilatih dalam kalangan pelajar melalui aktiviti
bersukan dan aktiviti kesenian seperti latihan menari. Kecerdasan ini boleh dilatih
kepada seseorang individu daripada sejak kecil lagi. Menurut Gardner (1983),
selalunya kita dapat melihat perkembangan utama dan potensi kecerdasan ini dalam
kegiatan vokasional seperti pelakon, buruh binaan, atlit, penari, guru tari, ahli terapi
fizikal dan sebagainya.

2.Keinginan untuk berjaya & diiktiraf.


Kanak-kanak bukan sekadar ingin berjaya tetapi inginkan kejayaan itu dihargai.
Contohnya mempamerkan sesuatu lukisan di dalam kelas, atau dicop bintang
apabila menyelesaikan sesuatu tugasan dalam buku aktiviti atau buku latihan.

Pengurusan

sosio-emosi

yang

berkesan

akan

menjadi

perangsang

yang

membangkitkan dan mengekalkan minat seseorang murid ke arah mencapai


matlamat termasuk minat, sikap dan tingkah laku terhadap pembelajaran mereka.
Menurut Woolfolk (1990) motivasi atau kuasa dalaman akan membangkit, mengarah
dan mengawal minat dan tingkah laku murid. Oleh yang demikian, emosi murid
harus diurus dengan berkesan supaya emosi mereka sentiasa stabil untuk
meneruskan aktiviti dalam pembelajaran. Guru boleh memberikan pujian dan
galakan kepada murid untuk terus terlibat dalam aktiviti di bilik darjah. Penghargaan
yang bersesuaian dengan penglibatan haruslah diberikan kepada setiap murid yang
mengambil bahagian. Ganjaran dalam pelbagai bentuk seperti hadiah atau token
ekonomi turut boleh diberikan kepada murid. Bagi murid yang perlu ditegur atau
didenda pula, tindakan yang diambil seharusnya tidak menjejaskan emosi mereka.
Peneguhan positif penting untuk menambah kebarangkalian gerak balas daripada
murid. Peneguhan negatif yang diberi boleh membawa kesan yang tidak
menyeronokkan. Oleh yang demikian, diskriminasi penting dalam pembelajaran
untuk mencapai kejayaan.

3.Keinginan untuk diterima oleh kumpulan sebaya dan sebagai ahli dalam
masyarakat.
Kanak-kanak inginkan diri mereka diterima, disanjung, dihargai dan dihormati oleh
orang lain. Contohnya memberanikan diri menyanyikan sesuatu lagu didi hadapan
kawan-kawan di sekolah atau memenangi tempat pertama dalam pertandingan
bercerita, berpidato, Tilawah Al-Quran dan sebagainya.

4.Keinginan ketangkasan fizikal dan sebagai sumber daya penarik.


Kanak-kanak gemar kepada aktiviti fizikal dan membentuk penampilan diri atau
harga diri untuk menyesuaikan dirinya dengan masyarakat.

5.Keinginan untuk bersaing.


Kanak-kanak suka bersaing untuk memperlihatkan kemahiran dan kekuatan fizikal
yang setara dengan rakan-rakan sebaya.

6.Keinginan untuk meneroka.


Mereka gemar melibatkan diri dalam sesuatu kegiatan yang luar biasa tetapi
menyeronokkan.

7.Keinginan untuk pencapaian kreatif.


Kanak-kanak sangat gemar mengalami perkara baru melalui aktiviti kreatif. Kanakkanak di sekolah rendah belajar dalam suasana aktif. Menurut ahli psikologi kognitif
dan ahli teori konstruktivisme, kanak-kanak tidak memperoleh pengetahuan secara
pasif. Mereka membina pengatahuan secara aktif. Pembelajaran secara aktif dan
interaksi sosial digalakkan. Kanak-kanak akan mendapat pengalaman baharu
melalui aktiviti meneroka, mengeksprimen, dan mengolah objek atau bahan. Teori
konstruktivisme berhubung rapat dengan perkembangan kreatif dan keperluan untuk
melibatkan diri secara aktif dalam proses pengajaran dan pembelajaran. Oleh itu,
melalui aktiviti seni kanak-kanak boleh meluahkan idea secara bebas dan kreatif

8.Keinginan untuk meluahkan perasaan melalui pergerakan.


Kanak-kanak gemar aktiviti yang memberi peluang untuk meluahkan idea mengenai
diri dan persekitaran mereka.

9.Keinginan untuk kefahaman.


Kanak-kanak mempunyai keperluan & ingin mengembangkan kefahaman & ingin
mempelajari perkara baru. Justeru itu mereka dapat meneroka, menyentuh dan
merasai pemikiran serta interaksi mereka dengan persekitaran.

You might also like