CUTTER V POWELL

CUTTER Administratrix of Cutter against POWELL. Tuesday, June 9th, 1795. If a sailor
hired for a voyage take a promissory note from his employer for a certain sum provided he
proceed, continue, and do his duty on board for the voyage, and before the arrival of the ship he
dies, no wages can he claimed either on the contract or on a quantum meruit.
To assumpsit for the work and labour done by the intestate, the defendant pleaded the
general issue. And at the trial at Lancaster the jury found a verdict for the plaintiff for 311. 10s
subject to the opinion of the Court on the following case.
The defendant being at Jamaica subscribed and delivered to T. Cutter the intestate, a note,
whereof the following is a copy ; Ten days after the ship Governor Parry, myself master,
arrives at Liverpool, I promise to pay to Mr. T. Cutter the sum of thirty guineas, provided he
proceeds, continues and does his duty as second mate in the said ship from hence to the port of
Liverpool. Kingston, July 31st , 1793. The ship Governor Parry sailed from Kingston on the
2d day of August, and proceeded, continued and did his duty as second mate in her from
Kingston until his death, which happened on the 20th of September following, and before the
ships arrival in the port of Liverpool. The usual wages of a second mate of a ship on such a
voyage, when shipped by the month out and home is four pounda per month; but when seamen
are shipped by the run from Jamaica to England, a gross sum is usually given. The usual length
of a voyage from Jamaica to Liverpool is about eight weeks.
This was argued last term by J. Haywood for the plaintiff ;but the Court desired the case
to stand over, that inquiries might be made relative to the usage in the commercial world on these
kinds of agreements. It now appeared that there was no fixed settled usage one way or the other;
but several instances were mentioned as having happened within these two years, in some of
which the merchants had paid the whole wages under circumstances similar to the present, and in
others a proportionable part. The case was now again argued by Chambre for the plaintiff, and
Wood for the defendant.
Arguments for the plaintiff. The plaintiff is entitled to recover a proportionable part of the
wages on a quantum meruit for work and labour done by the intestate during that part of the
voyage that he lived and served the defendant; as in the ordinary case of a contract of hiring for a
year, if the servant die during the year, his representative are entitled to a proportionable part of
his wages. If any defence can be set up against the present claim, it must arise either from some
known general rule of law respecting marine service, or from the particular terms of the contract
between these parties. But there is no such rule applicable to marine service in general as will
prevent the plaintiffs recovering, neither will it be found, on consideration, that there is any
thing in the terms of this contract to defeat the present claim. It is indeed a general rule that
freight is the mother of wages; and therefore if the voyage be not performed, and the owners
receive no freight, the sailors lose their wages; though that has some exceptions where the

voyage is lost by the fault of the owners, as if the ship be sized for a debt of the owners, or on
account of having contraband goods on board; in either of which cases the sailors are entitled to
their wages though the voyage be not performed. Vin. Abr. Mariners, 235. But here the rule
itself does not apply, the voyage having been performed, and the owners having earned their
freight. There is also another general rule, that if a sailor desert, he shall lose his wages ; but that
is founded upon public policy, and was introduced as a mean of preserving the ship. But that rule
cannot apply to this case; for there the sailor forfeits his wages by his own wrongful act, whereas
here the canon was prevented completing his contract by the act of God. So if a mariner be
impressed, he does not forfeit his wages; for in wiggins v ingleton, Lord Holt held that a seaman,
who was impressed before the ship returned to the port of delivery, might recover wages pro
tanto. Neither is there any thing in the terms of this contract to prevent the plaintiffs recovering
on a quantum meruit. The note is a security, and not an agreement; it is in the form of a
promissory note, and was given by the master of the ship to the intestate to secure the payment of
a gross sum of money, on condition that the intestate should be able to, and should actually,
perform a given duty. The condition was inserted to prevent the desertion of the intestate, and to
ensure his good conduct during the voyage. And in cases of this kind, the contract is to be
construed liberally. In Edwards v. Child where the mariners had given bonds to the East India
Company not to demand their wages unless the ship returned to the port of London, it was held
that as the ship had sailed to India and had there delivered her outward bound cargo, the mariners
were entitled to their wages on the outward bound voyage, though the ship was taken on her
return to England. This note cannot be construed literally, for then the intestate would not have
been entitled to any thing though he had lived and continued on board during the whole voyage,
if he had been disabled by sickness from performing his duty. But even if this is to be considered
as a contract between the parties, and the words of it are to be construed strictly, still the plaintiff
is entitled to recover on a quantum meruit, because that contract does not apply to this case. The
note was given for a specific sum to be paid in a given event; but that event has not happened,
and the action is not brought on the note. The parties provided for one particular case; but there
was no express contract for the case that has happened; and therefore the plaintiff may resort to
an undertaking which the law implies, on a quantum meruit for work and labour done by the
intestate. For though, as the condition in the note, which may be taken to be a condition
precedent, was not complied with, the plaintiff cannot recover the sum which was to have been
paid if the condition had been performed by the intestate, there is no reason why the
representative of the seaman, who performed certain services for the defendant, should not
recover something for the work and labour of the intestate in a case to which the express contract
does not apply.
Arguments on behalf of the defendant. Nothing can be more clearly established than that
where there is an express contract between the parties, they cannot resort to an implied one. It is
only because the parties have not expressed what their agreement was that the law implies what
they would have agreed to do had they entered into a precise treaty; but when once they have
expressed what their agreement was, the law will not imply any agreement at all. In this case the

intestate and the defendant reduced their agreement into writing, by the terms of which they must
now be bound; this is an entire and indivisible contract; the defendant engaged to pay a certain
sum of money, provided the intestate continued to perform his duty during the whole voyage;
that proviso is a condition precedent to the intestate or his representative claiming the money
from the defendant, and that condition not having been performed, the plaintiff cannot now
recover any thing. If the parties had entered into no agreement and the intestate had chosen to
trust to the wages that he would have earned and might have recovered on a quantum meruit, he
would only have been entitled to 81. ; instead of which he expressly stipulated that he should
receive thirty guineas if he continued to perform his duty for the whole voyages. He preferred
taking the chance or earning a large sum in the event of his continuing on board during the whole
voyage to receiving a certain, but smaller, rate of wages for the time he should actually serve on
board; and having made that election, his representative must be bound by it. In the common
case of service, if a servant who is hired for a year die in the middle of it, his executor may
recover part of his wages in proportion to the time of service (a); but if the servant agreed to
receive a larger sum that the ordinary rate of wages on the express condition of his serving the
whole year, his executor would not be entitled to any part of such wages in the event of the
servant dying before the expiration of the year. The title to marine wages by no means depends
on the owners being entitled to freight; for if the sailors desert, or do not perform their duty, they
are not entitled to wages though the owner earn the freight. Nor is it conclusive against the
defendant that the intestate was prevented fulfilling his contract by the act of God; for the same
reason would apply to the loss of a ship, which may equally happen by the act of God, and
without any default in the sailors; and yet in that case the sailors lose their wages. But there are
other cases that bear equally hard upon contracting parties; and in which an innocent person must
suffer if the terms of his contract require it; e.g. the tenant of a house who covenants to pay rent
and who is bound to continue paying the rent, though the house be burned down (b) (Lord
Kenyon Ch.J. But that must be taken with some qualification; for where an action was brought
for rent after the house was burned down, and the tenant applied to the Court of Chancery for an
injunction, Lord C. Northington said that if the tenant would give up his lease, he should not be
bound to pay the rent (c)). With regard to the case cited from 2 Lord Raym. ; the case of a
mariner impressed is an excepted case, and the reason of that decision was founded on principles
of public policy.
Lord Kenyon Ch.J. I should be extremely sorry that in the decision of this case we should
determine against what had been the received opinion in the mercantile world on contracts of this
kind, because it is of great importance that the law by which the contracts of so numerous and so
useful a body of men as the sailors are supposed to be guided should not be overturned. Whether
these kind of notes are much in use among the seaman, we are not sufficiently informed; and the
instances now stated to us from Liverpool are too recent to form any thing like usage. But it
seems to me at present that the decision of this case may proceed on the particular words of this
contract and the precise facts here stated, without touching marine contracts in general. That
where the parties have come to an express contract none can be implied has prevailed so long as

to be reduced to an axiom in the law. Here the defendant expressly promised to pay the intestate
thirty guineas, provided he proceeded, continued and did his duty as second mate in the ship
from Jamaica to Liverpool; and the accompanying circumstances disclosed in the case are that
the common rate of wages is four pounds per month, when the party is paid in proportion to the
time he serves; and that this voyage is generally performed in two months. Therefore if there had
been no contract between these parties, all that the intestate could have recovered on a quantum
meruit for the voyage would have been eight pounds; whereas here the defendants contracted to
pay thirty guineas provided the mate continued to do his duty as mate during the whole voyage,
in which case the latter would have received nearly four times as much as if he were paid for the
number of months he served. He stipulated to receive the large sum if the whole duty were
performed, and nothing unless the whole of that duty were performed: it was a kind of insurance.
On this particular contract my opinion is formed at present ; at the same time I must say that if
we were assured that these notes are in universal use, and that the commercial world have
received and acted upon them in a different sense, I should give up my own opinion.
Ashhurst J. We cannot collect that there is any custom prevailing among merchants on
these contrasts; and therefore we have nothing to guide us but the terms of the contract itself.
This is a written contract, and it speaks for itself. And as it is entire, and as the defendants
promise depends on a condition precedent to be performed by the other party, the condition must
be performed before the other party is entitled to receive any thing under it. It has been argued
however that the plaintiff may now recovery on a quantum meruit: but she has no right to desert
the agreement; for wherever there is an express contract the parties must be guided by it; and one
party cannot relinquish or abide by it as it may suit his advantage. Here the intestate was by the
terms of his contract to perform a given duty before he could call upon the defendant to pay him
any thing; it was a condition precedent, without performing which the defendant is not liable.
And that seems to me to conclude the question: the intestate did not perform the contract on his
part ; he was not indeed to blame for not doing it; but still as this was a condition precedent, and
as he did not perform it, his representative is not entitled to recover.
Grose J. In this case the plaintiff must either recover on the particular stipulation between
the parties, or on some general known rule of law, the latter of which has not been much relied
on. I have looked into the laws of Oleron ; and I have seen a late case on this subject in the Court
of Common Pleas, Chandler v. Greaves (a). I have also inquired into the practice of the
merchants in the city, and have been informed that these contracts are not considered as
divisible, and that the seaman must perform the voyage, otherwise he is not entitled to his wages;
though I must add that the result of my inquiries has not been perfectly satisfactory, and
therefore I do not rely upon it. The laws of Oleron are extremely favourable to the seaman ;so
much so that if a sailor, who has agreed for a voyage, be taken ill and put on shore before the
voyage is completed, he is nevertheless entitled to his whole wages after deducting what has
been laid out for him. In the case of Chandler v. Greaves, where the jury gave a verdict for the
whole wages to the plaintiff who has put on shore on account of a broken leg, the Court refused

to grant a new trial, though I do not know the precise grounds on which the court
proceeded.Howeverin this case the agreement is conclusive the defendant only engaged to pay
the intestate on condition of his duty on board during the whole voyage and the latter was to be
entitled either to thirty guineas or to nothing,for such was the given in the event of the mate
continuingon board during the whole voyage instead of the small sum which is usually given per
month,it may fairly be considered that the parties themselves understood that if the whole duty
were performed,the mate was to receive the whole sum,and that he was not to receive any thing
unless he did continue on board during the whole voyage.That seems to me to be the situation in
which the math chose to put himself and as the condition was not complied with his
reprensentative cannot now recover any thing.I believe however that in point of fact this notes
are in common use and perhaps it may be prudent not to determine this case until we have
inquired whether or not there has been any decision upon them.
Lawrence J, we are to determined this case according to the terms of the instrument alone the
plantiffs is not in entitled to recover,because it is an entire contract.In salk,65 there a strong case
to that effect there debt was brough upon awriting by which the defendants testator bad
appointed the plaintiffs testator to receive his rents and promised to pay him 1001.per annum for
his service the plaintiff shewed that the defendants testator died three quarters of a year after
during which time he served him, and he demanded 751.for three quarters after judgment for the
plantiff common pleas,the defendant brought a writ of error and it was argued that without a full
years service nothing could be due,for that it was in nature of a condition precedent that it being
one consideration and one debt it could not be divided and this court were of that opinion and
reversedthe judgment.With regard to the common of an hired servant to which this has been
compared such a servent though hired in a general wayis considered to be hired with refenrence
to the general understanding upon the suuject that the servant shall be entitled to his wages for
the time he serves though he do not continue in the service during the whole year.So if the
plaintiff in this case could have proved any usage that persons in the situation of this mate are
entitled to wages in proportion to the time they served,the plaintiff might have recovered
according to that usage.But if this is to depend altogether on the terms of the contract itself she
cannot recover any thing.As to the case of the impressed man,perhaps it is an Excepted (327)
case and I believe that in such cases the Kings officers usually put another person on board to
supply the place of the impressed man during the voyage,so that the service is still performed for
the benefit of the owner of the ship.
Postea to the defendant,
Unless some other information relative to the usage in cases of this kind should be laid before
the Court before the end of this term : but the case was not mentioned again.

CUTTER V POWELL
CUTTER Administratrix daripada Cutter terhadap POWELL. SELASA 9 Jun, 1795. Jika pelayar
disewa untuk pelayaran yang mengambil nota janji hutang daripada majikannya untuk jumlah
tertentu dengan syarat dia meneruskan, terus, dan melakukan tugasnya di papan untuk pelayaran,
dan sebelum ketibaan kapal itu dia mati , tidak ada gaji dia boleh dituntut sama ada kontrak atau
pada meruit kuantum.
Untuk assumpsit untuk kerja-kerja dan kerja dilakukan oleh berwasiat itu, defendan mengaku isu
umum. Dan pada perbicaraan itu di Lancaster juri mendapati keputusan untuk plaintif untuk 311.
10s tertakluk kepada pendapat Mahkamah di mana-mana yang berikut.
Defendan berada di Jamaica dilanggan dan dihantar ke T. Cutter yang berwasiat, nota, itulah
yang berikut adalah salinan; "Sepuluh hari selepas kapal Gabenor Parry, 'diri saya tuan, tiba di
Liverpool, saya berjanji untuk membayar kepada Encik T. Cutter jumlah tiga puluh strain,
dengan syarat dia meneruskan, terus dan tidak tugasnya sebagai pasangan kedua dalam kapal
tersebut dari itu ke pelabuhan Liverpool. Kingston, 31 Julai 1793. '' Kapal "Gabenor Parry"
belayar dari Kingston pada hari 2d Ogos, dan terus, terus dan melakukan tugasnya sebagai
pasangan kedua beliau dari Kingston sehingga kematiannya, yang berlaku pada tahun ke-20
September berikut, dan sebelum ketibaan kapal di pelabuhan Liverpool. Gaji biasa pasangan
kedua kapal pelayaran atas apa-apa, apabila dihantar oleh bulan dan keluar rumah adalah empat
pounda sebulan; tetapi apabila pelaut dihantar oleh jangka masa dari Jamaica ke England,
sejumlah kasar biasanya diberikan. Panjang biasa pelayaran dari Jamaica ke Liverpool adalah
kira-kira lapan minggu.
Ini telah berhujah jangka lepas oleh J. Haywood untuk plaintif; tetapi Mahkamah diingini manamana yang berdiri di atas, bahawa pertanyaan boleh dibuat berbanding dengan penggunaan di
dunia komersial pada jenis perjanjian. Ia kini muncul bahawa tidak ada tetap diselesaikan
penggunaan satu cara atau yang lain; tetapi beberapa contoh disebut sebagai telah berlaku dalam
tempoh dua tahun ini, dalam beberapa di mana peniaga-peniaga telah membayar seluruh upah di
bawah keadaan yang sama hingga hari ini, dan pada orang lain sebahagian proportionable. Kes
itu kini sekali lagi diperdebatkan oleh Chambre untuk plaintif, dan Kayu untuk defendan.
Hujah untuk plaintif. Plaintif adalah berhak untuk mendapatkan kembali sebahagian
proportionable daripada upah pada meruit kuantum untuk bekerja dan buruh dilakukan oleh
berwasiat dalam bahagian pelayaran yang dia hidup dan berkhidmat defendan; seperti dalam kes
biasa kontrak sewaan selama setahun, jika hamba itu mati pada tahun ini, wakilnya berhak untuk
sebahagian proportionable upahnya. Jika apa-apa pembelaan boleh ditubuhkan terhadap tuntutan
ini, ia mesti timbul sama ada dari beberapa peraturan umum yang dikenali undang-undang
menghormati perkhidmatan marin, atau daripada syarat-syarat tertentu kontrak di antara pihakpihak ini. Tetapi tidak ada peraturan-undang untuk perkhidmatan marin di umum akan
menghalang plaintif itu untuk mendapatkan, tidak akan ia ditemui, pertimbangan, bahawa ada

apa-apa benda di dalam syarat-syarat kontrak ini untuk mengalahkan tuntutan ini. Sesungguhnya
ia adalah satu peraturan umum yang fret adalah ibu gaji; dan oleh itu jika pelayaran itu tidak
dilakukan, dan pemilik tidak menerima barang, pelayar kehilangan gaji mereka; walaupun yang
mempunyai beberapa pengecualian di mana pelayaran hilang oleh kesalahan pemilik, seolaholah kapal itu bersaiz untuk hutang daripada pemilik, atau oleh sebab mempunyai barangan
seludup di atas kapal; sama ada dalam kes-kes di mana pelayar layak gaji mereka walaupun
perjalanan itu tidak dilakukan. Vin. ABR. "Pelaut," Tetapi di sini 235. peraturan itu sendiri tidak
terpakai, pelayaran telah dilaksanakan, dan pemilik telah mendapatkan fret mereka. Terdapat
juga satu lagi peraturan umum, bahawa jika padang pasir pelayar, dia akan kehilangan upahnya;
tetapi yang diasaskan kepada dasar awam, dan telah diperkenalkan sebagai kaedah untuk
memelihara kapal. Tetapi peraturan yang tidak boleh terpakai bagi kes ini; kerana ada pelayar
itu, melepaskan upahnya oleh perbuatan salah sendiri, manakala di sini kanun dihalang
menamatkan kontraknya oleh bencana alam. Jadi jika pelaut yang kagum, beliau tidak
kehilangan upahnya; dalam Wiggins v ingleton, Tuhan Holt memutuskan bahawa pelaut, yang
kagum sebelum kapal kembali ke pelabuhan penghantaran, mungkin pulih gaji pro tanto. Tidak
ada apa-apa perkara dalam syarat-syarat kontrak ini untuk menghalang plaintif itu untuk
mendapatkan pada meruit kuantum. Nota itu adalah keselamatan, dan bukan suatu perjanjian; ia
adalah dalam bentuk nota janji hutang, dan telah diberikan oleh nakhoda kapal itu kepada
berwasiat untuk menjamin pembayaran sejumlah wang kasar, dengan syarat tidak berwasiat yang
akan dapat, dan harus benar-benar, melakukan diberikan bertugas. Keadaan ini telah dimasukkan
untuk mengelakkan pembelotan daripada berwasiat, dan untuk memastikan kelakuan baik
semasa pelayaran itu. Dan dalam kes-kes seperti ini, kontrak itu hendak ditafsirkan secara liberal.
Dalam Edwards v. Anak mana pelaut telah diberikan bon kepada Syarikat India Timur untuk
tidak menuntut upah mereka kecuali kapal itu kembali ke pelabuhan London, ia telah diadakan
bahawa kapal itu telah belayar ke India dan telah ada melahirkan seorang kargo luar terikat ,
pelaut berhak untuk gaji mereka pelayaran ke luar terikat, walaupun kapal itu telah diambil ke
atas beliau kembali ke England. Nota ini tidak boleh ditafsirkan secara literal, untuk kemudian
berwasiat itu tidak sepatutnya berhak kepada apa-apa benda walaupun dia telah hidup dan terus
di papan selama keseluruhan pelayaran, jika dia telah dilumpuhkan oleh penyakit daripada
melaksanakan tugasnya. Tetapi, jika ini adalah dianggap sebagai kontrak antara pihak-pihak, dan
kata-kata itu hendaklah ditafsirkan dengan ketat, masih plaintif berhak untuk mendapatkan
kembali pada meruit kuantum, kerana kontrak itu tidak terpakai bagi kes ini. Nota itu diberikan
untuk jumlah tertentu yang akan dibayar pada acara yang diberikan; tetapi peristiwa yang belum
berlaku dan tindakan yang tidak dibawa pada nota. Pihak-pihak yang diberikan untuk satu kes
tertentu; tetapi tidak ada kontrak yang nyata bagi kes yang telah berlaku; dan oleh itu plaintif
boleh mengambil jalan keluar dengan suatu aku janji yang menunjukkan undang-undang, pada
meruit kuantum untuk bekerja dan buruh dilakukan oleh berwasiat itu. Untuk walaupun, kerana
keadaan dalam nota, yang boleh dianggap sebagai suatu syarat terdahulu, telah tidak dipatuhi,
plaintif tidak boleh mendapatkan semula jumlah yang telah dibayar jika keadaan itu telah
dilakukan oleh berwasiat itu, tidak ada sebab mengapa wakil pelaut, yang melakukan

perkhidmatan tertentu untuk defendan, tidak perlu mendapatkan semula sesuatu untuk kerja dan
buruh yang berwasiat dalam kes yang kontrak nyata tidak terpakai.
Hujah-hujah bagi pihak defendan. Tiada apa-apa boleh lebih jelas daripada yang ditubuhkan di
mana terdapat kontrak nyata antara pihak-pihak, mereka tidak boleh mengambil jalan keluar
dengan sesuatu yang tersirat. Ia hanya kerana pihak-pihak telah tidak dinyatakan apa perjanjian
mereka adalah bahawa undang-undang membayangkan apa yang mereka akan bersetuju untuk
melakukan mempunyai mereka menandatangani perjanjian tepat; tetapi apabila sekali mereka
telah menyatakan apa yang mereka adalah perjanjian, undang-undang tidak akan bermakna apaapa perjanjian sama sekali. Dalam kes ini, berwasiat dan defendan dikurangkan perjanjian
mereka ke dalam bentuk bertulis, dengan syarat-syarat yang mereka mesti kini terikat; ini adalah
satu kontrak keseluruhan dan tidak boleh dibahagikan; defendan yang terlibat untuk membayar
sejumlah wang tertentu, dengan syarat berwasiat terus melaksanakan tugasnya selama
keseluruhan pelayaran; proviso yang merupakan syarat terdahulu kepada berwasiat atau
wakilnya mendakwa wang daripada defendan, dan keadaan yang tidak telah dilakukan, plaintif
tidak boleh kini mendapatkan apa-apa perkara. Jika pihak-pihak telah menandatangani sebarang
perjanjian dan tidak berwasiat yang telah memilih untuk mempercayai dengan gaji beliau akan
usahakan dan mungkin telah pulih pada meruit kuantum, beliau akan hanya akan berhak
mendapat 81.; bukan yang nyata yang ditetapkan bahawa dia akan menerima tiga puluh strain
jika beliau terus melaksanakan tugas bagi keseluruhan pelayaran. Dia lebih suka mengambil
peluang atau pendapatan sejumlah besar sekiranya beliau terus di papan selama keseluruhan
pelayaran untuk menerima tertentu, tetapi lebih kecil, kadar upah bagi masa yang dia benarbenar perlu berkhidmat sebagai lembaga pengarah; dan telah membuat pilihan raya itu, wakilnya
perlu terikat olehnya. Dalam kes yang sama perkhidmatan, jika seorang hamba yang diupah
untuk setahun mati di tengah-tengah itu, wasi beliau boleh mendapatkan semula sebahagian
daripada upahnya berkadaran dengan masa perkhidmatan (a); tetapi jika budak itu bersetuju
untuk menerima jumlah yang lebih besar bahawa kadar gaji biasa dengan syarat nyata beliau
berkhidmat sepanjang tahun ini, wasi beliau tidak berhak kepada mana-mana bahagian dengan
upah sekiranya hamba itu mati sebelum tamat tahun ini. Hak milik bagi gaji laut sekali tidak
bergantung kepada pemilik yang berhak fret; kerana jika padang pasir pelayar, atau tidak
melakukan tugas mereka, mereka tidak berhak atas upah walaupun pemilik mendapat tambang.
Juga bukan muktamad terhadap defendan yang berwasiat itu dihalang memenuhi kontraknya
oleh bencana alam; atas sebab yang sama akan memohon kepada kehilangan sebuah kapal, yang
sama-sama boleh berlaku oleh bencana alam, dan tanpa apa-apa keingkaran dalam pelayar; tetapi
dalam hal yang demikian pelayar kehilangan gaji mereka. Tetapi terdapat kes-kes lain yang
sama-sama menanggung keras apabila pihak yang berkontrak; dan di mana orang yang tidak
bersalah perlu menderita jika terma kontrak memerlukannya; mis penyewa rumah yang berjanji
akan membayar sewa dan yang terikat untuk terus membayar sewa, walaupun rumah dibakar ke
bawah (b) (Tuhan Kenyon Ch.J. Tetapi yang perlu diambil dengan beberapa kelayakan, kerana di
mana sesuatu tindakan adalah dibawa untuk disewa selepas rumah dibakar, dan penyewa yang
dipohon kepada Mahkamah Chancery bagi mendapatkan suatu injunksi, Tuhan C. Northington

berkata jika penyewa akan menyerah pajakan, beliau seharusnya tidak terikat untuk membayar
sewa (c) ). Berhubung dengan kes itu yang dipetik daripada 2 Tuhan Raym. ; hal seorang pelaut
kagum merupakan kes yang dikecualikan, dan sebab bagi keputusan itu ditubuhkan pada prinsipprinsip dasar awam.
Tuhan Kenyon Ch.J. Saya harus amat maaf bahawa dalam keputusan kes ini kita perlu
menentukan terhadap apa yang telah pendapat yang diterima dalam dunia bersifat perdagangan
kontrak seperti ini, kerana ia adalah amat penting bahawa undang-undang di mana kontrak begitu
banyak dan sebagainya berguna satu kumpulan orang sebagai pelayar sepatutnya mendapat
petunjuk tidak boleh terbalik. Sama ada ini jenis nota adalah lebih digunakan di kalangan pelaut,
kami tidak diberi maklumat secukupnya; dan keadaan kini dinyatakan kepada kami dari
Liverpool terlalu baru-baru ini untuk membentuk apa-apa benda seperti penggunaan. Tetapi ia
seolah-olah saya pada masa ini bahawa keputusan kes ini boleh meneruskan pada kata-kata
tertentu kontrak ini, dan fakta-fakta yang tepat di sini menyatakan, tanpa menyentuh kontrak
marin amnya. Bahawa jika pihak-pihak telah datang kepada tiada kontrak ekspres boleh
dibayangkan telah wujud selagi dikurangkan kepada aksiom dalam undang-undang. Berikut
defendan yang dijanjikan nyata membayar berwasiat tiga puluh strain, dengan syarat dia berjalan
terus dan melakukan tugasnya sebagai pasangan kedua dalam kapal dari Jamaica ke Liverpool;
dan hal keadaan yang disertakan dinyatakan dalam kes ini adalah bahawa kadar gaji biasa adalah
empat paun per bulan, apabila parti itu dibayar berkadaran dengan masa dia berkhidmat; dan
pelayaran ini biasanya dilakukan dalam dua bulan. Oleh itu jika terdapat sebarang kontrak antara
pihak-pihak ini, apa yang berwasiat itu boleh pulih pada meruit kuantum untuk pelayaran akan
menjadi 8; sedangkan di sini defendan menguncup membayar tiga puluh strain disediakan mate
terus melakukan tugasnya sebagai pasangan semasa keseluruhan pelayaran, di mana kedua akan
menerima hampir empat kali ganda seolah-olah dia telah dibayar untuk bilangan bulan beliau
berkhidmat. Beliau ditetapkan untuk menerima jumlah wang yang besar jika seluruh tugas telah
dilaksanakan, dan apa-apa kecuali seluruh tugas yang telah dijalankan: ia adalah sejenis insurans.
Kontrak tertentu pendapat saya terbentuk pada masa ini; pada masa yang sama saya mesti
mengatakan bahawa jika kita telah memberi jaminan bahawa nota ini sedang digunakan
universal, dan bahawa dunia komersial telah diterima dan diambil tindakan mereka dalam erti
kata yang berbeza, saya perlu menyerah pendapat saya sendiri.
Ashhurst J. Kita tidak boleh mengumpul bahawa terdapat mana-mana adat yang lazim di
kalangan pedagang di-perbezaan ini; dan oleh itu kita mempunyai apa-apa untuk membimbing
kita tetapi syarat-syarat kontrak itu sendiri. Ini adalah kontrak bertulis, dan ia bercakap untuk
dirinya sendiri. Dan kerana ia adalah keseluruhan, dan sebagai janji defendan bergantung kepada
syarat terdahulu yang harus dilakukan oleh pihak yang satu lagi, keadaan yang mesti dilakukan
sebelum pihak yang lain berhak untuk menerima apa-apa benda di bawahnya. Ia telah berhujah
bahawa plaintif bagaimanapun boleh kini pemulihan pada meruit kuantum, tetapi dia tidak
mempunyai hak untuk meninggalkan perjanjian itu; kerana di mana sahaja terdapat kontrak nyata
pihak-pihak mestilah dipandu olehnya; dan satu pihak tidak boleh melepaskan atau mematuhinya

kerana ia boleh disesuaikan dengan manfaatnya. Berikut berwasiat itu dengan terma-terma
kontrak untuk melaksanakan tugas yang diberikan sebelum dia boleh memanggil defendan untuk
membayar apa-apa perkara; ia adalah suatu syarat terdahulu, tanpa berprestasi yang defendan
tidak bertanggungjawab. Dan yang seolah-olah saya membuat kesimpulan soalan: berwasiat itu
tidak melaksanakan kontrak itu di pihaknya; dia tidak sememangnya harus dipersalahkan kerana
tidak melakukannya; tetapi masih seperti ini adalah suatu syarat terdahulu, dan kerana beliau
tidak melakukan ia, wakilnya tidak berhak untuk pulih.
Grose J. Dalam kes ini plaintif mesti sama ada pulih pada ketetapan tertentu di antara pihakpihak, atau kepada peraturan umum yang dikenali undang-undang, kedua yang tidak banyak
bergantung kepada. Saya telah melihat ke dalam undang-undang Oleron; dan saya telah melihat
kes lewat mengenai perkara ini di Mahkamah rayuan Biasa, Chandler v. Greaves (a). Saya juga
telah disiasat amalan pedagang di bandar, dan telah dimaklumkan bahawa kontrak-kontrak ini
tidak dianggap sebagai dibahagikan, dan pelaut mesti melakukan pelayaran, jika tidak, dia tidak
berhak dengan upahnya; wajar untuk ditambah bahawa hasil daripada pertanyaan saya belum
sempurna yang memuaskan, dan oleh itu saya tidak bergantung kepada ia. Undang-undang di
Oleron amat memihak kepada pelaut itu; sehinggakan jika seorang pelaut, yang telah bersetuju
untuk pelayaran, diambil sakit dan meletakkan di pantai sebelum pelayaran itu selesai, namun
dia berhak atas upah keseluruhan setelah ditolak apa telah ditetapkan untuknya. Dalam kes
Chandler v. Greaves, di mana juri memberikan keputusan bagi keseluruhan gaji kepada plaintif
yang telah meletakkan di pantai disebabkan patah kaki, Mahkamah enggan memberikan suatu
perbicaraan baru, walaupun saya tidak tahu yang tepat alasan yang mahkamah
proceeded.Howeverin kes ini perjanjian itu adalah muktamad defendan hanya terlibat untuk
membayar berwasiat dengan syarat kewajipannya di atas kapal semasa seluruh pelayaran dan
yang terakhir itu sebagai berhak sama ada untuk tiga puluh strain atau apa-apa, bagi apa-apa
telah yang diberikan sekiranya lembaga mate continuingon dalam seluruh pelayaran dan
bukannya jumlah yang kecil yang biasanya diberikan setiap bulan, ia boleh dianggap adil bahawa
pihak-pihak diri mereka difahami bahawa jika seluruh tugas telah dijalankan, pasangan itu
menerima seluruh jumlah wang, dan bahawa dia tidak menerima sebarang perkara kecuali dia
terus di atas kapal semasa seluruh voyage.That seolah-olah saya menjadi keadaan di mana
matematik memilih untuk meletakkan dirinya dan sebagai syarat itu tidak dipatuhi
reprensentative beliau tidak boleh mendapatkan apa-apa kini thing.I percaya namun yang
sebetulnya nota ini adalah dalam penggunaan biasa dan mungkin ia mungkin tidak berhemat
untuk menentukan kes ini sehingga kami telah bertanyakan sama ada atau tidak terdapat apa-apa
keputusan kepada mereka.
Lawrence J, kita adalah untuk memutuskan kes ini mengikut syarat-syarat surat cara itu sahaja
yang plantiffs tidak di berhak untuk mendapatkan kembali, kerana ia adalah seluruh Salk
contract.In, 65 terdapat kes yang kuat untuk kesan bahawa hutang adalah Brough apabila
awriting oleh yang pewasiat defendan buruk dilantik pewasiat plaintif menerima sewa dan
berjanji untuk membayarnya 1001.per setahun untuk perkhidmatan plaintif memberitahukan

bahawa pewasiat defendan meninggal dunia tiga suku tahun selepas di mana beliau berkhidmat
kepadanya, dan beliau menuntut 751.for tiga suku selepas penghakiman bagi rayuan biasa
plaintif, defendan membawa writ kesilapan dan ia telah berhujah bahawa tanpa apa-apa
perkhidmatan satu tahun penuh itu mungkin disebabkan, kerana ia adalah pada sifat suatu syarat
terdahulu yang ia menjadi salah satu pertimbangan dan satu hutang tidak boleh dibahagikan dan
mahkamah ini adalah dari pendapat dan reversedthe judgment.With kira biasa orang upahan
mana ini telah berbanding seperti penjawat walaupun diupah dalam wayis umum dianggap
disewa dengan refenrence untuk pemahaman umum apabila suuject yang hamba berhak untuk
upahnya masa dia berkhidmat walaupun dia tidak terus dalam perkhidmatan dalam seluruh
year.So jika plaintif dalam kes ini boleh membuktikan apa-apa penggunaan yang orang dalam
keadaan daripada pasangan ini layak gaji mengikut kadar masa yang mereka berkhidmat, plaintif
mungkin telah pulih mengikut yang usage.But jika ini adalah untuk sama sekali bergantung pada
syarat-syarat kontrak itu sendiri dia tidak boleh mendapatkan apa-apa thing.As kepada kes lelaki
itu kagum, mungkin ia adalah satu (327) kes Terkecuali dan saya percaya bahawa dalam kes-kes
pegawai-pegawai Raja biasanya meletakkan orang lain di atas kapal untuk membekalkan tempat
lelaki itu kagum semasa pelayaran, supaya khidmat yang masih dilakukan untuk manfaat pemilik
kapal.
Postea kepada defendan,
Melainkan beberapa maklumat lain yang relatif kepada penggunaan dalam kes-kes seperti ini
perlu dibentangkan di hadapan Mahkamah sebelum akhir tempoh ini, tetapi kes itu tidak disebut
lagi.