Emilia i Tatar
Gabriela Feliksik

Emilia i Tatar - Gabriela Feliksik 

Dziękuję wydawnictwu Waspos za możliwość przeczytania tej książki.

"Przeklęty niech stanie się twój ród. Umrzesz opuszczony i samotny. Bez rodziny i najbliższych, zubożały i zawistny. Na twój ród klęska przyjdzie, więc nieszczęśliwy on będzie. Klątwa przestanie działać dopiero, gdy czysta miłość na drodze jej stanie."

Powiem szczerze, że zaskoczyła mnie ta książka. Jest to nietypowy romans historyczny. Mało kiedy autorzy poruszają się w tematach Turcji, a szczególnie dotyczy to polskich pisarzy.

Historia skupia się na arabskich klimatach i życiu w pałacu. Książka dla starszych czytelników, minimum 16+ , tak jak zostało to wskazane przy promocji. 

To była fajna przygoda po XVI wiecznych (1520/1521rok) realiach Polski, Francji i wcześniej wspomnianej Turcji.

Spodobał mi się prolog, który ukazał to w co ludzie wierzyli najmocniej na świecie, czyli klątwa. (Rok 1002)

Zagłębiamy się w okres czasu, kiedy żyli między innymi Sultan Sulejman i Sułtanka Hurem.

Powstało na ich temat wiele książek, a także serial, nie mniej nie znam całej historii. Jakoś tak nie miałam ku temu okazji.

Tutaj choć trochę możemy ją poznać, ją czyli Hurem. Jest to okres czasu jak już była główną faworytą w haremie. 

Wyobraźcie sobie, jak mogłaby przebiegać lekcji miłości? Tutaj jest to przedstawione obrazowo, że aż się można zarumienić. 

To może teraz trochę o charakterze głównej bohaterki... Nadwyraz dobrze została przedstawiona jej naiwność. Ona nie odróżniała zauroczenia / fascynacji od miłości.

Uczyła się pewnych spraw i rzeczy, które były jej wpajane przez matkę jako grzech.

W tamtych czasach kobieta była tylko do zaspokojania męskich potrzeb i nie liczyło się jej szczęście. 

Nie znała tego co we współczesnym świecie jest normalne, że to kobiety wiedzą o tzw. "Tych sprawach" . 

Wątek miłosny... Kiełkował po woli, był delikatnie stopniowany. Autorka lekko dozoje nam emocje. Pokazała, że istnieje miłość, która powstaje (naradza się) z przyjacielskich relacji.

Nieważne w jaki sposób zaczęła się historia, liczy się tylko to jak potoczą się dalsze wydarzenia.

Zakończenie było wręcz bajkowe. Bohaterowie mogli w końcu spokojnie odetchnąć.

Moja ocena 10/10

Cytaty z książki: 

"Zawiść i zazdrość to silne uczucia, doprowadzające do chęci pozbycia się konkurencji za wszelką cenę..."

"Nie chciała zostawać w miejscu, w którym nawet dzieciom groziła śmierć."

"Świat arabski potrafi być fascynujący, ale też i okrutny. Ludzie robią wiele rzeczy, żeby przetrwać."

"Musimy czasami doświadczyć pewnych rozczarowań, żeby mogło nas w końcu znaleźć szczęście."

W tej książce poznajemy młodą hrabiankę Emilię Mennicką, którą rodzice na siłę chcą wydać za mąż, za pewnego wysoko urodzonego Niemca. Jednak do ślubu nie dochodzi, a Emilia zostaje porwana i oddana w prezencie Sułtanowi Imperium Osmańskiego. W pałacu dobrze się nią zajmują, ale ona marzy o powrocie do Polski. Tylko okazuje się, że z Pałacu Sułtana nie można uciec. Pewni dwaj mężczyźni będą chcieli pomóc jej w powrocie do kraju. Tylko dlaczego oni to robią? I czy im się to uda? Co musi się wydarzyć, aby klątwa rzucona na pewną rodzinę przestała działać? Co będzie musiała w swoim młodym wieku znieść nasza Emilia, żeby przeżyć? I czy uda jej się odnaleźć prawdziwą miłość?

Bawiłam się wybornie podczas czytania tej książki. Autorka przeniosła mnie do świata jak w bajce o Alladynie. W Polsce nasza bohaterka choć była hrabianką, to nie zaznała takich luksusów jak w Pałacu Sułtana. Jednak życie w złotej klatce, z której nie można się wydostać, to też nic miłego.

" ...seraj to więzienie, piękna złota klatka, w której można się udusić. No i jest to miejsce bardzo niebezpieczne."

Ale i w takiej klatce też można poznać osoby chcące pomóc naszej bohaterce, choć nie do końca z dobrych zamiarów. Niektórzy bohaterowie tej historii swoją dwulicowością mogą pomóc, mogą zaszkodzić - ach, po prostu dzieje się tutaj sporo, a nie chcę Was pozbawiać dobrej zabawy. Musicie sami sięgnąć po tę lekturę, aby przekonać się czy zauroczenie może przekształcić się w miłość? A może zauroczenie to jedno, ale miłość wygląda całkiem inaczej? Oj nie będziecie się tutaj nudzić! Gabriela Feliksik tak prowadzi całą akcją, aby czytelnik chciał więcej i więcej. Emocje momentami buzują jak w gejzerze, a bohaterowie będą Was bawić, zaskakiwać i na pewno nudy tutaj nie uświadczycie. Swoją drogą, to Emilia nie miała lekko z powodu swojej urody. Każdy mężczyzna się za nią oglądał i każdy ją chciał mieć dla siebie. Dzisiaj kobieta pewna siebie i pewna swojej urody, mogła by nieźle pokierować swoją karierą czy w ogóle swoim życiem dzięki urodzie i sprytowi. A w tamtych czasach było to dużo trudniejsze, a wręcz niemożliwe dla wielu. Ach... Cudownie było przenieść się dzięki "Emilii i Tatarowi" do dawnych czasów. A zakończenie jak dla mnie - lepszego być nie mogło!

„Emilia i Tatar” Gabrieli Feliksik to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Przyznam szczerze, że książka przypadła mi do gustu. Lubię miłosne historie, które okraszone zostały odrobiną pikanterii, której w tym tytule zdecydowanie nie brakowało.
Emilia Mennicka to młoda szlachcianka, dla której rodzice wybrali już męża, niekoniecznie zgodnego z jej upodobaniami. Aranżowane małżeństwo miało przede wszystkim nie zadowolić córkę, ale poprawić nieco materialne zabezpieczenie rodziny. Niestety, gdy Emilia została zabrana do majątku przyszłego męża, gdzie w głowie układa plan ucieczki, dochodzi do najazdu tatarów, w którym ginie wiele osób, w tym jej rodzice, a także ich wybranek dla córki. Sama Emilia zostaje natomiast porwana i przetrzymywana na pirackim statku, na którym poznaje Piotra – Polaka, z którym nawiązuje nić porozumienia, a także kapitana statku, Francuza - Gillesie de Monay, który zrobił na niej ogromne wrażenie. To właśnie tam zapada decyzja o podarowaniu kobiety sułtanowi Sulejmanowi, do którego haremu w efekcie trafia. Jej przybycie dla jednych staje się nadzieją na lepsze jutro, przez innych postrzegane jest jako potencjalne zagrożenie.
Czy kobiecie uda się odnaleźć prawdziwą miłość i uwolnić od niesprawiedliwości, które ją w życiu spotkały.
Świat, o którym wiele czytam, który znam z książek i seriali, który jest nam tak bardzo obcy, niemniej jednak wciąż obecny. Historia Emilii wciąga i ciekawi, nie brakuje w niej uczuć i emocji, które w powieściach są tak niezwykle cenne i pożądane przez czytelnika. Przyznam, że mi bardzo dobrze czytało się tę historię. Została napisana w prostym i lekkim stylu, który w takich powieściach uwielbiam. Bardzo polecam ten tytuł, szczególnie tym, którzy przepadli z tego typu serialami, z pewnością będą zachwyceni!

Czego oczekujesz sięgając po romans historyczny?

Ja szczypty historii i tę szczyptę w powieści "Emilia i Tatar" znalazłam. Powieść rozgrywa się XVI w, a niektóre postaci, jak na przykład postać Sulejmana, są prawdziwe, co mnie osobiście skłoniło do dalszych poszukiwań informacji o tej historycznej postaci.

Pisarka niezwykle interesująco przedstawia życie w haremie. Pozorny raj na ziemi, bogactwo, spokój i pozorne bezpieczeństwo, a w rzeczywistości kłamstwa i nienawiść, chęć zemsty. Sceny z haremu czyta się z zapartym tchem, gdyż poznajemy bliżej rolę kobiety w środowisku orientu i mentalność tamtejszych mieszkańców.

I w końcu Paryż, do którego trafiają tytułowi bohaterowie, tak inny, odmienny, przygnębiający. Dlaczego? Przekonajcie się sami sięgając po powieść

Historia i przygody głównej bohaterki Emilii sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Jej osoba wzbudza w czytelniku szereg emocji, od współczucia, oburzenie nad jej naiwnością po podziw. Z zapartym tchem śledziłam jej losy poszukując odpowiedzi na pytanie "co dalej?".

I tylko jedna rzecz psuła te fascynującą fabułę. Zbytni przesyt scenami erotycznymi.

W moim odczuciu sprawdziło się tutaj powiedzenie "Co za dużo to nie zdrowo", które w tym wypadku sparafrazować możnaby "Co za dużo, to nudne". Choć odkrywana w powieści sztuka kochania i jej szczegóły, zostały przedstawione w sposób subtelny, delikatny i pozbawiony wulgarność to jednak ciągłe ich opisy, a także insynuacje w tym temacie ukazujące się niemal z każdej strony sprawiały, że niejednokrotnie zastanawiałam się nad tym czy czytam romans historyczny czy zwykły erotyk.
Przez co wartościowość historyczna i przygodowa niejednokrotnie gdzieś mi umykała, mimo zapewnień pisarki, że harem wymaga takich scen, tylko, że scen tych jest zdecydowanie za dużo i pojawiają się nie tylko w części o haremie.

?Czytacie romanse osadzone w dawnych czasach?

? Emilia i Tatar

? Gabriela Feliksik

? WasPos

[współpraca reklamowa] z Wydawnictwo WasPos

? Zapraszam na recenzję mojego patronatu "Emilia i Tatar". Książka opowiada o młodej Polce, która należy do zubożałej szlachty. Jej rodzice, aby ratować majątek postanawiają wydać ją za starszego od niej barona. Do ślubu jednak nie dochodzi, gdyż krtóko przed uroczystością posiadłość barona zostaje zaatakowana przez tatarów. Rodzice Emilii, jak i przyszły mąż giną podczas ataku. Jej los jest jednak inny, zostaje ona wzięta do niewoli.

? Młoda dziewczyna trafia na statek, którym ma trafić ostatecznie do haremu obecnego sułtana, jako podarek od wodza Tatrów. Na okręcie Emilia zaprzyjaźnia się z Piotrem , który jako mały chłopiec trafił do ludu Tatarów, a teraz jest jednym z ważniejszych ludzi wodza. 

? Dzieczyna jest zagubiona i przerażona, jaki los ją czeka? Czy odnajdzie się w nowej rzeczywistości? Czy bogactwo i dobrobyt życia jako jedna z kobiet sułtana będzie jej pocieszeniem? Czy istnieje szansa na ratunek?

? Ciekawią was dalsze losy Emilii? Koniecznie sięgnijcie po tę powieść. Ja zanurzyłam się w niej całkowicie. Autorka w płynny sposób opowiada historię i odwzorowuje panujące realia opisywanych czasów. Chętnie sięgnę po kolejne jej powieści!