What do you think?
Rate this book
آواز باد و باران: برگزیده‌ی اشعار
چاپ ۱۳۷۷
تقی پورنامداریان
تقی پورنامداریان
- GenresPoetry
253 pages
First published April 1, 1998
About the author
محمدرضا شفیعی کدکنی
73 books383 followersدکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر، پژوهشگر و استاد ادبیات، در سال ۱۳۱۸ در شهر کدکن چشم به جهان گشود. شفیعی کدکنی دوره‌های دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند، و چندی نیز به فراگیری زبان و ادبیات عرب، فقه، کلام و اصول سپری کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات پارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت. او اکنون استاد ادبیات دانشگاه تهران است.
Mohammad Reza Shafii Kadkani, known as Sereshk, was born in 1939 in Kadkan near Neishapur, Iran. His poems, reflecting Iran's social conditions during the 1940s and 1950s, are replete with memorable images and ironies. He has authored eight collections of poetry, eight books of research and criticism, two book-length translations from Arabic, one on Islamic mysticism from English. He has also published three scholarly editions of classical Persian literature. He is a professor of Persian literature at Tehran University.
- from Poetry Salzburg Review.
Mohammad Reza Shafii Kadkani, known as Sereshk, was born in 1939 in Kadkan near Neishapur, Iran. His poems, reflecting Iran's social conditions during the 1940s and 1950s, are replete with memorable images and ironies. He has authored eight collections of poetry, eight books of research and criticism, two book-length translations from Arabic, one on Islamic mysticism from English. He has also published three scholarly editions of classical Persian literature. He is a professor of Persian literature at Tehran University.
- from Poetry Salzburg Review.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
May 6, 2018
ای مهربـانتـر از برگ در بوسه های باران ....
بیـــــداری ستــــــاره در چـــــشـــــــم جویباران
آیینه نگـــاهت پـــیوند صــبــــح و ســـــــاحل ....
لبخـند گــاهگــاهت صــــبــــح سـتـــــاره باران
بــآزا که در هــوایت خــــامـــــوشی جنـــــونم ....
فریـــــادهــا برانگیــخت از سنــگ کوهساران
ای جویـبار جــاری ، زین سایه برگ مگریز ....
کاین گونه فرصت از کف ، دادند بی شماران
گفتی : ((به روزگاری مهری نشسته)) گفتم ....
بیـرون نمیتوان کرد (( حتی )) به روزگاران
بیگانگی ز حـد رفــت ای آشـنـــا مپــرهیز ....
زیــن عــاشق پشیمــان ، سرخیـل شرمساران
بیش از مـن و تـو بسیار،بسیار نقش بستند ....
دیــــوار زندگـــــی را ، زیـــن گـونه یــادگاران
وین نغمـه محـبت ، بعــد از مـن و تـو مـاند ....
تا در زمــــانه بـــــاقــی است آواز باد و باران
January 4, 2022
شاید کزین شب، این شب خیام
هرگز به قرن ها
سر برنیاورد
خورشیدی از کلام
اما،
ما
بی آنکه "شمع مجمع اصحاب" گردیم
یا خود "محیط دانش و آداب"
با شمع واژه‌هامان
یک نسل را به نسل دیگر پیوستیم
بی آنکه قصه ای بسراییم بهر خواب
آیندگان!
بدانید
اینجا
مقصود از کلام،
تدبیرِ حملِ مشعله ای بود، در ظلام
-شب خیام، شفیعی کدکنی
هرگز به قرن ها
سر برنیاورد
خورشیدی از کلام
اما،
ما
بی آنکه "شمع مجمع اصحاب" گردیم
یا خود "محیط دانش و آداب"
با شمع واژه‌هامان
یک نسل را به نسل دیگر پیوستیم
بی آنکه قصه ای بسراییم بهر خواب
آیندگان!
بدانید
اینجا
مقصود از کلام،
تدبیرِ حملِ مشعله ای بود، در ظلام
-شب خیام، شفیعی کدکنی
April 30, 2017
به پایان رسیدیم اما
نکردیم آغاز،
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز.
ببخشای
ای روشن عشق بر ما،
ببخشای!
ببخشای اگر صبح را
ما به مهمانی کوچه
دعوت نکردیم؛
ببخشای
اگر روی پیراهن ما
نشان عبور سحر نیست.
نسیمی
گیاه سحرگاه را،
در کمندی فکنده ست و
تا دشت بیداری اش می کشاند
و ما کمتر از آن نسیمیم،
در آن سوی دیوار بیمیم.
ببخشای
ای روشن عشق
بر ما ببخشای!
به پایان رسیدیم،
اما،
نکردیم آغاز؛
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز.
نکردیم آغاز،
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز.
ببخشای
ای روشن عشق بر ما،
ببخشای!
ببخشای اگر صبح را
ما به مهمانی کوچه
دعوت نکردیم؛
ببخشای
اگر روی پیراهن ما
نشان عبور سحر نیست.
نسیمی
گیاه سحرگاه را،
در کمندی فکنده ست و
تا دشت بیداری اش می کشاند
و ما کمتر از آن نسیمیم،
در آن سوی دیوار بیمیم.
ببخشای
ای روشن عشق
بر ما ببخشای!
به پایان رسیدیم،
اما،
نکردیم آغاز؛
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز.
August 4, 2008
هان ای بهار خسته که از راه های دور
موج صدا ی پای تو می ایدم به گوش
وز پشت بیشه های بلورین صبحدم
رو کرده ای به دامن این شهر بی خروش
برگرد ای مسافر گمکرده راه خویش
از نیمه راه خسته و لب تشنه بازگرد
اینجا میا ... میا ... تو هم افسرده می شوی
در پنجه ی ستمگر این شامگاه سرد
موج صدا ی پای تو می ایدم به گوش
وز پشت بیشه های بلورین صبحدم
رو کرده ای به دامن این شهر بی خروش
برگرد ای مسافر گمکرده راه خویش
از نیمه راه خسته و لب تشنه بازگرد
اینجا میا ... میا ... تو هم افسرده می شوی
در پنجه ی ستمگر این شامگاه سرد
Want to read
October 22, 2008درصدد يافتن و خواندنشم
.
مكتوبات استاد شفيعي ، همگي خواندنيه
.
مكتوبات استاد شفيعي ، همگي خواندنيه
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 5 of 5 reviews