What do you think?
Rate this book
Ik verzin dit niet
Hebt u een ex-fruitschaal? Kunt u geen pompstation passeren zonder een frisbee, een kilo winegums en een verdorde frikadel aan te schaffen? Zit er altijd blauw pluis op uw pasgelakte teennagels? Hoe gaat het met uw staafmixer? Wat vonden uw kinderen van de homevideo van hun eigen geboorte? Verwaarlozen ze hun cyberhuisdier, op úw laptop? Vervoert u in uw bagage weleens massavernietigingswapens, levende slakken, geheime rookworsten of vijf identieke IKEA-teddybeertjes?
Vást wel. Maar bent u ook halsoverkop verhuisd naar een véél te zonnige Amerikaanse buitenwijk? Waar de poezen blauwe plaknagels dragen maar het verboden is een alligator aan een brandblusser vast te ketenen? Waar uw reistandenborstelontsmetter 99 procent van de ziektekiemen onschadelijk maakt, maar uw kinderen in pindavrije schoolbussen reizen? Waar u van pure agitatie in de supermarkt een doos negerzoenen kapot knijpt, of vergeefs aan de Heilige Maagd in een replica van de Lourdesgrot vraagt of ze u misschien kan leren skiën? Vást niet.
Vást wel. Maar bent u ook halsoverkop verhuisd naar een véél te zonnige Amerikaanse buitenwijk? Waar de poezen blauwe plaknagels dragen maar het verboden is een alligator aan een brandblusser vast te ketenen? Waar uw reistandenborstelontsmetter 99 procent van de ziektekiemen onschadelijk maakt, maar uw kinderen in pindavrije schoolbussen reizen? Waar u van pure agitatie in de supermarkt een doos negerzoenen kapot knijpt, of vergeefs aan de Heilige Maagd in een replica van de Lourdesgrot vraagt of ze u misschien kan leren skiën? Vást niet.
- GenresNonfictionHumorRoman
240 pages, Paperback
First published January 1, 2009
About the author
Sylvia Witteman
51 books38 followersSylvia Witteman is a Dutch culinary journalist and columnist for the national daily newspaper De Volkskrant.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
April 15, 2011
Toen Witteman bekendmaakte "noodgedwongen" naar de VS te verhuizen, verkneukelde ik me al bij de gedachte aan haar perceptie van de Amerikanen en haar belevenissen in die rijke buitenwijk van Washington. En wat een hilarische bundeling van haar VK-columns! Die weeïg trotse verhalen die veel moeders over hun koters opdissen blijven je bij Witteman gelukkig bespaard. In plaats daarvan bijvoorbeeld een prachtige beschrijving van haar bezoekjes aan ons Hollandse - oh betutteling en spruitjeslucht! - consultatiebureau.
Ook leuk is Wittemans optekening van de Amerikaanse inflatie, die zich niet alleen tot de dollar beperkt. Zo zijn Amerikaanse schoolrapporten ware juweeltjes - al helemaal voor Hollandse "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg" begrippen. De kinderen worden er stuk voor stuk bestempeld als 'uniquely gifted' en Wittemans vierjarige zoontje blijkt volgens zijn schoolrapport geen uitzondering. Een korte bloemlezing: "uniek, bijzonder kind, evenzeer geliefd door zijn leeftijdgenoten als door volwassenen! Zijn persoonlijkheid is een wonderbaarlijke combinatie van uitbundigheid, gevoeligheid, speelsheid en gevoel voor humor. L. is een zeer sociaal kind, een zorgzame, aandachtig luisterende vriend…iemand die onophoudelijk empathie en begrip toont voor zijn medemens! Hoewel hij over een vanzelfsprekend en natuurlijk leiderschap beschikt, stelt hij anderen eveneens genereus in staat activiteiten te ontplooien..etc." In het echt eist hij toch echt liever krijsend de afstandsbediening op en staart hij apatisch - met duim in de mond - naar de tv. Een doornormaal kind dus.
En dan zijn er nog haar aanvaringen met The American Way of Life. Zoals je Europese vergeelde stompjes moeten ontbloten, terwijl je omringd bent door grijnzende rijen verblindend blikkerende witte facings: je moet maar durven. Om dan ook nog plaats te moeten nemen in de tandartsstoel bij een Bright Smile Clinic...
Kortom, dikke pret.
Ook leuk is Wittemans optekening van de Amerikaanse inflatie, die zich niet alleen tot de dollar beperkt. Zo zijn Amerikaanse schoolrapporten ware juweeltjes - al helemaal voor Hollandse "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg" begrippen. De kinderen worden er stuk voor stuk bestempeld als 'uniquely gifted' en Wittemans vierjarige zoontje blijkt volgens zijn schoolrapport geen uitzondering. Een korte bloemlezing: "uniek, bijzonder kind, evenzeer geliefd door zijn leeftijdgenoten als door volwassenen! Zijn persoonlijkheid is een wonderbaarlijke combinatie van uitbundigheid, gevoeligheid, speelsheid en gevoel voor humor. L. is een zeer sociaal kind, een zorgzame, aandachtig luisterende vriend…iemand die onophoudelijk empathie en begrip toont voor zijn medemens! Hoewel hij over een vanzelfsprekend en natuurlijk leiderschap beschikt, stelt hij anderen eveneens genereus in staat activiteiten te ontplooien..etc." In het echt eist hij toch echt liever krijsend de afstandsbediening op en staart hij apatisch - met duim in de mond - naar de tv. Een doornormaal kind dus.
En dan zijn er nog haar aanvaringen met The American Way of Life. Zoals je Europese vergeelde stompjes moeten ontbloten, terwijl je omringd bent door grijnzende rijen verblindend blikkerende witte facings: je moet maar durven. Om dan ook nog plaats te moeten nemen in de tandartsstoel bij een Bright Smile Clinic...
Kortom, dikke pret.
November 25, 2010
Over het algemeen vind ik de columns van Sylvia Witteman wel aardig om te lezen, maar dan niet vaker dan een per week. Een heel boek is gewoon een overdosis waardoor het al snel niet meer leuk is. Maar dat is een probleem dat bij meer bundelingen van columns optreed, ik denk dat het alleen leuk blijft als je echt fan bent van een columnist.
November 9, 2015
Een verzameling columns van Sylvia Witteman. Een deel spelen zich af in Nederland en een deel in de VS, waar zij en haar man en kinderen zijn gaan wonen. Bepaalde columns kwamen me bekend voor. Wellicht heb ik die al eens eerder gelezen. Ze beschrijft het gewone leven, wat leidt tot herkenbare situaties. Met veel humor vertelt ze ook over de verschillen tussen Nederland en de VS. Leuk om te lezen. Toch moet je ook niet teveel columns achter elkaar lezen. Dat is een beetje teveel van het goede.
October 21, 2019
Leuke bundel met verhalen. Deels uit Den Haag en deels uit Amerika. Kinderen zijn ergens tussen 4 en 10. Vertrouwde vrolijke, kritische observaties waarbij ze zichzelf, huisgenoot P en ook de kinderen niet spaart. Vaak zeer herkenbaar.
Titel slaat op ervaringen in Amerika. Waar ze zich regelmatig verbaasde over zaken die ze tegenkwam (bv kleding, formaat drinkbekers, verjaardagsfeestjes, Haloweenkleding voor ouders enz enz.) en dan telkens toevoegt: ‘ik verzin dit niet’ .
Titel slaat op ervaringen in Amerika. Waar ze zich regelmatig verbaasde over zaken die ze tegenkwam (bv kleding, formaat drinkbekers, verjaardagsfeestjes, Haloweenkleding voor ouders enz enz.) en dan telkens toevoegt: ‘ik verzin dit niet’ .
September 18, 2018
Soms raak, soms komisch , maar ook nogal eens een wat routinematige beschrijving van een toevallige ontmoeting.
May 25, 2022
Erg grappig, als altijd.
July 24, 2022
Helaas maar de helft ofzo over Amerika en verder wat herhalingen. Ook de lengte van dit luisterboek was me iets te veel.
Ik ga natuurlijk wel gewoon door met de andere boeken van Witteman.
Ik ga natuurlijk wel gewoon door met de andere boeken van Witteman.
April 20, 2010
I'm in the middle of this and enjoying it, having a bit of trouble with the erg vlotte stream of consciousness progression. Slow down baby. I don't blame her, the kids are still young. I didn't live in Bethesda, that was for hupple-de-pupps and foreigners with a lotta money, Hyattsville and downtown DC in bad neighborhoods was more my speed. I was born and raised in the area. My friend Karen who sent the book to me in the States wants to know if it is really like this nowadays in the States--Yes and No. Halloween in Medford, Oregon, is not quite so frightening, but we have a burgeoning meth and crack community that replaces it. I have some affinity with Sylvia--I like to crack wise and love to eat and cook, so what's not to like? Enjoying the fruitschaal concept, sort of like the library of forgotten books.
May 29, 2020
Tegenwoordig schrift Sylvia Witteman over alles te veel en te snel. Ze heeft een bepaalde toon van: ik ben die ik ben en ik doe wat ik doe en ik ben lekker normaal en toch bijzonder. Maar, eerlijk is eerlijk, in deze columns over leven in Amerika laat ze leuke en malle kanten van dat leven in een keurige buitenwijk zien. Ik heb me geamuseerd.
July 26, 2015
En una serie de artículos publicados en la prensa cada semana, la autora describe en tono humorístico las diferencias entre Holanda y su país de residencia: los Estados Unidos. Aventuras de una familia con tres hijos en un suburbio de Washington D.C. Con vida de expatriados.
November 23, 2009
Hilarious!
April 9, 2012
Stukjes oa over haar leven in Washington. Amusant, al is het wat veel om ze allemaal achter elkaar te lezen.
March 14, 2013
Dutch. A lot of chapters made me smile. The many different subject kept it interesting.
August 2, 2015
Gelezen via vakantiebieb en regelmatig hardop gelachen, hilarische columns, ik ben fan!
July 12, 2016
Aandoenlijke en sympathieke columns.
August 14, 2016
Voor mij, als Nederlandse die in Amerika woont was dit boek helemaal raak! Ik heb me naar gelachen.
Nederlandse Amerikanen lees dit boek!
Nederlandse Amerikanen lees dit boek!
December 17, 2016
Vind normaal haar boeken Leuk deze Niet
November 27, 2014
Grappig geschreven maar ik hou meer van echte verhalen dan van column achtige boeken.
Displaying 1 - 18 of 18 reviews