? Ik had de biografieën van Gijp en Kieft (ook uit het zelfde Tv-Programma) van dezelfde auteur met plezier gelezen, dus was benieuwd naar dit boek over Johan Derksen. # motto: "Ze hebben een hekel aan me! Daar heb ik het zelf ook naar gemaakt." Tijl Uilenspiegel
🤔 Ik heb zelfs meer genoten van dit boek dan de andere 2. Tja, waarom? Ik kende het gedrag van Johan Derksen wel uit een aantal tv-shows die ik gezien heb en iets minder uit zijn "flinke stukjes" uit het weekblad Voetbal International, waar ik meer dan 10 jaar een abonnement op had. Ik vond het aardig om te lezen dat zijn zwart-witte, goed-foute beoordelingen al afkwamen van zijn jeugd. In zijn dorp Heteren (dichtbij Rhenen, de plaats aan de Rijn, waar ik mijn jeugd heb doorgebracht, MW) waren de mensen goed of fout (ex-NSB-er). In de tv-show zette Johan dat nog wat verder aan met meestal schofferende/ provocerende tweewoordige typeringen van voetballers, trainers en andere bekende Nederlanders: wat de gewone man dacht, dat zei hij dus! En bij veel mensen kwam hij er mee weg, veel anderen hadden er juist een hekel aan om hem zonder nuance te horen spreken over anderen en dat kan ik me zeker ook voorstellen. Maar het boek was zeker interessant, omdat het over zijn hele leven gaat en vooral over zijn karakteristieke uitspraken waarvan ik er later nog wat ga toevoegen aan deze recensie.
p88: "Ik heb een bek als een scheermes, maar het woord "Nee" komt er niet gemakkelijk uit. Niet omdat ik zo'n nobele man ben, maar omdat ik in alles wil vermijden dat ik overkom als de grote TV-ster, die zich verheven voelt boven het gewone volk." p244: "Als je de fanatieke supporters benadert zoals ieder ander, merk je dat ze niet zoveel verschillen van ons. Alleen gaan hun onderbuikgevoelens sneller met hen aan de haal." p287: "Ik denk dat ik door mijn schreeuwende vader Louis van Gaal, die vaak met stemverheffing praat, zo moeilijk kan verdragen." p305: Johan Cruijff probeerde Derksen uit door allerlei geheime informatie aan hem door te fluisteren en toen dat niet in de krant kwam wist hij dat Derksen te vertrouwen was. p330: als hoofdredacteur leeft hij volgens een stelregel die hij van Jorien van den Herik heeft geleerd: "vergaderen is voor de talentlozen."
=> Ik ben van plan later de biografie van Amalia, geïnterviewd en geschreven door Claudia de Breij, te gaan lezen als mijn volgende biografie
Lang naar uitgekeken. Eindelijk een Van Egmond over de grote man met de snor zelf. Nu volgen alleen Boskamp en Genee nog neem ik aan en dan zal het wel klaar zijn. In 2003 ben ik met mijn broertje eens bij een uitzending van VI geweest. We hadden allebei zo’n shirt met een nummer op de achterkant aan, die waren toen in de mode. Of de camera na de pauze mocht inzoomen op onze ruggen en dan terug naar de tafel, naar Genee en Derksen. Nou, dat mocht wel. Ons viel op hoe iel Derksen in het echt was: hele dunne beentjes, een te wijd zittend ruitjasje en glimmende schoenen waar Hugo de Jonge zich niet voor zou schamen. Op TV zie je dat totaal niet door zijn wat brede hoofd en die fameuze snor. Maar wat een uitstraling. En wat hebben we een heerlijke avond gehad.
En dan is er nu dus Derksen, het boek. Ik heb heerlijk gelachen, wat een schitterende anekdotes over een compleet andere tijd. Natuurlijk is het leven van Derksen ook niet alledaags. Dat kan niet met zijn karakter, zo rechtlijnig en vol werklust. Bovendien is zijn geheugen buitengewoon en heeft hij veel oog voor detail. Daarnaast loopt hij natuurlijk niet snel weg voor een conflict en vindt hij een relletje hier of daar niet zo’n probleem. Tegelijkertijd wordt ook de andere kant van Derksen geschetst, de man die altijd klaar staat voor anderen en daar zelf ook gevoelig voor is. De man die ook het nodige te verduren heeft gehad, waaronder de dood van zijn eerste vrouw. De rijkdom van dit boek komt echter ook door de werelden waarin Derksen zich heeft begeven: de voetballerij, de journalistiek en de wereld van de rock & roll zitten allemaal vol verhalen en Derksen heeft jarenlang in het middelpunt van die werelden geacteerd. Dat levert dus een hoop prachtige verhalen op. De auteurs hebben het geheel in stijl van de eerdere VI-boeken ook weer heel slim en makkelijk verteerbaar verwoord. Al met al een must-read voor als je nog eens wilt lachen om zaken die eigenlijk niet meer mogen volgens de Gutmenschen waaraan Derksen zo’n hekel heeft.
Recht toe recht aan. Zo tekent Van Egmond het levensverhaal van Derksen op, precies zoals de hoofdpersoon zelf in elkaar lijkt te steken. Toch blijft het bij een typering van een norse, hardwerkende, kritische journalist van de oude stempel, iets wat al wel bekend was. Dit heeft alles te maken met de keuze om niet te diep in te gaan op de levens van de personen om Derksen heen, waardoor het verhaal ietwat oppervlakkig blijft. Zo is dit boek vooral een verzameling van anekdotes, waar ik desondanks enorm van heb genoten.
Aardige schets, maar zelfs twee auteurs lukt het niet om echt door te dringen tot Derksen. De prachtig, integer opgeschreven scène van de avond waarop Derksen zijn vrouw dood onderaan de trap ziet liggen, zorgt daarentegen voor kippenvel.
Van Egmond heeft een heerlijke stijl en Derksen is best een fascinerend karakter, maar het blijft een verhaal over een matige voetballer die journalist werd. Niet echt wereldschokkend. Niet voldoende voor 4 sterren. Als het kon 3,5 ster.
"Je moet er gewoon zijn. Het maakt niet eens uit wat je op zo'n moment zegt: als je er maar bent en degene die achterblijft aandacht geeft." (Michel van Egmond, 2021)
Johan Derksen is een opportunist, zoveel wordt wel duidelijk in dit boek, maar hij is ook een amusante opportunist. Ik heb "Derksen" met plezier gelezen, misschien omdat ik niet gewend ben aan de stijl van Van Egmond, die weinig aan fact checking doet. Zo noemt hij Eugene (Oregon) op gezag van Derksen een 'dorpje' terwijl daar toch ruim 137.000 mensen wonen. Zo zijn er meer voorbeelden te noemen, maar ik hoef het boek niet samen te vatten. Het is vlot geschreven, en heeft het grote voordeel dat je op elke willekeurige plek de lezing kunt onderbreken zonder de draad kwijt te raken. Derksen rookt tien tot twintig sigaren per dag, eet nauwelijks, is veel weg of vertoeft in zijn huisje in de tuin met dertigduizend cd's. Wat ik niet las, maar wel veronderstel, is dat hij behoorlijk moet stinken. Logisch dat zijn vrouw het niet erg vindt dat ze weinig samen doen en dat in het echtelijke bed de hond in het midden slaapt.
Het meeste was wel bekend. Er wordt ook veel herhaald. Johan Derksen is een wonderlijke man, en dat wordt met veel anekdotes geïllustreerd. Ik las het boek met het idee dat het wat duidelijker zou worden hoe die man nou in elkaar steekt, maar dat is niet het geval. Het blijft erg aan de oppervlakte (maar misschien is er ook niet meer).
Niet zo'n bijzonder boek over een bijzondere man. Derksen heeft een eigenwijze levensstijl, een eigenwijze mening en die laat hij graag horen. De schrijver van het boek heeft ook een manier van werken en schrijven en na een stuk of wat boeken van hem te hebben gelezen is dat maniertje een beetje te herkenbaar geworden. Viel mij een beetje tegen dit werkje.
bijzonder boek over een markante persoonlijkheid. Een bundeling van interviews en geschreven teksten uit het verleden. Een samenvatting van een tv carrière. Het meeste is wel bekend maar er zaten ook minder bekende passages tussen. Vooral de band met Johan Cruijff is erg bijzonder. Ook komen de vele huwelijken en kinderen aan bod. Verder wordt de hele voetbalwereld op de hak genomen. Het speelt zich vooral in de jaren 50 60 en 70 af wat het voor mij persoonlijk minder interessant maakt. Maar het boek geeft wel een markant tijdsbeeld van een uitgesproken semi prof.
Echt een prima boek in het rijtje Gijp / Kieft / Topshow / Inside. De heerlijke anekdotes vliegen over tafel. Hoewel de bijdrage van Antoinnette Scheulderman niet geheel duidelijk is, is het boek qua schrijfstijl als vanouds. Sommige delen in dit boek over Derksen zijn ook gepubliceerd in één van de andere boeken van Michel van Egmond. Dat vond ik enigszins merkwaardig. Na het lezen van dit boek, waar ik overigens zeker van genoten heb, inmiddels mijn portie Derksen & Co wel gehad.
Van Egmond heeft n vlotte pen, leest makkelijk en het blijft boeien. Derksen is n non conformist en daar houd ik wel van. Zeer uitgesproken met gevoel voor humor. Stockerend af en toe. Houdt van dezelfde mensen als ik, zoals Cruijff en Muskee. Hoop meneer Derksen nog eens de hand / elleboog kunnen geven
Een heerlijk, vlot lopend boek over de markante Johan Derksen. Die neemt net als in het echte leven geen blad voor de mond, al staat de biografie nu ook weer niet bol van de diepgang. Johan Derksen blijft daardoor nog steeds een beetje een mysterie, maar de lezer wordt wel kostelijk vermaakt met hilarische anekdotes en scherpe meningen van de hoofdpersoon.
Love him or hate him, this book is amazing. It reveals the person behind the grumpy character we see on TV and it reveals that he's just a cool person, who doesn't care much for what people think of his opinions or his actions. I loved going a trip down memory lane of this man and getting to know more of this man.
Prachtig boek! Echt een aanrader. Mooie verhalen over het leven van Johan Derksen, wat hem heeft gemaakt tot de persoon die hij nu is. Geweldig gelachen om de ‘platte’ humor, maar ook mooi om te lezen wat een mooi en behulpzaam mens het is.
Eigenlijk zou iedereen die een mening heeft over Johan Derksen dit boek moeten lezen!
Portret van een onbehouwen brombeer met duidelijke stellingnames die niet te beroerd is toe te geven wanneer hij fout zit. Veel voetbal, blues en sterke verhalen uit de oude doos. Weinig pretentie maar leest lekker weg.
Prima geschreven boek. Hard -geen medelijden met zwakkelingen- grove vooroordelen hebbend, misogyn hoofdpersonage met een weinig zelfreflectie en een eetstoornis maar groot blues archief in zijn hoofd en tuinhuisje. Over Johan en de blues had ik graag meer gelezen.
Michiel van Egmond heeft zo’n ontzettend makkelijke pen dat ieder boek van hem een genot is om te lezen. Zelfs als dat over zo’n controversieel iemand als Johan Derksen gaat. Op televisie al goed voor een wekelijks portie ergernis, vrouwonvriendelijkheid en schoffering. In dit boek is dat niet anders. Met het EK voetbal op de achtergrond is dit, ondanks al zijn simpelheid, een bijzonder genoeglijk boek om glimlachend te lezen.
Zeer matig boek met allerlei verhandelingen die we al over Derksen wisten Oude wijn in nieuwe zakken. Van Egmond slaagde er niet in Derksen aan de babbel te krijgen.