Rebels are raiding the land. Mother Nature has started to Wither. The Season Trials have begun.
Ayla was never meant to partake in the Trials, but after the death of her sister, she is now Heir of the Summer Kingdom. She will have to battle the three other Heirs to see who will become the next Ruler of the Realm, while still dealing with her own demons. Valdemar, Prince of Winter, has a heart of ice. His only goal is to become the new Mother Nature, which he’s been training for his entire life. But Ayla’s fire might make him thaw.
With a rebellion on the rise, traitors both outside and inside of the palace, Ayla realises none of this will be easy. Yet the best things rarely are…
Disclaimer: Deze bespreking bevat grote (gemarkeerde) spoilers over De Seizoensproeven.
Water. Aarde. Vuur. Lucht. Lang geleden leefden de Vier Naties in harmonie. Maar alles veranderde toen de Vuurnatie aanviel.
Ehm.
Kan er iemand mij soms even het telefoonnummer van Nickelodeon geven? Ik wil ze graag iets laten weten.
Laat ik eerlijk zijn: ik was al van bij het begin héél kritisch over dit boek. Waarom? Omdat het van twee nogal bekende Booktokkers (Boektokkers? BookTokkers? Nog iets anders?) is en ik bij Pelckmans de dollartekens al door hun ogen zag rollen. Kassa kassa kassa.
En onder de indruk ben ik ook niet echt.
Voor mij lijkt dit verhaal, ruw geschetst, op een samenraapsel van Avatar: The Last Airbender + De Hongerspelen + iets Fourth Wing-achtigs.
Kort gezegd komt het op twee punten neer.
Punt 1: Er zijn vier landen, genoemd naar de seizoenen, en elk land beschikt over één elementaire kracht. Dat stoort me op zich niet. Origineel kun je het bepaald niet noemen - god mag weten hoeveel fantasyboeken ik al met lucht-water-aarde-vuur (en soms ether) heb gelezen - maar ja, als auteur moet je ook wel íéts doen natuurlijk. Dus die vierdeling nog tot daaraan toe. Maar toen bleek ineens dat ze de mensen die de krachten gebruiken, 'stuurders' noemen. Hallo?! Dat is té toevallig. En dat vind ik gewoon niet kunnen. Mij maak je niet wijs dat er onder twee jonge auteurs, minstens één redacteur en hopelijk nog een handvol (jonge) proeflezers niemand, maar dan ook echt níémand is die er niet aan dacht dat dat wel tamelijk herkenbaar klonk. Dergelijke specifieke benamingen zijn zó bekend én worden zo sterk geassocieerd met een bepaald product, die kun je wat mij betreft gewoon niet meer gebruiken. Is dat jammer? Ja, want als auteur word je op een bepaalde manier beknot. Maar dat is dan maar zo. Niks aan te doen. Het voelt nu op z'n minst te onorigineel.
Punt 2: De vier erfgenamen uit de landen moet tegen elkaar strijden tot er één overwinnaar is en die wordt dan 'Heerser' over de vier landen. Een afvalwedstrijd dus, net zoals Katniss die moest ondergaan. Verder is het wel iets minder bloederig, maar dan nog vond ik het hele concept van die proeven nu niet zo bijzonder vernieuwend. En het is minder spannend, want er zijn maar vier spelers in plaats van vierentwintig, dus je kunt gemakkelijker raden hoe het verder gaat.
Ik zeg het nu al twee keer: het is niet vernieuwend, het is onorigineel. En dat is best wel een goeie samenvatting van het grootste deel van dit boek. Het staat bol van allerlei zaken die je tig keren tegenkomt, die om de haverklap voorkomen, zonder dat er veel nieuwigheden in verwerkt zijn. De wereld is niet bijster origineel, de personages ook niet en de plot al helemaal niet. Het is - zoals ik vreesde - een dertien-in-een-dozijn-boek. Dat zeg ik niet graag, want ik zou liever hebben dat ik enthousiast kon zijn over een lokaal geschreven boek, maar de waarheid is dat ik vind dat dit totaal niet het niveau heeft dat sommige (buiten- en binnenlandse) boeken wel hebben en waarnaar De Seizoensproeven had moeten streven. Het was wel tof om te lezen, daar niet van, maar ik had het net zo goed met m'n ogen dicht kunnen doen.
Om dat te illustreren: eens het verhaal op gang kwam en alle personages geïntroduceerd waren, heb ik voor mezelf drie gokken gewaagd over wat er in dit boek zou gebeuren. Die ga ik hieronder in de spoiler opsommen, en wat ervan geworden is.
En eens ik wat meer inzicht begon te krijgen in wat er gaande was, heb ik nog een vierde voorspelling gemaakt: Je moet begrijpen, ik ben meestal slecht in dingen als deze doorzien. Dus dat ik het zo goed had gegokt, zegt wel iets over de voorspelbaarheid van dit boek.
Wat hebben we nog? De personages. Arlowe - of hoe heet hij ook weer - is een van die lettersoepmensen die verplicht zijn om hun opwachting te maken, ook al doet hij verder totaal niet ter zake. Maar ja, Yuri moet wel écht homoseksueel zijn natuurlijk, dus moet hij ook een minnaar krijgen. De Heerseres (Fiorella) is exact zoals je zou verwachten. Iemand met, eh, diepe gronden. Yuri: de saaiste van de vier hoofdpersonages. Daarom dacht ik ook direct dat - hij is gewoon niet bijzonder, op geen enkel vlak. Valdemar: je typische brooding bad boy waarop het hoofdpersonage verliefd wordt, ook al is hij eigenlijk haar tegenstander. Op zich nog wel best interessant, maar verrassen doet hij ook niet echt. En die romance met Ayla kon me geen barst schelen. Ayla: best wel een aangenaam hoofdpersonage, al bij al nog wel te pruimen. Ze maakt een zekere ontwikkeling door in het verhaal, zowel fysiek als mentaal - na een tijdje begint ze wat meer na te denken. Sienna: er zit volgens mij iets in de Belgisch-Nederlandse lucht dat maakt dat personages die Sienna of Siënna heten, mijn favorieten zijn. Zie ook mijn bespreking van Parel en Tij en het vervolg erop van Anniek Rodenburg. En ook hier stal Sienna de show. Zij denkt na, zij heeft ballen en ze durft ze te gebruiken ook. Van alle personages stak ze er met kop en schouders bovenuit, en de waarheid is dat dit boek waarschijnlijk een hele ster meer had gekregen als we gewoon alles vanuit haar standpunt hadden gelezen.
Losse flodder: tof dat de hoofdstukken titels hebben! Dat is een pluspunt, alle auteurs zouden dat moeten doen!
God, ik wilde zoveel zeggen en ik ben de helft al vergeten, of zo voelt het toch aan.
Er was één scène die me wél verraste. Helemaal op het einde gaat het goed mis (wat had je gedacht): het moment waarop het mis begint te lopen en , dat had ik niet zien aankomen. Dus dat was een aangename verrassing. Enfin, voor mij dan toch. Voor Auster (de broer) en Ayla net wat minder, denk ik zo. Maar dat was dan toch nog een opsteker, want tot dan toe had ik dus alles wat er zou gebeuren al van op voorhand geraden. Hier keek ik op.
Dan is er nog één groot ding waar ik wat aandacht aan wil besteden, en wie mij een beetje kent weet al wat er nu gaat komen. Jawel: het taalgebruik. Als ik goed geïnformeerd ben (merci voor de hulp, Laura) dan hebben Van Den Meersch & De Backer dit boek eerst in het Engels geschreven en daarna zelf in het Nederlands vertaald. Vermoedelijk omdat ze vinden dat hun Engels beter is dan hun Nederlands. Dat is al een logica die ik totaal niet volg. Als je van jezelf al weet dat je Nederlands niet goed is, waarom ga je het dan toch nog zelf vertalen? Uitgeverijen kunnen daar ook specialisten voor aanspreken, hoor. Ze noemen die specialisten 'vertalers'. Maar bon. Zelfvertaling heeft wel als voordeel dat je weet wat je als auteur wil zeggen natuurlijk, en als autonome vertaler heb je er soms ook maar een slag naar te slaan. Maar het loopt gewoon mis. Ik heb een aantal dingen genoteerd. Als het gaat om ronduit fout Nederlands, dan zijn er onder andere: - 'de ketting' - 'ernaar' (in orde) - 'het' (nee, dat kan niet, dan is het 'hij' of 'ze') - 'Seizoenen Rijk' en 'Lente Rijk' - moet één woord zijn. Er vlakbij staat dan wel 'Zomerrijk', zoals het hoort (maar daarna ook wel weer 'Zomer koninkrijk') - 'teveel' - dat kan alleen één woord zijn als het 'een teveel [aan/van iets]' is, in alle andere gevallen is het 'te veel' - 'wende' als vervoeging van '(zich) wenden tot' hoort in de verleden tijd twee D's te krijgen - 'Het is gebroken' als verwijzing naar 'enkel' - dat moet 'hij' of 'zij' zijn En dan zijn er ook nog een hele resem voorbeelden van zinnen die slecht, want veel te letterlijk, vertaald zijn uit het Engels. Een willekeurig handvol uit de grabbelton: - 'Verlaat ons', van 'Leave us'. Normaal is: 'Laat ons alleen'. - 'Ik speel de fluit', van 'I play the flute'. Normaal is: 'Ik speel fluit'. - 'Een nieuw Rijk zal herrijzen uit de assen van het oude', van 'A new Empire will rise from the ashes'. Het is gewoon een onbepaalde hoeveelheid 'as'. En ik stel me trouwens ook vragen bij dat 'herrijzen': dat doet uitschijnen dat het rijk al bestaat en dat het nu letterlijk gesproken 'opnieuw opkomt (her-rijzen)', maar het is een nieuw rijk, dus hoort hier niet beter 'verrijzen' te staan? Maar daar kan over gediscussieerd worden. - 'Het is waar', 'van 'It's true'. Normaal is: 'Dat is waar' of 'Dat klopt'. - 'Nu, voor de officiële ceremonie', van '(And) now for the official ceremony'. Normaal is: 'En dan (is het) nu (tijd voor) de officiële ceremonie'. - 'de paarden voor Auster en Ayla's koets', van 'the horses of Auster and Ayla's carriage'. Dit klinkt verwarrend, want van wie die koets nu? Normaal is: 'De paarden voor de koets van Auster en Ayla'. Ik kan nog wel eventjes blijven doorgaan, maar ik heb nu ook wel genoeg gewerkt, vind ik. Dit bewijst in elk geval wel dat deze auteurs in elk geval niet alleen het Nederlands niet machtig zijn, maar ook het vertaalvak niet. Daarnaast is het jammer dat ook de redacteurs bij de uitgeverij dit er allemaal niet hebben uitgefilterd, zeker die fouten uit de eerste reeks. Want daar zijn die redacteurs voor. Maar als je als auteurs zo duidelijk stelt dat je Engels beter is dan je Nederlands en je besluit dan toch je verhaal zelf te vertalen, dan ben je er wat mij betreft zelf verantwoordelijk voor dat het goed werk is. En als je niet in staat bent die verantwoordelijk terdege te nemen, zoals hier duidelijk het geval is, dan laat je het maar aan iemand over die ervoor gestudeerd en er ervaring mee heeft.
De plot kon hier en daar soms ook beter, ik vond dat er soms details nogal raar klonken en niet helemaal normaal leken tegen de achtergrond van wat er gebeurde. Maar vooruit. Verder was het verhaal in het algemeen nog wel oké. Niet bijster origineel, maar nog wel onderhoudend.
Ik heb dus wel het een en ander te zeggen, maar ik ben nu stilaan uitgepraat (en jullie hebben waarschijnlijk wel genoeg van mijn gezaag ook). Dus laten we afronden.
Al bij al heb ik me nog wel wat geamuseerd, want het is op zich wel een leuk verhaal, zolang je er maar niet teveel - ik bedoel, te veel - over nadenkt... Voorts kan ik me inderdaad, zoals ik helemaal in het begin al zei, niet van de indruk onttrekken dat er een slimme uitgever was die dacht dat hij hier wel wat geld aan zou verdienen. Als hier twee andere, totaal onbekende namen op de cover hadden gestaan, was het dan wel gepubliceerd? Dat zullen we natuurlijk nooit weten. In normale omstandigheden zou ik misschien nog wat milder ingesteld zijn, maar toen zag ik ineens dat dit boek hier op Goodreads een gemiddelde van 4,39/5 heeft. Sorry hoor, maar: WATTE?! Een gemiddelde van 4,39/5? Hoe cru het ook klinkt, ik ga het toch zeggen: dat is dit boek niet waard. Echt niet. Daar wil ik dus echt iets aan doen. En dus geef ik het expres een lagere score, om dat gemiddelde wat omlaag te trekken. Twee sterren.
Wauw. Wàt een debuut. Ik heb deze op 1 dag uitgelezen omdat ik hem gewoon niet kon neerleggen. Dit is iets wat een jongere Daphne haar hele persoonlijkheid had gemaakt.
De Seizoensproeven zit vol met politieke intriges, plot twists, vriendschap én romantiek. De band tussen Yuri en Ayla was hartverwarmend, de manier waarop omgegaan werd met rouw was ook zo mooi en realistisch weergegeven. Daarnaast waren de fantasy elementen heel goed uitgewerkt.
De laatste 100 pagina’s heb ik in 1 ruk gelezen, de plot twists waren eindeloos en zorgden ervoor dat ik op het puntje van mijn stoel zat. Ik ben alvast aangenaam verrast door de schrijfkunsten van Yasmine en Jonas en kijk (on)geduldig uit naar het vervolg.
De Vibes 💐✨: - Enemies to Lovers - Found Family - Trials met Hongerspelen vibes - Uniek magiesysteem - Én zo veel meer!
De nieuwe boektok favoriet in wording! 🫠
Met dank aan uitgeverij Pelckmans om mij een recensie-exemplaar op te sturen 🫶
What a blast I had reading this story! The Season Trials is an instant classic in the Romantasy genre.
After the mysterious death of her sister, Ayla is now the new Heir of the Summer Kingdom. Without experience, she is thrown into a dangerous battle with three other Heirs to determine who will become the next Ruler of the Realm. She must quickly hone her weak powers, protect her little brother and navigate her complicated feelings for the Heir of Winter.
Reading this book transported me back to the thrill of reading Shadow & Bone for the first time. A young but resilient woman with hidden powers that far exceed anyone’s expectations. Sign me UP!
I flew through this book! While it may not be the most groundbreaking story, they nailed every element that makes a Romantasy truly captivating. I was amazed at how seamlessly they blended their writing styles into one consistent voice; it never felt like the story was penned by two different authors.
And though this story was about Ayla and Val, the chemistry between her and Sienna had me itching to dust off my fanfiction skills and write my own love story for them. Their tension was real, you can’t deny it.
I’m so incredibly proud of what Yasmine and Jonas have achieved. While a sequel hasn’t been confirmed yet, the jaw-dropping plot twist and cliffhanger at the end leave me eagerly anticipating what comes next. I’m curious to see what Yasmine and Jonas have in store for Ayla as her journey unfolds!
Geen grote spoilers in mijn recensie, maar er zijn wel hints. Bij YA-verhalen stel ik mijzelf altijd de vraag: zou ik dit boek aanraden aan mijn leerlingen? Het antwoord is nee. Er wordt gevloekt en gescholden, wat naar mijn mening niet gepast is voor een YA-verhaal. Daar is niet iedere tiener aan toe. Daarnaast zijn er ook enkele intieme scènes met volwassen dubbelzinnigheden die tieners nog niet begrijpen. Eveneens, er zijn voldoende tieners die hier nog niet aan toe zijn. Op basis van schrijfstijl en plot, bovenstaande daarbuiten gelaten, zou ik deels ja zeggen. Voor de leerlingen die niet graag lezen of niet de sterkste zijn in leesvaardigheid. Voor de gemiddelde 16-jarige die sterk is in lezen en dit ook graag doet, vrees ik dat het boek onvoldoende uitdaging biedt.
Conclusie, ik denk dat er veel meer potentieel in dit boek schuilgaat. Al het bovenstaande was eenvoudig op te lossen. Als ik met andere lezers spreek die ook een minder ervaring hebben, hoor ik een heleboel goede tips. Het boek is an sich niet slecht, maar het is gewoon net iets té: een 'net niet'-gevalletje om echt te overtuigen en ervaren lezers mee te nemen. Zelf zal ik deel twee niet lezen, maar ik hoop van harte dat het tweede deel krachtiger naar voren komt en een betere balans bevat. Het zit erin. Nu enkel nog naar buiten laten.
Ayla haar zus is gestorven en dus is zij de enige erfgenaam van het Zomerrijk. Ze moet deelnemen aan proeven om uit te maken wie de nieuwe heerser of het volledige koninkrijk zal worden. Dat samen met die van het Lente, Winter en Herfst koninkrijk, rijk, hoe je het ook noemt. Ze willen alle vier de volgende Moeder Natuur worden.
En het zou natuurlijk geen fantasy zijn als er niet wat romantiek in zat. De love interest is hier Valdemar, de Prins van Winter. En dat ligt er al snel koffiedik op. Het is een enemies to lovers, maar toch is er een instalove gevoel bij. Bedoel, de haat is niet zó duidelijk. De overgang van haat naar liefde was wel redelijk plots.
Het idee van verschillende mensen die het tegen elkaar op moeten nemen om leider te worden of de boel te redden is al vaker gedaan. Zoals in ‘De genezer van Zalindov’ en ‘De hongerspelen’. Ik vond het op dat vlak niet zo vernieuwd omdat ik dit concept al te vaak gelezen heb en echt verzadigd ben in dit soort fantasy. En dat vind ik heel spijtig want ik had echt hoge verwachtingen.
Het verhaal zelf leest heel vlot. Het is een redelijk plot gericht verhaal. De personages werden soms wel wat geholpen door de plot. Ayla kreeg soms hulp van Valdemar en dat vond ik wel jammer want ik had liever een badass personage gehad. Even verder over Valdemar, deze naam lijkt voor mij te hard op een slechterik die we beter kennen als ‘hij-die-niet-genoemd-mag-worden’ uit die serie, je weet wel. Ik kon hem eigenlijk ook echt niet als knap voorstellen, in mijn hoofd had die geen neus. Sorry.
De Seizoensproeven is een leuke fantasy om te lezen. Dit zou dan ook een ideaal boek zijn voor mensen die niet zo vaak fantasy lezen of nog beginner zijn. Als ervaren fantasy lezer bleef ik een beetje op mijn honger zitten. Het is zeker een oké boek, maar ik had er wat meer van verwacht. Daarom krijgt deze fantasy drie sterren.
🔥 𝓣𝓻𝓸𝓹𝓮𝓼 🔥 ♡ rivals to lovers ♡ forbidden love ♡ he falls first
❄️ 𝓢𝓱𝓸𝓻𝓽 𝓭𝓮𝓼𝓬𝓻𝓲𝓹𝓽𝓲𝓸𝓷 ❄️ After her sister dies, Ayla takes her place as the next heir of the Summer Kingdom. All four heirs have a chance at becoming ruler of the Realm, for which they have to partake in the Season Trials. While their strenght is getting tested at the trials, rebels are fighting harder for reasons unknown to Ayla. Will she succeed in becoming the next ruler? And will she find out what the rebels are fighting for?
🍁 𝓦𝓱𝓪𝓽 𝓘 𝓵𝓲𝓴𝓮𝓭 🍁 ➸ This book is truly a YA romantasy in all its aspects: the coming of age, Ayla discovering how strong she truly can be, the importance of friends & family, the mysterious dark haired love interest… Especially that love interest. I just love it. ➸ The worldbuilding and magic system were easy to understand which allowed me to really enjoy the story. ➸
There will be a sequel, right? Right? I did not see this end coming of this book
My first opinion, was that it’s a nice book to read. There were parts of the plot that seemed predictable. A battle for the throne with some romance in it and the whole book, I thought that I predicted how this book would go, but yeah, the end really surprised me
The book deserves 4,5 ⭐️, it’s a good debut and I hope they won’t stop the story of Ayla with this book and continue
I actually really enjoyed this! I liked the world-building and the fast pacing of the story. I did have some issues with the some characters’ development but overall this was a very enjoyable read!
Ik heb gemixte gevoelens over dit boek, maar als eerst wil ik wel Jonas & Yasmine proficiat wensen! Want het is natuurlijk altijd wel een grote prestatie om (samen) een boek te schrijven!
Om te beginnen vind ik de wereld waar het verhaal plaats vindt echt fantastisch. Het concept van winter, herfst, zomer en lente en hoe elk hof zijn eigen tradities en kenmerken heeft vind ik enorm leuk. De 4 erfgenamen moeten in proeven zichzelf bewijzen om ‘moeder natuur’ te worden (bestuurder van het hele land).
Alleen miste ik soms uitwerking. Er waren bepaalde scenes die voor mij niet klopte. Het hoofdpersonage werd meerdere keren als ‘sterk’ en ‘krachtig’ beschreven, vervolgens komt ze alleen door de proef omdat ze gered wordt door een andere kandidaat. Voor mij is dat onlogisch. Er waren ook een aantal personages die ik een beetje plat vond.
Daarnaast vond ik het soms niet duidelijk hoe de proeven de beste opvolger van moeder natuur zou moeten bekomen. De meeste proeven hadden te maken met vechten en behendigheid, maar een leider heeft toch meer nodig? De regels waren voor mij ook niet helemaal duidelijk.
Wat ik spijtig vond was dat dit boek geadverteerd werd als ‘enemies to lovers’, dit was het niet voor mij. Ze waren eigenlijk al vanaf het eerste zicht op elkaar verliefd.
Het was wel makkelijk leesbaar! Ik lees regelmatig fantasy en daarom stoorde ik me misschien meer aan bepaalde aspecten, maar als eerste fantasy boek is dit echt wel een goede. Of als je graag zonder veel na te denken leest. Voor mij was het boek wat voorspelbaar.
Er zijn nog wel wat dingetjes maar te lange reviews zijn nooit leuk :) De basis van dit verhaal is echt goed! Alleen voor mij iets teveel storende factoren.
(Kleine) SPOILER! * * * * * Deze wil ik er nog even inzetten: de scene met de ‘death by trial’ was voor mij niet heel realistisch. Ik kon er niet echt inkomen (met de uitleg die je kreeg) waarom dat deze straf zo erg was. Het was zo snel gedaan, dan is maandenlang martelen toch een veel ergere straf?
"Als je blijft piekeren over de toekomst, zal het je ervan weerhouden om te genieten van hoe het nu is." - little anxious me
Ik zat gelijk in het verhaal en ik ben een echte deadly trial girlie, so give me all of it. De pacing was wel een beetje bijzonder hier en daar, maar omdat hij zo snel weg las, stoorde me het niet enorm. Ik vond de tension tussen de FMC en MMC echter niet heel sterk, en het voelde enorm insta love. Vooral het feit dat hij voor mijn gevoel helemaal niet heel lang heel boos of chagrijnig leek tegen haar, en hij deed één keer wat liefs en ineens was ze verliefd.
Er staat overal dan ook YA romantasy, maar als er een uitgebreide seksscène in voor komt en er wordt gesproken over het binnendringen van een gladde kern, dan vind ik het niet meer YA hoor...
Mijn deadly trial hart was dus heel gelukkig voor 250 pagina's, maar mijn hoofd werd de laatste 100 blz echt steeds kritischer. Vooral omdat het echt voelde alsof ik alle populaire booktokboeken van de afgelopen tijd in één las.
Ik vond het einde dan ook echt veel te veel op Powerless lijken, met alle gebeurtenissen, de keuken en het eten (klinkt herkenbaar hè), de betrayals, laatste trial en plottwists. En sorry, vooral het hele hogere rangen vs lagere rangen en lagere rangen komen in opstand... I think I've seen this film before. Eén gebeurtenis aan het einde vond ik daarbij ook nog eens heel erg onnodig en voelde voor mij vooral toegevoegd om drama te creëren. Ik las het en wilde het eigenlijk niet geloven. Ik was niet eens verdrietig, maar oprecht een beetje geïrriteerd.
Dit boek bracht me echt in dubio, want ik vond het echt zo leuk en ik was er zo snel doorheen, maar het einde stelde me zo teleur. Ook al ben ik wel echt benieuwd naar boek 2. Maar hoe langer ik over het boek nadenk, des te meer aspecten ik toch jammer vind. Ik geef geen halve sterren, dus ik rond hem af naar boven.
"Probeer een warm hart niet te veranderen, gewoon, omdat het naar het duister wil luisteren." - dus dat ga ik bij deze rating ook maar doen 💗
DNF pagina 204 In het begin super nieuwsgierig naar de hoofdpersonages en het begon ook heel goed. De hoeveelheid aan clichés hebben het voor mij verpest waardoor ik ook geen motivatie heb om verder te lezen. Ik ben altijd down voor een cliché, maar niet als ik er vijf op één pagina vind. Ook super hard het gevoel dat de schrijvers gewoon heel veel in dit boek wouden steken, maar dit zorgde enkel voor overdaad. Beter één idee goed uitwerken dan een kakofonie. Jammer dat het zo is tegengevallen.
“De seizoensproeven” is een intense romantasy die zowel een cosy als spannend gevoel oproept bij de lezer. Het verhaal dompelt je onder in een wereld vol koninkrijken, kastelen, prinsen en prinsessen. De mogelijkheid om de vier natuurelementen te sturen geeft het verhaal net dat vleugje magie dat het nodig heeft om het naar een hoger niveau te tillen. ✨
De schrijfstijl is bijzonder vlot & toegankelijk, waardoor je als lezer makkelijk door de pagina's vliegt. Zelf heb ik het boek in twee dagen kunnen uitlezen - simpelweg omdat ik het niet aan de kant kón (of woú) leggen.
Er komen verschillende thema’s in voor, maar voor mij staat de persoonlijke ontwikkeling van het hoofdpersonage Ayla centraal. Van haar rol als “de reserve” – altijd in de schaduw staan van haar overleden zus Azra – tot haar groei naar een zelfverzekerde jonge vrouw die haar kracht ontdekt & dúrft te gebruiken. Dit voert niet alleen de spanning op, maar zorgt ook voor diepgang - vooral in het teken van female empowerment 🙌🏻🫶🏻🤍
Hoewel het twee schrijvers heeft, merk je in deze vertelling totaal niet dat er twee verschillende stemmen aan het woord zijn. De perfecte samenwerking in mijn ogen, wat zich vooral in een sterke coherentie vertaald heeft.
Een van de mooiste passages vind ik Ayla's motto: “Het zal niet gemakkelijk zijn, al zijn de beste dingen dat zelden. Dat zijn de dingen die het waard zijn om voor te vechten.” Het geeft al heel vroeg haar verlangen weer om haar eigen interne muren te doorbreken, zodat ze eindelijk niet meer dat kleine, bange meisje hoeft te zijn.
“De seizoensproeven”is een aanrader voor iedereen die op zoek is naar een geweldige romantasy of verhaal vol magie, spanning & persoonlijke groei. Dit boek brengt al je emoties in één klap naar de oppervlakte - just sit & enjoy the ride! 🤍
“The Season Trials" is a blazing story that grabs you from the first page 🔥 The rich storytelling and intricate world-building create an immersive experience that makes it impossible to put the book down. I found myself invested in the well-developed characters, who navigate complex themes in such a real and moving way.
The book excels in portraying grief, showing how it shapes and transforms the characters, adding layers of emotional authenticity to their journeys. Their resilience and strength are inspiring as they face tough challenges, and their friendships are portrayed with warmth and authenticity. Additionally, the exploration of justice is handled thoughtfully, weaving moral questions and dilemmas into the narrative in a way that resonates deeply.
The plot is perfectly paced with writing that flows effortlessly, and even though I predicted some twists, they still excited me and kept me hooked until the end. Vivid descriptions make you feel like you’re right there in the adventure, and the world they live in sounds simply stunning—I’d love to visit 🤭
Overall, "The Season Trials" is a must-read, offering an intriguing blend of adventure, emotion, and wisdom. It's a book that sticks with you long after you've turned the last page (what an ending!), and I cannot recommend it highly enough!
As a beginner in the fantasy genre, The Season Trails was an absolute pleasure to read! I found it clear and easy to follow, without being overly complicated. A perfect entry point into the world of fantasy.
One aspect that truly impressed me is that the authors wrote this book in English, even though it’s not their native language. It’s no small feat, and their command of the language shines through in the storytelling.
While reading, I did notice a shift in writing style, which made it clear the book was written by two different authors. However, this didn’t detract from the overall enjoyment - if anything, it added a unique layer of depth to the narrative.
The story kept me hooked from beginning to end. I was genuinely curious to find out what would happen next, and I loved the twists along the way.
Overall, it’s a captivating and enjoyable read, and I would highly recommend it to anyone looking to get started with fantasy!
I loved the story. Everything is described so beautifully that it feels like you are there yourself . This book is one of my favorites this year, I really recommend this book and I can't wait for the sequel.
first I'd like to start this review by saying how absolutely adorable Jonas and Yasmine are. I got my book signed three days ago, it was the most beautiful day ever. their kindness only was already so warming. now with the actualy review!
I love the ruling system a lot. I also find it really useful there's a guide at the beginning of the book. it is really detailed and logical, without being overly complicated. though how well thought through the system is, I totally understand why the rebels where mad. that doesn't mean I condone their way of letting the higher people know.
next to the ruling system, the magic system was very surprising. surprising in means that it was so thought through. everything is revolving about nature, which is wonderful for me as I love nature. the seasons being used, the elements, and even the ultimate Ruler being called Mother Nature made me so very happy. also I laughed a couple of times when men were called "Mother" nature.
some people may have trouble with the book being written in third person, but I don't have any problem with it. if it's good it's good y'all. I'm not getting past a possibly amazing book only because of that. very trivial deal breaker in my opinion.
I get attached very quickly, so very mean to learn how great of a sister Azra was through Ayla when we know she's dead.
the chapter titles were the reason I finished this book so quickly. I was saying to myself "last chapter, Camilia." but then I would always read the title of the next chapter and ended up not stopping there. also I rarely understood them before reading the chapter, so I felt very smart when I looked back and understood. thanks for that! :p
let's talk about the details thrown into this, yeah?! this story was detailed, without it being overdone. too much details make a story boring and overly complex, but The Season Trials had the perfect amount.
Auster my baby. (I bet on losing dogs by Mitski perfect song.) the waterfall incident, help me. Auster is my little baby, I was on the edge of my seat, literally. I was so scared. but thankfully Ayla and Yuri worked together to save him. I am sosososososososo grateful. but then Fannar came around and killed my baby. I will never forget my hate for Fannar.
talking about Fannar, the plottwist??? I don't know if I understood it right, but Fiorella and Fannar being in love is the least thing I would've expected. though I have to admit I knew Fiorella wasn't who she was pretending to be, that I didn't expect.
Yuri and Arlowe my absolute babes I love them sososososososososososo much. like when Ayla walked in on them in bed I was giggling.
Lady Aruna's lessons were actually very interesting. I love history, and I felt like I was the one getting a lecture, so naturally I loved them. I always adore when there are history lessons over the realm in books.
the trials were so real. like I mean they didn't only test the physical abilities, but also mental. both are equally important to become the ultimate Ruler.
"that kitchen really works wonders." Yuri couldn't be more real actually. Yuri found his love Arlowe there, same goes for Ayla and food is just wonderful. I really laughed out loud when Yuri said that.
little ember? yes. absolutely excellent. specatular give me fourteen of them right now, them being Valdemar. I love his nickname for her. and him calling her something in another language? immediate dubble yes.
talking about Valdemar, I'm sorry but the name makes me think of Voldemort. sorryryryfyregfs!!
Yuri and his romantic advice is my roman empire. he actually gave good advice. couldn't be more proud of him.
the end? excuse me? I cannot fathom not everything being resolved. is another book coming out? because this cannot end the way it ended. what do you mean my baby Auster is dead? what do you mean Fiorella and Fannar are in love? what do you mean everyone thinks rebels took Ayla? WHAT DO YOU MEAN???!?!?!!?!!!!??
here are some quotes I loved!!
"You've been my undoing from the first moment I met you." - Valdemar
"It left me quite unsatisfied. I didn't want to learn all those things from a book. I wanted to hear them from your pretty mouth. Want to spend my days gazing at you, admiring you as you share every detail of your life with me." - Valdemar
"You could turn me to ash for all I care if that means I get to spend my last moment with you on top of me." - Valdemar
this was my review of my favourite book of the year. sorry for any mistakes, and thank you for reading! bye lovies, see you at the next review. <3
This entire review has been hidden because of spoilers.
"Rebels are raiding the land. Mother Nature has started to Wither. The Season Trials have begun."
The Season Trials plunges readers into a rich world where the realms of Summer, Winter, Spring, and Autumn clash in a battle for survival and power. The story follows Ayla, the unexpected Heir of the Summer Kingdom, who is forced to compete in the Season Trials after her sister's tragic death. Alongside three other heirs, including the cold-hearted Prince of Winter, Valdemar, Ayla must navigate treacherous politics, personal grief, and a brewing rebellion that threatens to tear the world apart.
Rivals to Lovers: A Fast-Burning Romance
I’m a sucker for a good rivals-to-lovers story, but the tension between Ayla and Valdemar didn’t quite build the way I hoped. Valdemar is set up as this icy, ruthless prince, yet he seems to fall for Ayla almost instantly, and his supposed coldness melts away far too quickly. I wanted more slow burn, more resistance, and more sparks! Ayla, on the other hand, shows a bit of initial doubt, but she also falls in love fairly fast. It felt a little rushed and lacked the fiery tension that makes rivals-to-lovers tropes so delicious. That said, their flirtation scenes were fun, and there were definitely some swoon-worthy moments.
Let’s talk about the nicknames. I mean, “my little ember”?! I practically melted every time Valdemar called Ayla that. This was one of those small touches that really made the romance shine, even when the pacing felt a little off.
Well-Crafted World-Building
The world in The Season Trials is something we've seen before but I liked it. I'm not always a fan of fantasy, but this world was detailed without being overwhelming. And the map at the beginning? Absolute gold. I usually get lost trying to figure out fantasy maps, but this one was immediately clear, adding an extra layer of immersion before I even started reading.
Plot Twists and Cliffhangers, Oh My!
The plot twists? Top-notch. Just when I thought I had the story figured out, something would hit me out of nowhere. The betrayals, hidden motives, and unexpected alliances kept me on the edge of my seat, and the ending... that cliffhanger had me screaming! I desperately need the second book because I cannot handle the suspense. Please, Jonas and Yasmine, don’t leave us hanging too long!
This debut promises great things, and I’m excited to see where Ayla and Valdemar’s story goes next!
Trigger Warnings: Graphic: Child death, Death, Grief, and Classism Minor: Sexual content and Murder
De Seizoensproeven is een fantasy waarin vier heersers van de vier seizoensrijken het tegen elkaar opnemen.
Allereerst wil ik graag de auteurs feliciteren met hun debuut. Een boek schrijven, lijkt me geen makkelijk proces en het is altijd spannend om die stap te maken.
Volgens mij is dit boek perfect voor lezers die kennis willen maken met het genre fantasy. Voor mij viel het echter een klein beetje tegen.
Het concept van de fantasy was niet heel vernieuwend. Het leek een mix van de Hungergames en andere bekende boeken. Dat voelde ik nog harder aan bij het gedeelte over de rebellen. Wel, vond ik alles rondom de seizoenen leuk en origineel. Zeker de feesten na een proef. Ook vond ik het vernieuwend dat het geen dodelijke proeven zijn en ze ondanks de gevechten daarna moeten samenwerken.
Nu, over naar de schrijfstijl. Het boek leest snel en vlot. Voor mij kwam de schrijfstijl soms wel wat kinderlijk over door de keuze van zinsconstructies en woorden.
Naar mijn mening waren er veel personages aanwezig en ik weet niet of elk personage een echte meerwaarde was in het verhaal. Dan denk ik vooral aan Arlowe en Syra. Ik had in plaats van scenes met deze personages graag wat meer diepgang gehad in het verhaal. Nu voelde alles wat gerusht.
Om het dan over de romance te hebben; ik zie de match jammer genoeg niet. Ik begrijp ook niet waarom hij gevoelens gekregen heeft. Al leken die er al vanaf het begin te zijn. Enfin, ik heb dus niet echt meegekregen wanneer de vonk oversloeg bij hem. Daarnaast kreeg ik op een bepaald moment het gevoel dat zij zich tegen hem wilde keren (hier zag ik dan weer de enemies to lovers terugkomen die ik soms miste) en een paar hoofdstukken erna waren ze terug een gelukkig paar.
Om af te sluiten wil ik het nog graag even hebben over die mooie cover!! Ik ben echt verliefd. Ook de kaarten in het boek vind ik heel fijn. Ze zijn zeker een meerwaarde voor het verhaal.
De reeks van de Seizoensproeven heeft zeker nog groeikansen, bij het eerste boek bleef ik als “ervaren” fantasylezer alleen wat op mijn honger zitten.
Dit boek gekocht op Boektopia met hele hoge verwachtingen en misschien is dit niet zo heel eerlijk, mits het hun eerste boek is. De cover is heel prachtig, wanneer je het verhaal begint te lezen kan je de personages zo van de cover herkennen.
Dan het verhaal zelf: misschien heb ik de afgelopen maanden te veel series gelezen waarbij de hoofdpersonage proeven moet doorstaan om een bepaalde doel te kunnen bereiken: overleven met een draak aan hun zijde, het hart van de prins winnen, koningin worden om te overleven,... Dit was het dus voor mij jammer genoeg niet als ik die proeven vergelijk met de proeven die deze personage moest doorstaan. Vooraleer ik goed en wel doorhad wat de proef exact inhield, was het al gauw terug gedaan.
De zinsbouw in het begin van het boek was ook vreemd. Bij een bepaalde passage had ik iets meer context verwacht en bleef ik wat verdwaasd verder lezen. De chemie tussen de personages werkt voor mij ook niet. Het ging te snel en de personages waren niet diep genoeg uitgewerkt. Hoe verder in het verhaal, hoe meer vragen je krijgt die eigenlijk onbeantwoord blijven.
Wat ik dan heel mooi vond was de seizoenen verwerkt in Koninkrijken. Ook de tradities die werden gevierd, vond ik een heel fijn aspect. Door het blijven doorlezen, kwam ik uiteindelijk ook bij een passage waar mijn hart brak... alleen jammer dat het hele verhaal zo matig spannend bleef en bij de laatste hoofdstukken de spanning zo snel voorbij was. De laatste hoofdstukken waren zooooo goed geschreven en dat zorgt er ook voor dat ik uitkijk naar deel 2. Ik hoop dat heel wat vragen dan ook uitgeklaard zullen worden in deel 2.
Voor degene die het boek haast op hun DNF zouden plaatsen: lees verder!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ik keek al een tijdje heel erg uit naar dit boek, ten eerste omdat het verhaal erg tof klonk en ten tweede omdat Yasmine en Jonas dit gewoon geschreven hebben!! Hoe leuk is het dat je kan zeggen dat je een boek hebt geschreven samen met je bestie, en wat is het er een!
Elemental magic, trials, enemies to lovers, nouuu sign me up. Ik werd direct het verhaal ingezogen en vloog er zo doorheen, kon niks anders dan aan dit boek denken en de prachtige wereld die neergezet is. De personages waren boeiend, de trials erg spannend en vond het heerlijk om de trainingen te volgen en Ayla te zien groeien met haar krachten. De twists waren uiteindelijk wel een beetje voorspelbaar, maar dit haalde zeker het plezier van het lezen niet weg! Op één twist na, die ik las met tranen in mijn ogen.
Echt een dikke aanrader voor fans van Powerless, Lightlark of als je gewoon op zoek bent naar een mega vermakelijk boek met trials. Holy shit Yasmine en Jonas, wat een verhaal en ik kan nu al niet wachten om meer van jullie te lezen!
Ik heb dit boek zo snel uitgelezen! Het is zo verslavend leuk! Knap debuut!
In love met de setting en de wereld (de geschiedenis, de culturen, the foood!!) de die jullie gecreëerd hebben! Gekke trials, zowel fysiek als mentaal! #couldnotsurvive Leuke enemies to lovers relatie! En de spice die erin zat! Niet overdreven maar wel heel warm en hihi made me giggle! 🤭
Super tof! Echt ongetwijfeld 5 sterren en ik kijk uit naar het vervolg?!! 🍀
Normaal niet echt een fantasy reader, maar dit boek, WAUW! I was IN-VES-TED from the start. Het verhaal is heel duidelijk waardoor het vlot leest. En wat een einde! Didn’t see that one comming AT ALL…
Een dikke proficiat aan Yasmine en Jonas. Ik kan niet wachten op het 2de boek. (Please don’t make us wait too long for the second book)