De meeste mensen in haar omgeving vinden Marte een ijskonijn. Als ze van haar zusje Fieke een lijst krijgt met ideeën om eens uit de band te springen, gaat ze overstag. Bij het ontzettend foute The Beachclub probeert ze een beetje los te komen. Daarvoor heeft ze wel wat Martini s nodig.
Schrijven is iets waar ik als klein meisje al van droomde. Als iemand me destijds had verteld dat die droom zou uitkomen had ik dat... waanzinnig leuk gevonden 😊.
Ik ben geboren in Boekel, een klein dorp in Noord-Brabant. Op mijn 18e verhuisde ik voor mijn studie naar Enschede. Een heel spannende tijd waarin ik geleerd heb om op eigen benen te staan. Vervolgens heb ik tien jaar in Utrecht gewoond. Hier trouwde ik met mijn 'Mr. Perfect' en kreeg ik drie schatten van kinderen. Daardoor werd wel het huis te klein en dus verhuisden we naar Kerkdriel, vlakbij Den Bosch. Daar werd ik – naast schrijfster – ook razende reporter voor het Carillon, een huis-aan-huisblad. Dat was wel heel anders dan boeken schrijven. Bij artikelen moet je je aan de feiten houden en dat was soms best lastig. Toch vond ik het erg leuk omdat het me op plaatsen bracht waar ik normaal niet zou komen en hierdoor leerde ik in korte tijd mijn nieuwe omgeving beter kennen. Vervolgens kreeg mijn man een baan aangeboden in Panama, Midden-Amerika. Dat was een fantastisch avontuur vol zon, zee en mooie herinneringen die we nog steeds koesteren. Sinds halverwege 2018 woon ik met mijn gezin in de Verenigde Staten, waar weer een nieuw avontuur op ons wacht met nieuwe kansen en uitdagingen.
Ik heb gemerkt dat wanneer je je openstelt er onverwachte dingen op je pad komen. Ik ben van een studie Technische Bedrijfskunde via allerlei omwegen en zonder enige planning schrijfster geworden. Ik krijg ontzettend veel energie van het schrijven. Als ik midden in een boek zit en het gaat goed dan voel ik me 'on top of the world'. Daar staat tegenover dat het ook wel eens niet zo lekker gaat en daar kan ik dan heel chagrijnig van worden.
Je openstellen voor nieuwe kansen lukt pas wanneer je afgaat op je gevoel. Wanneer ik een beslissing neem, moet het in de eerste plaats goed voelen, vervolgens ga ik op zoek naar rationele argumenten om mijn beslissing te onderbouwen. Dat is dan toch weer de ingenieur in mij.
Op zich een leuk verhaal, maar ik had een compleet boek verwacht en niet een kort verhaal. Ook blijft het verhaal wat aan de oppervlakte. Het had nog wel wat langer kunnen zijn. Jammer.