schutteren werkw. Afbreekpatroon: schut·te·ren Verbuigingen: schutterde Vervoegingen: geschutterd (volt.deelw.) 1) enz. 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het schutteren in de tweede betekenis erin.' 3) knoeien, aanrommelen, onbeholpen te werk gaan Voorbeeld: 'Hij schutterde nog een...
1) Draaien 2) Knoeien 3) Onbeholpen te werk gaan 4) Stuntelen 5) Zich onbeholpen gedragen 1) Knoeien 2) Stotteren 3) Stuntelen 
onbeholpen te werk gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Militair), slecht exerceeren, ook iets verkeerd of onhandig uitvoeren.