pakken werkw. Uitspraak: [ ˈpɑkə(n) ] Afbreekpatroon: pak·ken Vervoegingen: pakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepakt (volt.deelw.) 1) in handen nemen om te gaan gebruiken Voorbeeld: 'de schaar pakken' iets te pakken krijgen (iets verwerven) iemand te pakken krijgen (met iemand in contact komen, vooral per telefoon) h...
1) Aangrijpen 2) Aanhouden 3) Aannemen 4) Aanvatten 5) Afnemen 6) Beetnemen 7) Betrappen 8) Bijeenvoegen 9) Boeien 10) Drinken 11) Duperen 12) Gevangennemen 13) Grijpen 14) Grissen 15) Halen 16) Inpikken 17) Kapen 18) Klauwen 19) Knuffelen 20) Koffers vullen 21) Krijgen 22) Nemen 23) Omarmen 24) Oprapen 1) Aangrijpen 2) Aanvatten 3) Begrijpen 4) Benadelen 5) Betrappen 6) Boeien 7) Grijpen 8) Halen 9) Hebben 10) Inpikken 11) Klauwen 12) Knuffelen 13) Nemen 14) Omarmen 15) Omhelzen 16) Oprapen 17) Pikken 18) Reiken 19) Snappen 20) Snorren 21) Stelen 22) Stuwen 23) Taken 24) Toeeigenen 25) Treffen 26) Trosselen 
in een omhulsel stoppen; ter hand nemen, grijpen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•in de handen nemen. •gevangen nemen.
inpakken; grijpen
treffen, bewogen maken (VD 10,) ontroeren - Voorbeeld: ‘Moeder was eerst hevig geschrokken in de mening dat er iets haperde en dan, bij 't zien van die knieval en met dat smekend stemmeke, was zij aan 't herte gepakt van ontroering, en ze stond te weiogen’ - Voorbeeld: ‘'t Pakte Martje aan zijn hart’
grijpen