de kakofonie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kakofo'ni ] Afbreekpatroon: ka·ko·fo·nie Verbuigingen: kakofonieën (meerv.) veel, lelijk geluid (ook gebruikt voor indrukken op andere zintuigen) Voorbeelden: 'een blikkerig klinkende kakofonie van theatrale en onrustige popmuziek' , 'een kakofonie van kleuren en vormen van reclames' 7 defini...
1) Geheel van wanklanken 2) Hels lawaai 3) Klankenbrij 4) Lawaai 5) Onwelluidend geheel van klanken 6) Onwelluidend lawaai 7) Onwelluidende klanken 8) Rommelig geheel van vele klanken door elkaar 9) Slecht geluid 10) Spektakel van geluiden 11) Vele slechte klanken 12) Wanklank 13) Wanklanken 14) Wanluidendheid 1) Wanklank 
onwelluidend geheel van vele klanken door elkaar (toon de herkomst via de etymologiebank)
veel lelijk geluid (wordt ook gebruikt voor andere zintuigen), herrie Voorbeeld: Een kakafonie van onsamenhangende kleuren.
•rommelig geheel van vele klanken door elkaar.
Term uit de prosodie voor klankeffecten die onaangenaam aandoen Bekend is in dit opzicht de Engelse dichter R. Browning. In de Nederlandse letterkunde wordt Jules Deelder wel genoemd als kakofonisch dichter, bijv. in sommige gedichten uit de bundel Junkers 88 (1983).
Etym: Gr. kakos = slecht; fōnè = geluid. - Term uit de prosodie voor klankeffecten die onaangenaam aandoen. Bekend is in dit opzicht de Engelse dichter R. Browning (1812-1889). In de Nederlandse letterkunde wordt Jules Deelder wel genoemd als kakofonisch dichter, bijv. in sommige gedichten uit de bundel Junkers 88 (1983). Soms kan d...
herrie
een hoeveelheid stemmen die je door elkaar hoort spreken (lett.: slechte stemmen)
onwelluidend lawaai