falen werkw. Uitspraak: [ ˈfalə(n) ] Afbreekpatroon: fa·len Vervoegingen: faalde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefaald (volt.deelw.) je doel niet bereiken Voorbeeld: 'Hij faalde in zijn poging de kampioenstitel te behalen.' Antoniem: slagen Synoniem: tekortschieten Synoniemen: afgaan feilen floppen misgaan mislopen mislukken on...
1) Afgaan 2) Begeven 3) Dwalen 4) Feilen 5) Floppen 6) Haperen 7) Mangelen 8) Mankeren 9) Misgaan 10) Mislopen 11) Mislukken 12) Misrekenen 13) Missen 14) Mistasten 15) Onderuitgaan 16) Ontbreken 17) Schorten 18) Sjezen 19) Stranden 20) Tekortkomen 21) Tekortschieten 22) Vergissen 23) Zakken 1) Afgaan 2) Dwalen 3) Feilen 4) Floppen 5) Fouten begaan 6) Haperen 7) Het gewilde niet behalen 8) In gebreke blijven 9) Mankeren 10) Misgaan 11) Mislopen 12) Mislukken 13) Misrekenen 14) Missen 15) Mistasten 16) Niet lukken 17) Niet slagen 18) Ontbreken 19) Stranden 20) Tekortkomen 21) Tekortkoming 
tekortschieten, mislukken (toon de herkomst via de etymologiebank)
niet het verwachte resultaat opleveren vb: bij deze opdracht heeft hij gefaald Synoniemen: mislukken floppen Tegenstellingen: lukken slagen
•het doel dat men zich stellen
in gebreke blijven, mislukken
Def.: het onverwacht eindigen van het juist functioneren of het niet (meer) voldoen aan vastgestelde criteria van het systeem of een gedeelte daarvan Toelichting: Het systeem kan dus niet meer zijn (primaire) functie vervullen. Bij waterkeringen wordt onderscheid gemaakt in uiterste grenstoestanden (leidend tot overstroming) en bruikb...
in gebreke blijven, mislukken