bekennen werkw. Uitspraak: [ bəˈkɛnə(n) ] Afbreekpatroon: be·ken·nen Vervoegingen: bekende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bekend (volt.deelw.) vertellen dat je iets (verkeerds) hebt gedaan Voorbeelden: 'een diefstal bekennen' , 'iets eerlijk bekennen' , 'Ik moet bekennen dat ik het ook niet weet.' Hij heeft bekend. (hij heeft...
1) Afvloeien 2) Avoueren 3) Bekent 4) Belijden 5) Bemerken 6) Bespeuren 7) Biechten 8) Confessie 9) Doorslaan 10) Erkennen 11) Ik ben schuldig 12) Kaartterm 13) Kotsen 14) Opbiechten 15) Toegeven 16) Toegeven van schuld 17) Uitkomen voor 18) Voor iets uitkomen 19) Zelfde kleur bij het kaartspel 1) Avoueren 2) Bekent 3) Belijden 4) Bemerken 5) Bespeuren 6) Biechten 7) Confessie 8) Doorslaan 9) Erkennen 10) Naderen 11) Omslaan 12) Opbiechten 13) Openbaren 14) Toegeven 15) Uitkomen 
uitkomen voor, erkennen; bijbels seksuele omgang hebben met (toon de herkomst via de etymologiebank)
zeggen dat je iets slechts gedaan hebt vb: hij bekende de inbraak bij de politie
[I] bespeuren, erkennen [II] gemeenschap hebben
herkennen - Voorbeeld: ‘Die weg lag heel dicht bij 't huis en 'k en bekende hem niet van hier omhoge’
bespeuren, erkennen - Jaar van herkomst: 901-1000 (WPS )
burgerlijk recht: iedere verklaring buiten of in rechte van een partij die het onderwerp van het proces betreft. De gerechtelijke ...strafrecht: het toegeven; verklaring van schuld van een verdachte. Een ~ van een verdachte moet zoveel mogelijk in diens ...