Müzik Eğitimi

Societies have different ways of transferring the products they created within their own cultural structures by using the basic elements of music. We see that some societies use verbal transfer, some societies use written transfer, while the other societies use both means of transfer. The signs, which are the basis of music theory and the tools of written language, are called "notes", and the text created with these signs is called "musical notation". This study was conducted to examine how music education terms emerged in the historical process, the beginning of using musical notation due to the need for notes among Turkish people, and the creation and development process of terms used in music education in Turkey. For this purpose, the development and dissemination of music theory from past to present were examined by a literature review, and the different opinions and historical information found in the literature were presented together. Also, the introduction of Classical Western Music to Turkish people, their interaction processes, and the changes that occurred regarding the musical sense as a result of the Westernization movements were examined in the study. In this process, particularly the developments in European music had a worldwide influence

ÖZET Bilindiği üzere İlahiyat Fakülteleri, ÖSYM tarafından yapılan genel sınavda, alanına uygun olarak aldığı başarı puanına göre öğrenci kabul etmektedir. Kabul edildiği fakültelerin kiminde "mecburi", kimisinde de "seçmeli" statüde "Dini Musiki" derslerini seçen bu öğrencilerin çoğu, müzikal yatkınlık ve belli ölçüde pratik yetkinlik gerektiren bu derslerin "kültürel kısımları" dışında başarılı olamıyorlar. Çünkü üniversite sınavından bu alanın yetenek kriterlerine göre seçilmediler. Bu durumun doğal sonucu olarak, ilahiyat fakültelerindeki mevcut öğrenci profili içinde ancak "özel yeteneğe sahip, müzikal yatkınlığı olan" küçük bir grup ile usulüne uygun bir müzik dersi yapılabiliyor. İlahiyat Fakültesi genelinde uygulamalı müzik çalışmaların yaygınlaştırılması için elbette bir şeyler yapmak mümkündür. Hareket stratejisini; mecburi statüdeki derslerden başlamak koşuluyla yetenekli-yatkın öğrencilerin tespiti-yönlendirilmesi, daha sonraki dönemlerde eklenen seçmeli solfej, nazariyat ve repertuvar dersleri ile bu alana ilişkin pratik tecrübenin arttırılması şeklinde özetleyebiliriz. Kulak eğitimi üzerinde takip edilmesi gereken yöntemi şu şekilde özetlemek mümkündür. Mecburi "Türk Din Musikisi Nazariyatı" dersi bünyesinde temel müzik teorisi kavramları üzerinde durulmalı. Daha sonraki dönemde devreye girecek "Türk Din Musikisinde Solfej" dersi ile önce aralık kavramı (2,3,4,5,6,7,8'li aralıklara kadar) inici ve çıkıcı nota kombinasyonları ile çalıştırılmalı. Bu sırada Türk Müziği içindeki transpozisyon ihtiyacını karşılayacak nazari alt yapıyı oluşturmak amacı ile çalıştırılan egzersizlerin rast,dügah,çargah vb. karar perdelerinde transpoze okunması sağlanmalı ve daha sonra yapılan aralık çalışmalarının her biri makamsal çeşnilere uyarlanmalı. Yani bir egzersiz kalıbı önce, rastta, sonra uşşakta, hicazda vs değişik makamsal yapılar içinde uygulanmalı. Bunun yanı sıra Türk din musikisinin uluslararası müzik dünyasında da görünürlüğünün sağlanması ve uluslararası ilahiyat bölümlerinde okuyan yabancı uyruklu öğrencilerinde konuya rahat entegre olabilmeleri adına "solmizasyon" yaklaşımının yanında(do,re,mi…) "harf"(c,d,e…) ve "rakam"(1,2,3…) sistemleri de öğretilmeli. Yani icra edilecek bir dini musiki eseri, hem latin nota isimleri, hem harflerle, hem de Türk müziği geleneğinde eski dönemlerde de uygulanmış olan "derece sistemi" ile okunmalı. Böylece akademik eğitimini tamamlamış olan bir ilahiyat fakültesi mezunu, dünyanın neresine giderse gitsin o bölgenin müzikal anlayışına uygun bir okuma-yazma anlayışıyla dini müziğimizi öğretebileceği düşünülmektedir. Bu anlayışla yapılacak uygulamalara ilişkin yazılı nazari çalışmalar ülkemizde mevcuttur. Ayrıca, müzikal yazma anlayışının da bu ders kapsamında dünyanın her noktasında "doğru" anlaşılabilecek bir üslupta oluşturulması gerekmektedir. Müzikal yazma konusunda da yukarıda bahsedilen latin-standart nota sisteminin, transpoze, numerik yaklaşım hattı ve grafik notasyon ile desteklenerek vokale ilişkin bütün teknik detayın ortaya konabilmesi için gerekli hazırlıklar yapılmalı. Bahsi geçen çalışmaların en azından giriş düzeyindeki uygulamalarına "Türk Din Musikisinde Solfej" dersi bünyesinde yer verilmelidir. Hali hazırda Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'ndeki lisans programında bu dersler mevcuttur.

Bu taslağın amacı, modal kontrpuan konusuna ancak sınırlı bir zaman ayırabilecek öğrenci ve öğretmenler için konuyu özetlenmiş biçimde sunmaktır.
Buradaki kuralların uygulanması Palestrina'nın yazısına yakın sonuçlar verir; böylece öğrenciyi, daha başlangıçta 16. yüzyılda yaşanmış gerçek müziğe yaklaştırır. Deyiş olarak tam ve arı bir yaklaşım olanaksız, dahası, gereksiz olduğu için Palestrina'nın sıkılığı yerine, bazı ayrınlılarda Orlando di Lasso ve Tomas Luis de Victoria'nın daha özgür yazı özellikleri uygulanmıştır.
Öğrencinin özgürce serpilip gelişen bir ezgi anlayışına varması özellikle amaçlanmıştır. Bu yüzden örneklerimizde ölçü çizgisi kullanılmamıştır. Geleneksel kontrpuan öğretiminde kullanılan "beş tür" yöntemi, özgür bir ezgi anlayışı sağlayacağı yerde ona engel olduğu için bu taslağa alınmadı. Gene de "beş tür" yöntemine yabancı kalınmaması için bu öğretimin ilkeleri EK'te kısaca açıklanmıştır.
Bu sayfalarda öne sürülen yöntem çeşitli öğrenciler üzerinde uzun yıllar denenmiş, geliştirilmiş ve yararı kanıtlanmış bir yöntemdir. Konunun öğrenilmesi için bir yıl yeterlidir.
(Kitabın Önsöz'ünden)

Okul öncesi eğitim, bireyin doğumundan ilköğretim dönemine kadar olan eğitim sürecini kapsamaktadır. Bu dönemde verilen eğitim, çocukların bireysel farklılıklarını, becerilerini ve gelişim özelliklerini dikkate alarak sağlıklı bir şekilde destekler ve geliştirir. Müzik, çocukların anlamlandırma, anlatma becerilerini ve yaratıcılığını geliştirir, estetik duygusu kazandırır, duygu ve düşüncelerini aktarmasına destek sağlar. Aynı zamanda çocukların bilişsel, sosyal duygusal, motor, dil gelişimi alanlarının ve öz bakım becerilerinin gelişmesinde de etkilidir. Bu noktada okul öncesi dönemde, çocuklarla birlikte gerçekleştirilen müzik etkinliklerinin; çocukların gelişimini destekleyecek, yaratıcılık becerilerini geliştirecek biçimlerde planlanması çok önemlidir ve öğretmenlere büyük sorumluluk düşmektedir. Bu bağlamda yapılan çalışmada, okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının okul öncesi eğitim kurumlarında gerçekleştirilen müzik etkinliklerine ilişkin bakış açılarının karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Araştırma, nicel araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu ulaşılabilirlik açısından erişimi kolay, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı resmî ve özel anaokullarında görev yapmakta olan 229 okul öncesi öğretmeni ve lisans düzeyinde öğrenimine devam eden 229 okul öncesi öğretmenliği bölümü öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Okul Öncesi Öğretmenlerinin ve Öğretmen Adaylarının Müzik Etkinliklerine İlişkin Bakış Açılarının Karşılaştırılması’’ adlı anket formu kullanılmıştır. Anket formu, ulaşılabilirliğin kolay olması açısından Google Formlar ile ilgili kişilere iletilmiştir. Toplanan veriler tablolaştırılarak çözümlenmiştir.

Araştırmada toplanan ve incelenen verilerin çözümlenmesinin ardından müzik etkinliklerindeki yeterliklerine ilişkin öğretmenlerin kendilerini yeterli buldukları, öğretmen adaylarının ise kısmen yeterli buldukları; okul öncesi öğretmen adaylarının, okul öncesi öğretmenlerine göre müzik etkinliklerindeki eğitim ortamının düzenlenmesine ilişkin kendilerini daha yeterli buldukları; MEB (2013) programındaki sorularla ilgili ise grupların yanıtlarının farklılaştığı ve çoğunlukla kararsız görüş bildirdikleri sonuçlarına ulaşılmıştır.

Araştırmada ulaşılan sonuçlara göre okul öncesi öğretmenlerine, okul öncesi öğretmen adaylarına, araştırmacılara ve ilgili kurumlara öneriler sunulmuştur.

1902 yılında İstanbul’ da doğan Halid Recep ARMAN, müzik eğitimine 1914 yılında İstanbul şehir bandosunda başlamış ve 1917 yılında Bahriye Mızıka Okulu’na girerek devam ettirmiştir. 1924 yılında Kasımpaşa kışlasından, Camialtı semtinde bulunan tarihi “Sübyan” kışlasına nakledilen Bahriye Mızıkasında iki yıl süreyle “Gedikli Namzeti” rütbesiyle solfej, nota okuma ve müzik teorisi dersleri vermeye başlamış ve bando da orkestra şefi olarak görev yapmıştır. Ülkemizde Deniz Kuvvetleri, Kara Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri bünyesinde bulunan çeşitli armoni orkestralarında şeflik, flüt icracılığı ve öğretmenlik görevlerini icra eden Arman, Afganistan’a görevli olarak gönderilmiş ve Kabil’de Afgan Mızıka teşkilatını kurmuştur. 24 Nisan 1957 yılında Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Mızıka Sınıf Okulu Başöğretmenliğine atanan Halid Recep Arman; müzik öğretmenliği, bestecilik, şeflik ve müzik yazarlığı alanlarında yaptığı önemli çalışmalarla armoni orkestrası repertuarına birçok eser kazandırmıştır. Armoni orkestraları ile yurt dışı konserlerinde seslendirdiği çoksesli Türk halk müziği derlemeleriyle ülkemiz kültürünün tanıtılmasında önemli rol oynamış ve ülkenin birçok yerinde seslendirdiği beste ve düzenlemeleriyle halkın çoksesli Türk müziği ile tanışmasını sağlamıştır. Meslek hayatı boyunca disiplini, özverisi ve çalışkanlığı ile emsallerine örnek olan Halid Recep ARMAN, armoni orkestraları repertuarına kazandırdığı marşlar, uvertürler, fantastik eserler, valsler, tangolar ve orkestra düzenlemelerinin yanı sıra yazmış olduğu birçok kitap ve metot ile ülkemiz çoksesli müziğinin gelişimine katkıda bulunmuştur.
________________________________________________________

Halid Recep ARMAN, who was born in 1902 in Istanbul, began music education in Istanbul City Band in 1914. He had started teaching solfege, reading musical notes and music theory and had worked as orchestra chief for two years at the rank of “Warrant Candidate” in the naval band which moved in 1924 from “Kasımpaşa Barracks” to the primary training barracks (Sübyan Kışlası) in “Camialtı” neighborhood. ARMAN, who carried out duties of chief, flute performer and teacher in the navy, army and air forces of our country, has been sent to Afghanistan on duty and he had established there the Afghan Music Corps. Halid Recep ARMAN had been assigned as the head-teacher of the Band School of Navy on April 24, 1957 and he added too many artworks to the repertoire of “Harmonie Orchestras” by the important works in the field of music teaching, composing, being orchestra chief and music author. He played an important role in introducing the culture of our country by performing Turkish folk music compilations abroad through Harmonie Orchestras and he introduced the Polyphonic Turkish Music to the nation by performing compositions and arrangements in many different places of the country. He had served as a model along his carrier for his fellows by his work discipline, devotedness and diligence. He also contributed to the development of the polyphonic music of our country by the books and methods he authored in addition to the marches, overtures, fantastic artworks, waltz, tango and orchestral arrangements.

19. yüzyıldan başlayıp günümüzde de etkilerini her alanda gözlemlediğimiz teknolojik ilerlemeler, müzik alanında da değişim ve gelişim sürecine girmiştir. Bununla birlikte teknolojinin müzik eğitim-öğretim içerisindeki yeri, göz ardı edilmemesi gereken bir durum olarak düşünülmelidir. Dolayısı ile müziğin işlevsel yanını öğrenciye daha belirgin olarak gösterebilmesi ve öğrencinin yaparak-yaşayarak öğrenme sürecini daha da aktifleştirmesi açısından teknolojinin müzik eğitimindeki önemi bu araştırmanın problem durumunu oluşturmaktadır.
        Araştırma tarama modeline dayalı olup, elde edilen bulgular ışığında teknolojik gelişmelerin, müzik ve müzik eğitimi üzerindeki etkileri üzerinde durulmuştur.

THE EFFECTS OF THE “ETUDE WRITING MODEL AND “ORIGINAL ETUDES” COMPOSED VIA THIS MODEL ON THE SUCCESSFUL TRAINING OF FLUTE STUDENTS IN TRADITIONAL TURKISH MUSIC

This study was carried out in order to create a model for performing works of traditional Turkish music that can be a source in flute training. The research alsodetermines the effects of these original etudes that are composed via this model onstudents’ success.The study consists of two main parts: “Creating Etude Writing Model” and“Determining the Effects of Original Etudes Composed via This Model on StudentSuccess.” While descriptive methods were used to create the Etude Writing Method, anexperimental method was used in the process of applying the model.The “Etude Writing Model” was formed by taking the Taba-Tyler CurriculumDevelopment Model as the basis. Essentially, Etude Writing Model is composed of diagnosing of needs, setting objectives, choosing and arranging content, determiningand arranging learning experiences, testing etudes, evaluating and reporting stages.A prepared questionnaire form was used to register the opinions of universityflute instructors regarding the current flute training program and Turkish music pedagogy. The respondents in this stage consist of 20 flute instructors working in musiceducation programs of fine arts departments in Turkish universities. Frequency and percentage distributions of obtained data are presented in tables and graphics.In the scope of the study, in order to offer etudes in the experimental stage; four works in Sabâ, Hüseynî, Hicâz and Râst maqam and in Devr-i Hindi, Aksak and Aksak Semai patterns were selected from traditional Turkish music. These four works wereanalyzed to determine their identity information, sound space, course features, patternstructures, forms and technical difficulty masses. According to data obtained from the

viianalysis, etudes were written in determined maqams and tempi at three different levels:easy, medium and difficult. Likewise, in the experimental stage, a course was written ineach mode in order to introduce the maqams.An experimental pattern with pretest-posttest control group design was used inthe experimental stage of the study. The study sampling is comprised of fourteenfreshmen and sophomore flute students enrolled at Gazi University Faculty of Education, Department of Fine Arts Teaching, Music Teaching Program during the2009–2010 academic year. The first step of the experimental stage was to constituteexperimental and control groups which were equally successful in terms of traditionalTurkish musical performance. A pretest was applied to the experimental and controlgroups in each maqam. One course written in each maqam and etudes at three differentlevels were studied with the experimental group for two weeks. In this process, onlymaqam and pattern information were given to the control group. At the end of the study, posttest performances of the experimental and control groups were recorded again.Pretest-posttest records were evaluated and assessed by three specialized educators. Inanalyzing data related to pretest-posttest results, two-way ANOVA test was used for complex measurements.In statistical analysis of data collected in relation to sub-problems created withinthe framework of the objective and main problem of the study, SPSS 15.0 package program was used.The study concluded that the “Etude Writing Model” developed for performingworks of traditional Turkish music, which can be source in flute training, and “OriginalEtudes” composed via this model had considerably positive effects on students’technical and musical success. The students performed works of traditional Turkishmusic very well.

Vurmalı çalgıların icrasını geliştirmeye yönelik oluşturulan bu çalışmada, vurmalı çalgıların günümüzde ki eğitim ve öğretim durumlarını araştırılarak, 2 TRT sanatçısı ve ülkemizin çeşitli bölgelerindeki üniversitelerde görev yapan 6 vurmalı çalgı öğretim elemanına yarı yapılandırılmış görüşme soruları uygulanarak durum tespiti yapılmış ve temel tartımlar, vurmalı çalgılar öğretim ve yöntemleri gibi önceden hazırlanmış sorular aracılığıyla bu konuda görüşleri alınmıştır.
Elde edilen veriler sonucunda, Vurmalı çalgıların eğitimi konusunda ülkemizde güncel çok fazla kaynağa rastlanmadığı tespit edilerek, var olan kaynaklarımızın da kudüm, bendir, daire, def, koltuk davulu, asma davul gibi sınırlı sayıda vurmalı çalgı ile yalnızca, Türk Halk Müziği ve Geleneksel Türk Sanat Müziği usullerini vurarak örnek eserler ile pekiştirilmesinden ileri gitmediği tespit edilmiştir.
Vurmalı çalgıların eğitim-öğretimi ve icrasının, ancak disiplinli ve sistemli çalışmalar ile sağlandığı savunulmuştur. İcracının hazır bulunuşluk düzeyini geliştirmek için, çalgısı ve müzikal alanı ile ilgili olan, müzik başlığı altındaki ortak teorik bilgilerin kazanımlarının elde edilmesinin akabinde çalgısı ile ilgili literatüre hâkim olması, düzenli ve sık tekrar çalışmalarını yapmasının, performansına olumlu yönde katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Vurmalı çalgı çalan kişilerin, kas hafızalarının güçlü olması ve enstrüman üzerindenitelikli tonelde edebilme becerisi, dengeli, koordinasyonu düzgün,sabit metronom içerisinde, ritmik bir cümle üretimi için, hızlı düşünme becerisi ile ellerinin ve parmaklarının hazır bulunuşluk düzeyinin yüksek olması gerekmektedir. Bu bağlamda vurmalı çalgıların icrasını ve bireysel icra gelişimini olumlu yönde etkileyeceği düşünülen bu çalışmada temel tartımlar etüt ve egzersizler örnek verilerek anlatılmıştır. Bu temel tartımların eğitim öğretim etkinlikleri içinde kullanılabilirliğinin saptanması, öneminin tespit edilebilmesi için uzman görüşleri alınmış, elde edilen veriler sonucunda ilgili tablolar oluşturularak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda, temel tartımların öğretiminin vurmalı çalgılar eğitiminde gerekli ve kullanışlı olduğu, vurmalı çalgılar eğitiminde temel tartım çalışmalarına yer verilmesi gerektiği, 8 kişilik çalışma grubunu oluşturan öğretim elemanı ve sanatçıların görüşleri doğrultusunda tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar çerçevesinde, vurmalı çalgıların eğitimi ve öğretimine, kullanımına yönelik öneriler oluşturulmuştur.

Anahtar Kelimeler : Vurmalı çalgılar, Temel tartımlar, Aksan Çalışmaları, Vurmalı Çalgı Eğitimi.

Bu araştırmanın amacı, uzun sap bağlama eğitiminde kullanılan parmak
numarası notasyonu ve pozisyon notasyonunun öğrencilerin deşifre başarısına etkisini ölçmektir. Araştırmanın çalışma gurubunu Kafkas Üniversitesi Devlet Konservatuarı Türk Müziği Bölümü THM Anasanat Dalı 2017-2018 öğretim yılındaki Lisans bir sınıfından n=10 bağlama öğrencisi oluşturmaktadır. Bu araştırmada, konunun belirlenmesinin ardından alan taraması yapılmış ve araştırma konusu kesinleştikten sonra araştırmanın yöntemi belirlenmiştir. Daha sonra belirlenen yöntem doğrultusunda eşit iki grup oluşturma adına denklik testi yapılmıştır. Ön test uygulamasıyla uzmanlar tarafından belirlenen üç eser, çalışma gruplarına çaldırılıp, kayıt altına alınmış ve uzmanlara gönderilmiştir. Uzmanlar tarafından onaylanan performans derecelendirme formu ile ön test puanları belirlenmiştir. Parmak numarası notasyonu ve pozisyon notasyonuna yönelik hazırlanan alıştırmalar, on haftalık süreç içerisinde uygulanmıştır. Son test aşamasında, uygulama sonrası öğrenci deşifre performansları yeniden kaydedilerek ve uzman görüşüne sunularak
değerlendirme işlemi gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın yöntemi yarı deneyseldir ve ön test son test kontrol grupsuz desen kullanılmıştır. Parmak numarası ve pozisyon notasyonları kullanılarak uygulanan on
haftalık uygulama sürecinden sonra ön test ve son test farklılıkları karşılaştırılmıştır. Analiz öncesi verilerin normallik varsayımını karşılayıp karşılamadığı incelenmiştir. Elde edilen bulgulara dayalı olarak; parmak numarası ve pozisyon notasyonlarının öğrencilerin deşifre esnasında; ezgiyi doğru seslendirebilmesinde, eserin ritmik yapısını doğru seslendirebilmesinde, eserin ezgi aralıklarını doğru parmaklar ile seslendirebilmesinde, eserin ritmik yapısını doğru tezene yönü ile
seslendirebilmesinde ve eseri doğru tempoda seslendirebilmesinde etkili olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

Erken müzik eğitimi alanında çeşitli yöntem, teknik, materyal ve felsefeyi barındıran birçok yaklaşım bulunmaktadır. Bunlardan biri de çocuklara entelektüel bir yaklaşım ile müzikal bir temel oluşturmayı amaçlayan Carabo-Cone metodudur. Madeleine Carabo-Cone tarafından geliştirilen bu metot, uluslararası müzik eğitimi alanında tanınan ilk Amerikan metodolojisidir. Soyut fikirlerin somut nesnelere çevrilmesi ile çocuğun bire bir yaşantı yoluyla müziği ve müzikal bilgileri deneyimleyerek edinmesi amaçlanır. Müzik okuryazarlığının akıcı bir şekilde kazandırılması için çocukların motor davranışlarının oyun yoluyla geliştirilmesi, aşina olduğu kavram ve durumlardan yola çıkılarak yaratıcılığın kullanılması, her bir çocuğun katılımı ile şarkı söylenmesi, müzik dinlenmesi ve sağlam bir müzikal temel oluşturabilmek için çalgı çalma becerisi kazanması bu yöntemin basamaklarından birkaçıdır. İlgili literatür tarandığında müzik öğretim yaklaşımlarından biri olan Carabo-Cone metoduna dair çalışmalara rastlanmamış olunmasından yola çıkılarak oluşturulan bu çalışmada, yaklaşımın metodolojisinin tanıtılması amaçlanmıştır. Bu çalışmanın, araştırma kapsamında incelenen metodun somutlaştırma bağlamında hareket yolu ile müziği zihinde canlandırabilme ve yaşantı yoluyla içselleştirebilme yönü ile müzik eğitimcileri ve öğrencileri tarafından tanınması açısından önemli olduğu düşünülmektedir. Bu araştırma nitel bir çalışmadır. Araştırma verilerine ulaşmak için doküman inceleme yolu izlenerek literatür taranmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Sonuç olarak erken müzik eğitiminde kullanılan bu metodun, müziğin kuramsal boyutunu yaşantı yoluyla öğrenilmesini sağlayarak somut deneyimlerle, müziği ve müzikal bilgileri hareket, oyun ve yaratıcı etkinlikler ile zihinde kalıcı öğrenmenin gerçekleştirilebileceği söylenebilir.

Bu araştırma, TRT Türk halk müziği repertuvarında yer alan Rumeli türkülerinin müzikal ve edebî özellikleri bakımından incelenerek ülkemizde müzik eğitiminin hangi tür ve basamaklarında eğitim müziği olarak kullanılabileceklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Betimsel tarama modelli nitel bir çalışmadır.
Kaynak tarama yoluyla ulaşılabilen Rumeli yöresine ait Türk halk müziği ezgileri incelenmiştir. TRT THM repertuvarında yöre bilgisi Rumeli olan 281 sözlü kırık hava bu araştırmanın kapsamını oluşturmaktadır. Bu eserlerin müzikal özellikleri, ses genişlikleri, söz yapıları ve konuları incelenerek ülkemizde genel ve meslekî müzik eğitiminin hangi tür ve basamaklarında eğitim müziği olarak kullanılabilecekleri belirlenmeye çalışılmıştır.
Araştırma sonucunda; hüseynî, hicaz ve uşşak gibi makamların Rumeli türkülerinde en çok kullanılan makamsal yapılar olduğu, usûl ve ölçü yapıları bakımından Rumeli türkülerinde 9 zamanlı aksak usûllerin en çok kullanılan usûllerin başında geldiği tespit edilmiştir.
Rumeli türkülerinde 9 zamanlı aksak usuldekilerle birlikte diğer aksak ölçü yapısına sahip olan türküler bir arada değerlendirildiğinde 187 Rumeli türküsünde aksak ölçü yapısının karakteristik bir özellik olarak ortaya çıktığı anlaşılmıştır. Konuları bakımından incelemede ise aşk/sevda türkülerinden sonra Rumeli türkülerinde en çok karşılaşılan konunun tarihsel geri planla ilgili olduğu düşünülen ağıtlar olduğu tespit edilmiştir.
Araştırmada incelenen 281 Rumeli türküsünden 194‟ünün 1 oktavın içerisindeki ses genişliğine sahip olduğu (1 oktav dâhil), geriye kalan 87 türkünün ise 1 oktavın üzerinde ses genişliklerine sahip oldukları tespit edilmiştir. İncelenen 170 Rumeli türküsünün genel müzik eğitiminin ilgili kademelerinde, 111 Rumeli türküsünün ise mesleki müzik eğitiminin ilgili kurumlarında ve basamaklarında eğitim müziği olarak kullanılabilecekleri sonucuna ulaşılmıştır.

Problem Durumu
Günümüz müzik eğitiminde, geleneksel yöntemlerin kullanımı oldukça yaygın bir şekilde varlığını göstermektedir. Geride kalan son on yıl içerinde geleneksel yöntemlerin dışına çıkılmaya başlanarak, müzik eğitimine ek öğrenme yöntemleride eklenmeye başlanmıştır. Teknoloji kullanımıda bu yöntemlere bir örnek olarak karşımıza çıkmaktadır. Genellikle "müzik eğitiminde teknoloji", müzik öğretme ve öğrenme, www ve açık öğrenme ortamlarında teknolojik uygulamaları aktif bir şekilde kullanımı gerektirir. Akustik çalgı aletleriyle öğretimden bilgisayar ve sanal çalgı aletlerinin kullanımıyla, midi destekli teknolojik araç ve gereçlerin sınıf ortamına girmesi, günümüzde gelenekselin yerini interaktif uygulamalı yeni bir eğitim anlayışına dönüşmesine neden olmaktadır. Bu çalışma, müzik eğitiminde öğretimin kalitesini arttırma amaçlı yapılan teknolojik yöntemlere odaklanmakta, modern bilgi toplumunda eğitim alanında, müzik teknolojisi ile bağlantılı olgular üzerine yoğunlaşmaktadır. Bunu yaparkende, Ojala'nın (2006), Nelida (2008), Mark ve Madura (2010), Southcott ve Crawford’un (2011), bahsetmiş olduğu Müzik teknolojisi üzerine farklı bakış açıları aktarılmaya çalışılmıştır. Müzik homo sapiensin varolduğu günden bugüne kadar varolmuş bir olgu ise, müzisyenlikte insanoğlunun varoluşundan beri vardır görüşü çalışmaya hâkimdir. Peki, Teknoloji tarihte müziğin ve müzisyenliğin zaman çizelgesinde hangi konumdadır. Araştırma bunu da irdeleyerek, müziğin varoluşuyla tekniğin yani teknolojinin aynı dönemden itibaren varlığını sürdürdüğü tartışmasını gerçekleştirir. Bunu yaparkende insanoğlunun müzik ve teknik ile ilgili tarihsel gelişimini kısaca gözden geçirir. Ayrıca bu çalışma göze çarpan müzikte teknolojik uygulamalardan bir kaçına değinerek, müzik eğitiminde kullanılabilecek yeni teknoloji içerikli yönelimlerede olanak sağlamayı amaçlamaktadır. Çalışma aynı zamanda Himonides ve Purves'in (2010) "teknoloji" (veya çağdaş kullanılan eşanlamlı bilgi ve iletişim teknolojisi "BİT") üzerinde tartışmaktadır.
Yöntem
Araştırma nitel araştırma yönteminin yanısıra, tarihsel, dijital etnografi yöntemlerini kullanılarak örnek vaka incelemelerini, bu vakaların gelişim ve sonuç aşamaları incelenmiştir. Örnek vakalardan biri de X Drake Müzik projesidir.
Sonuç ve Öneriler
Elde edilen bilgiler ışığında, müzik eğitiminde teknolojik yeni yönelimlere örnekler elde edilmiştir (a) video aracılı öğretim ve b) eşlik programları veya diğer benzer interaktif müzik yazılımlarıyla eğitim c) midi destekli software programlar yardımıyla çalgı eğimi, kulak eğitimi ve ses eğitimi. Müzik teknolojisinin eğitiminde kullanımının medya teknolojisiyle oldukça ilişki olduğu görülmüş ve eğitim, teknoloji ve medya ilişkisi sonucunda yapılan öğretim programlarının fayda ve zararları çalışmanın sonuç bölümünde tartışılmıştır. Ayrıca seçili sosyal medya platformlarını kullanımıyla, müzik eğitiminde sosyal medyanın neden / nasıl kullanılacağı, eğitimde sosyal medyanın kullanılması ile ilgili politika / etik sorunların ne olduğu ve eğitim ortamlarında sosyal medyanın kullanabileceği olası sorunlardan bazılarının nasıl önleneceği anlatılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Müzik Teknolojisi, Müzik Eğitimi, BİT, Müzik

The aim of this study was to examine the effects of the different human tone colours on individuals’ moods. The research design was determined as quasi- experimental design with test control group. In accordance with this purpose, the workgroup totally consisted of 240 prep students receiving education in preparatory class in 2017-18 academic year at a university in Zonguldak. One hand, the moods of the students related to the tone colours (soprano-alto-tenor-bas) that they listened was assessed with the ‘Mood Scale’ developed by Coskun & Gültepe (2014), on the other hand the physiological variations related to the tone colours that they listened was assessed with ‘Physiological Scale (pulsimeter). The piano as a musical instrument play along with the tone colours utilized in the research. Hence, in order to determine whether the piano has any effect on moods or not, firstly a pilot study was conducted on 155 students who listened human voices both with the piano and without the piano. As a result of the pilot study, the students listened human voice along with a piano. In consequence of abnormal distribution, Mann-Whitney U test was used in the paired comparison of the tone colours, and Kruskal Wallis H test was used in overall comparison. Furthermore, in the physiological results of measurement conducted together with the main study comparison were performed with the Pearson product-moment correlation coefficient, then inter variance correlations were obtained with t test for paired samples and thereby t test results. While the data obtained from students were analysed with SPSS-25 statistical package, the wave graphics coupled with tone colours, amplitude analysis and spectrogram analysis were obtained with Matlab package.

At the end of the research, it was acknowledged that there was a significant difference among the moods of the students related to human tone colours. On the other Araştırma sonucunda, öğrencilerin insan ses renklerine ilişkin duygudurumları üzerinde anlamlı farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ancak araştırmaya ait fizyolojik ölçüm aşamasında ise anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir.

Araştırmada, eğitim durumlarına ilişkin öneriler ile gelecekte yapılacak araştırmalara ilişkin önerilere de yer verilmiştir.

ÖZ Bu araştırmanın amacı, müzikli oyun hazırlık sürecinin, müzik eğitimi almayan bireylerde ezgi tekrarı becerisine etkilerini inceleyerek; mesleki müzik eğitimi almayan bireylerle yapılacak şarkı öğrenme, şarkı söyleme etkinliklerinin ezgi tekrarı becerisine katkısının ortaya konmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim/öğretim yılında Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yaratıcı Drama Topluluğunda yer alan 28 lisans öğrencisi oluşturmuştur. Müzikli oyun olarak Haldun Taner'in " Keşanlı Ali Destanı " adlı oyun, ölçülecek müziksel becerisi parametresi olarak ise " ezgi tekrarı " becerisi belirlenmiştir. Deneysel araştırma niteliğinde, tek grup ön test-son test desenli bu çalışmada; 12 haftalık müzikli oyun hazırlık çalışmalarının ilk haftasında ve son haftasında 7 adet ezgi tekrarı sorusu 28 öğrenciye, kamerada kayıt altına alınarak uygulanmıştır. Araştırmacı ve iki alan uzmanının öntest ve son testi değerlendirmeleri neticesinde, son test lehine 17,4 puanlık bir gelişme saptanmıştır. Müzikli bir oyun hazırlığı sürecinde öğrencilerin yeni şarkılar öğrenmeleri, şarkıları bir müzik eğitimi uzmanının gözetiminde doğru ses ve doğru ritimde söylemeleri ezgi tekrarı becerisinde önemli bir gelişmeye sebep olmuştur. Bu sonuçtan yola çıkarak; müziksel becerilerin 18-22 yaş aralığındaki gençlerde geliştirilebilir olduğu; yeni şarkılar öğrenmenin ve bunları doğru ses ve ritimde öğrenmenin müzik becerisini geliştirdiği anlaşılabilmektedir

Teknolojinin hızla gelişmesi ve kullanımının kaçınılmazlığı bilimde ve sanatta ilerlemenin bir gereği olmuştur. Eğitim biliminde bilgisayar çağının getirdiği olanaklar͕ bireylerin öğreticilerinin ışığında kendi kendilerine de öğrenmelerine imkan tanımaktadır. Hızla gelişen ve değişen dünyamızda fasiküller halinde yayınlanan çalgı metotları yerini giderek teknoloji ile beslenmiş eğitim yöntemlerine bırakmaya başlamıştır. Dijital öğretim materyalleri adı altında yer alan CD, VCD, DVD, internet gibi çeşitli eğitim yolları kullanılarak yardımcı nitelikte kaynaklar oluşturulabilmektedir. Bu çalışmada
bilişim teknolojilerinden yararlanarak hazırlanmış Türk Makam Müziği çalgı metotlarından hareketle Türkiye'de bu yol ile uygulanan bireysel çalgı eğitiminin yeterlilik düzeyi incelenmiştir. Elde edilen veriler ve izlenimler ışığında kemençe için kullanımı kolay ve yararlı bir sonuca varılabilecek yardımcı nitelikte bir materyal geliştirilmesi sorgulanmıştır. Sonuçta kemençe eğitimine katkıda bulunabilecek bir DVD hazırlanabileceği fikrine varılmıştır.

Bu çalışmanın yapılmasına, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında, Sivas merkeze bağlı yirmi dört köy ortaokulunu gezerken gözlemlenen önemli sorunlar sebep olmuştur. Söz konusu yirmi dört okuldan sadece iki tanesinde müzik öğretmeni bulunması, hemen hiçbirinde müzik eğitimi için gerekli materyalin olmaması, bazılarında müzik ders saatlerinde farklı dersler işlenmesi gibi sorunlar gözlenmiştir. Bu durum “ilköğretim okullarımız hâlâ bu durumda mı?” sorusunu akla getirmiştir.
Ortaokullara müzik öğretmeni atanması için haftalık asgari ders saatinin altı saat olması gerekmektedir. Müzik dersi için, ortaokullarda, haftada bir saat ayrıldığı da hesaba katılırsa, haftalık ders kotasını doldurmak için okulda en az altı şube olması gerekmektedir. Şube sayısının altıya çıkarılması köy ortaokullarında pek mümkün olmadığından, birçok öğrenci müzik öğretmeninden mahrum bırakılmaktadır. Bunun yanı sıra söz konusu köy ortaokullarının birçoğunda, müzik derslerinin boş geçtiği gözlenmiş, öğretmenlerin herhangi bir plana uyup uymadıkları konusu da önem kazanmıştır.
Bu bağlamda, Milli Eğitim Bakanlığı müzik ders müfredatı incelenmiş ve sorunun kaynağının müfredat olmadığı kanısına varılmış, problemin uygulamada olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda, uygulamadaki eksikliklerin dile getirilmesi gerektiği düşünülmüştür.
Çalışmaya konu olan söz konusu yirmi dört okul örneklem kabul edilmiş, çalışmanın verilerinin toplanmasında gözlemler ve yüz yüze görüşmelerin yanı sıra kaynak taramasından da yararlanılmıştır. Toplanan veriler analiz edilmiş ve sonuç bölümünde konuyla ilgili fikirler sunulmuştur.

Öğrenciler, örgün müzik eğitimi ile ilk olarak ilkokullarda tanışmaktadır. Dolayısıyla mesleki eğitim kurumlarına yerleşene kadar süreçteki alacakları müzik eğitimi hakkındaki ilk fikirleri de bu dönemde oluşmaktadır. Ancak bu dönemde müzik eğitiminin sınıf öğretmenleri tarafından yürütülmesi uygulamada bazı güçlüklere neden olabilmektedir. Bu güçlüklerin aşılabilmesi amacıyla, başlangıç müzik eğitimine yönelik bazı yazılımlar geliştirilmiştir. Bu yazılımlardan birisi olan “Music Ace” programı temel müzik eğitimi ve işitme eğitimi alanında öğretmenlere kolaylık sağlamakta ve içinde barındırdığı animasyonlar ve görsellerle öğrencilerin derse karşı tutumlarını daha olumlu hale getirebilmektedir. Araştırmanın amacı, teknolojinin günümüzdeki eğitime yansımalarını kullanarak ilkokul müzik eğitiminde öğrencilerin derse karşı tutumlarına ve başarı düzeylerine katkı sağlamaktır. Bu amaçla ilkokul 2. Sınıf öğrencilerinden deney ve kontrol gurupları oluşturulmuştur. Bir ders saati boyunca sınıf öğretmenleri tarafından deney gurubuna Music Ace programı kullanılarak, kontrol gurubuna da geleneksel yöntemlerle müzik eğitimi verilmiştir. Bu süre sonunda öğrencilerin başarı düzeyleri Music Ace programında yer alan oyunlaştırılmış test sorularına göre puanlanmış ve başarı düzeyleri istatistiksel yöntemlerle karşılaştırılmıştır. Araştırma sonunda deney gurubunun başarı düzeylerinin kontrol gurubuna göre yüksek olduğu gözlenmiştir.

Bu çalışmada Türk müziği makamlarının, makamı oluşturan unsurları
içerisinde 12 eşit aralıklı tampere sistemde geleneksel kullanımlarının
ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmanın kuramsal dayanağı, 12 eşit
aralıklı tampere sistemi ile Arel-Ezgi-Uzdilek’in 24 perdeli ses sistemine
dayanmaktadır. Bu kapsamda Arel-Ezgi-Uzdilek ses sistemindeki makam
dizilerini oluşturan dörtlü ve beşliler, yarım ses-tam ses ve artık ikili aralığı
kullanılarak 12 eşit aralıklı tampere sistemdeki karşılıklarına uygun gelen
dörtlü ve beşlilerle gösterilmiştir. Bu duruma ilişkin olarak Türk müziği
makam dizilerinde 9 farklı şekilde kullanılan dörtlülerin 12 eşit aralıklı
tampere sistemde 5 farklı şekilde kullanıldıkları, Türk müziği makam
dizilerinde 16 farklı şekilde kullanılan beşlilerin ise 12 eşit aralıklı tampere
sistemde 9 farklı şekilde kullanıldıkları tespit edilmiştir. Örneklem olarak
seçilen Buselik, Kürdi, Hüseyni, Karcığar, Hicaz, Rast, Basit Suzinak,
Nikriz ve Segâh makamı dizileri, makamın unsurları içerisinde Arel-Ezgi-
Uzdilek ses sisteminde açıklanmış ve söz konusu dokuz makam dizisi
12 eşit aralıklı tampere sistemde geleneksel kullanımları ile tam dörtlü
aşağıdan yazılarak gösterilmiştir. İzlenilen bu yöntemle 12 eşit aralıklı
tampere sistemde Türk müziği makam etkisi gösteren dokuz makamsal
dizi, makamların seyir özellikleri içerisinde uluslararası ses dizgesine sahip
çalgılarla birlikte tüm tonlarda seslendirilebilecek duruma getirilmiştir.

In this study, it was aimed to reveal the traditional usage of the
Turkish music makams in 12 equally pitch temperament systems within
the elements constituting the makams. The theoretical bearing of the work
is based on Arel-Ezgi-Uzdilek 24 pitch sound system and 12 equally pitch
temperament systems. In this context, the quartets and quintets constituting
the makam arrays in the Arel-Ezgi-Uzdilek sound system are shown
with quartets and quintuplets corresponding to in the 12 equally pitch
temperament systems using half-sound-full sound and augmented double
pitch. Regarding this situation, it has been determined that the quartets
used in 9 different ways in the Turkish music makam scales are used in 5
different ways in 12 equally pitch temperament systems and the quintuplets
used in 16 different ways in the Turkish music makam scales are used in 9
different types in 12 equally pitch temperament systems. The makam scales
of Buselik, Kürdi, Hüseyni, Karcığar, Hicaz, Rast, Simple Suzinak, Nikriz
and Segâh, which are selected as samples, are explained in the Arel-Ezgi-
Uzdilek sound system in the elements of the makam and in which the nine
makam scales are shown in perfect quadruplicate with their traditional uses
in 12 equally pitch temperament systems. By this method, nine makam
scales, which show the effect of Turkish music makam in 12 equally pitch
temperament systems, were brought to be able to be performed in all tones
together instruments in international sound system in the motional features
of the makams.

ÖNSÖZ
Türk toplumunda "müzisyenlik" kavramına bakış
açısının çok yönlü olarak sorgulandığı bu araştırmada genel olarak, ülkemizde müzisyenlik mesleğine sosyal, kültürel, ekonomik, psikolojik vb. hususlarda nasıl bir anlam yüklendiği problemi üzerinde durulmaya çalışılmıştır. Araştırmada, tecrübi bir bakış açısıyla ele alınan müzisyenlik konusuna yönelik çeşitli içsel yaklaşımların yanı sıra, konuya yönelik yapılan kaynak taraması ve anket sonuçları doğrultusunda ulaşılan nitel ve nicel bilgilere/bulgulara da yer verilmiştir. Müzisyenlerin toplum tarafından farklı sosyo-kültürel konumlara yerleştirilmesinde önemli olduğu düşünülen eğitim, gelir seviyesi ve yaşam biçimi gibi belirleyici faktörlerin meydana getirdiği olumlu ve olumsuz etkilerin de
analiz edildiği araştırma, müzisyenlik mesleğine yönelik
toplumda var olan çeşitli düşünceleri ortaya koyması
bakımından önemli görülmektedir.

Bu kitabın oluşumunda birlikte hareket ettiğimiz
Sinan HAŞHAŞ kardeşim başta olma üzere katkıda bulunan tüm dostlara ve zaman ayırıp okumak inceliğini gösteren tüm okuyucularımıza en derin sevgi, saygı ve şükranlarımla ...
Doç. Dr. Ünal İMİK

Bu araştırmanın temel amacı; erken yaş gitar eğitimi ile ilgili basılı öğretim materyallerinin karşılaştırmalı analizlerinin yapılarak elde edilen bulgular doğrultusunda metot yazarlarına ve gitar eğitmenlerine katkı sağlamaktır. Araştırmada incelenecek metotlara literatür taraması sonucunda ulaşılmıştır. Ulaşılabilen metotlardan oluşturulan örneklemi, üçü yerli üçü yabancı olmak üzere altı gitar eğitimi kitabı oluşturmaktadır. Bu metotlar fiziksel özellikler, önbilgi ve açıklamalar, görsel öğeler ve içerik (alıştırma-parça, teorik ve teknik öğeler) yönünden incelenmiş; elde edilen sonuçlar sıklık ve yüzde tabloları şeklinde ifade edilmiştir. Araştırma sonucunda, kategorisel olarak çözümlenen erken yaş gitar eğitimi metotlarının fiziksel özellikler, önbilgi ve açıklamalar, görsel öğeler ve içerik (alıştırma-parça, teorik ve teknik öğeler) açısından ölçünlü (standart) bir görünüm sergilememelerine karşın; genel bir çerçevede bakıldığında bu metotların fiziksel ve içeriksel yapılarının 6-9 yaş aralığındaki çocukların gelişim özelliklerine ve müzik eğitiminin temel ilkelerine uygun olduğu belirlenmiştir. Ancak inceleme ölçütleri bakımından tüm yönleriyle erken yaş gitar eğitimine uygun bir kitabın da bulunmadığı görülmüştür. Araştırmada, elde edilen bu sonuçlar dikkate alınarak erken yaş gitar eğitimine yönelik metotlarda bulunması gereken özelliklerle ilgili önerilere ayrıntılı bir biçimde yer verilmiştir. ABSTRACT The main purpose of this study is to compile a comperative analysis of a selected the printed materials on guitar training for kids and thereby contribute to method authors and guitar trainers with the findings of the research. The method books that are included in this research has been choosen after literature review on the subject matter. Sampling for the research was based on six guitar instruction books, which consisted of three domestic and three international samples. Those books were evaluated for physical attributes, preliminary information and explanation, visual aids, content (exercise-song, theorical and technical elements); results were demonstrated by means of frequency and percentile tables. Categorical analysis method was used to analyze the data. Even though the results do not explicitly indicate a standardized approach in physical attributes, preface and descriptions, visual aids, content (exercise-song, theorical and technical elements), when we consider physical attributes and contents of the books they demonstrate common traits in fulfilling basic principles of musical training and development particularities for kids in ages between 6-9. However, none of the books was appropriate guitar training for kids with respect to our research metrics. As a consequence of aforementioned results, we conclude our study with a comprehensive a list of guidelines for method books for kids guitar training.

Bu çalışmada piyano eğitimi sürecinde sıkça
kullanılan etüd kitaplarından biri olan Czerny
Op. 299 etüd kitabından 34 numaralı etüdün
teknik ve armonik analizi yapılmıştır. Etüd,
teknik özellikleri ve teknik gelişim açısından
yaptığı katkılar incelenmiştir. Çalmadan önce
analiz edilen bir etüd veya eser, çalışma
esnasında zaman ve efor bakımından ekonomik
olmayı sağlar. Bu da etüd veya eserin hedef
davranışlara uygun icrasının ve öğrenme
çıktılarının oluşmasına katkıda bulunabilir. Bu
çalışma ile; öğrencilerin, etüd çalışma konusunda
amaç ve yöntem bakımından farkındalık
kazanmalarını sağlamak ve onlara çalışma
önerleri sunmak amaçlanmıştır. 2/4’lük ritim
kalıbıyla yazılan etüd için, Allegro molto vivo ed
energico hız öngörülmüştür. Bu nedenle etüd
çok canlı, enerjik biçimde çalınmayı gerektirir.
5.5 oktav genişliğinde yazılmış olan etüdün, her
ikisi de 4’er cümle ve 2’şer dönemden oluşan iki
bölüm, birinci bölüm 16, ikinci bölüm 27 olmak
üzere toplamda 43 ölçüden oluşmaktadır. Gerek
armonik devamlılık, gerekse motifsel soru cevap
yapısı açısından oldukça düzenli bir dizilime
sahip olduğu görülen etüdün, yarım karar ve tam
karar veren cümlelerin dizilimi açısından da bütün bir yapıya sahip olduğu anlaşılmaktadır.

KEMAN EĞİTİMİNDE SOL EL TEKNİĞİ Öz Keman, öğrenilmesi ve icrası oldukça zor olmakla birlikte, nitelikli bir keman ic-rası, karmaşık bedensel hareketlerin uyumlu bir birlikteliğiyle mümkün olmaktadır. Keman eğitiminin oldukça uzun bir sürede gerçekleşmesi nedeniyle eğitimin baş-langıç aşamalarında öğrencilerin teknik problemlerine anında müdahale edilmesi ve onlara doğru bir teknik kazandırılması önem taşımaktadır. Keman eğitiminde sol el tekniğine ilişkin yapılan yanlışlar ve çözümüne yönelik açıklamaların yer al-dığı bu çalışmada, literatürde yer alan araştırmalar incelenmiş ve uzman görüşleri ile desteklenerek doğru bir sol el tekniğinin nasıl olması gerektiği açıklanmaya ça-lışılmıştır. Çalışmanın, öğreticilere ve öğrencilere, sol el tekniğine ilişkin hataların nasıl düzeltilmesi gerektiğine yönelik fikir vermesi ve yol göstermesi beklenmek-tedir.

Merhabalar… Özelde bireyin, genelde ise toplumun, mutluluğu ve huzuru için sanat, oldukça önemlidir. Sanat eğitimi bireye uygun biçimde kullanıldığı takdirde, insan davranışları üzerinde de olumlu etkiler bırakabilir. Sanat eğitiminin bir alt dalı olan müzik eğitimi, bu özelliği ile günümüz dünyasında birçok amaç için kullanılmakta ve olumlu sonuçlar alınmaktadır. Özellikle dezavantajlı grupların gerek kişisel ve sosyal, gerekse bedensel ve psikomotor gelişimleri üzerinde önemli ve olumu etkilere sahip olduğu, çeşitli bilimsel çalışmalarla ispatlanmıştır.
Bu bağlamda, ritim içerikli müziksel uygulamaların, orta ve ağır düzeyli zihinsel engelli bireylerin davranışları üzerinde olumlu etkileri olabileceği düşüncesinden hareketle yapılan bu çalışmada bu uygulamaların bireylerin davranışlarında olumlu yönde değişimlere sebep olduğuna yönelik önemli olduğunu düşündüğümüz sonuçlara ulaşıldığı düşünülmektedir.
Başta Sayın Ünal İMİK hocamız olmak üzere araştırma sürecinde tüm emeği geçenlere, her zaman yanımda ve bana destek olan sevgili aileme ve bu kitabı alıp okuma inceliğini gösteren tüm okurlarımıza en derin saygı ve sevgilerimi sunuyorum…
Muhammed KARAGÖZ

Geçmişten günümüze var olan her insan topluluğunun kendilerine ait bir müziği bulunmaktadır. Bu düşünceden yola çıkarak, müzik kültüründen kast ettiğimiz şey ise kısaca; bir insan grubunun müzik ile olan ilişkisidir. Bu ilişkiye bakarak, o insan topluluğunun düşünme biçimini ve inançlarını açığa çıkarılabilecektir. Bu bağlamda ise belki de müzik kültürünün temelinin Yunan mitolojisine dayandığını söylemek hatalı olmayacaktır. Müziğin Batı kültüründeki algılanışını Yunan mitolojisi o denli belirlemiştir ki Avrupa,  bugünkü müzik  sözcüğünün  etimolojik  kökenini  bile  aslında bu  mitolojiye  borçludur. Dolayısıyla Yunan mitolojisi, müziğin Avrupa kültürü içindeki algılanışı hakkında çok önemli ipuçları vermektedir. Yunan  mitolojisi,  Avrupa,  Anadolu  ve  kısmen  de  Orta  Doğu  topluluklarının  kolektif  belleğidir. Yunan mitolojisinin kültürel  kökenleri  ağırlıklı  olarak  Avrupa’ya  ait  olduğundan,    müziğin  Yunan  mitolojisi  içindeki  algılanış  biçimine  büyüteç  tutmak,  aynı  zamanda  müziğin  Avrupa  kültürü  içindeki  algılanış  biçimine  büyüteç  tutmak  anlamına gelmektedir.

Harf inkılabı öncesinde Osmanlı Türkçesi ile yazılmış birçok eser bulunmaktadır. Bu eserlerden bazılarının günümüz Türkçesine aktarımı yapılmışken bazıları ise hala aktarılmayı beklemektedir. Bu eserlerin geçmişe ışık tutması ve geleceğe yön vermesi açısından oldukça değerli olduğu düşünülmektedir. Cumhuriyetimizin başlangıç yıllarında yazılmış, çocuk şarkıları üzerine belli başlı kitaplar bulunmaktadır. Bu kitaplardan biri de Milli Kütüphane'de bulunan 1928 yılında basılmış "EHT 1947 A 73" yer numaralı Necati Bey'e ait olan "Notalı Yeni Çocuk Şarkıları: İlk Mektep 1 ilâ 5 Sınıf" isimli kitaptır. Bu kitabın içerisinde bestesi Necati Bey'e ait 72 adet çocuk şarkısı bulunmaktadır. Bu 72 adet şarkının ton, ritim, form, konu, ses sınırları, çok seslilik ve güftekâr gibi unsurlar üzerinden analizi yapılmış ve yorumlanmıştır. Bu araştırma Necati Bey'in müzik tarihimizde çocuk şarkıları bestecisi olarak kazandırılmasının yanında bestelerinin de çocuk şarkıları repertuvarına kazandırılması amaçlanmıştır. Bu araştırma Osmanlı Türkçesi ile yazılmış olan kitabın, müzik eğitiminde kullanılması, dönemin müzik eğitimi anlayışını ortaya çıkartması ve o döneme ait çocuk şarkıları kitapları üzerine yapılacak olan çalışmalara katkıda bulunması açısından önem taşımaktadır. Bu çalışmada tarihsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler doküman inceleme tekniği ile toplanmıştır. Evrenin tamamına ulaşılan bu çalışmada örneklem yoluna gidilmemiştir. Sonuç olarak, şarkıların dönemin müzik öğretim programındaki, müzik öğretimine ilişkin talepleri karşıladığı görülmüştür ve şarkıların büyük bir bölümünün dönemin ilkokul müzik eğitiminde kullanılabilecek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca eserlerden birinin çocuk şarkısı olmadığı birinin de Necati Bey'in kendi bestelediği İstiklal Marşı olduğu görülmüştür.

İstiklal Marşı, which was accepted as the national anthem of the Republic of Turkey on March 12, 1921, is one
of the anthems that are primarily aimed to be taught in MLC (Music Lesson Curriculumn). However, both its
prosodic, melodic and rhythmic structure, it is really very difficult to teach and sing correctly. The purpose of
this study is to suggest the musicogram technique for teaching the Turkish National Anthem, which is one of the
the objectives of MLC.
The musicogram technique (the basic component of the Active Music Listening approach) developed by Jos
Wuytack in the early 1970s and it is a kind of musical analyze method, based on listening and analyzing the
music pieces using a graphical expression technique. This technique is used for active listening and analyzing
mostly instrumental music pieces and includes applications such as drawing some kind of figures, graphics or
diagrams as well as transferring them in to movement ,body percussion and instruments. All these applications
can be effective for overcoming the difficulties of teaching the Turkish National Anthem.
From this point of view, the descriptive survey method is used to establish the musicogram technique which is
considered to be useful for teaching the musical achievements (listening / playing / singing) related to the
Turkish National Anthem in the MLC and original examples and suggestions will be offered.

Günümüz Türk askerî bandolarının ilk temsilcisi olarak kabul edilen Tuğ Takımı ve daha sonra Anadolu Selçuklu Devleti içinde gelişim gösteren Tablhane, dünya askerî bandolar tarihinde önemli bir yere sahiptir. Osmanlı Devleti’nde Mehterhane adını alan bu askerî müzik kurumları, II. Mahmut’un fermanıyla 1828 yılında Mızıka-i Humayun adıyla Osman- lı Devleti’nin ilk çoksesli müzik kurumuna dönüşmüştür. İlk Türk askerî bandosu olan Mızıka-i Humayun, 1831 yılında aynı zamanda batı müziği eğitimi veren bir okul halini almıştır.
1831 yılında batı müziği eğitimi veren bir diğer askerî müzik okulu ise bahriye bünyesinde kurulan Mahmudiye Mızıkasıdır. Bahriye mızıka okulları kuruluşundan günümüze değin gerek eğitim kadrosu gerekse eğitim sistemiyle, Mızıka-i Humayun ile birlikte çoksesli Türk müziğinin kurumsallaşma sürecine katkı sağlamış önemli eğitim kurumlarımızın başında gelmektedir.
Zaman içerisinde dönüşüme uğrayan askerî bando okulları, Cumhuriyet döneminde kurulan Musiki Muallim Mektebi, Ankara Devlet Konservatuarı, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin Müzik Eğitimi Bölümü gibi günümüz çoksesli Türk müziği eğitim kurumlarının temellerini oluşturmuşlardır. Günümüzde askerî bando eğitimi halen Milli Savunma Üniversitesi (MSÜ) Bando Astsubay Meslek Yüksek Okulu (MYO) bünyesinde devam etmektedir.
Bu çalışmada Osmanlı döneminden günümüze Türk askerî bando okullarının gelişim süreci ele alınarak araştırmacılar ve tarih severler için bilgilendirici bir kaynak sunulmaya çalışılmıştır.

Zorunlu ve Seçmeli Müzik dersleri olmak üzere iki tür müzik dersi bulunmakta ve bu Programlar Aflaoutun, Unicef, TEB ve Milli Eğitim İşbirliğinde güncellenmek istenmektedir. Bu bildiri ile Türk milli eğitiminde Müzik dersi programlarının özelikleri tespit edilmiş ve ihtiyaçlar ışığında program yaklaşımları ortaya konulmuştur.

Türk müzik kültürü ve bu kültürün bir alt basamağını oluşturan Türk halk müziğinde önemli bir yere sahip olmasına rağmen, Bağlama enstrümanının üniversitelerde bireysel çalgı olarak okutulması 1970 'li yıllara dek söz konusu olmamıştır. Köklü bir tarihe sahip olan bağlamayla ilgili akademik çalışmaların o yıllarda başladığı düşünüldüğünde, kısa sayılabilecek bu süre zarfında bağlama eğitimi alanında ne kadar ilerleme kaydedilebildiği sorusu akıllara gelmektedir. Bağlama eğitimindeki genel durumun tespit edilmesinin yanı sıra THM'deki zengin çeşitliliğin bir göstergesi ve bağlama çalmada önemli bir yere sahip olan yöresel tezene tavırlarının öğretilme durumunun tespit edilmesi bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Nitel bir araştırma olan bu çalışmada uzman görüşü doğrultusunda oluşturulan yarı yapılandırılmış bir görüşme formu hazırlanarak eğitim fakülteleri müzik öğretmenliği bölümü bireysel çalgı bağlama derslerini yürüten 10 öğretim elemanı ile görüşülmüştür. Görüşmelerden elde edilen veriler gerekli kodlamalar yapılarak içerek analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular ışığında bağlama eğitimiyle ilgili genel olarak; bireysel çalgı bağlama ders süresinin ve müzik öğretmenliği lisans eğitim programında geleneksel müziklere (müzik/erimize) ayrılan sürenin yetersiz olduğu ayrıca programa geleneksel müziklerle ilgili THM tarihi, THM işitme-okuma-yazma, THM teorisi, THM koro uygulaması gibi derslerin eklenmesi gerektiği, yazılan çoğu bağlama metodunun akademik düzeyden yoksun olduğu, derslerde kullanılan bağlamanın fiziki yapısıyla ilgili belli bir standardın bulunmadığı, bağlamanın müzik öğretmeni için gerekli bir enstrüman olduğu sonuçlarına; yöresel tezene tavırlarıyla ilgili olarak; tavırlarda bir isimlendirme probleminin yaşandığı, tavırlarla ilgili kuramsal ve tarihi boyuttaki kaynakların yetersiz olduğu, ayrıca tavır öğretimine yönelik notasyon ve metot eksikliğinin var olduğu, tavır öğretimde daha çok Zeybek, Teke, Konya, Silifke, Azeri, Sürmeli tavırlarına yer verilip Karadeniz, Karşılama, Kayseri, Âşıklama, Ankara tavırlarına fazla değinilmediği sonuçlarına ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda tüm bireysel çalgılar için eğitim süresinin yeterliliğini inceleyen çalışmaların yapılması, bağlama çalışma odalarının açılması ve bağlama metotlarının sistematik bir yapıda yazılması, bağlama ders içeriğinin tüm yöresel tezene tavırlarıyla birlikte GTSM ve KBM gibi THM formu dışındaki eserleri de barındıracak şekilde güncellenmesi önerilmiştir.
Teaching of Bağlama as an individual instrument at the University which has got an important place in Turkish Music culture and its lower step THM, started 1970s.When it is considered that the academic studies about the Bağlama, which has a deep-rooted history, started on those years; the education of Bağlama gol ahead a /ot in a short history. Detecting the general situation of Bağlama education and detecting the teaching of regional plectrum styles which has got an important place of playing bağlama and is a sign of rich variation of Turkish folk music are the purposes of this research. As an qualitative research, it was interviewed 10 instructors who are teaching individual instrument Bağlama at the Educational Faculty, Music Teaching Department by preparing a semi-structured form which is made by an expert opinion. The information from the interview was analyzed by using content analyzing method. The findings from the research reached the following conclusions about the teaching Bağlama:
-The duration ofthe lessons ofindividual instrument Bağlama is insufficient
-lt is insufficient time devoted to traditional music at the music teaching degree program.
-İt is necessary to add the History ofTurkishfolk music, Listening, Reading, Writing of Turkish folk music, Theory of Turkish folk music, and choir of Turkish folk music about the traditional music.
-The most of the written Bağlama methods aren't academic level.
-There is no standard for the physical structure of Bağlama which is used in the lessons.
-Bağlama is a necessary instrument for a music teacher.
-There are problems about the naming of regional plectrum styles.
-The sources of hypothetical and historical styles are insufficient.
-There are problems about notation and methods of teaching style.
-It was given importance to Zeybek, Teke, Konya, Silifke, Azeri, Sürmeli styles but unspoken-of Karadeniz, Karşılama,Kayseri, Aşık/ama, Ankara styles.
At the end of the research; For ali the individual instruments it is suggested
-to be made studies about the sufficient time of teaching
-to be opened Bağlama studying classrooms
-to be written in a systematic form of Bağlama methods
-to be updated the content of Bağlama lessons with ali regional plectrum styles by including the out of works of Turkish folk music forms like traditional Turkish classicial music and classicial West music too .

Gelişen teknoloji sayesinde global ve geniş bir bilgi ağının oluşması ile akademinin tüm alanlarında olduğu gibi sanatın teorik alanı da son 20 yılda hiç olmadığı kadar hızlı bir değişime sahne olmaktadır. İnternet kullanımının yaygınlaşması ile iletişim hızlanmış, bilgiye erişim kolaylaşmış ve akademik kaynaklara erişim neredeyse sınırsız hale gelmiştir. Bununla beraber telif kapsamına girmeyen kaynakların varlığı ve internet üzerinden paylaşımı ile eğitimde fırsat eşitliği adına önemli bir gelişme sağlanmıştır. Bu koşulların oluştuğu bir dünyada, ülkemizdeki konservatuvarlarda da müzik teorisi eğitiminde dijital kaynakların ve araç- gereçlerinin kullanımının gerekliliği ve erişime kolaylığının bir ihtiyaç olduğu kanısındayım. Özellikle ilköğretim yaş guruplarına yapılan müzik teorisi eğitiminde dijital kaynakların algıyı kolaylaştırdığı, soyut olan teorik bilgilerin somutlaşmasına yardımcı olduğunu gözlemledim. Bu çalışma, ihtiyaçların belirlenmesi ve giderilmesine önerilerde bulunmayı hedeflemektedir.
With the help of a global and wide information network through developing technology, the field of music theory, like all academic fields, has been undergoing a most tremendous change so far since the past 20 years. The widespread internet usage has resulted in a faster communication, an easier access to information, and an almost limitless access to academic references. At the same time, the existence of references that are not subject to copyright, and their allocation through internet have caused an important development in terms of equal opportunity in education in a global perspective. I believe that in these conditions, the need to use digital reference and digital equipment and their accessibility in music theory education in Turkish conservatories are a necessity. I observed that the usage of digital resources in especially primary school age groups had simplified perception, and helped in the materialization of abstract theoretic information. This study aims at proposing a method of identifying and satisfying these needs. Keywords: Music theory, learners' needs, digital equipment, digital reference

One of the main aims of music education is to transmit the cultural values of their country to the students through music. For this purpose, in music education, attention is paid to choose verbal and non-verbal musical works that reflect the national and folkloric values of the society in which the child lives. In this respect, the general music education repertoire consists of Turkish rhymes, lullabies, national anthems, traditional music and original children's songs. Within this repertoire, folk songs[türkü] are the most basic teaching materials. Turkish folk songs reflecting our culture, which constitute the verbal works of  Turkish folk music, are the main sources used in song teaching or singing activities which are the most basic teaching dimension of school music education. It is important that these resources take place in the repertoire of educational music to be protected, shared and not to be forgotten, for generations.
This study was carried out to investigate the usability of 12 folk songs from the TRT Turkish folk music note archives belonging to Bartin region in general music education. In this descriptive study, musical structure and text characteristics of 12 folk songs were analyzed according to the determined criteria through content analysis. The folk songs, which are thought to be suitable for use in educational music repertoire, were rewritten using the Sibelius 7.5 note writing program and recommendations were made according to the findings. It is thought that the research will be a resource that will contribute to the transmission of the folk songs, which constitute a rich heritage in Turkish music culture, to the new generations through education, and will be an example for the studies to be conducted in order to add new folk songs in the school music repertoire from the different regions.

İnsanoğlunun yaradılışından kaynaklanan "güzelliklere" duyduğu ihtiyaç ve meyli, yaşantısının her aşamasında pek çok değişik alana nüfuz ederek etkisini göstermektedir. Tarihi, coğrafi ve diğer kültürel dinamiklerin de etkisiyle insanoğlunun yeryüzünde bıraktığı pek çok "güzel" (ki görecelidir) izler mevcuttur. Şüphesiz "müzik kültürü" de bunlardan biridir. Yaygın olan kanaat, müziğin "ruhun gıdası" olduğu yönündedir. Her zaman "dinlendirici", "eğlendirici" ve "hafif" bir anlam yüklenen müziğin göz ardı edilen boyutu ise, görünenden çok daha yakın ve çok daha güçlü bir etkiye sahip olmasıdır. Bu bağlamda, sosyal yaşantı üzerindeki derin etkisi ve kapsamı göz önünde bulundurulduğunda müziğin ruhun "gıdası" da , "zehiri" de olabileceğini söylemek mümkündür. Her gıda, her bünyeye iyi gelmez. Toplumlarda genellikle aynı inanca veya düşünce şekline sahip olan insanların bir araya gelerek-"müşterek" bir eylemi gerçekleştirmesi, birlik ve beraberlik ruhunun oluşmasına, gelişmesine ve hatta pekişmesine yol açmaktadır. Bu eğilimi pek çok boyutta örneklemek mümkündür. İslam ordularının mehter eşliğinde savaşlarda hep beraber tekbir getirmesi, protesto eylemlerinde insanların topluca slogan atmaları, milli bayramlarda milli duyguların canlı tutulması için okullarda ve törenlerde söylenen marşlar, dini bayramlarda, mabetlerde cemaatlerin topluca okuduğu ilahiler bu toplumsal eğilime örnek olarak gösterilebilir. Peygamberimiz Hz. Muhammed'in, sesinin güzel olması nedeniyle sahabeden Bilal-i Habeşî'ye ezanı okutmasının da bu yüzden olduğu düşünülmektedir. Ancak ibadetlere bağlı müzikal uygulamaların temel çıkış noktası "müzik yapmak" olmadığı için, ön planda olan her zaman onun manası ve işlevi olmuş ve bu dengenin korunması ise tamamen icracının maharetine kalmıştır. Kaldı ki dini musiki sahası karakteri itibariyle ağır başlı ve ruhani bir yapıya sahiptir. Bu uygulamaları tarihi, coğrafi ve sosyo-kültürel bağlamda pek çok boyutta ele almak gerekmektedir. 2 Dolayısıyla müzikal unsurların nerede ve hangi amaçla kullanıldığının ve hatta neye yol açtığının sorgulanmasında yarar vardır. Buradaki can alıcı nokta, müziğin etkileyici gücünün, kitlelerle iletişim kurarken kullanılıyor olmasıdır. Dini musikiler bu bağlamda, mabetlerde ibadet ederken veya ibadetin dışında da icra ediliyor olması sebebiyle, toplum üzerinde "inançlar" düzeyinde birleştirici bir etki göstermektedir. Nitekim Hıristiyanlık tarihinde, dini birlik ve beraberlik duygularının güçlendiri lmesi adına yapılan 1 Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik Bölümü Başkanı 2 Camilerde ibadet esnasında kullanılan makamsal dokunun İslamiyet'in ilk dönemlerindeki uygulamaları ile yaygınlaşma süreciyle çeşitli coğrafi bölgelerdeki örf ve adetlerin etkisiyle çok daha farklı bir üslupla tınlaması meselesi… (Suudi Arabistan'da okunan ezan ile İstanbul 'da okunanlar arasında farklar olması gibi.)