Kumbaba şile hakkında

VII. ULUSLARARASI TÜRK DÜNYASI ARAŞTIRMALARI SEMPOZYUMU (20-23 Ekim 2020, Niğde), 2020

Kesikbaş Mausoleum, located next to Kesikbaş Mosque in Burhan district in Niğde, is in the group of rectangular planned tombs. The plan form of this group is similar in form to the grave structures in Kazakhstan, which are known as "sagatam", "törtkulak" and "sagana". There are two marble repair inscriptions in the building without a construction inscription. The inscription on the north facade wall is dated 1878/79, and the inscription on the south facade wall is dated 1921/22. There is a three-dimensional, capped Mevlevi Coin on the inscription on the south facade. There is a graves in the garden of the building. Inside the building, which was built quite simply, there is a sarcophagus in the middle and a mihrab niche on the south wall. On this sarcophagus, two Kisve-i Şerife covers and one Kabe belt, which were used as cover until 1940, are currently registered in the inventory of Niğde Museum. In two archive documents found in the Presidential Ottoman Archives, the Kesikbaş Mausoleum is mentioned as Dergah-ı Şerife. In addition, it is stated that an allowance of two hundred kurus was requested from the Ministry of Finance for the determination of visitors to Tabrizi Lodge. The information obtained from the Ottoman archives and the existence of the covers 19th century. with the end of the 20th century. Keywords: Kesikbaş Mausoleum, Puşide(cover), Kisve-i Şerife.

Litera, 2020

Bu çalışmada Tahsin Yücel'in Kumru ile Kumru başlıklı romanının baş kahramanı özne Kumru ve onun yaşamını yönlendiren nesneler göstergebilimsel açıdan çözümlenmeye çalışılacaktır. Bu bağlamda, çalışma özne nesne ilişkileri ve özne tipleri ile sınırlandırılmıştır. Çözümleme, kullanılan yöntemin ve üst dil terimlerinin sunulmasıyla başlatılmıştır. Özne, iradesi ve bilinci olan insan özelliği taşıyan eyleyendir; nesne ise öznenin bilincini yönelttiği somut ya da soyut bütünlüktür. Değer nesnesi ve bilgi nesnesi konusunda kuramsal bilgiler verildikten sonra, önce iradesizlik nedeniyle özne özelliği taşımayan, sonra da iradeli olmasıyla özne özelliği taşıyan iki tür özne tanıtılmıştır. Sonra da ikinci gruptaki özneler nesneleriyle ilişkilerine göre, dört ulam içinde örneklendirilmiştir: Boş özne, istek öznesi, bilgi öznesi ve ayrılık öznesi. Bu konumdaki özneler kendilerinden güçlü bir gönderene bağımlı iseler bağımlı, değillerse bağımsız (özerk) özneler olarak tanımlanırlar. Kumru önce özne özelliği taşımazken, sırasıyla Bağımlı Boş Özne, Bağımlı İstek Öznesi, Bağımsız İstek Öznesi konumlarına geldikten sonra başlangıç durumuna dönerek hem iradesini, hem nesnelerini hem de özne özelliğini yitirir. Kumru, bilgi ile ilişki kurmadığı için hiçbir zaman bilgi ve ayrılık öznesi konumlarına gelmez. Romandaki değer nesnelerinin tümü tüketilebilen, zamanla değerini yitiren iç çamaşırı, buzdolabı, televizyon ve otomobildir. Her nesne önce Kumru'yu dönüştürür, güçlendirir, sonra bunalıma sokar. Kumru'ya göre insan ilişkileri nesnelerle bağıntılı olduğunda, nesnelerin değeri yoksa insanın da değeri yoktur.

Uluslararası Türk Kültür ve Sanatı Sempozyumu, 2020

Konya ili, Anadolu bozkırının orta yerinde Türk halk kültürünün harmanladığı önemli bir yerleşim yeridir. Halk kültürünün aktarımı ve hayat bulmasında ise âşıklar büyük önem arz etmektedir. Konya âşıklık geleneği, üzerine çok sayıda kitaplar yazılmış olan kıymetli değerlerimizdendir. 20. Yüzyıla ait âşıklık kültürünün önde gelen isimleri bu topraklarda yaşamışlardır. Bu çalışmada Konya âşıklık kültüründe önemli bir değer olan ama az tanınmış olan Çopur İsmail’in hayatı ve önemi sergilenecektir. Aşığın hayatının son dönemine (1949) dair bilgiler dönemin yerel gazetelerinden derlenmiş olup, Konya kültürüne dair kaleme alınmış diğer çalışmalar ile bağlantıları araştırılmıştır. Ayrıca Çopur İsmail’in TRT repertuvarına girmiş olan tek türküsü olan “Yeşilim” türküsünün müzikkolojik analizi ve Konya Türkü repertuvarı içindeki aynı esere ait varyant örnekleri sunulacaktır. Araştırmanın sonucunda, Konyalı Âşık Çopur İsmail’in âşıklık geleneği içindeki konumu, âşık oluş süreci, eser kayıtlarına dair bilgiler ve 1942 yılında Muzaffer Sarısözen derlemesindeki önemi ve tek derleme notası olan “Yeşilim” türküsünün müzikal ve sözel önemine yönelik saptamalar yapılmıştır. Konya province is an important settlement in the middle of the Anatolian steppe where Turkish folk culture blends. Minstrels are of great importance in the transmission and revival of folk culture. It is one of our precious values that many books have been written on the tradition of Konya minstrelsy. The prominent names of the culture of minstrelsy in the 20th century lived in these lands. In this study, the life and importance of Çopur İsmail, who is an important value in the culture of minstrelsy in Konya but is less known, will be displayed. Information on the last period of the Minstrel's life (1949) was compiled from local newspapers of the period, and its connections with other studies on Konya culture will be investigated. In addition, the musicological analysis of Çopur İsmail's "Yeşilim" song, which is the only song that has entered the TRT repertoire, and the verbal and musical evaluation of the variants of the same song in the Konya Folk song repertoire will be presented. As a result of the research, the position of Aşık Çopur İsmail from Konya in the tradition of minstrelsy, the process of be a minstery, information about the records of the works and their importance in the compilation of Muzaffer Sarısözen in 1942, musical and verbal significance of the single compilation folk song "Yeşilim" will be determined.

2020

" A Group Of Deities In Hittite Pantheon: Adamma, Kubaba and Ḫašuntarḫi "

Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2021

DİNİ İLİMLER PERSPEKTİFİNDEN AHZAB SURESİ, 2023