J. Ruskin Lâmpada da Memória

2018

2003

Cadernos de Filosofia Alemã, 2002

Arhe

Rad razvija Hegelovu tezu o pisanju reflektujuće istorije kao pisanju o sadašnjosti kroz medijum prošlosti. Kroz čitanje Livijevog Praefatia, sa posebnim akcentom na praksu pisanja kao moralno-političkog čina koji podrazumeva artikulaciju odnosa između prošlog i sadašnjeg, ispituje se hipoteza o reflektujućem pisanju istorije kao narativnoj praksi. Čitanje je sprovedeno s obzirom na temeljne Hegelove stavove o istoriografiji, skrećući pažnju na problem uklopivosti Hegelove specifične karakterizacije Livija kao kompilatora i preglednog istoričara sa 1) stavom o među-uslovljenosti između političko-etičke zajednice i istoriografije i 2) stavom o reflektujućoj istoriografiji kao naraciji o sadašnjem u životu duha.

ARHE, 2016

U prvom delu rada autor interpretira Lajbnicovu fi lozofi ju kao pokušaj ponovnog obezbeđivanja naučnih prerogativa za prvu fi lozofi ju. Za razliku od Dekarta fi lozofske stranputice se kod njega ne mogu objašnjavati nekom transcendentnom, natprirodnom intervencijom (malin génie). Naprotiv, Lajbnic jednoznačno pokazuje da za naše greške u mišljenju nije odgovoran upliv natprirodnog nego prevelika bliskost onom prirodnom. U drugom delu, autor tvrdi da je promociju pomirenja kao središnje fi lozofske delatnosti Lajbnic proveo u delo polazeći od pretpostavke da su protivrečnosti rasute po fi lozofskoj tradiciji tek prividne. Svako partikularno stanovište može da zadobije svoje pravo važenje jedino ukoliko na izvestan način bude dovedeno u vezu sa ostalim stanovištima, uključujući i one koji mu izrekom oponiraju. Uspostavljanje takve veze Lajbnic poima kao pomirenje.

Journal of contemporary history

Na temelju novije literature koja se bavi proučavanjem kulture sjećanja i izvora iz različitih fondova pohranjenih u Arhivu Jugoslavije u Beogradu ovaj rad želi dati prilog raspravi o socijalističkim spomenicima za vrijeme Federativne Narodne Republike Jugoslavije / Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije prikazom nekih političkih i administrativnih mehanizama njihova financiranja unutar socijalističkoga sustava, a razmatra se i pitanje odnosa prema spomenicima i kulturi sjećanja s aspekta vlasti, tj. iz perspektive države i državnih institucija u tom razdoblju. Posebna pozornost dana je, kako je često nazivan, „najpoznatijem partizanskom spomeniku na prostoru bivše SFRJ”, skulpturi „Bitka na Sutjesci” kipara Miodraga Živkovića na Tjentištu iz 1971. godine.

Filozofski fakultet u Nišu eBooks, 2023

2014

ALEKSANDRIJSKA KNJIŽNICA I NJENO UNIŠTENJE Aleksandrijska knjižnica je najslavnija knjižnica u ljudskoj povijesti. Njen nastanak i djelovanje u cilju okupljanja svog ljudskog znanja pod jednim krovom inspirirajuća je i u današnjem dobu. Njeni pokrovitelji Ptolomejevići velikodušno su darivali Knjižnicu i institucije povezane s njom, ali i brojne učenjake koji su djelovali u Aleksandriji. No Aleksandrijsku knjižnicu zadesila je tragična sudbina. Veliki osvajač Julije Cezar nenamjerno je uništio Kraljevsku knjižnicu. Muzej nestaje u nemirima i sukobima prvih stoljeća nove ere, a posljednji ostatak knjižnice ona u Serapeju, nestala je za vrijeme sukoba kršćana i pogana. U srednjem vijeku nastaje mit o arapskoj krivnji za uništavanje knjižnice, koji i danas izaziva prijepore. U XX. stoljeću nastaje ideja o obnovi knjižnice u Aleksandriji. Početkom XXI. stoljeća otvara se Bibliotheca Alexandrina nedaleko od mjesta drevne Aleksandrijske knjižnice.

2012

Gff, 2017