„Trzecia Kultura” W Dobie Posthumanizmu I Transhumanizmu

2018

Recenzja monografii Magdaleny Kożewnikowej Hybrydy i chimery człowieka i zwierzęcia: od mitologii do biotechnologii

Teksty Drugie

Tekst jest skróconym rozdziałem przygotowywanej przeze mnie książki o Kulturze Zrzuty i "trzeciej drodze" w kulturze polskiej lat 80., która ukaże się w serii "Nowa Biblioteka" Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Pierwszą wersję tekstu wygłosiłem 2 marca 2016 roku na zebraniu Katedry Teatru i Dramatu UJ; dziękuję koleżankom i kolegom za krytyczne uwagi.

2017

МІНІСТЕРСТВО ОСВІТИ І НАУКИ УКРАЇНИ Житомирський державний університет імені Івана Франка (Україна) Донбаський державний педагогічний університет (Україна) Маріупольський державний університет (Україна) Східноукраїнський національний університет імені Володимира Даля (Україна) Зеленогурський університет (Польща) Дилема війни/миру в постгуманному світі Збірник наукових праць (за матеріалами міжрегіонального науково-практичного семінару із міжнародною участю, 28-29 квітня 2017 року, м. Житомир) Житомир-2017 brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk provided by Zhytomyr State University Library УДК 316.7:316.77 Д 27 Редакційна колегія Поліщук О. П.-голова редколегії, доктор філософських наук, професор (м. Житомир), Троха Богдан, доктор габілітований, професор ZU (м. Зелена Гура), Журба М. А., доктор філософських наук, професор (м. Рубіжне), Козловець М. А., доктор філософських наук, професор (м. Житомир), Сабадаш Ю. С., доктор культурології, професор (м. Маріуполь), Сейко Н. А., доктор педагогічних наук, професор (м. Житомир), Слющинський Б. В., доктор соціологічних наук, професор, член-кореспондент Української академії політичних наук, академік Академії наук Вищої школи України (м. Маріуполь), Федь В. А., доктор філософських наук, професор (м. Слов'янськ) Рецензенти: Герасимчук А. А., доктор філософських наук, професор Ковтун Ю. В., кандидат філософських наук, доцент Мельничук В. В., кандидат філософських наук, доцент Рекомендовано до друку рішенням Вченої ради Житомирського державного університуту імені Івана Франка (протокол № 15 від 23 червня 2017 року) Д 27 Дилема війни/миру в постгуманному світі : зб. наук. пр. (за матеріалами міжрегіонального науково-практичного семінару із міжнародною участю, 28-29 квітня 2017 року, м. Житомир) / За ред. О. П. Поліщук, Б. Троха, М. А. Журби та ін.-Житомир, 2017.-72 с.

Nauka

Antropologia kultury Wojciecha J. Burszty Z "etnografii życia" Wojciecha J. Burszty Piątego lutego 2021 roku zmarł profesor dr hab. Wojciech Józef Burszta. Pietnastego lutego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie pożegnała go rodzina, grono przyjaciół, koleżanki i koledzy z uczelni oraz grupa studentów. Profesor zapisał się w pamięci wielu ludzi, o czym świadczą przede wszystkim internetowe wpisy, których autorzy, często we wzruszających słowach, wspominali go, przywołując ważne dla nich spotkania i zdarzenia z jego udziałem. Znaleźli się wśród nich przedstawiciele środowiska intelektualnego, słuchacze jego wykładów i uczestnicy seminariów, spotkań autorskich oraz znajomi "z dawnych lat" i mniej odległych czasów, w których życiu zaistniał. Jego śmierć to także wielka strata dla wielu ludzi i instytucji, w których pracował, a po zakończeniu zatrudnienia utrzymywał kontakty naukowe. Zmarł o wiele za wcześnie, niespełna dwa miesiące przed ukończeniem 64. roku życia. Dramatyczny dla niego pod względem zdrowotnym rok 2020, był rokiem 40-lecia jego działalności naukowej, licząc od pierwszego artykułu-będącego pokłosiem pracy magisterskiej-opublikowanego w roczniku etnograficznym "Lud", w 1980 roku (Burszta W., 1980). Mógł jeszcze wiele uczynić dla nauki, napisać sporo mądrych tekstów, zważywszy jego rozległą wiedzę, erudycję, kompetencje badawcze, pracowitość i sprawne pióro. Mógł udzielić znaczących społecznie wywiadów interpretujących i tłumaczących trudne do ogarnięcia przez ogląd potoczny "dziejące się dzieje" i zabrać głos w interesujących opinię publiczną kwestiach, co wielekroć czynił. Na koniec wypowiedział się o swoim życiu jako antropolog właśnie. Świadom nadchodzącego nieuchronnie bliskiego odejścia, z myślą, że przyszłość może nie będzie mu już dana, pisał "mozolnie" w ostatnich miesiącach książkę Umykanie-wedle jego własnych słów-"książkę-kataster, która pozwala-mam nadzieję inaczej spojrzeć na własne życie w sytuacji, kiedy wszelka pewność popada w ruinę". Dokonując jego retrospektywnego oglądu, nazwanego przezeń "etnografią życia", odbył ostatnią "antropologiczną wędrówkę po kulturze". Za jej zapowiedź-z dzisiejszego punktu widzenia-uznać można wywiad prasowy, którego udzielił w 2012 roku, dotyczący tematu "śmierci w kulturze współczesnej", zatytułowany Chcemy zostawić ślad. Opowiadając na inaugurujące rozmowę pytanie o strach przed śmiercią, powiedział: "Jeśli ktoś powie, że się nie boi, * Dr hab. Jan Grad, prof. UAM

2005

Recenzja: Kultura, tekst, ideologia : dyskursy współczesnej amerykanistyki / redakcja Agata Preis-Smith. - Kraków : "Universitas", 2004. - s. 460

Wieki Stare i Nowe

Idea Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych, 2018

Tarnowskie Studia Teologiczne, 2014

Pojęcie „rasy” wprowadził do słownictwa naukowego w połowie XVIII wieku francuski filozofa i matematyk Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon. W antropologii koncepcja ta zadomowiła się głównie dzięki pracom niemieckiego naukowca Johanna Friedricha Blumenbacha. Od początku koncepcja „rasy” wzbudzała kontrowersje wśród badaczy. Nawet sam Karol Darwin wyrażał sceptycyzm wobec używania pojęcia rasy w odniesieniu do ludzi. Wątpliwości co do naukowych podstaw typologii rasowej wyraził na początku XX wieku amerykański antropolog Franz Boas. W 1940 roku podobne wątpliwości przedstawił amerykańsko-brytyjski antropolog Ashley Montagu. W 1960 roku amerykański antropolog i genetyk Frank Livingstone na podstawie badań genetycznych poddał krytyce koncepcję ras ludzkich. Takie samo stanowisko wyrażał wybitny amerykański genetyk Teodozjusz Dobzhansky. Dobzhansky twierdził, że nie ma ras, które byłyby “odrębnymi jednostkami”. W 1970 roku, amerykański genetyk Richard Lewontin na podstawie własnych b...

2015

Auteur theatre of Krystian Lupa can be viewed as an intimate, identityrelated process of the artist himself, who uses various adapted media — figures, books, and biographies —to talk about becoming an individual and their condition. Lupa searches for individualizing tropes and methods of theatricalization of what’s intimate — concealed for the individual, corporeal, unconscious, urge-related, irrational, saint/demonic in a human. Utilizing the medium of a dreaming body of an actor in the process of transforming into a character, as well as group process, he examines cultural icons of the 20th century — Andy Warhol (Faktory 2), Marilyn Monroe (Persona. Tryptyk/Marilyn), Simone Weil (Persona. Ciało Simone). The productions from his unfinished triptych Persona are radically personal in presenting the existence of actor/character in the motion of opening, the changes and processes of mutual percolation between personal rituals and collective myths. The individuality of actor/character i...

2020

Both, posthumanism and transhumanism, are an attempt to cross over the limitations of humanism. They focus on the necessity of the transformation of humans as a species, they undermine the traditional understanding of subjectivity and identity. In comparison with transhumanism, which resembles more romantic and futurological humanism, posthumanism seems to be more radical in its assumptions. It is an attempt to stop thinking humans as the undeniably unique and independent, what overthrows the assumptions of traditional humanism. Both areas of research indicate the importance of the limits beyond which the thought about the future of man becomes the apofathic reflexion on post-identity. Bernard Stiegler’s ideas seem interesting in this regard. His thought on human being follows sometimes in the same direction as posthuman thought. At the same time, it underlines the moment of freedom and creation in humans and it opposes new models of life to technological reduction, as it is thought...