Salman Rushdie behoort tot de bekendste Indische auteurs op wereldvlak. Hij brak door met de roma... more Salman Rushdie behoort tot de bekendste Indische auteurs op wereldvlak. Hij brak door met de roman Midnight’s Children, door zijn bijzondere manier van schrijven die een mengeling is van realistische en fantastische elementen, gepaard met een resem aan opmerkelijke narratieve technieken. De bedoeling van deze paper is deze narratieve technieken te koppelen aan postkoloniale en postmoderne thema’s als anti-imperialisme, identiteit en legitimiteit. Door het lezen van case-studies over Midnight’s Children maar ook essays van de auteur zelf werd een basis gelegd voor het begrijpen van deze complexe strategieën om ze vervolgens te toetsen aan fragmenten uit de roman zelf. Midnight’s Children blijkt op die manier een uitgelezen voorbeeld te zijn van de postmoderne gedachte dat de manier waarop een tekst geschreven is onze perceptie van de inhoud mee beïnvloedt, en dat de manier waarop een tekst geschreven wordt tevens afhangt van de positie van de schrijver tegenover het onderwerp. Uitgaand van deze gedachte is de rol van Rushdie als gedeeltelijke ‘outsider’, die niet meer in India leeft, een interessante piste om verder te onderzoeken.
India is een land dat gekenmerkt wordt door een enorme meertaligheid. Deze meertaligheid wordt in... more India is een land dat gekenmerkt wordt door een enorme meertaligheid. Deze meertaligheid wordt in zekere mate weerspiegeld in het taalbeleid van het land, anderzijds blijkt er nog steeds een bepaalde graad van deprivatie te bestaan bij gemeenschappen van taalminderheden. Om hieromtrent een bepaalde bewustwording te creëren wil deze paper onderzoeken hoe het taalbeleid van India precies in elkaar zit en tot stand is gekomen. Daarnaast worden de effecten ervan op de positie van taalgemeenschappen geanalyseerd. Om dit te doen werd gebruik gemaakt van voornamelijk academisch materiaal uit de politieke wetenschappen, sociologie en sociolinguïstiek en overheidsbronnen. Op die manier kon worden vastgesteld dat het taalbeleid gekenmerkt wordt door een combinatie van pluralisme en nationale integratiepolitiek, waarbij de pluralistische tendensen vaak een maat voor niks zijn door een gebrekkige beleidsimplementatie. Daarnaast blijken de ongelijkheden tussen taalgemeenschappen net bestendigd te worden door het beleid, met economisch nut als voornaamste criterium. Op die manier is er sprake van een vicieuze cirkel waarbij minderheidstalen consequent het onderspit moeten delven en hun sprekers de toegang tot kwaliteitsvol onderwijs en opwaartse sociale mobiliteit blijven ontberen.
Salman Rushdie behoort tot de bekendste Indische auteurs op wereldvlak. Hij brak door met de roma... more Salman Rushdie behoort tot de bekendste Indische auteurs op wereldvlak. Hij brak door met de roman Midnight’s Children, door zijn bijzondere manier van schrijven die een mengeling is van realistische en fantastische elementen, gepaard met een resem aan opmerkelijke narratieve technieken. De bedoeling van deze paper is deze narratieve technieken te koppelen aan postkoloniale en postmoderne thema’s als anti-imperialisme, identiteit en legitimiteit. Door het lezen van case-studies over Midnight’s Children maar ook essays van de auteur zelf werd een basis gelegd voor het begrijpen van deze complexe strategieën om ze vervolgens te toetsen aan fragmenten uit de roman zelf. Midnight’s Children blijkt op die manier een uitgelezen voorbeeld te zijn van de postmoderne gedachte dat de manier waarop een tekst geschreven is onze perceptie van de inhoud mee beïnvloedt, en dat de manier waarop een tekst geschreven wordt tevens afhangt van de positie van de schrijver tegenover het onderwerp. Uitgaand van deze gedachte is de rol van Rushdie als gedeeltelijke ‘outsider’, die niet meer in India leeft, een interessante piste om verder te onderzoeken.
India is een land dat gekenmerkt wordt door een enorme meertaligheid. Deze meertaligheid wordt in... more India is een land dat gekenmerkt wordt door een enorme meertaligheid. Deze meertaligheid wordt in zekere mate weerspiegeld in het taalbeleid van het land, anderzijds blijkt er nog steeds een bepaalde graad van deprivatie te bestaan bij gemeenschappen van taalminderheden. Om hieromtrent een bepaalde bewustwording te creëren wil deze paper onderzoeken hoe het taalbeleid van India precies in elkaar zit en tot stand is gekomen. Daarnaast worden de effecten ervan op de positie van taalgemeenschappen geanalyseerd. Om dit te doen werd gebruik gemaakt van voornamelijk academisch materiaal uit de politieke wetenschappen, sociologie en sociolinguïstiek en overheidsbronnen. Op die manier kon worden vastgesteld dat het taalbeleid gekenmerkt wordt door een combinatie van pluralisme en nationale integratiepolitiek, waarbij de pluralistische tendensen vaak een maat voor niks zijn door een gebrekkige beleidsimplementatie. Daarnaast blijken de ongelijkheden tussen taalgemeenschappen net bestendigd te worden door het beleid, met economisch nut als voornaamste criterium. Op die manier is er sprake van een vicieuze cirkel waarbij minderheidstalen consequent het onderspit moeten delven en hun sprekers de toegang tot kwaliteitsvol onderwijs en opwaartse sociale mobiliteit blijven ontberen.
Uploads
Papers by Sofieke Nilis