İçeriğe atla

NGC 2623

Koordinat:Sky map 08sa 38d 24,1s; +25º 45' 17″
Vikipedi, özgür ansiklopedi
NGC 2623
HUT tarafından elde edilen NGC 2623 (solda) fotoğrafı.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızYengeç
Sağ açıklık (α)08sa 38d 24,1s[1]
Dik açıklık (δ)+25° 45′ 17″[1]
Galaksi sınıfıPec;LINER;LIRG Sy2[1]
Görünür büyüklük (V)13,2[2]
Görünür büyüklük (B)14,0[2]
Yüzey parlaklığı (SB)13,6[2]
Boyut2,4′ × 0,7′[1]
Özellikler
Kırmızıya kayma (z)0,018509 ± 0,000003[1]
Helyo dikey hız ()(5549 ± 1) km/sn[1]
Mesafe257,66 MIy (79 Mpc)[1]
Keşif
Édouard Jean-Marie Stephan (19 Ocak 1885)
Katalog belirtmeleri
NGC 2623 • UGC 4509 • PGC 24288 • CGCG 120-015 • MCG +04-21-009 • IRAS 08354+2555 • 2MASX J08382409+2545167 • Arp 243 • VV 79
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

NGC 2623, Yengeç takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 257,66 MIy (79 Mpc)uzaklıkta bulunan iki sarmal gökadanın birleşmesiyle oluşmuş bir gökada çiftidir. Édouard Jean-Marie Stephan tarafından 19 Ocak 1885 tarihinde keşfedildi.[3] Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 243 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.[4]

Birleşmenin geç aşamasında olması nedeniyle gazın galaksi içindeki sıkıştırılması, büyük miktarda yıldız oluşumuna ve iki tane uzamış gelgit kuyruğuna sahip, parlak bir çekirdeğin eşsiz yapısına yol açmıştır.[5] NGC 2623 içinde yapılan önemli bir keşif süpernova SN 1999gd olmuştur. SN 1999gd, 6 Aralık 1999 tarihinde keşfedilen Tip Ia süpernova'dır.[6] Bu süpernova, beyaz cüce çekirdeğinin kütleçekimsel çöküşüne neden olan karbon ve oksijen elementlerinin füzyonu sonucu oluşmuştur.[7]

Görünüm

[değiştir | kaynağı değiştir]

NGC 2623'ün merkezi çok parlak ve daireseldir. Bu merkeze bağlı olan, yıldız kümelerinin oluşturduğu iki uzun gelgit kuyruğu bulunur.[6] Süper parlak bir gökada olarak sınıflandırılır.[8] Gökada, hem radyo dalgaları hem de yaydığı kızılötesi dalgalarda çok parlaktır.[9] NGC 2623'ün yaydığı x-ışınlarının çok belirgin iki özelliği vardır. Birincisi, spektral olarak katı ve kompakt nükleer özelliği, ikincisiyse çekirdekte yer almamasıdır.[8]

Birleşme

[değiştir | kaynağı değiştir]

NGC 2623 birleşmenin geç aşamasındadır ve titanik gökada birleşmesi olarak da adlandırılır.[6] NGC 2623'ü oluşturan gökadaların merkezleri uzun zaman önce çarpışmış ve sonuçta çok belirgin olan parlak ve dairesel merkezi oluşturmuştur. Gökada içerisinde simetrik gerçek bir çekirdeğin var olduğu düşünülür.[8]

Özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fiziksel özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

NGC 2623, 50 bin ışık yılı genişliğindedir.[6] Buna karşılık, güneş sistemimizin de içinde yer aldığı Samanyolu Gökadası, yaklaşık olarak 150 - 200 bin ışık yılı genişliğinde bir çapa sahiptir.[10]

Gökadanın kızıl ötesi parlaklığı 3,3×1011 L☉ dir.[11] Pek çok gökada radyo dalgası yayarken, sadece bazı gökadalar kızılötesi dalga boylarına sahip enerji yayabilir. Bu tür emisyonlar, özellikle çekirdekleri parlak olduğu için Seyfert Gökadalarında görülür.[12]

Sınıflandırma

[değiştir | kaynağı değiştir]
Hubble Uzay Teleskobu tarafından elde edilen fotoğraf.

Bu gökadanın çekirdeği, meydana gelen yıldız oluşumu olayları nedeniyle birçok genç yıldızla doludur. Bu miktar çok fazla olduğu için NGC 2623, Seyfert gökadası olarak sınıflandırılır.[6] Seyfert Gökadaları çok parlak çekirdeklere ve kuasarlara benzer özelliklere sahiptir.[13] Kuasarlar, süper kütleli karadelikler içeren ve büyük miktarda enerji yayan gökadalardır. Her iki gökada türü de merkezlerinde süper kütleli karadelikler içermekle birlikte, NGC 2623 gibi Seyfert Gökadaları çok daha az miktarda görünür ışık yayma eğilimindedir. Sarmal gökadaların sadece yüzde 10'u seyfert sınıfına girdiği için hala çok nadirdir.[14]

Yıldız oluşumu

[değiştir | kaynağı değiştir]

NGC 2623'ün kuyruklarında, çoğu üst kuyrukta bulunan parlak yıldız kümeleri vardır. Gökada içerisinde en az 170 yıldız kümesi bulunur.[15] Buna ek olarak, her iki kuyruk da evrimin ilk aşamalarında olan birçok genç yıldız içerir.[6] Gökadanın yıldız oluşumu açısından en aktif kısmı, üstteki daha belirgin olan kuyruktur. Hubble Uzay Teleskobu ve GALEX sayesinde elde edilen görüntülerde, gökada içerisinde yeni yıldız oluşumlarının meydana geldiği açıktır.[11] NGC 2623'ün kuyruklarında çok sayıda yıldız kümesi olmasına rağmen, çekirdek veya gökadanın merkezi, meydana gelen yıldız oluşumunun yüzde 99'unun fazlasından sorumludur.[11]

Gelgit kuyrukları

[değiştir | kaynağı değiştir]

NGC 2623'ün her iki ucundaki büyük gaz izleri gelgit kuyrukları olarak bilinir. Gelgit kuyrukları, farklı gökadalar arasındaki etkileşimler nedeniyle uzun şeritler halinde oluşan parlak yıldız kümeleridir. Gelgit kuyrukları, birçok gökadanın birleşme nedeniyle oluşup oluşmadığının çok güçlü bir göstergesidir.[16]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta NGC 2623 ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c d e f g "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 2623. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  2. ^ a b c "SEDS". Revised NGC Data for NGC 2623 (İngilizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Seligman, Courtney. "NGC 2623 (= PGC 24288 = Arp 243)". 18 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  4. ^ Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 2. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  5. ^ [email protected]. "A glimpse of the future". www.spacetelescope.org. 17 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  6. ^ a b c d e f "NGC 2623, a pair of merging galaxies in Cancer". Anne's Astronomy News (Felemenkçe). 15 Mart 2014. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  7. ^ "Supernovae". imagine.gsfc.nasa.gov. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  8. ^ a b c Read, A. M.; Ponman, T. J. (Haziran 1998). "The X-ray Evolution of Merging Galaxies". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 297 (1). ss. 143-176. arXiv:astro-ph/9801317 $2. doi:10.1046/j.1365-8711.1998.01445.x. ISSN 0035-8711. 
  9. ^ "NGC 2623, Colliding Galaxies". www.kopernik.org. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  10. ^ López-Corredoira, M.; Allende Prieto, C.; Garzón, F.; Wang, H.; Liu, C.; Deng, L. (Nisan 2018). "Disk stars in the Milky Way detected beyond 25 kpc from its center". Astronomy & Astrophysics. Cilt 612. ss. L8. doi:10.1051/0004-6361/201832880. ISSN 0004-6361. 
  11. ^ a b c "Off-Nuclear Star Formation". doi:10.1086/533499. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  12. ^ "Luminous Infrared Galaxies". ned.ipac.caltech.edu. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  13. ^ "Seyfert Galaxies". archive.stsci.edu. 20 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  14. ^ "Lecture 37: Active Galaxies". www.astronomy.ohio-state.edu. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  15. ^ Garner, Rob (20 Ekim 2017). "Hubble Unravels a Twisted Cosmic Knot". nasa.gov. 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  16. ^ "Tidal Tails | COSMOS". astronomy.swin.edu.au. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 

Liste

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_2623&oldid=34445001" sayfasından alınmıştır