İçeriğe atla

Ayo (şarkıcı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ayọ
Ayọ, 2008 yılında
Genel bilgiler
UnvanıAyọ, Ayo.
DoğumJoy Olasunmibo Ogunmakin
14 Eylül 1980 (44 yaşında)
Başladığı yerKöln, Batı Almanya
Tarzlar
Meslekler
  • Şarkıcı
  • söz yazarı
  • oyuncu
Çalgılar
  • Vocals
  • gitar
  • pitano
Etkin yıllar2001–günümüz
Müzik şirketi
Resmî siteayomusic.com

Joy Olasunmibo Ogunmakin; Tanınırlığını sağlayan ismiyle Ayọ (14 Eylül 1980 doğumlu) Alman şarkıcı, söz yazarı ve oyuncudur. Yoruba dilindeki Ayọ veya Ayo adını kullanıyor. İlk adı Joy'dur .

2006 yılında çıkardığı ilk albümü Joyful Fransa'da Double-Platinum, Almanya ve Polonya'da Platinum, İsviçre, İtalya ve Yunanistan'da Gold statüsüne ulaştı. Interscope Records, albümü 20 Kasım 2007'de Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınladı.

Almanya'nın Köln yakınlarındaki Frechen'de doğdu, 2005'in sonlarında doğan Nile adında bir oğlu ve 2010'da doğan Billie-Eve adında bir kızı vardır. Eşi kendisinin de mensubu olduğu Sierra Leonian-Alman reggae şarkıcısı Patrice'dir ancak halen ayrı yaşamaktadırlar.[1][2] 2007 yılının sonunda ailesiyle birlikte New York City'deki Manhattan'ın Greenwich Village muhitine taşındı.[3] Halen çocuklarıyla birlikte Brooklyn, New York'ta yaşıyor.[4]

4 Şubat 2009'da UNICEF Fransa'nın o zamanki başkanı Jacques Hintzy, şarkıcının dünyadaki tüm çocukların eğitim hakkını desteklemek için UNICEF'in başkanı seçildiğini duyurdu.[5]

Fransız yapım şirketi MK2, 2009 yılında şarkıcıyı ve hayatını anlatan 90 dakikalık bir belgesel olan Ayo Joy filminin yapımcılığını üstlendi. Filmin yönetmenliğini Raphaël Duroy üstlendi.[6][7]

Biyografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yıllar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayọ, 1980 yılında Köln yakınlarında, o zamanlar Batı Almanya'da Nijeryalı bir baba ile Alman - Sinti bir annenin dördüncü çocuğu olarak dünyaya geldi.[8] Bir kız kardeşi ve iki erkek kardeşi vardı. Yaklaşık altı yaşındayken annesi eroin bağımlısı oldu ve bir süre hapiste kaldı. Anne ve babası boşandıktan sonra o ve iki kardeşi zamanlarının bir kısmını bakımevlerinde ve koruyucu ailelerin yanında geçirdiler. Dört yılını Schwalmtal - Waldniel'deki bir çocuk evinde geçirdi ve burada keman ve piyano çalmayı öğrendi.[9][10] 1992'de müzik grubu "La Taste"nin bir üyesi oldu.[11] On dört yaşındayken yetkililer tarafından yeniden babasıyla birlikte yaşayabilecek yaşta olduğu kabul edildi.

Monako, 30 Ağustos 2007 (fotoğraf: Lionel Urman)

Müzik kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayọ, altı yaşındayken kısa bir süre keman çaldı, ardından piyanoya döndü ve daha sonra kendi kendine gitar çalmayı öğrendi. Waldniel'deki çocuk evinde kaldığı süre boyunca "La Taste" grubunun üyesiydi. Kendisi ve diğer on sekiz genç grup üyesi 1992 yazında "Man Made Noise" kayıt stüdyosunda Kido Musik CD'sini kaydetti.[11][12][13] Bu süre zarfında ilk kez Mayıs 1993'te La Maladie d'Amour adlı müzik videosunda yer aldı ve sonrasında halka açık bir konserde sahne aldı.[14][15][16]

Yaklaşık 15 yaşındayken annesiyle ilgili olan ve travmatik çocukluğuyla baş etmesine yardımcı olan ilk şarkısını yazdı. Müzik zevki, babasının aralarında Pink Floyd, Fela Kuti, Donny Hathaway, Jimmy Cliff ve Bob Marley'in de bulunduğu geniş plak koleksiyonundan etkilendi . Almanya'da mühendislik okurken yarı zamanlı DJ olarak çalışan babası, onun şarkı söyleme yeteneğini keşfedince onunla ilk demo kasetini bir stüdyoda kaydetti ve on sekiz yaşında okulu bırakmasına izin verdi.

Ayọ yirmi bir yaşında Londra'ya taşındı. Daha sonra Paris ve New York City'de yaşadı. 2002'de soul şarkıcıları Omar ve Cody Chesnutt ile Paris'te bulunduğu süre boyunca müzik yeteneği daha geniş bir kitle tarafından fark edildi ve ilk solo konserlerini verdi. Bu sayede Polydor Records ile sözleşme imzaladı.

Paradiso'da (Amsterdam), 13. Eylül 2007

Oğlu Nile'i doğurduktan kısa bir süre sonra ilk albümü Joyful'u Ocak 2006'da New York Sony stüdyosunda kaydetti. Albümün tamamı, yapımcısı Jay Newland'ın organize ettiği bir grup müzisyenle canlı koşullar altında yalnızca beş günde kaydedildi. Albüm Haziran 2006'da Avrupa ve Kore'de, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'da ise Kasım 2007'de yayınlandı.

2007'nin sonunda Ayọ, Almanya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde bir konser turuna başladı. Amerika turnesinde Kenneth "Babyface" Edmonds ile sahne aldı.[17] 10 Ocak 2008'de David Letterman ile Late Show'da ve 26 Ocak 2008'de Craig Ferguson ile The Late Late Show'da Down on My Knees şarkısını seslendirerek göründü. Haziran 2008'de şarkıcı Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da ikinci turnesine başladı.

Ayọ 2011 (fotoğraf: Nicolas Esposit)

10 Mart 2008'de Ayọ, Bahamalar'ın New Providence Adası'ndaki Nassau'daki Compass Point Stüdyolarında ikinci albümü Gravity at Last'in kayıtlarına başladı. Albümün yapımcılığını Jay Newland'la birlikte yaptı. Grubunda Keith Christopherson (bas), Larry Campbell (gitarlar ve diğer yaylı çalgılar), Lucky Peterson (klavyeler), Sherrod Barnes (gitar/vokal) ve Jermaine Parrish (davul) yer aldı. Şarkıcının yazıp bestelediği 13 parçadan oluşan albüm, yalnızca 5 günde kaydedildi ve Eylül 2008 sonunda Universal Music France tarafından piyasaya sürüldü.[18] Albüm ekim ayında Fransız albüm listelerinde ilk sıraya yükseldi.[19] Ayọ, Kasım 2008'de Berlin'de beş Avrupa ülkesinde 30'a yakın konseri içeren albüm tanıtım turuna başladı.

Ayo, 2008 yılında Joyful albümüyle EBBA Ödülü'nü kazandı.[20] Bu ödül her yıl, geçen yıl yayımlanan ilk albümleriyle kendi ülkeleri dışındaki izleyicilere ulaşan, yeni ortaya çıkan on sanatçının veya grubun başarısını ödüllendirme amacı taşımaktadır.

Ayọ'nin kızının adını taşıyan üçüncü albümü Billie-Eve, Craig Ross (Lenny Kravitz'in gitaristi), rapçi Saul Williams, Matthieu Chedid ve David Bowie'nin basçısı Gail Ann Dorsey gibi müzisyenlerin işbirliğiyle New York'ta kaydedildi. . Albüm ilk olarak 7 Mart 2011'de Fransa'da yayınlandı. Ayọ, 21 Mart 2011'de Fransa ve Polonya'da bir tanıtım turuna başladı. Ayọ, 2011 yılında ABD'de MBM Records ile anlaşma imzaladı. Billie-Eve, 20 Mart 2012'de Amerika Birleşik Devletleri'nde piyasaya sürüldü.[21] 2011'in sonunda şarkıcı Universal Group içinde Polydor firmasından Mercury France ve Motown firmalarına geçti.[22][23]

Ayọ 2014'te Londra'daki Bush Hall turu sırasında (fotoğraf: Aurélien Le Roch)

Ayọ, 7 Ekim 2013'te çıkan dördüncü albümü Ticket to the World'ü 2013 yılında, ilk iki albümünün de yapımcılığını üstlenen yapımcı Jay Newland ile kaydetmeye başladı.[24][25] Bu albümün ilk single'ı Fire 10 Haziran 2013'te yayınlandı. Fransız rapçi Youssoupha'nın yer aldığı single'ın ikinci versiyonu Ağustos 2013'te yayınlandı.[26] Albümün yayınlanmasının ardından Ayọ, Ekim 2013'ün sonundan itibaren birkaç ay boyunca Avrupa'da turneye çıktı. Konserlerin çoğu Fransa'da yapıldı ama aynı zamanda Lüksemburg, İsviçre, Belçika, Polonya, Almanya, İngiltere ve diğer ülkelerde de sahne aldı.[27]

Arte, Ayọ'dan 2013 Summer of Soul programının müziği olarak Bobby Hebb'in klasik şarkısı Sunny'yi yorumlamasını istedi. 14 Temmuz - 18 Ağustos 2013 tarihleri arasında her Pazar akşamı Fransız TV yayınında bu program sunuldu.[28][29] Film müziği, 14 Temmuz 2013'te Fransa'da Fnac tarafından özel üç CD baskısında yayınlandı.[30]

10 Mart 2014'te Le Lido'da Ayọ, Fransız sanat ve kültüründeki mükemmelliği takdir eden Fransız Basın Derneği üyeleri tarafından verilen Globes de Cristal Ödülü'nün 'En İyi Kadın Şarkıcı' kategorisinde kazandı.[31] Bu kategorideki diğer adaylar Carla Bruni, HollySiz, Vanessa Paradis ve Zaz'dı.[32]

Ayọ, 2014 yılında Paris'te Rotonde de la Villette restoranında amatör bir koroyla gizli bir flash mob düzenledi ve burada koroyla birlikte Who şarkısını söyledi. Lorenz Findeisen'in yönettiği 'Mission Incognito: Ayo' adlı film, Ağustos 2014'te Fransız-Alman TV ağı Arte'de gösterildi. Bu serinin diğer bölümlerinde sanatçılar Rolando Villazón, Jim Avignon ve Ulrich Matthes yer aldı.[33]

Ayọ, 24 Ekim 2014'te Paris, Olympia'da yurtdışındaki SACEM repertuvarı Büyük Ödülü'ne layık görüldü.[34][35]

21 Haziran 2015'te Ayọ, YouTube'da 10 ay önce yazdığı ve şu ana kadar yalnızca Boom Boom şarkısını içeren kendi hazırladığı bir müzik videosunu yayınladı (şarkının adı 22 Haziran 2015'te Bu Mesajı Tüm Arkadaşlarınıza Gönder olarak değiştirildi).[36] Amerika Birleşik Devletleri'nde devam eden ırkçı şiddete tepki vermek için canlı konserlerde sahne aldı. Açıklamayı Instagram, Facebook ve Twitter'daki resmi sosyal medya hesaplarından duyurdu.[37]

Temmuz 2015'te verdiği bir röportajda Ayọ, on yıllık işbirliğinin ardından Universal firmasından ayrıldığını çünkü sanatçıların müzik endüstrisinde nesne haline geldiğini ve özgür olmak istediğini söyledi.[38]

Ayọ, 2017 yılında aynı yılın Ekim ayında çıkacağı duyurulan beşinci albümünden her biri bir müzik videosu eşliğinde iki single yayınladı.[39] İlk single'ı "I'm a Fool" Haziran'da [40] ve ikinci single'ı " Paname " (Paris ve banliyölerinin takma adı) Eylül'de yayınlandı.[41]

6 Ekim 2017'de şarkıcının kendi adını taşıyan Ayọ adını taşıyan beşinci albümü yayınlandı.

15 Ekim 2019'da Ayọ, 31 Ocak 2020'de yayınlanan altıncı albümü Royal'den bir şarkı olan Beautiful single'ını Wagram Music /3ème Bureau etiketi altında yayınladı.[42] Ocak 2020'nin başlarında "Rest Sures" adlı parçayı içeren ikinci bir single yayınlandı.[43]

Oyunculuk kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Nisan 2014'te, ödüllü Haitili film yapımcısı Raoul Peck'in Port-au-Prince, Nisan ve Mayıs 2014'te Haiti'de çekilen Murder in Pacot (Meurtre à Pacot ) filminde başrol oynadığı için Ayọ'nın konser turu birkaç hafta kesintiye uğradı.[44] Bu, şarkıcının ilk kez uzun metrajlı bir filmde oyuncu olarak görünmesiydi.[45][46] Film, Haiti'deki zengin bir ailenin hayatının 2010 depreminden sonra nasıl değiştiğini anlatıyor. Filmde Ayọ'nın yanı sıra Fransız aktörler Alex Descas ve Thibault Vinçon ile Haitili şair ve acemi aktris Kermonde Lovely Fifi de yer alıyor. Senaryo, Haitili romancı ve şair Lyonel Trouillot ile senarist Pascal Bonitzer tarafından ortaklaşa yazılmıştır.[47] Filmin dünya prömiyeri 5 Eylül 2014'te 2014 Toronto Uluslararası Film Festivali'nde Filmin Avrupa prömiyeri 7 Şubat 2015'te 65. Berlin Film Festivali'nin Panorama kategorisinde yapıldı.[48][49][50][51] Ayọ, diğer başrol oyuncuları, yapımcı Remi Grellety ve yönetmen Raoul Peck, Grand Hyatt otelde düzenlenen fotoğraf görüşmesi ve basın toplantısının ardından 10 Şubat'ta Zoo Palast'ta filmin ikinci gösterimine katıldı.[52][53]

Ayọ (Joy Ogunmakin), Tarek Ehlail'in yazıp yönettiği, Köln civarında çekilen ve 2016'da gösterime giren Alman bilimkurgu draması VOLT'un kadrosunda yer aldı. Alman-Fransız ortak yapımının yapımcılığını augenschein-Filmproduktion ve Les Films D'Antoine üstlendi. Ayọ, oyuncular Benno Fürmann, Denis Moschitto ve Stipe Erceg ile rol aldı ve LaBlanche rolünü canlandırdı.[54] Ayọ Ogunmakin, VOLT filmindeki rolüyle Filmfest München 2016'da 'Alman Sineması Yeni Yetenek Ödülü: Oyuncu' kategorisinde aday gösterildi.[55] Filmin dünya prömiyeri 24 Haziran 2016'da Münih'te yapıldı.[56]

Diskografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmografi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ayo Joy (2009 belgeseli)
  • Pacot'ta Cinayet (2015)
  • Volt (2016) [54]

Televizyon

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ruhun Yazı (2013, Fransız Arte TV)
  • Gizli Görev: Ayo (2014, ARTE)

Ödüller

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Avrupa Sınır Kırıcılar Ödülleri 2008 [58]
  • Globes de Cristal Ödülü, En İyi Kadın Şarkıcı 2014 [59]
  • Yurtdışındaki SACEM repertuarına büyük ödül

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Ma rencontre avec le chanteur Patrice". Trucs de Nana. 29 Temmuz 2010. 16 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2010. 
  2. ^ Thierry Coljon (16 Ekim 2013). "La grande famille d'Ayo". Le Soir. 7 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2013. 
  3. ^ Chris Jordan (7 Aralık 2007). "The future looks bright for Afro-German singer Ayo". Home News Tribune. Erişim tarihi: 15 Kasım 2007. [ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ Ade-Brown, Lathleen (25 Haziran 2015). "7 Things to Know About Nigerian-German Singer Ayo". Essence. 28 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2015. 
  5. ^ "La chanteuse Ayo devient marraine de l'UNICEF". UNICEF. 26 Haziran 2015. 8 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2015. 
  6. ^ "MK2 Catalogue". 14 Temmuz 2011. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  7. ^ "Clairefontaine sponsorise un documentaire sur Ayo". Stratégies.fr. 27 Nisan 2009. 17 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2009. 
  8. ^ "Die Produzenten dachten, sie könnten aus mir eine Pop-Göre machen". planet-interview.de (Almanca). 30 Nisan 2007. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013. 
  9. ^ Patrick Fouque (19 Kasım 2013). ""...je fuis l'orphelinat en Allemagne" Ayo". Paris Match. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2014. 
  10. ^ "Wir sind La Taste – die Band des Bethanien Kinderdorfes!" (PDF). LaTaste. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  11. ^ a b "Wir sind La Taste – die Band des Bethanien Kinderdorfes!". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024. 
  12. ^ "Wir sind La Taste – die Band des Bethanien Kinderdorfes!". LaTaste. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  13. ^ "ManMadeNoise". manmadenoise.de. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  14. ^ "Wir sind La Taste – die Band des Bethanien Kinderdorfes!". LaTaste. 22 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  15. ^ "Wir sind La Taste – die Band des Bethanien Kinderdorfes!". LaTaste. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  16. ^ Stefan Adler (March 1994). "Heimaterde unter den Füßen spüren" (PDF). Grenzland-Kurier, Rheinische Post. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Haziran 2014. 
  17. ^ "Ayo : Tour & Events". 27 Kasım 2007. 27 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  18. ^ "Ayo – Universal Music France". Universal Music France. 6 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  19. ^ "lescharts.com – Ayo – Gravity at Last". 27 Şubat 2009. 27 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  20. ^ "emo.org". Emo.org. 28 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  21. ^ Walzer, Robert P. (21 Mart 2012). "Joy and Sadness Suffuse Ayo's African Soul". The Wall Street Journal. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  22. ^ Marolle, Emmanuel (4 Kasım 2011). "Ayo change de label et s'invente un double". Le Parisian. 1 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2013. 
  23. ^ "Ayo – LetsSingIt Lyrics". LetsSingIt.com. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  24. ^ "Joe D'Ambrosio Management – Jay Newland". Jdmanagement.com. 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  25. ^ "Ayo délivrera son quatrième album "Ticket to the World" le 7 octobre". chartsinfrance.net. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  26. ^ "« Fire » : Ayo feat. Youssoupha | Just Music". 15 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2013. 
  27. ^ "Ayo". Bandsintown.com. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  28. ^ "Ayo – Summer of Soul – Kultur – de – ARTE". 11 Haziran 2013. 11 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  29. ^ "Ayo fait groover Arte cet été". Le Figaro. 5 Haziran 2013. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  30. ^ "Summer of Soul Arte – Edition spéciale Fnac – Compilation soul – CD album – Achat & prix – fnac". musique.fnac.com. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  31. ^ "Exclu vidéo : Les larmes d' Ayo aux Globes de Cristal : "C'est la première fois dans ma vie que je gagne quelque chose pour ma musique"". Public.fr. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  32. ^ "Des Globes de Cristal pour récompenser les oubliés de l'art". Le Figaro. 7 Mart 2014. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  33. ^ "Mission Incognito: Ayo". Arte. 26 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2014. 
  34. ^ "Le palmarès des Grands prix de la Sacem dévoilé". FIGARO. 15 Ekim 2014. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  35. ^ "SACEM, Society of Authors, Composers and Publishers of Music". Sacem.fr. 23 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  36. ^ "Send This Message To All Your Friends". 22 Haziran 2015. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017 – YouTube vasıtasıyla. 
  37. ^ "Ayo on Instagram: "6:35am on this side of the planet and I didn't sleep yet cause I've been putting together a music video for everybody who's ready for the truth. I wrote this song 10 month ago and so far have only played it live but each time I've played it I've felt a strong support from the crowd and it gave me more and more courage to be a voice that speaks for everybody I am tired of watching the News and I am tired of reality shows that are everything but reality. I am tired of listening to the radio and tired of being tired. Am I the only one feeling this? If you feel me, this song (Message) is for you and I hope you will send this message to all your friends!!!! You'll be the first to watch it cause I've just uploaded it. You can find the link to the Video in my Bio. Thank you for your support.Love, Ayo"". 22 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2015. 
  38. ^ "Les mots d'Ayo, doux et révoltés". La Provence. 22 Temmuz 2015. 24 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2015. 
  39. ^ "Ayo". Amazon. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  40. ^ ""I'm a Fool" : Ayo annonce son nouvel album avec une ballade soul vibrante". 17 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2017. 
  41. ^ Rearick, Charles (6 Nisan 2011). Paris Dreams, Paris Memories: The City and Its Mystique. Stanford University Press. ISBN 9780804777513. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  42. ^ "Ayo Beautiful". Amazon Germany. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019. 
  43. ^ "Wagram Music - 3ème Bureau". 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024. 
  44. ^ "Director Raoul Peck shoots new quake film in Haiti". Yahoo! News. 10 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  45. ^ Mescher, Keno (13 Mart 2014). "Dreharbeiten auf Haiti". Funkhaus Europa. 12 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014. 
  46. ^ "UBBA". Ubba.eu. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  47. ^ Daniel, Trenton (12 Nisan 2014). "Director Raoul Peck begins production on earthquake drama in Haiti". Winnipeg Free Press. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014. 
  48. ^ "BERLINALE 2015: les premiers films de la section Panorama :: FilmDeCulte". Filmdeculte.com. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  49. ^ Houpt, Simon (19 Ağustos 2014). "TIFF unveils dozens of big Hollywood names on guest list, including Robert Downey Jr. and Keira Knightley". The Globe and Mail. 22 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2014. 
  50. ^ Punter, Jennie (19 Ağustos 2014). "Toronto Film Festival Completes Lineup". Variety. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2014. 
  51. ^ "- Berlinale -". Berlinale.de. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  52. ^ Schwartz, Arnaud (11 Şubat 2015). "Raoul Peck revient à Berlin sur le tremblement de terre en Haïti". La Croix. 12 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2015. 
  53. ^ "'Murder in Pacot' photocall". Yahoo! Lifestyle, UK & Ireland. 10 Şubat 2015. 12 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2015. 
  54. ^ a b "VOLT – augenschein Filmproduktion". 3 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024. 
  55. ^ "Candidates for the New German Cinema New Talent Award – Filmfest München". Filmfest-muenchen.de. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  56. ^ "Tarek Ehlail (VOLT) – Filmfest München". Filmfest-muenchen.de. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
  57. ^ "'Ayo: Live From Monte-Carlo' Featured As PBS Fund Raising Special During December". 28 Ekim 2007. 29 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
  58. ^ "EUROPEAN BORDER BREAKERS AWARDS 2008 – winners 2008". 17 Ocak 2008. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  59. ^ "Meilleur interprète féminine:" Ayo" – Globes de cristal 2014– 10/03/2014 – D17". 11 Mart 2014. 11 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ayo_(şarkıcı)&oldid=33819574" sayfasından alınmıştır