Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Prezidyumu

Vikimedya liste maddesi

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Prezidyumu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi sonucu seçilen 22. prezidyumdur.

Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi üyeleri aynı zamanda ülke yönetiminde önemli söz sahibi olan nomenklaturanın da bir üyesiydi.[1] Nikita Kruşçev 1955'ten 1964'e kadar Prezidyuma başkanlık etmiş; ardından Leonid Brejnev 1982 yılına kadar bu görevi üslenmiştir.[2]

Tam üyelerin aksine, prezidyumun aday üyeleri, merkez komitenin oturumları sırasında oy kullanamazdı.[3] Genel olarak prezidyumun üyeleri daha önce aday üye olarak görev yapardı, ancak bunun olmadığı durumlar da olmuştur.[4] Dönem içinde 23 kişi prezidyumda yer almıştır. Bunlardan 14'ü tam üye 9'u ise aday üyeydi. Aday üyeler dönem boyunca tam üyeliğe terfi etmiştir. Görev süresince bu dönemde bir prezidyum üyesi hayatını kaybetmiştir.

17-31 Ekim 1961 tarihleri arasında gerçekleşen Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi'nde oy birliği ile yeni merkez komitesi üyeleri seçildi.[5] Ardından 22. Merkez Komitesi politbüroyu oybirliği ile seçti.[5]

Yüksek Sovyet Prezidyum Başkanı olan Brejnev, ikinci sekreter olarak Frol Kozlov'a alternatif olarak düşünüldü, fakat bunun yerine endüstriden sorumlu olan üçüncü sekreterlik görevine getirilmesi kararlaştırıldı. 1963 yılında Kozlov görevlerini sekreterliğe devretti ve Brejnev ikinci sekreter görevini üslendi. 1963 yılında yabancı bir gazetecinin kimin istifa etmesini istediğine dair sorusuna "Brejnev" yanıtını Kruşçev[6], uzun süren bir iktidar mücadelesinden sonra yönetimden uzaklaştırıldı.[7] Ardından geçen sürede Brejnev, Aleksey Kosigin, Nikolay Podgorni[8], Mihail Suslov[9] ve Andrey Kirilenko önderliğinde kolektif liderlik kuruldu.

Kruşçev'in tasfiyesini takip eden aylarda prezidyuma üç üye seçilmiştir: Devlet Kontrol Komisyonu Başkanı Aleksander Şelepin; Ukrayna Komünist Partisi'nin Birinci Sekreteri Petro Şelest ve Bakanlar Kurulunun Birinci Başkan Yardımcısı Kirill Mazurov.[10] Her ne kadar Brejnev partinin genel sekreteri olmuş olsa da prezidyumda çoğunluğa sahip değildi. Kosigin ve Podgorni politikalar konusunda anlaştılar ve Brejnev azınlık konumunda kaldı. Brejnev genel olarak predizyumdan üç ya da dört oy alabildi. Genel olarak oy aldığı isimler Suslov, Kirilenko, Pelše ve Dmitri Polyanski idi.[11] Brejnev'in siyasi anlamda tutucu, Kosiginin ise reformcu olmasına karşın sıklıkla birbirlerini desteklemişlerdir. Kosigin 1965 Sovyet ekonomik reformu başladığında prezidyumdaki gücünü ve etkisini yitirmiştir.[12]

22. Prezidyum (1961–1966)

değiştir

Kaynakça

değiştir

Genel

Prezidyumun tam ve aday üyeleri şu kaynaktan alınmıştır;

Özel

Bibliyografya

değiştir