Kan alma

Artık tıpta nadiren kullanılan bir terapi

Kan alma, bir hastalığı iyileştirmek için hastadan kan çekme uygulamasıdır. Uygulama, Antik Çağ ve Orta Çağ'da yaygın olarak kullanılmıştır. 19. yüzyılda insanlar kullanmayı bırakmıştır. Kan alma fikri, Humorism adı verilen eski bir tıp sisteminden gelir: Bu sistem, vücutta farklı sıvıların olduğunu belirtir. Sağlıklı kalmak için hastanın bu sıvılarını dengede tutması gerekiyordu. Kan alma, antik çağlardan 19. yüzyılın sonlarına kadar doktorlar tarafından neredeyse 2.000 yıl süren en yaygın tıbbi uygulamaydı.[1]

Bir vazo üzerinde bulunan bir antik Yunan resmi, bir hastayı kanatan bir doktoru (iatros) gösteriyor
Kan alma noktaları, Hans von Gersdorff (cerrah), Yara tıbbı uygulama kitabı (Field book of wound medicine), 1517

Sadece çok az vakada bu tedavinin bir hastalığı iyileştirmeye yardımcı olduğu bulundu. Uygulama, çok özel birkaç durum dışında artık tamamen terk edilmiştir.[2] Hipertansiyon için başka bir tedavi yoktu. Kan alma bazen kan hacmini azaltarak kan basıncını geçici olarak düşürmede faydalı bir etkiye sahip olabilirdi.[3] Antik çağda, bu etki bilinmeden uygulanıyordu. Çoğu durumda, kan almanın geçmişte kullanımı hastalar için zararlıydı.[4]

Kan almanın gerçekten yardımcı olduğu hastalıklar arasında Polisitemi vera bulunur. Bu hastalıkta kırmızı kan hücrelerinin sayısı artarak kanın viskozitesini değiştirir. Diğer bir hastalık da, kırmızı kan hücrelerinin sayısının artmasına neden olan Polisitemi'dir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Bloodletting". British Science Museum. 2009. 15 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009. 
  2. ^ Mestel (6 Ağustos 2001). "Modern Bloodletting and Leeches". Los Angeles Times. 15 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009. 
  3. ^ "Bloodletting Over the Centuries". Gilbert R. Seigworth, M.D. 1980. 21 Ekim 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009. 
  4. ^ "Why fair tests are needed". jameslindlibrary.org. 2009. 2 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009.