ناوبان جعفر فزونی، فرمانده ناو پلنگ در خاطراتش میگوید:
در تابستان ۱۳۱۲ با ناو پلنگ ماموريت یافتم که بتمام نقاط ساحلی #خلیج_فارس سرکشی کنم. در آنزمان در تمامی سواحل #ایران، انگلیسی ها پایگاه نظامی داشتند و بدون اجازه از دولت ایران رفت و آمد می کردند
در تابستان ۱۳۱۲ با ناو پلنگ ماموريت یافتم که بتمام نقاط ساحلی #خلیج_فارس سرکشی کنم. در آنزمان در تمامی سواحل #ایران، انگلیسی ها پایگاه نظامی داشتند و بدون اجازه از دولت ایران رفت و آمد می کردند
در سال ۱۳۱۲ با پلنگ به بندر باسعیدو در شمال غربی قشم وارد شدیم. در آنجا انگلیسی ها علاوه بر تاسیسات نظامی که داشتند، قبرستانی ایجاد كرده و یک انبار بزرگ زغال سنگ برای ناوگان دریایی خویش ساخته بودند.
به همین دلایل باسعیدو را مستملک امپراتوری انگلستان دانسته و یک دسته سربازان هندی در آنجا مستقر کرده و در مقابل محل سکونت این سربازان نیز دکلی برپا کرده بودند و هر وقت یک کشتی می گذشت، دهن‌کجی کرده و پرچم انگلستان را بر می افراشتند!
ما بتدریج به سواحل باسعیدو نزدیک شدیم و سربازان هندی که فکر نمیکردند ناو دیگری بجز ناوگان انگلستان به آنجا بیاید، پرچم جنگی انگلستان را بر افراشتند و این موجب تعجب و نگرانی ما شدو همينکه در بندرگاه پهلو انداختیم، سربازان هندی متوجه خبط خود شده و چون دانستند دستگیر میشوند
فرار اختیار کردند
تصمیم گرفتم پرچم ایران عزیز را بجای انگلیس در آنجا برافرازم. بنابراین با یک دسته ناوی مسلح و تبل و شیپور به ساحل رفته و پرچم انگلیس را پایین آورده و در میان احساسات شدید اهالی، بجای آن پرچم ایران را با احترامات نظامی جایگزین کردم
تصمیم گرفتم پرچم ایران عزیز را بجای انگلیس در آنجا برافرازم. بنابراین با یک دسته ناوی مسلح و تبل و شیپور به ساحل رفته و پرچم انگلیس را پایین آورده و در میان احساسات شدید اهالی، بجای آن پرچم ایران را با احترامات نظامی جایگزین کردم
و چند ناوی مسلح را برای حفاظت از پرچم مقدس کشورم در آنجا گماردم و به پاس این اقدام افتخار آمیز، شب در عرشه ناو پلنگ جشنی برگزار کردیم و تمام ناویان به همراهی مردم بومی، سرود ملی را خواندیم
فردای آنروز به جزیره هنگام رفتم و آنجا نیز مشاهده کردم که انگلیسی ها ساختمان عظیمی برپا کرده و آزادانه رفت و آمد می کنند! دلم بدرد آمد! از آنجا به چابهار رفته و پس از یکماه به خرمشهر مراجعت کردیم
و شهید بایندر از ما تقدیر کرد اما دولت انگلستان بشدت به دولت ایران اعتراض کرده و مدعی بود که باسعیدو یکصد سال است متعلق به انگلستان است! ولی با سرسختی دولتمردان ایرانی، بندر باسعیدو به مام ميهن بازگشت
تا سال ۱۳۱۸ پرچم انگلستان از جزایر هنگام و هرمز نیز پایین کشیده شد و سپس نوبت به بوشهر رسید که حتی چوب بیست متری پرچم که قطر آن هشتاد سانتیمتر بود نیز سرنگون گردید و بدستور رضا شاه بصورت نمادین آتش زده شد و همگی بهمراه مردم بوشهر، خیره به زبانه های آتش می‌نگریستیم و می‌گریستیم!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
