สมอจีน
สปีชีส์ของพืช
สมอจีน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Canarium album)[2] หรือกาน้า เป็นไม้ยืนต้นในวงศ์ Burseraceae ใบประกอบแบบขนนก ดอกช่อออกตามปลายกิ่ง ผลแก่สีเขียว เมล็ดแข็ง [3] ชาวอวดที่อาศัยอยู่ทางตอนใต้ของจีน ใช้ไม้ทำใบพาย นำใบและยางไม้มาเคี่ยวได้น้ำยางสีดำ ภาษาจีนแต้จิ๋วเรียกกานาทึ้ง ภาษาจีนกลางเรียกกานหล่านถัง ใช้ยาเรือหรือกินเป็นยาแก้ท้องร่วง
| สมอจีน | |
|---|---|
| |
| ใบและผลของสมอจีน | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| อาณาจักร: | พืช Plantae |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง Tracheophytes |
| เคลด: | พืชดอก Angiosperms |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ Eudicots |
| เคลด: | โรสิด Rosids |
| อันดับ: | เงาะ Sapindales |
| วงศ์: | วงศ์มะแฟน Burseraceae |
| สกุล: | Canarium Canarium (Lour.) DC. |
| สปีชีส์: | Canarium album |
| ชื่อทวินาม | |
| Canarium album (Lour.) DC. | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
|
Canarium album Raeusch. [Invalid] | |
ชาวจีนแต้จิ๋วนำผลมารับประทานสด แช่อิ่ม หรือเชื่อม นำผลสดมาตำกับข่าแล้วหมักเกลือ เรียกกานาซัม ใช้แก้รสคาวปลาในอาหาร นำผลสดไปผัดกับผักกาดดองเปรี้ยวหรือซึงฉ่าย ได้อาหารที่เรียกกานาฉ่าย กินกับข้าวต้ม
อ้างอิง
แก้- ↑ The Plant List (retrieved 14 December 2017)
- ↑ Roskov Y.; Kunze T.; Orrell T.; Abucay L.; Paglinawan L.; Culham A.; Bailly N.; Kirk P.; Bourgoin T.; Baillargeon G.; Decock W.; De Wever A. (2014). Didžiulis V. (บ.ก.). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist". Species 2000: Reading, UK. สืบค้นเมื่อ 14 December 2017.
- ↑ http://www.rspg.or.th/plants_data/plantdat/burserac/calbum_1.htm
- อดุลย์ รัตนมั่นเกษม. กาน่าฉ่าย. ครัว. ปีที่ 22 ฉบับที่ 262. เมษายน 2559. หน้า 120 - 121
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Canarium album
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ สมอจีน ที่วิกิสปีชีส์