Ҳавз
Ҳавз (арабӣ: حوض) чуқурие, ки дар замин барои ҷамъ шудани об мекананд, толоб, обгир.
|
Аммо дар шаҳр ва ободонӣ ҳавзҳо ва ҷӯйҳо ва корезҳо пур аст. | 
|
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c. 711