Koordinate: 44° 17′ 43" SGŠ, 22° 23′ 08" IGD
Malajnica je naselje u Srbiji u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 683 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 971 stanovnika).
Prema poreklu ondašnje stanovništvo Malajnice sa početka XX veka, može se ovako rasporediti:
- Kosovsko-metohijskih doseljenika ima 63 kuće.
- Vlaških struja ima 54 kuće.
- Timočko-braničevskih doseljenika ima 34 kuće.
- Moravsko-vardarskkih doseljenika ima 6 kuće.
- Nepoznate starine ima 6 kuće.
- Šopskih doseljenika ima 3 kuće.
U naselju Malajnica živi 557 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 45,4 godina (43,7 kod muškaraca i 47,0 kod žena). U naselju ima 193 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,54.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno.
- Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
|
|
Stanovništvo prema polu i starosti [2]
|
|
m |
|
|
ž |
? |
3 |
|
|
9 |
80+ |
7 |
|
|
21 |
75-79 |
18 |
|
|
24 |
70-74 |
23 |
|
|
31 |
65-69 |
41 |
|
|
44 |
60-64 |
25 |
|
|
19 |
55-59 |
14 |
|
|
26 |
50-54 |
16 |
|
|
15 |
45-49 |
17 |
|
|
16 |
40-44 |
21 |
|
|
8 |
35-39 |
11 |
|
|
11 |
30-34 |
21 |
|
|
21 |
25-29 |
23 |
|
|
19 |
20-24 |
20 |
|
|
13 |
15-19 |
21 |
|
|
21 |
10-14 |
18 |
|
|
14 |
5-9 |
17 |
|
|
24 |
0-4 |
14 |
|
|
17 |
prosek |
43.7 |
|
|
47.0 |
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2002.
|
Broj domaćinstava
|
276
|
280
|
295
|
275
|
251
|
222
|
193
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
27
|
54
|
24
|
17
|
35
|
26
|
4
|
5
|
1
|
-
|
3.54
|
|
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2002.
|
Broj domaćinstava
|
281
|
51
|
191
|
28
|
11
|
-
|
298
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
21
|
193
|
75
|
9
|
-
|
|
|
|
|
|
|
|
Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja
Pol
|
Ukupno
|
Poljoprivreda, lov i šumarstvo
|
Ribarstvo
|
Vađenje rude i kamena
|
Prerađivačka industrija
|
Proizvodnja i snabdevanje...
|
Građevinarstvo
|
Trgovina
|
Hoteli i restorani
|
Saobraćaj, skladištenje i veze
|
Muški
|
213
|
202
|
-
|
-
|
3
|
-
|
1
|
2
|
-
|
1
|
Ženski
|
177
|
176
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
Oba
|
390
|
378
|
-
|
-
|
3
|
-
|
1
|
2
|
-
|
1
|
Pol
|
Finansijsko posredovanje
|
Nekretnine
|
Državna uprava i odbrana
|
Obrazovanje
|
Zdravstveni i socijalni rad
|
Ostale uslužne aktivnosti
|
Privatna domaćinstva
|
Eksteritorijalne organizacije i tela
|
Nepoznato
|
Muški
|
-
|
-
|
2
|
1
|
1
|
-
|
-
|
-
|
-
|
Ženski
|
-
|
-
|
-
|
1
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
Oba
|
-
|
-
|
2
|
2
|
1
|
-
|
-
|
-
|
-
|
Malajnica je stočarsko-ratarsko seosko naselje razbijenog tipa udaljeno 23 km severozapadno od Negotina. Smešteno je na prosečno 260 metara nadmorske visine, na dolinskim stranama reke Zamne, desne pritoke Dunava. Severna geografska širina naselja je 44o17’ 43”, istočna geografska dužina 22o 23’ 08”, a površina atara 1.904 hektara. Do ovog naselja se može stići asfaltnim putem od Negotina preko Štubika ili preko Dupljana.
Prvi put je ucrtano na Langerovoj karti, početkom 18. veka, pod nazivom Milaniz. Kasnije se pominje i 1784. (pod nazivom Milaonacz), 1807. kao Malaniza i 1811. kao Malašnica. Godine 1846. imalo je 107, a 1866 – 181 kuću. Današnje naselje je podeljeno na tri kraja (Veliko Brdo, Perneće i Mala) i više grupa rodovskih kuća. Od oktobra 2006. godine organizovano je u dve mesne zajednice – Mesna zajednica Malajnica i Mesna zajednica Didići. Nakon Prvog svetskog rata u naselju su živele sledeće porodice: Jonašenji (slava sv. Nikola), Adamešti (slava Petkovica), Nikići (slava sv. Nikola), Stojići (slava Đurđevdan), Koliconji (slava Petkovica), Nikulošonji (slava sv. Nikola), Vujakonji (slava Petkovica), Didići (slava sv. Nikola), Milešći (slava Petkovica), Bogonji (slava sv. Nikola), Dobrosavonji (slava sv. Ilija), Đuronji (slava sv. Nikola), Ikonji (slava sv. Nikola), Gorešti i Stojkonji (slava Petkovica), Pasarinešti ili Dumitraškonji, Stepanjoni, Stoješti, Potamešti i Iromanji (slava sv. Nikola), Jonovići, Draginešti i Markovići (slava Mala Gospojina), Mocacešti i Mitruešti (slava Petkovica), Bogdanešti (slava sv. Nikola), Mađarešti ili Stanići (slava sv. Nikola), Ungurjani ili Pacikići (slava sv. Nikola), Lazonji (slava Petkovica), Cvetkonji (slava Đurđevdan), Bugarešti (slava sv. Nikola), Pavonji (slava sv. Luka), Avramovi ili Avramešti (slava Mala Gospojina) i Kirice (slava Petkovica).
Seoska zavetina je Spasovdan.
Stanovništvo Malajnice je pravoslavno, prilikom popisa nacionalno se izjašnjava kao srpsko i uglavnom se bavi ratarstvom i stočarstvom. Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstano je u vlaška naselja.
Godine 1921. je imalo 183 kuća i 885 žitelja, 1948 - 276 kuća i 1.224 stanovnika, a 2002. godine 238 kuća i 678 stanovnika. Godine 2007. na privremenom radu u inostranstvu (Austrija, Nemačka, Francuska, Italija, Slovenija) iz ovog naselja je oko 400 stanovnika.
Osnovna škola počela je sa radom 1878. godine (dograđena 1934. godine). Školske 2006/2007. godine imala je 30 učenika.
Zemljoradnička zadruga u Malajnici je osnovana 1947. godine (kao zemljoradnička nabavno-prodajna zadruga), izgradnja Doma kulture započeta 1960. (završena 1963. godine), put je napravljen 1959/60. (asfaltiran 1975. godine), naselje je elektrificirano 1967/68. godine, vodovod napravljen 1976. godine, a telefoni u naselju uvedeni od 1969. do 1979. godine (konačno 2000/01. godine).
Podatke o naseljima sakupio MIODRAG VELOJIĆ, dipl. geograf
radnik Istorijskog arhiva Negotin
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7