Prijeđi na sadržaj

Dreyse Model 1849

Izvor: Wikipedija
Puška iglenjača

Tip Puška ostraguša
Historija upotrebe
U upotrebi 1848 – 1871
Historija proizvodnje
Dizajner Johann Nikolaus von Dreyse
Dizajniran/a/o 1836.
Varijante Pruski Model 1848
Specifikacije
Masa 4,7 kg (10.4 lb)
Dužina 142
Cijev (dužina) 91

Čahura kukurzno olovno zrno u papirnatoj čahuri
Punjenja drška zatvarača
Brzina paljbe 10 – 12 metaka/min
Brzina zrna 305 m/s (1,000 ft/s)
Efektivni domet 600 m (650 yd)
Sistem punjenja NA
Nišani V-utor i prednji nišan

Dreyseova puška igljenača (njemački Zündnadelgewehr ili "puška s udarnom iglom") je bila standardna vojnička puška ostraguša, slavna po tome što je bila dio naoružanja Pruske od 1848. godine. Ime joj dolazi od 12,7 mm udarne igle, koja je probijala obod čahura kako bi detonirala kapislu od metka. Dreyseova puška je također bila prva koja je koristila dršku zatvarača kako bi se otvorila i zatvorila cijev.

Pušku je proizveo Johann Nikolaus von Dreyse (1787—1867), koji je na njoj počeo raditi 1824. godine, a 1836. godine izradio prvi primjerak. Za svoje zalsuge Dreyse je 1864. godine dobio plemićku titulu.

Municija za pušku se sastojala od olovnog zrna kalibra 15,4 mm u obliku kukuruza, kapisle, 4,8 g crnog baruta i papirnate čahure.

Usporedbe sa suvremenim puškama

[uredi | uredi kod]

Jedina puška s kojom se Dreyse mogla usporediti bio je norveški kammerlader - jedina ostraguša uvedena kao standardno oružje 1840-ih.

Puška Iglenjača Kammerlader M1849/55
Efektivni domet 600 m (650 yards) 1,000 m (1,100 yd)
Brzina paljbe 10 do 12 6 to 8 (procjena, v. članak)
Kalibar 15,4 mm (0.61 in) 17,5 mm (0.69 in)
Brzina metka 305 m/s (1,000 ft/s) Izvori variraju između 265 i 350 m/s (870 do 1,150 ft/s)
Dužina cijevi 91 cm (35.8 in) 78 cm (30.7 in)
Ukupna dužina 142 cm (55.9 in) 126 cm (50.4 in)
Težina (s municijom) 4.7 kg (10.4 lb) 5 kg (11 lb)

Upotreba u ratovima

[uredi | uredi kod]

Dreyseova puška je postupno uvođena u naoružanje pruske vojske, ali je prva prilika za njeno iskušavanje u praksi bio Majski ustanak u Dresdenu 1849. godine koga su ugušile pruske trupe, koristeći, između ostalog i novo oružje. Petnaest godina kasnije, Dreyse su koristile pruske snage u drugom njemačko-danskom ratu.

Najveću je slavu puška stekla u kratkom prusko-austrijskom ratu kada je pokazala uvjerljivu superiornost nad austrijskom sprednjačom Lorenz. Zahvaljujući tome što se mogla puniti straga, pruski strijelci su mogli održavati stalnu paljbu iz klečećeg ili ležećeg položaja, odnosno koristiti zaklon, dok su austrijski strijelci mogli pucati jedino iz stojećeg položaja. Činjenica da se punila straga Prusima je omogućila je i 3-5 puta bržu paljbu od Austrijanca, a samim time i odnos gubitaka trostruko ili peterostruko veće gubitke Austrijanaca u svakom međusobnom okršaju. Izloženost ubitačnim efektima Dreyseove puške je izazvalo potpunu demoralizaciju, a potom i slom austrijske vojske u ratu.

S druge strane, Dreyse je već ranije imala neke nedostatke u odnosu na druge puške, uključujući i sprednjače koje su imale veći domet. U francusko-pruskom ratu je pak, bila, potpuno deklasirana od francuske puške Chassepot Mlle 1866.

Iako su Nijemci taj rat dobili, već tada je odlučeno da se zamijeni novim, boljim modelom poznatim kao Mauser Model 1871.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]

Povezano

[uredi | uredi kod]