Aleksej Rikov
| Aleksej Rikov | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 25. 2. 1881. Saratov, Rusko Carstvo |
| Smrt | 15. 3. 1938. (dob: 57) Moskva, Ruska SFSR, SSSR |
| Uzrok smrti | pogubljenje |
| Nacionalnost | Rusi |
| Titula | premijer SSSR-a |
| Politička partija | Boljševici, Komunistička partija |
| Vjeroispovijest | nema (ateist) |
Aleksej Rikov (25. 2.1881. - 15. 3.1938.) je bio premijer Sovjetskog Saveza od 2. 2.1924. godine kada na tom mestu nasleđuje Lenjina pa do 19. 12.1930. godine kada ga Staljin smenjuje. Nakon smjene s premijerske pozicije Rikov je vršio ministarske dužnosti do početka Velike čistke kada 26.9.1936. godine biva smjenjen. Zajedno s Buharinom, Jagodom i drugima Aleksej će biti 13. 3.1938. godine osuđen na smrt i dva dana kasnije pogubljen.
Rođen 1881, član je partije od njenog stvaranja. Seljački sin, po svršetku prava u Kazanu, sav se posvećuje partijskom ilegalnom radu, izlažući se progonima i osudama. Član je Centralnog komiteta Boljševičke partije još od njenog stvaranja.[1]
Posle revolucije zauzimao je najveće položaje u sovjetskoj državnoj administraciji: Predsednik Ekonomskog saveta, potpredsednik Saveta rada i Odbrane, član Centralnog komiteta i Politbiroa, potpredsednik Saveta narodnih komesara, a po smrti Lenjinovoj dolazi na položaj predsednika vlade.[1]
Pošto se 1930 priključuje opoziciji i vodi energičnu borbu za demokratiju u partiji, a protiv lične diktature Staljina i njegove klike, suspendovao ga je i postavio na njegovo mesto Molotova. Kada se „pokajao“, Staljin ga je postavio za komesara pošta i telegrafa, na kojem je položaju i zatvoren. Osuđen je, kao opozicionar u procesu sa Jagodom i streljan sa još 15 „špijuna“ kao „izdajnik“.[1]
