Milentije Popović
Milentije Popović (1913 — 1971), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Srbije i junak socijalističkog rada. U periodu od 16. 5. 1967. do 8. 5. 1971. godine obavljao je dužnost predsednika Savezne skupštine SFR Jugoslavije.
MILENTIJE POPOVIĆ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum rođenja | 7. jul 1913. | ||||||
Mesto rođenja | Crna Trava, kod Leskovca Kraljevina Srbija | ||||||
Datum smrti | 8. maj 1971. (57 god.) | ||||||
Mesto smrti | Beograd, SR Srbija SFR Jugoslavija | ||||||
Supruga | Marga Popović | ||||||
Profesija | društveno-politički radnik | ||||||
Član KPJ od | 1939. | ||||||
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||
U toku NOB-a | politički komesar Oficirske škole Vrhovnog štaba NOV i POJ | ||||||
Služba | NOV i PO Jugoslavije | ||||||
Čin | General-major u rezervi | ||||||
predsednik Savezne skupštine | |||||||
Period | 1971 — 1974. | ||||||
Prethodnik | Edvard Kardelj | ||||||
Naslednik | Mijalko Todorović | ||||||
Odlikovanja |
|
Biografija
urediRođen je 7. 7. 1913. godine u Crnoj Travi, kod Leskovca. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju u Leskovcu. Godine 1937. je završio Tehnički fakultet u Beogradu.
Kao student pristupio je revolucionarnom studentskom pokretu i učestvovao u mnogim akcijama studenata Beogradskog univerziteta. Bio je aktivan i u „Društvu inženjera i tehničara“. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je 1933, a Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) 1939. godine. Najpre je bio partijski instruktor Okružnog komiteta KPJ za Beograd, a na Petoj zemaljskoj konferenciji, održanoj oktobra 1940. godine u Zagrebu, postavljen je za instruktora Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju. Januara 1941. godine je u Zagrebu, završio partijski kurs i postao član Agitpropa (odeljenja za agitaciju i propagandu) Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine ostao je u okupiranom Beogradu i učestvovao u organizovanju oružanih akcija i diverzija. Od jula do septembra 1941. godine bio je član Trećeg rejonskog komiteta KPJ, a posle hapšenja Miloša Matijevića Mrše, krajem septembra 1941. godine, preuzeo je dužnost sekretara Mesnog komiteta KPJ za Beograd. Zbog nemogućnosti daljeg ilegalnog boravka u Beogradu, krajem oktobra 1941. godine prešao je na oslobođenu teritoriju.
Tokom Narodnooslobodilačke borbe obavljao je dužnosti rukovodioca Politodjela Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade i političkog komesara Oficirske škole pri Vrhovnom štabu NOV i POJ. Bio je većnik na Drugom zasedanju AVNOJ-a, poslanik Antifašističke skupštine narodnog oslobođenja Srbije i Privremene narodne skupštine Demokratske Federativne Jugoslavije.
Posle oslobođenja Jugoslavije, obavljao je razne odgovorne društveno-političke dužnostu u Srbiji i Jugoslaviji:
- poverenik unutrašnjih poslova Srbije u prvoj vladi dr Blagoja Neškovića, od 1944. do 1945.
- predsednik Planske komisije u drugoj vladi dr Blagoja Neškovića, od 1945. do 1948.
- ministar spoljne trgovine u Vladi FNR Jugoslavije,
- ministar finansija u Vladi FNR Jugoslavije,
- član Saveznog izvršnog veća, od 1953.
- predsednik Saveznog saveta za naučni rad, od 1958.
- generalni sekretar Savezne konferencije SSRN Jugoslavije, od 1963. do 1967.
- predsednik Savezne skupštine SFRJ, od 16. 5. 1967. do 8. 5. 1971.
Više puta je biran za narodnog poslanika Skupštine Srbije i Savezne skupštine. Bio je član Saveta federacije i Saveta narodne odbrane. Za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije biran je od Petog do Osmog kongresa SKJ. Na Četvrtom plenumu CK SKJ, jula 1966. godine izabran je za člana Izvršnog komiteta SKJ, a oktobra iste godine i za člana Predsedništva CK SKJ. Na Devetom kongresu SKJ, ponovo je izabran za člana Predsedništva CK SKJ. Imao je čin general-majora JNA u rezervi.
Umro je 8. 5. 1971. godine u Beogradu, na funkciji predsednika Savezne skupštine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Dela i odlikovanja
urediBavio se publicističkim radom. Objavio je više rasprava i članaka o ekonomskim problemima, razvitku socijalizma, kao i tri knjige s istom tematikom:
- „O ekonomskim odnosima između socijalističkih zemalja“, Beograd 1950. godina
- „Društveni značaj naučnoistraživačkog rada“, Beograd 1960. godina
- „Od etatizma ka samoupravljanju“, Bečej 1970. godina
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod i Orden bratstva i jedinstva. Posthumno je odlikovan Ordenom junaka socijalističkog rada 10. 5. 1971. godine.
Literatura
uredi- Mala enciklopedija Prosveta, Beograd 1959. godina
- Vojna enciklopedija (knjiga sedma), Beograd 1974. godina
- Jugoslovenski savremenici - Ko je ko u Jugoslaviji. Hronometar, Beograd 1970. godina.