Selo je nastalo 1925. godine i dobilo je ime po Živojinu Mišiću, komandantu srpske vojske na solunskom frontu. Ratna stradanja su pogodila stanovništvo ovoga sela i njih su mađarske okupacione vlasti početkom Drugog svetskog rata internirale u koncentracione logore. Na njihovo mesto naseljeni su ČangoMađari iz Bukovine. Pred kraj rata oni su se povukli u zapadne delove Mađarske, preživeli kolonisti su se vratili, a uz njih i novi agrarni interesenti iz dalje i bliže okoline. Sedamdesetih godina dvadesetoga veka ovo naselje dobilo je status samostalog administrativnog naselja. Posle rata u njemu je živelo 601 osoba (1948).
Prema popisu iz 2002. bilo je 446 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 509 stanovnika).
U naselju Mišićevo živi 359 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,0 godina (39,8 kod muškaraca i 44,1 kod žena). U naselju ima 161 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,77.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.