Prefektura Mesenija
Mesenija ili Mesinija (Μεσσηνία) je prefektura na Peloponezu, oblasti Grčke. Mesenija na istoku kraniči s planinom Taygetus, na sjeveru s rijekom Neda i Arkadijskim planinama, a na zapadu i jugu sa Sredozemnim morem, tj. na zapadu s Jonskim morem, a na jugu sa Mesenijskim zaljevom. Njeno ravničarsko podučje je na sjeveru omeđenu s planinom Nomia (mod. Tetrasi, 1,800 m, 5210 ft.) i drugim planinama, na zapadu s planinom Cyparissia (1,550 m, 4000 ft.) te njenim južnim nastavkom koji tvori poluotok Morea, a najviši vrj je Pkanina Mathia (mod. Lykódimo about 950 m, 3160 ft.), čiji je vrh Taygetos lociran na istoku. Preko južne obale se nalaze tri Enusejskih otoka te otočić Theganussa (Venetikó). Više polovice stanovništva živi duž Grčke nacionalne ceste br. 7, u mjestima kao što su Allagi južno od Kalamate, duž ravnice gdje se nalazi metropolitansko područje Kalamata-Messene, treći najveći grad na Peloponezu. Kalamata ima aerodrom 5 km zapadno od grada. Luka se nalazi u blizini središta grada, nekoć povezana željeznicom. Ima najveće dokove na poluotoku.
Prefektura Mesenija Νομός Μεσσηνίας | |
---|---|
Periferija | Peloponez |
Sedište | Kalamata |
Stanovništvo | 180.264 (2005) na 15. mestu |
Površina | 2991 km² na 15. mestu |
Gustina naseljenosti | 60,3/km² |
Broj provincija | 4 |
Broj opština | 2 |
Broj naselja | 29 |
Poštanski fah | 24x xx |
Oblasna oznaka | 272x0, 276x0 |
Auto oznaka | ΚΜ |
ISO 3166-2 šifra | GR-17 |
Veb stranica |
Historija
urediOblast Mesenije su, prema grčkoj tradiciji, ispočetka naseljavali Pelazgi i Lelegi, a njihovoj je državi središte bilo u Andaniji. Kasnije su Meseniju nastanili Eolci. Arheološka istraživanja su u Pylosu otkrili ostatke palače iz koje se, po svemu sudeći, u 14. vijeku pne. upravljalo Mesenijom, a pronađeni su ostaci pisma koji govore da su Mesenci u to doba govorili mikenski grčki. Kasnije su Meseniju osvojili Dorani i stopili se s lokalnim stanovništvom.
Mesenci su, zahvaljujući plodnoj i geografski zaokruženoj zemlji, s vremenom stvorili snažan nacionalan identitet koji je preživio kroz vijekove. To se iskazalo kada je sa susjednom Spartom oko godine 740. pne. izbio prvi mesenijski rat. Usprkos žestokog otpora pod kraljevima Eufejem i Aristodemom, Mesenci su nakon dvadeset godina poraženi i prisiljeni prihvatiti spartansku vlast. Dvije generacije kasnije su se Mesenci pobunili i započeli drugi mesenijski rat (641 - 631. pne.) koji je završio porazom i stavljanjem Mesenijaca u status helota. Nakon potresa u Sparti 464. pne. izbija ustanak helota poznat kao treći mesenijski rat, a nešto kasnije Atena pomaže Mesence u peloponeskom ratu. Mesence je oslobodio tek tebanski vojskovođa Epaminonda nakon pobjede u bitci kod Leuktre. Dvije godine kasnije - 369. pne. - je osnovan grad Mesena kao samostalni polis.
Mesenci su kasnije bili saveznici Filipa II Makedonskog, a 146. pne. došli pod rimsku vlast. Kasnije je Mesenija slijedila sudbinu Peloponeza i bila pod vlašću Bizanta, Otomanskog carstva, Venecije i opet Otomanskog carstva, sve dok u grčkom ratu za nezavisnost nije postala dijelom nezavisne Grčke.
Eksterni linkovi
uredi- http://www.messinia-guide.gr Arhivirano 2014-11-12 na Wayback Machine-u ((en))