Związek Niezależności Gospodarczej

Związek Niezależności Gospodarczej, (inaczej Związek Samodzielności Gospodarczej, lub Związek Niezawisłości Gospodarczej) – organizacja przemysłowców i finansistów Królestwa Polskiego działająca w latach 1916–1918

Został utworzony w 1916 roku przez przedstawicieli kapitału finansowego w Warszawie i Łodzi. Wielu jego członków sympatyzowało z Stronnictwem Narodowo-Demokratycznym, Stronnictwem Polityki Realnej i Polską Partią Postępową. Obawiając się, że realizacja aktu 5 listopada pozbawi przemysł Królestwa wschodnich rynku zbytu, stanął na stanowisku pasywistycznym i zgłosił akces do Międzypartyjnego Koła Politycznego (jego delegatami byli: Andrzej Wierzbicki i Emil Świda). Oficjalnie organizacja została powołana w celu obrony gospodarczej odradzającego się Państwa Polskiego^[1]. Nieoficjalnie Związek chciał sobie zagwarantować decydujące wpływy na życie gospodarcze kraju. Do głównych działaczy związku należeli: Stanisław Brun, Henryk Grohmnan, Andrzej Wierzbicki, Andrzej Garbiński, Emil Świda, Maurycy Poznański. ZNG korzystał z organów prasowych SN-D.

Przypisy

↑ Komunikat Związku Niezależności Gospodarczej, 10 listopada 1917 roku.

Bibliografia

Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 397–398
Rok 1918 we wspomnieniach mężów stanu, polityków i wojskowych, oprac. Jan Borkowski, Warszawa 1987, s. 379, 582.397-398^{[doprecyzuj!]}

[1] Komunikat Związku Niezależności Gospodarczej, 10 listopada 1917 roku.

[1]