Zofia Demkowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Zofia Demkowska (ur. 14 lipca 1919 w Ust'-Miedwiedicy, zm. 4 lipca 1991 w Warszawie) – polska rzeźbiarka, medalierka, pedagog.
Córka aktorki Walentyny Miedwiediew i Piotra Demkowskiego, majora Wojska Polskiego, rozstrzelanego w 1931 za szpiegostwo.
W latach 1946–1950 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (studia w pracowni rzeźby rozpoczęła jeszcze przed wybuchem II wojny światowej[1]). Pracę dyplomową obroniła pod kierunkiem Tadeusza Breyera. Studiowała również historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1959 odbyła roczne studia z zakresu numizmatyki w École pratique des hautes études w Paryżu. Po ukończeniu studiów podjęła pracę asystenta w pracowni medalierstwa Józefa Aumillera.
Od roku 1963 była członkiem Federation Internationale de la Medaille.
W latach 1963–1989 prowadziła Pracownię Medalierstwa na Wydziale Rzeźby. Od roku 1968 do 1972 była dziekanem tego wydziału. W roku 1979 otrzymała tytuł profesora.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1967 – nagroda na wystawie przy kongresie FIDEM
- 1973 – srebrny medal i wyróżnienie na I Biennale Dantesca
- 1965, 1974, 1981, 1989 – Nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki za osiągnięcia w działalności artystycznej i dydaktycznej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Wieczorek, Lech Majewski: Mistrzowie rzeźby. Warszawa: 2004. ISBN 83-7100-238-6.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 256-259. ISBN 978-83-66835-50-4.