Przejdź do zawartości

Zaklinaczka węży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaklinaczka węży
La charmeuse de Serpents
Ilustracja
Autor

Henri Rousseau

Data powstania

1907

Medium

olej na płótnie

Wymiary

169 × 189,5 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Paryż

Lokalizacja

Musée d’Orsay

Zaklinaczka węży (fr. La charmeuse de Serpents) – obraz olejny namalowany w 1907 roku przez francuskiego malarza naiwnego Henriego Rousseau. Był to pierwszy obraz artysty, który znalazł się w Luwrze.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Obraz Zaklinaczka węży został zamówiony przez Berthe Delaunay. Obraz zamówiła po swojej wyprawie do Indii[1]. Miała się to stać za namową syna Roberta Delaunaya, który był przyjacielem Henriego Rousseau i chciał mu pomóc w problemach finansowych[2].

Został wystawiony po raz pierwszy w 1907 roku na wystawie Salonu Jesiennego[3]. Ponieważ Rousseau nigdy nie podróżował poza Francję, egzotyczne rośliny na obrazie namalował, dzięki wizytom w Jardin des plantes oraz dzięki ilustracjom w czasopismach[4].

Na pierwszym planie widoczna jest sylwetka czarnej, nagiej kobiety stojącej na tle zapadającego zmierzchu. W graną przez nią melodię uważnie wsłuchują się węże i dziwna warzęcha z dziobem w kształcie łopatki.

Styl obrazu to szczere i gęste i podświetlane barwy wyprzedzające kolory Magritte'a, linia naiwna i precyzyjna, kompozycja pionowa, z innowacyjną asymetrią. Postać ludzka, zwierzęta i dekoracje roślinne są wykonane z tą samą skrupulatnością i w jednolity sposób[5].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Krytyk Philippe Soupault w następujący sposób opisał dzieło Rousseau:

Celnik namalował tajemniczą samotność lasu, gdzie widz doświadcza dźwięku gałęzi, zapachu trawy i świeżości podłoża leśnego. Niewidzialne drżenie wydaje się przebiegać przez żyły drzew[6].

Nawet jeśli temat zaklinaczki wystąpił już przedtem, to jego przedstawienie na tym zagadkowym obrazie było niezwykle. Fantastyczny świat, jaki ukazuje Zaklinaczka węży, zwiastuje surrealizm[7].

Po śmierci Rousseau jego obraz szybko osiągnął status dzieła kultowego. Pierwszym, który wykonał jego reprodukcję, był Wilhelm Uhde. W swej monografii poświęconej Rousseau nazwał go malarzem „wizjonerskim”[2].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Le Douanier Rousseau. L'innocence archaïque. | Musée d'Orsay [online], www.musee-orsay.fr [dostęp 2024-12-10].
  2. a b Recollections of Henri Rousseau, by Wilhelm Uhde, introduced by Nancy Ireson - a preview [online], calameo.com, s. 10 [dostęp 2024-12-10] (ang.).
  3. Daniel Catton Rich, Henri Rousseau, The Museum of Modern Art, 1942, s. 44 [dostęp 2024-12-10] (ang.).
  4. Giovanna Magi, Grande Louvre e il Museo d'Orsay, il, Casa Editrice Bonechi, s. 123, ISBN 978-88-7009-780-1 (ang.).
  5. La Charmeuse de serpents - Henri Rousseau | Musée d'Orsay [online], www.musee-orsay.fr [dostęp 2024-12-10].
  6. Frances Morris, Christopher Green: Henri Rousseau. Jungles in Paris. s. 160.
  7. Musée d’Orsay: Henri Rousseau, called Le Douanier: The Snake Charmer. [dostęp 2011-05-07]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Frances Morris, Christopher Green: Henri Rousseau. Jungles in Paris. London: Tate Publishing, 2005, s. 158-160. ISBN 0-8109-5699-3. (ang.).