Przejdź do zawartości

Zabłotce (powiat sanocki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabłotce
wieś
Ilustracja
Droga we wsi Zabłotce
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

Gmina

Sanok

Liczba ludności (2021)

548[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-500[3]

Tablice rejestracyjne

RSA

SIMC

0359818[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok
Mapa konturowa gminy wiejskiej Sanok, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zabłotce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zabłotce”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zabłotce”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłotce”
Ziemia49°34′28″N 22°09′14″E/49,574444 22,153889[1]

Zabłotce (dawniej Zabłocie) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok[4][5].

Integralne części wsi Zabłotce[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0359824 Tuchorz część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś lokowana przed 1340, jako osada służebna grodu sanockiego. Przekaz ludowy podaje, że dawniej w tych okolicach było wiele stawów i co z tym idzie dużo błota, od którego pochodzi nazwa Zabłotce, również dzięki nim tutejsze gleby są jednymi z najlepszych w gminie. Wieś leży na pograniczu Pogórza Bukowskiego i Pogórza Dynowskiego.

W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Zabłocie było rodzeństwo Koźma[6], a według stanu z 1868 Zabłociami władała Alojza Koźma[7]. W drugiej połowie XIX właścicielem dóbr Zabłotce był Juliusz Koźma[8][9][10]. Według stanu z 1897 majątkiem władali spadkobiercy Jana Słoneckiego[11], w 1904 Duklan Słonecki[12], w 1905 Stanisław i Seweryn Słoneccy[13], w 1911 sam Stanisław Słonecki[14], w drugiej dekadzie XX wieku Duklan Słonecki[15][16].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.

Powierzchnia sołectwa to ok. 210 ha. W 2006 we wsi było 100 domów oraz 400 mieszkańców. Przez Zabłotce przepływa rzeka Sanoczek. Południowa część wsi za drogą krajową nr 28 określana jest jako Tuchorz. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 28. W miejscowości kończy swój bieg prowadząca z Domaradza droga wojewódzka nr 886, a zaczyna prowadząca swój bieg do przejścia granicznego z Ukrainą w Krościenku droga krajowa nr 84.

We wsi znajduje się zespół zabudowań gospodarczych, nastawionych na hodowlę bydła, Wiejski Dom Kultury oraz Koło Gospodyń Wiejskich, któremu przewodniczy Maria Hamerska.

Ludzie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154895
  2. Raport o stanie gminy Sanok za 2021 rok [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urząd Gminy Sanok, 12 maja 2022, s. 4 [dostęp 2022-07-22] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 251.
  7. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 253.
  8. Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 95.
  9. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 221.
  10. Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 240.
  11. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 218.
  12. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 204.
  13. Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 178.
  14. Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 24.
  15. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 190.
  16. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 190.
  17. Tomasz Pudłocki: Skorski Zygmunt Franciszek h. Jastrzębiec (1879–1966). W: Tekstowa kartoteka osobowa przemyślan, pod red. Anny Siciak.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]