Przejdź do zawartości

Z czterech stron wiatru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Z czterech stron wiatru (ang. From the Four Winds) – zbiór opowiadań z 1897, pierwsze opublikowane dzieło Johna Galsworthy'ego[1].

Zbiór wydano nakładem autora pod pseudonimem John Sinjohn (dosł. John, syn Johna). Autor pozostawał pod silnym wpływem Rudyarda Kiplinga, co przejawiało się w szczególności w umiłowaniu egzotyki, przygody, czy szczególnie rozległych opisach scenerii, klimatu i uwarunkowań kulturowych krain będących odległymi brytyjskimi koloniami. Niezależnie od wpływów kiplingowskich, Galsworthy korzystał z bogatych doświadczeń własnych, jakich nabył w licznych wędrówkach po różnych zakątkach globu. Zbiór pod tym względem pozostaje odmienny od późniejszej twórczości autora, skupionej przede wszystkim na realiach Wysp Brytyjskich[1].

Opowiadania zawarte w tomie charakteryzowała pewna niedojrzałość literacka i były one dość surowe w formie. Ich język był sztuczny i afektowany. Po trzydziestu latach od wydania, z i tak niskiego nakładu, pozostało kilkaset niesprzedanych egzemplarzy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Juliusz K Palczewski, John Galsworthy, Warszawa: Czytelnik, 1981, s. 16, ISBN 83-07-00579-5, OCLC 68643520.