Wzmacniacz selektywny

Wzmacniacz selektywny – wzmacniacz pracujący w ściśle określonym paśmie częstotliwości przy jednoczesnym dużym tłumieniu sygnałów poza pasmem.

Głównym zastosowaniem wzmacniaczy selektywnych są urządzenia odbiorcze: radiowe, telewizyjne, radarowe, analogowe systemy telekomunikacyjne, modemy, filtracja sygnałów pomiarowych. Najprostszym natomiast wzmacniaczem selektywnym jest obwód rezonansowy LC.

Głównymi elementami stosowanymi w różnego rodzaju wzmacniaczach selektywnych (sposób konstrukcji zależy od wzmocnienia i zakresu częstotliwości) są tranzystory bipolarne, MOSFET, wzmacniacze operacyjne, obwody RLC, linie długie, filtry piezoelektryczne i cyfrowe układy filtracji.

Parametry

Głównymi parametrami wzmacniaczy selektywnych są:

częstotliwość środkowa,
górna częstotliwość graniczna,
szerokość pasma przepustowego,
współczynniki prostokątności p_3/20 i p_6/60,
skuteczne wzmocnienie mocy,
impedancje: wejściowa i wyjściowa,
współczynnik szumów,
dynamika (stosunek maksymalnej mocy wyjściowej do mocy szumów własnych),
wzmocnienie różnicowe i sumacyjne,
stałość wzmocnienia,
rezystancja wejściowa i sumacyjna,
rezystancja wyjściowa,
maksymalna szybkość narastania impulsu wejściowego,
zniekształcenia sygnału,
opóźnienie grupowe (dla wzmacniaczy sygnałów z modulacją lub sygnałów impulsowych)

Podział wzmacniaczy

Wzmacniacze selektywne dzielą się na:

wzmacniacze bezindukcyjne (inaczej filtry aktywne),
wzmacniacze wielkiej częstotliwości z obwodami LC lub filtrami piezoelektrycznymi.

Granica między tymi dwoma rodzajami wzmacniaczy nie jest dokładnie określona. Przyjmuje się, że współczesne filtry aktywne są stosowane do częstotliwości 1 MHz, a wzmacniacze wielkiej częstotliwości od 150 kHz.