Wyżni Teriański Staw
Wyżni Staw Teriański z Furkotnej Przełęczy | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Wysokość lustra |
2124 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
0,549 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°10′04″N 20°01′15″E/49,167778 20,020833 |
Wyżni Teriański Staw (niem. Oberer Terianskosee, słow. Vyšné Terianske pleso, węg. Felső-Terianszko-tó) – jeden z trzech Teriańskich Stawów, położony na wysokości 2109 m n.p.m., w Niewcyrce (odnodze Doliny Koprowej), w słowackich Tatrach Wysokich. Był mierzony przez Alfreda Lityńskiego w latach 1910–1916, ale pomiary te są niedokładne. Pomiary pracowników TANAP-u z lat 60. XX w. wykazały, że miał on powierzchnię 0,549 ha, wymiary 190 × 55 m i głębokość ok. 4,2 m[1].
Jest to jeden z najwyżej położonych stawów w Tatrach (trzeci lub czwarty z kolei[2][3]). Leży w karze lodowcowym, otoczony zwałowiskiem głazów z bardzo ubogą roślinnością i często bywa pokryty lodem. Nie posiada odpływu. W kilku miejscach pionowe ściany skalne opadają wprost do lustra wody. Znajduje się na obszarze ochrony ścisłej TANAP-u i nie prowadzi do niego żaden szlak turystyczny[4].
Wyżni Teriański Staw otoczony jest:
- od południa przez Ostrą,
- od południowego zachodu przez Krótką,
- od północnego wschodu przez Furkot i szczyt Hrubego Wierchu,
- od północy przez Grań Hrubego[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Ivan Bohuš: Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier. Tatranska Lomnica: Štátne lesy TANAPu, 1996. ISBN 80-96-75227-8.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5
- ↑ a b Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.