Przejdź do zawartości

Wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu – dokument ekumeniczny podpisany w 1999, uznawany za znaczący krok w procesie pokonywania rozbieżności w zakresie nauki o usprawiedliwieniu, istniejących między Kościołami zrzeszonymi w Światowej Federacji Luterańskiej i Kościołem katolickim.

Okoliczności powstania

[edytuj | edytuj kod]

Dokument został wypracowany w drodze dialogu pomiędzy Światową Federacją Luterańską a Papieską Radą do spraw Popierania Jedności Chrześcijan. Dialog miał na celu przedstawienie elementów wspólnych oraz głównych rozbieżności pomiędzy katolickim a luterańskim rozumieniem nauki o usprawiedliwieniu. Ostateczny kształt Deklaracji wypracowano w 1997, a 31 października 1999[1] w Augsburgu Deklaracja została podpisana przez przedstawicieli Kościoła katolickiego i Światowej Federacji Luterańskiej. Zgodnie z postanowieniami deklaracji, potępienia doktrynalne Kościoła katolickiego wyrażone na Soborze Trydenckim nie dotyczą nauki luterańskiej przedstawionej w Deklaracji, natomiast potępienia luterańskich ksiąg symbolicznych nie dotyczą przedstawionej w Deklaracji nauki katolickiej[2].

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z deklaracją, człowiek w odniesieniu do swego zbawienia jest zdany zupełnie na zbawczą łaskę Boga i nie ma w tym zakresie wolności. Gdy katolicy mówią, że człowiek "współdziała" podczas przygotowania usprawiedliwienia i jego przyjęcia przez wyrażenie zgody na usprawiedliwiające działanie Boga, na Bożą propozycję, to i tak widzą w takiej personalnej akceptacji działanie łaski a nie czyn człowieka wynikający z jego własnych sił.[3]

W człowieku pozostaje pewna skłonność, zwana konkupiscencją, "która wywodzi się z grzechu i ku niemu zmierza".[4] W konkretnym wyborze dobra a nie zła, w dobrym uczynku, nie ma zasługi człowieka. Wynika to zawsze z usprawiedliwienia i jest jego owocem.[5]

Recepcja deklaracji

[edytuj | edytuj kod]

Przyjęcie

[edytuj | edytuj kod]

Po Światowej Federacji Luterańskiej i Kościele katolickim, 23 lipca 2006 Deklaracja została oficjalnie podpisana przez Światową Radę Metodystyczną[6].

5 lipca 2017 do Deklaracji przystąpiła Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych[7].

Odrzucenie

[edytuj | edytuj kod]

Deklaracji nie uznają kościoły luterańskie zrzeszone w Międzynarodowej Radzie Luterańskiej i Wyznającej Konferencji Ewangelicko-Luterańskiej. Pod petycją przeciwko przyjęciu Wspólnego oświadczenia oficjalnego Światowej Federacji Luterańskiej i Kościoła katolickiego oraz związanej z nim Deklaracji podpisało się 251 europejskich (głównie niemieckich) teologów ewangelickich, m.in. Oswald Bayer, Gerhard Ebeling, Wilfried Härle i Martin Honecker[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W 482 rocznicę ogłoszenia 95 tez.
  2. Pkt 41 Deklaracji.
  3. Pkt. 19-20 Deklaracji.
  4. Pkt 30 Deklaracji.
  5. Pkt. 37-38 Deklaracji.
  6. Metodyści podpisali Wspólną Deklarację o Usprawiedliwieniu. www.luteranie.pl. [dostęp 2009-08-21].
  7. Kościoły reformowane przystąpią do deklaracji o usprawiedliwieniu. deon.pl. [dostęp 2017-07-06].
  8. German Professors Protest JDDJ. wordalone.org. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]