Wskaźniki emisji zanieczyszczeń powietrza
Wskaźniki emisji zanieczyszczeń powietrza – wartości emisji zanieczyszczeń, odniesione do jednostkowej ilości surowca, przetwarzanego w instalacji określonego rodzaju, lub do jednostkowej ilości wytwarzanego produktu.
Liczbowe wartości wskaźników emisji z istniejących instalacji można wyznaczać doświadczalnie, na podstawie licznych pomiarów emisji, wykonywanych w różnych warunkach technologicznych. Pomiary emisji polegają na równoczesnym określaniu wielkości objętościowego strumienia emitowanych gazów i stężenia zanieczyszczenia w tych gazach. Pomiary są wykonywane przez akredytowane laboratoria, z użyciem urzędowo zalecanych metod. Ustala się wartość maksymalną oraz średnią dla roku lub sezonu. Wskaźnik emisji zanieczyszczeń z określonej instalacji jest ilorazem emisji przez wielkość produkcji.
W czasie obliczeń przewidywanej emisji z instalacji projektowanych korzysta się z wartości wskaźników wyznaczonych w analogicznych instalacjach istniejących.
W tabeli zawarto przykłady wskaźników emisji:
- dwutlenku węgla z instalacji do spalania różnego rodzaju paliw (wartości odniesione do jednostki uzyskiwanej energii, kg CO2/GJ)[1]
- amoniaku z ferm chowu i hodowli zwierząt (wartości odniesione do jednej sztuki)[2]
Rodzaj paliwa | Wartość opałowa | Wartość opałowa | Wskaźnik emisji |
MJ / kg | MJ / m3 | kg CO2/ GJ | |
Węgiel kamienny (elektrownie zawodowe) | 21,3 | - | 94,13 |
Węgiel brunatny (elektrownie zawodowe) | 8,65 | - | 110,47 |
Węgiel kamienny (elektrownie przemysłowe) | 21,72 | - | 94,8 |
Brykiety z węgla kamiennego i brunatnego | 20,7 | - | 92,71 |
Gaz ziemny wysokometanowy | - | 36,09 | 55,82 |
Gaz ziemny zaazotowany | - | 25,91 | 55,82 |
Drewno opałowe | 15,6 | - | 109,76 |
Odpady komunalne - niebiogeniczne | 10 | - | 140,14 |
Zwierzęta | Wskaźnik emisji |
g N-NH3 / sztuka·doba | |
Krowy mleczne i jałówki | 16,9 |
Jałówki cielne | 12,3 |
Woły | 4,7 |
Cielaki | 1,9 |
Trzoda chlewna - tuczniki | 8 |
Owce nizinne | 2 |
Owce wyżynne | 0,6 |
Kury nioski | 0,5 |
Wartości wskaźników są wykorzystywane w czasie określania wartości dopuszczalnej emisji w skali lokalnej lub globalnej. Oszacowanie emisji amoniaku np. z projektowanej fermy kur pozwala przeprowadzić obliczenia spodziewanego stężenia amoniaku w powietrzu jej otoczenia i określić prawdopodobieństwo przekraczania poziomów odniesienia, wskazanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska. Percentyle 99,8 wartości średnich odniesionych do 1 h powinny być mniejsze od 400 μg/m3 (wartość średnioroczna – od 50 μg/m3)[3]. Oszacowanie emisji dwutlenku węgla z instalacji energetycznych kraju pozwala stwierdzić, czy zostały spełnione wymagania europejskich wytycznych, dotyczących emisji gazów cieplarnianych (IPCC, Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2006 do raportowania w ramach Wspólnotowego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji za rok 2009
- ↑ a b T.H. Misselbrook, T.J. Van Der Weerden, B.F. Pain, S.C. Jarvis i inni. Ammonia emission factors for UK agriculture. „Atmospheric Environment”. 34, s. 871-880, 2000. Pergamon. [dostęp 2010-11-10]. (ang.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu, „Dz.U.”, 16, poz. 87, 2010 [dostęp 2010-11-10] (pol.).