Przejdź do zawartości

William Foulke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Foulke
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

William Henry Foulke

Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1874
Dawley

Data i miejsce śmierci

1 maja 1916
Sheffield

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Blackwell Colliery
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1894–1905 Sheffield United 299 (0)
1905–1906 Chelsea 34 (0)
1906–1907 Bradford City 22 (0)
W sumie: 355 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1897  Anglia 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

William Henry "Grubas" Foulke (ur. 12 kwietnia 1874 w Dawley, zm. 1 maja 1916 w Shropshire) – angielski bramkarz, który ważył ponad 150 kilogramów. Wraz z Sheffield United zdobył tytuł mistrza Anglii 1898 oraz dwukrotnie Puchar Anglii (1899, 1902). W swojej karierze bronił barw także Chelsea oraz Bradford City.

Jest najcięższym piłkarzem w historii reprezentacji Anglii, w barwach której zagrał jeden mecz (wygrany 4:0 z Walią). Był niezwykle krnąbrnym zawodnikiem. Jego najsłynniejsze "wyczyny" to złamanie poprzeczki, siadanie na rywalach czy podtapianie ich w kałuży. Niezwykle popularna jest także historia, która wydarzyła się po finałowym meczu Pucharu Anglii w 1902 roku. Niezadowolony z decyzji sędziego bramkarz, zdenerwowany wszedł do pokoju arbitrów. Główny rozjemca tego spotkania ze strachu przed wielkim bramkarzem schował się w szafie. Inna historia opowiada o tym, że kiedy piłkarze Chelsea przyszli na posiłek klubowy, na sali zastali Foulke'a, który zjadł wszystkie przysługujące im posiłki.


W trakcie swojej kariery klubowej zarabiał cztery funty tygodniowo (robotnicy zarabiali wówczas funta). Mimo wielu zasług dla futbolu w Wielkiej Brytanii zmarł w ubóstwie. Jako przyczynę śmierci podaje się marskość wątroby.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]