Węzławiec walcowaty

Węzławiec walcowaty
	Strongylosoma stigmatosum
	(Eichwald, 1830)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	wije
Gromada	dwuparce
Rząd	węzławce
Rodzina	węzławcowate
Podrodzina	Paradoxosomatinae
Plemię	Paradoxosomatini
Rodzaj	Strongylosoma
Gatunek	węzławiec walcowaty
Synonimy
	Julus stigmatosus Eichwald, 1830; Julus pallipes Olivier, 1792; Polydesmus pallipes (Olivier, 1792); Strongylosoma pallipes (Olivier, 1792); Strongylosoma iuloides Brandt, 1833; Strongylosoma vejdovskyi Němec, 1895; Tropisoma corrugatum C.L. Koch, 1847; Tropisoma ferrugineum C.L. Koch, 1847;
	Julus stigmatosus Eichwald, 1830; Julus pallipes Olivier, 1792; Polydesmus pallipes (Olivier, 1792); Strongylosoma pallipes (Olivier, 1792); Strongylosoma iuloides Brandt, 1833; Strongylosoma vejdovskyi Němec, 1895; Tropisoma corrugatum C.L. Koch, 1847; Tropisoma ferrugineum C.L. Koch, 1847;

Węzławiec walcowaty (Strongylosoma stigmatosum) – gatunek dwuparca z rzędu węzławców i rodziny węzławcowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1830 przez Karla Eichwalda. Zalicza się doń dwa podgatunki^[1]:

Strongylosoma stigmatosum stigmatosum (Eichwald, 1830)
Strongylosoma stigmatosum balcanicum (Schubart, 1934)

Węzławiec ten zasiedla lasy liściaste i mieszane, ale bywa też spotykany w parkach czy ruinach^[2]. Występuje w Europie Wschodniej, na północ sięgając Łotwy i europejskiej części Rosji, przy czym podgatunek S. s. balcanicum jest endemiczny dla Bułgarii^[1]. W Polsce węzławiec walcowaty rozprzestrzeniony jest na terenie całego kraju z wyjątkiem wysokich gór, a najpospolitszy w części południowej^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b A. D. Nguyen, P. Sierwald. A worldwide catalog of the family Paradoxosomatidae Daday, 1889 (Diplopoda: Polydesmida). „CheckList”. 9 (6), s. 1132–1353, 2013.
↑ ^a ^b Piotr Jastrzębski, Marzena Stańska. Krocionogi (Diplopoda) rezerwatu „Dębniak”. „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”. 63 (5), s. 34–45, 2007.

[list-1] A. D. Nguyen, P. Sierwald. A worldwide catalog of the family Paradoxosomatidae Daday, 1889 (Diplopoda: Polydesmida). „CheckList”. 9 (6), s. 1132–1353, 2013.

[Jastrzebski-2] Piotr Jastrzębski, Marzena Stańska. Krocionogi (Diplopoda) rezerwatu „Dębniak”. „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”. 63 (5), s. 34–45, 2007.

[1]

[2]