Vinoba Bhave
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
przywódca gandystów | |
Okres | |
Odznaczenia | |
Vinoba Bhave (właściwie Vinayak Narahari Bhave; ur. 11 września 1895, zm. 15 listopada 1982) – filozof, religioznawca i polityk indyjski.
Pochodził z rodziny bramińskiej. W 1916 został uczniem Mahatmy Gandhiego. W latach 20. i 30. wielokrotnie internowany za udział w akcjach przeciwko panowaniu brytyjskiemu. W 1940 aresztowany za protest przeciwko udziałowi Indii w II wojnie światowej, zwolniony w 1944. Po zamordowaniu Gandhiego (30 stycznia 1948) stał się jednym z głównych przywódców gandystów. Był inicjatorem kilku ruchów społecznych, w tym akcji mającej na celu redystrybucję ziemi uprawnej poprzez zwracanie jej chłopom (bhudan)[1][2].
Propagował walkę bez użycia przemocy - w 1979, stosując protest głodowy, wymusił na rządzie związkowym zapewnienie respektowania zakazu uboju krów. W 1984 został pośmiertnie uhonorowany Orderem Bharat Ratna[3].
Opublikował Bhoodan Yajna (1953)[4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 a-czecho. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 93. ISBN 978-83-7469-683-8.
- ↑ Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 40.
- ↑ Bhave Vinoba. Onet.pl. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2013)]. (pol.).
- ↑ Atlas historyczny PWN - edycja 2004
- ↑ Bhave Vinoba, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-08-27] .
- ISNI: 0000000121335158
- VIAF: 54194781
- LCCN: n50012212
- GND: 118838407
- NDL: 00617804, 001278690
- LIBRIS: pm133t873252nn9
- BnF: 121978293
- SUDOC: 033228922
- NLA: 35082205
- NKC: pna20191052666
- NTA: 071433163
- BIBSYS: 98029687
- CiNii: DA09885472
- Open Library: OL2214A
- PLWABN: 9813315125205606
- NUKAT: n2004258698
- OBIN: 62512
- J9U: 987007269575405171
- BLBNB: 001016403
- KRNLK: KAC200007102