Przejdź do zawartości

Valentinas Mazuronis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valentinas Mazuronis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1953
Malaty

Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej
Okres

od 2003
do 2004

Przynależność polityczna

LDP

Poprzednik

Rolandas Paksas

Następca

Rolandas Paksas

Minister środowiska Litwy
Okres

od 13 grudnia 2012
do 26 czerwca 2014

Przynależność polityczna

Porządek i Sprawiedliwość

Poprzednik

Gediminas Kazlauskas

Następca

Kęstutis Trečiokas

Przewodniczący Partii Pracy
Okres

od 2015
do 2016

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Loreta Graužinienė

Następca

Vytautas Gapšys (p.o.)

Valentinas Mazuronis (ur. 18 listopada 1953 w Malatach) – litewski polityk i architekt, były lider partii Porządek i Sprawiedliwość oraz Partii Pracy, od 2012 do 2014 minister środowiska, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1971–1976 studiował architekturę w Wileńskiej Akademii Sztuk. Następnie od 1976 do 1977 odbywał służbę wojskową.

Przez rok pracował w fabryce telewizorów w Szawlach. W 1979 rozpoczął pracę w szawelskim oddziale Instytucie Projektowym Gospodarki Komunalnej. W późniejszych latach pełnił funkcje m.in. kierownika projektu i naczelnego architekta. W 1991 założył własną firmę architektoniczną. W latach 1991–2002 wchodził w skład Rady Miejskiej Szawli. Od 1993 do 2001 był przewodniczącym Litewskiego Związku Liberałów w rejonie szawelskim.

W 2002 przystąpił do utworzonej przez Rolandasa Paksasa Partii Liberalno-Demokratycznej (od 2006 działającej pod nazwą Porządek i Sprawiedliwość) i został jej wiceprzewodniczącym. W okresie prezydentury Paksasa, w latach 2003–2004, pełnił funkcję przewodniczącego partii. Po tym okresie powrócił na stanowisko wicelidera.

W 2004 uzyskał mandat poselski, został przewodniczącym klubu parlamentarnego Porządku i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2008 ponownie został posłem (z listy partyjnej). W 2012 również z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[1]. W 2009 kandydował w wyborach prezydenckich, w pierwszej turze otrzymał 6,1% głosów, zajmując 3. miejsce[2].

13 grudnia 2012 rozpoczął urzędowanie jako minister środowiska w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[3].

W wyborach w 2014 z ramienia Porządku i Sprawiedliwości uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji[4]. W konsekwencji odszedł z Sejmu RL i stanowiska w rządzie. W 2015 opuścił Porządek i Sprawiedliwość[5], po czym dołączył do Partii Pracy, a w maju tegoż roku został jej przewodniczącym[6]. Ustąpił z tej funkcji w październiku 2016, gdy Partia Pracy nie przekroczyła progu wyborczego do Sejmu[7].

W 2019 ponownie ubiegał się o litewską prezydenturę; w pierwszej turze dostał 0,7% głosów, zajmując 9., ostatnie miejsce[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma dwóch synów (w tym polityka Andriusa Mazuronisa). Należy do Litewskiego Związku Architektów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2014-06-02]. (lit.).
  2. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2009. [dostęp 2019-05-13]. (lit.).
  3. Sejm zatwierdził program rządowy. delfi.lt, 13 grudnia 2012. [dostęp 2014-06-02].
  4. Europos Parlamento rinkimai: konservatoriai ir liberalai švenčia. alfa.lt, 26 maja 2014. [dostęp 2014-06-27]. (lit.).
  5. V. Mazuronis palieka partiją „Tvarka ir teisingumas”. bernardinai.lt, 17 lutego 2015. [dostęp 2015-05-20]. (lit.).
  6. Partia Pracy ma nowego szefa. l24.lt, 30 marca 2015. [dostęp 2015-07-10].
  7. Atsistatydina Darbo partijos pirmininkas V. Mazuronis. delfi.lt, 10 października 2016. [dostęp 2016-10-13]. (lit.).
  8. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-19]. (lit.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]