Ulica Miodowa w Krakowie

ulica Miodowa

Stare Miasto
Widok z ulicy Krakowskiej
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Długość	729 m
Przebieg
ul. Siedleckiego dawna ul. Podwałowa przepust drogowy – linia kolejowa nr 91 ul. Halicka ul. Starowiślna ul. Szeroka ul. Brzozowa, ul. Jakuba ul. Estery ul. Bożego Ciała ul. Krakowska
Położenie na mapie Polski ulica Miodowa
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Miodowa
Położenie na mapie Krakowa ulica Miodowa
50,052995°N 19,945522°E

Ulica Miodowa – ulica w Krakowie na Kazimierzu oraz na Grzegórzkach (część na wschód od przepustu drogowego).

Historia

Pomiędzy murami miasta Kazimierza a Wisłą biegła w średniowieczu droga podmurna. Po wyburzeniu kazimierskich murów miejskich w początkach XIX wieku powstała ulica nazywana Podbrzeże, Podbrzezie, tak jak przedmieście między Wisłą a murami. Wytyczona około 1865 r. na podstawie planów regulacyjnych z 1828 i 1844 r.

Obecną nazwę otrzymała w 1858 roku, być może od wytwórców syconego miodu mieszkających na Kazimierzu.

Przed 1889 r. wydłużona za ulicę Starowiślną. W swojej wschodniej części ulica przebiega przez przepust drogowy pod linią kolejową nr 91.

Zabudowa

Zabudowa to głównie kamienice czynszowe z przełomu XIX i XX wieku oraz synagogi i szkoły:

• ul. Miodowa 3 – Czynszowa kamienica, projektował Karol Knaus, 1901.
• ul. Miodowa 6 – Czynszowa kamienica, projektował Karol Knaus, 1899.
• ul. Miodowa 9 – Czynszowa kamienica, projektował Władysław Kleinberger, 1898.
• ul. Miodowa 10 (ul. Bożego Ciała 4) – Czynszowa kamienica, projektował August Pluszczyński, 1835. Obecnie (2024) po remoncie nadbudowana o dwie kondygnacje.
• ul. Miodowa 13 – Czynszowa kamienica, projektował Leopold Tlachna, 1937. Znajdowała się w niej synagoga chasydów z Cieszanowa.
• ul. Miodowa 19 – Czynszowa kamienica. Projektował Aleksander Biborski, 1905. Jedyna secesyjna kamienica na Kazimierzu.
• ul. Miodowa 24 – Synagoga Tempel.
• ul. Miodowa 24 – Centrum Społeczności Żydowskiej.
• ul. Miodowa 24a – Kamienica. Projektował Zygmunt Prokesz, 1929. Znajdowała się w niej żydowska szkoła ludowa Cheder Iwri i gimnazjum Tachkemoni.
• ul. Miodowa 27 (ul. Warszauera 8) – Synagoga Kupa.
• ul. Miodowa 29 – Czynszowa kamienica, projektował Adam Dębski, 1898.
• ul. Miodowa 36-36a – Dawna Szkoła Miejska im. ks. Piramowicza. Projektował Stefan Żołdani, 1884. Obecnie szkoła podstawowa nr 11.
• ul. Miodowa 55 – Dom przedpogrzebowy. Projektował Władysław Kleinberger, 1903.
• ul. Miodowa 55 – Nowy cmentarz żydowski, założony w 1800 roku.

• 
  Ulica Miodowa
  Akwarela Teodora Talowskiego, 1895
• 
  Widok od skrzyżowania z ul. Starowiślną na zachód
• 
  Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na zachód
• 
  Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na wschód

• 
  ul. Miodowa 10 (ul. Bożego Ciała 4)
  Kamienica,
• 
  ul. Miodowa 19
  Kamienica, jedyna secesyjna na Kazimierzu
• 
  ul. Miodowa 24
  Synagoga Tempel
• 
  ul. Miodowa 24
  Centrum Społeczności Żydowskiej
• 
  ul. Miodowa 27
  Synagoga Kupa
• 
  ul. Miodowa 32
  Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911)
• 
  ul. Miodowa 34
  Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911)
• 
  ul. Miodowa 36
  Dawna Szkoła Miejska im. ks. Piramowicza
• 
  Przepust drogowy pod linią 91. Powstał około 1855 roku. Po przebudowie (2024)
• 
  ul. Miodowa 55
  Dom przedpogrzebowy
• 
  ul. Miodowa 55
  Cmentarz żydowski nowy

Bibliografia

• Miodowa, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Kraków: Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, 2023, s. 99. ISBN 978-83-66253-46-9. t. I s. 985
• Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6 s. 104
• Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1 s. 257–259