Przejdź do zawartości

Ucieczka od pieniądza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ucieczka od pieniądza – zjawisko gwałtownego obniżenia popytu na pieniądz wskutek występowania wysokiej inflacji.

W sytuacji występowania w gospodarce wysokiej inflacji utrzymywanie pieniądza jest nieopłacalne. Spadek realnej wartości pieniądza skłania ludność i przedsiębiorstwa do alternatywnych sposobów gromadzenia majątku, aby minimalizować straty.

W przypadku, gdy stopy procentowe są wyższe niż inflacja, głównym efektem ucieczki od pieniądza może być zwiększone zainteresowanie lokatami bankowymi. W skrajnych przypadkach ucieczka od pieniądza może skutkować przerzuceniem się na wymianę w walutach obcych lub zwiększeniem znaczenia wymiany barterowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 2000.