Przejdź do zawartości

Torebka kopulacyjna (narząd żeński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Układ rozrodczy pomrowa czarniawego. Torebka kopulacyjna oznaczona bc
Genitalia samicy A. demiti – chrząszcza z rodziny biegaczowatych. Torebka kopulacyjna oznaczona bc

Torebka kopulacyjna[1], torebka zbiorcza[2] (łac. bursa copulatrix) – uchyłek żeńskiego układu rozrodczego lub żeńskiej części obojnaczego układu płciowego wyróżniany u różnych bezkręgowców[3].

U mięczaków w narządzie tym przetrzymywane jest obce nasienie w trakcie kopulacji i w krótki czas po niej. Nie jest ono w nim odżywiane i celem dłuższego przechowywania trafia do spermateki[1].

U wirków torebka ta ma postać ślepej kieszeni i również służy przechwyceniu nasienia z penisa[4][1].

U owadów torebka ta stanowi zwykle kieszonkowate uwypuklenie pochwy, do którego dostaje się nasienie lub spermatofor w trakcie kopulacji[2][3]. Do dalszego przechowywania spermy służą u większości owadów spermateki lub narządy analogiczne, w których plemniki mogą być odżywiane, i tam przekazywane jest przewodami nasienie z torebki[2]. U większości motyli torebka kopulacyjna stanowi oddzielny od pochwy narząd, mający własne ujście – otwór kopulacyjny[2] (ostium), z którym połączona jest za pomocą przewodu zwanego ductus bursae[4]. W tym przypadku nasienie przekazywane jest do innych przewodów rozrodczych na dwa sposoby: u Exoporia – zewnętrznie, przez bruzdę nasienną i owipor, u Ditrysia – wewnętrznie, dodatkowym przewodem nasiennym (ductus seminalis)[3].

U pająków termin ten bywał różnie używany. Muster definiuje go w kontekście ślizgunowatych jako rejon wulwy o kształcie kanalika lub innej trójwymiarowej bryły, który jest niepołączony z przewodem prowadzącym do gruczołów spermatekalnych (glandular heads) i który w trakcie kopulacji mija embolus przed osiągnięciem zbiornika nasiennego[5][6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Zoologia t. 1, cz. 2 Wtórnojamowce (bez stawonogów). Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 410, A24.
  2. a b c d Biologia rozwoju owadów. Czesław Jura (red.). PWN, 1988, s. 35-38.
  3. a b c Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 247, 308.
  4. a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 148-149. (ang.).
  5. C. Muster. Phylogenetic realtionships within Philodromidae, with taxonomic revision of the Philodromus subgenus Artanes in the western Palearctic (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 23, s. 153-169, 2009. 
  6. C. Muster. The Ebo-like running crab spiders in the Old World (Arachnida: Araneae). „ZooKeys”. 16 (Special Issue), 2009.