Tomasz Bogoria Skotnicki

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 stycznia 1686
Konsekrator	Kazimierz Jan z Bnina Opaliński
Współkonsekratorzy	Wojciech Stawowski; Piotr Paweł Mieszkowski

Tomasz Bogoria Skotnicki
	Biskup tytularny Lycopolis
Kraj działania	Polska
Data urodzenia	15 lutego 1654
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1700 ; Chełmża
Miejsce pochówku	bazylika konkatedralna Świętej Trójcy w Chełmży
	Biskup pomocniczy chełmiński
Okres sprawowania	1686-1700
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	1 października 1685
Sakra biskupia	13 stycznia 1686

Tomasz Bogoria Skotnicki (ur. 15 lutego 1654 roku w województwie sandomierskim – zm. 10 grudnia 1700 roku w Chełmży^[1]) – sufragan chełmiński, w latach 1694–1696 administrator sede vacante tej diecezji, biskup tytularny Lycopolis, archidiakon, kanonik i oficjał chełmiński, proboszcz w Zwierznie i Jasnej, kanclerz i sekretarz biskupa Kazimierza Opalińskiego^[2].

Życiorys

Urodził się w Krakowie w rodzinie Skotnickich herbu Bogoria. Siedzibą rodową tej rodziny były Skotniki na Ziemi Sandomierskiej. W 1681 roku został studentem seminarium internum księży misjonarzy w Warszawie^[3]. W 1685 mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej oraz oficjałem generalnym. Był też dziekanem lubawskim. Pięciokrotnie był deputatem na Trybunał Główny Koronny^[4]. Po śmierci biskupa Kazimierza Szczuki, przez dwa lata administrował diecezją chełmińską. Zmarł w 1700 w Chełmży, pochowany w chełmżyńskiej katedrze, gdzie znajduje się jego epitafium, ze starannie rzeźbioną głową zmarłego^[5].

↑ Sufragani chełmińscy. Gazeta toruńska z 7 listopada 1905. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 405.
↑ Krzysztof R. Prokop, Z dziejów seminariów warszawskich w dawnej diecezji poznańskiej. Biskupi oraz inni przedstawiciele znamienitych rodów doby staropolskiej w gronie wychowanków seminarium externum i seminarium internum Misjonarzy św. Wincentego à Paulo przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie (1675/1676-1864/1865), w: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski, 2016, Tom 11, s. 167.
↑ Kacper Niesiecki: Herbarz Polski. wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, (t. 8 s. 388-389). e-biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego. [dostęp 2012-01-27].
↑ Bolesław Makowski: Sztuka na Pomorzu. Jej dzieje i zabytki.. Wydawnictwo Instytutu Bałtyckiego, Toruń 1932, s. 162-163. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-27].